Ο "Μεγαλέξανδρος...", ένα καλό ελληνικό άλμπουμ

Δεν έχω δει τη θεατρική παράσταση του Δήμου Αβδελιώδη «Ο Μεγαλέξανδρος και ο καταραμένος δράκος» (CD στην MBI), όμως βρίσκω λίγο τραβηγμένο να επιχειρείται σύνδεση του Θεάτρου Σκιών (του Καραγκιόζη) με την αρχαία τραγωδία, την κωμωδία και τα ομηρικά έπη (συμβαίνει από τη μεριά του συγγραφέα). Δεν ξέρω αν υπάρχουν σοβαρές συγκριτικές μελέτες, όμως αυτή η τάση να γίνονται όλα «ένα», προκειμένου να μην διασαλευτεί η συνέχεια του «ελληνισμού», με βρίσκει αντίθετο· κυρίως, γιατί, συχνά (και δεν αναφέρομαι στον Αβδελιώδη) υποκρύπτονται κίνητρα ταπεινά. Εν πάση περιπτώσει. Γι’ αυτήν την παράσταση λοιπόν έγραψε μερικά οργανικά και κάποια τραγούδια (ερμηνεύει, βασικά, ο Παντελής Θαλασσινός) ο Βαγγέλης Γιαννάκης. Επειδή έχουμε να κάνουμε με την επένδυση ενός λαϊκού θεατρικού, σωστά, κατά τη γνώμη μου, υιοθετούνται ήπιες ενορχηστρωτικές γραμμές, πάνω στις οποίες «πατάνε» τα απλά (και ουχί απλοϊκά) κομμάτια. Και ο Θαλασσινός με το γνωστό... μούχρωμα στην ερμηνεία είναι εκείνο ακριβώς που χρειαζόταν. Εξαιρετικό τραγούδι το «Kirix.gr» και ωραία η «Αχερουσία»· παρότι, προσωπικώς, δεν βλέπω τι μπορεί να συνδέει τη μυθική λίμνη, με τη «θυσία», το «πρόσφορο» και τον «αρχάγγελο»...