Παιδί των mid-sixties, o Ferre Grignard ήταν και αυτός ένας από ’κείνους τους νέους, που κραδαίνοντας μια κιθάρα νόμιζαν πως θ’ άλλαζαν τον κόσμο – κάποιοι πρόλαβαν ν’ αλλάξουν, απλώς, τον εαυτό τους... όχι λιγότερο σημαντικό. Έντονα επηρεασμένος από το πολιτικό κλίμα της εποχής, και σε συμφωνία φάσης με τους αμερικανούς, κυρίως, τροβαδούρους, ο Grignard αρχίζει να γράφει τη μία τραγουδάρα μετά την άλλη, μεταχειριζόμενος με τέχνη την ειρωνία και με κεραυνική διάθεση την κριτική, όταν μιλούσε για τον ρατσισμό (“Ring, ring, I’ve got to sing”) ή για τον πόλεμο στο Βιετνάμ (“We want war”). Η επιτυχία του στο Βέλγιο και βεβαίως στη Γαλλία υπήρξε τόσο μεγάλη, ώστε κατέβαζε ακόμη και τον Adamo από τα charts, ενώ το αστέρι της εποχής, ο Johnny Hallyday έκλεβε το δικό του “My crucified Jesus” – έναν εν δυνάμει ύμνο των beatniks –, για να το μετατρέψει σε... cheveux longs et idees courtes (δηλ. μακρυά μαλλιά και κοντές ιδέες), κριτικάροντας επί της ουσίας τους beatniks! Δεν ήθελε και πολύ μία ευαίσθητη ψυχή, όπως η δική του, να «στραβώσει». Θα βρεθεί στο κενό. Η Philips/Fontana δεν θα τον υποστηρίξει ούτε καν στην οικονομική του αντιδικία με τον Hallyday, με αποτέλεσμα όχι μόνο ν’ αλλάξει εταιρία, αλλά και να μετατραπεί σταδιακώς σ’ έναν ακόμη πιο αναρχο-αυτόνομο songwriter, που δεν θα λογοδοτούσε πια σε κανέναν· αφήνοντας ελεύθερη την έμπνευσή του να τον πάει όσο «μακρύτερα» γινόταν. Στο οπισθόφυλλο του “Captain Disaster” (δεύτερο LP του από το ’68) ο Grignard δίνει συνέντευξη στον... εαυτό του. Διαβάστε όχι μόνον τις απαντήσεις, αλλά και τις... ερωτήσεις:Σου αρέσει να δουλεύεις;
Ποτέ δεν μου άρεσε η δουλειά. Γι’ αυτό ξεκίνησα να τραγουδάω.
Δεν θα γίνεις Βουδιστής;
Μόλις βγάλω τα λεφτά των Beatles αμέσως.
Πόσα λεφτά έχεις;
Εξαρτάται από τη μέρα.
Τι σκέφτεσαι για το σεξ;
Τίποτα. Δεν έχω χρόνο να σκέφθομαι για το σεξ. Θ’ αρχίσω να το σκέφθομαι όταν γίνω γέρος, ώστε να μην μπορώ να σκέφθομαι τίποτα πια.
Γιατί δεν πας σε ψυχίατρο;
Προτιμώ να τραγουδάω. Εάν θεραπευτώ δεν θα μπορώ να ζω απ’ τα τραγούδια μου.
Ποιός είναι ο πιο αξιομνημόνευτος μουσικός του καιρού μας;
Ο Τσάρλι Πάρκερ. Έχει πεθάνει.
Και από τους ζώντες;
Ο Θελόνιους Μονκ. Αλλά και ο Ferre Grignard δεν είναι τόσο κακός.
Σου αρέσουν τα λουλούδια;
Όχι.
Τα παιδιά;
Ναι, κι εγώ παιδί είμαι.
Τι σκέφθεσαι για το Βέλγιο;
Είναι ένα μικρό όμορφο μέρος. Πρόσφατα έστειλα στο Βασιλιά Μποντουέν τον τελευταίο μου δίσκο. Λίγο καιρό πριν συναντηθήκαμε και τον ρώτησα πώς του φάνηκε. Μου απάντησε πως δεν είχε πικάπ για να τον ακούσει.
Έχεις σπουδάσει;
Δώδεκα χρόνια σε ειδικό σχολείο. Μετά απ’ αυτό έμαθα να περπατάω. Αργότερα όμως, όταν θέλησα να πάω για κολύμπι σχεδόν πνίγηκα.
Γιατί όλα αυτά τα αχτένιστα μαλλιά;
Μισώ τους κουρείς. Ο πατέρας μου ήταν κουρέας. (...)
Το “Captain Disaster” [FR. Barclay 1968, UK. Major Minor 1970] είναι το δεύτερο, όπως προείπα, από τα 4 μόλις άλμπουμ που κατόρθωσε να γράψει ο Ferre Grignard στη σύντομη πορεία του· και είναι «άλλο πράγμα». Ένα freak-folk κομψοτέχνημα με έξοχα τραγούδια, άλλοτε κοντά στο ύφος του Donovan και άλλοτε του Dylan, ενορχηστρωμένα με έμπνευση και δοσμένα (κάποια) με απολύτως «σαλταρισμένο» τρόπο. Κορυφαία στιγμή το άγριο ψυχεδελικό “My friend” – ηλεκτρικές και ακουστικές κιθάρες, κρουστά, έγχορδα σε στοιχειωτικές διατάξεις – που, έτσι και κυκλοφορούσε σήμερα θα έκανε τη (σχετική) μπλογκόσφαιρα να παραληρεί για αιώνες...[Και κάτι ακόμη. Δίσκος, 45 στροφών, του Ferre Grignard πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα, σε ελληνική εκτύπωση εννοώ, το 1966! Ήταν το “Ring, ring, I’ve got to sing/ She’s gone” στη Philips. Υπάρχει μάλιστα και σχετική καταχώρηση στο τεύχος 69 (30/11/1966) των Μοντέρνων Ρυθμών!! Ποιός μπορούσε ν' αντιληφθεί τότε τι συνέβαινε; Κανένας.]
Δισκογραφία Ferre Grignard (LP)
1. Ring, Ring, I’ve Got To Sing – HOL. Fontana 6443 505 – 1966
1. Ring, Ring, I’ve Got To Sing – HOL. Fontana 6443 505 – 1966
2. Captain Disaster – FR. Barclay 920 117 – 1968
3. Ferre Grignard – FR. Motors MT 44011 – 1972
3. Ferre Grignard – FR. Motors MT 44011 – 1972
4. I Warned You! – HOL. Philips 6320 042 – 1978
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου