Όπου πέφτει στα μάτια μου κείμενο για τον Lolek, 9 στις 10 φορές θα πρέπει να φάω την ηλιθιότητα και την τετριμμένη πλάκα διαφόρων... μουσικών συντακτών, που επιμένουν να χρησιμοποιούν, δίπλα του, το όνομα Bolek. Δεν ξέρω τι συνειρμούς κάνει ο καθένας (και η καθεμία) και ούτε μ' ενδιαφέρει. Είναι, όμως, φθηνό και κακόγουστο να χαριεντίζεσαι και να χαϊδεύεσαι, παίρνοντας αφορμή από το όνομα ενός μουσικού (έτσι γουστάρει να λέγεται ο άνθρωπος), που έτυχε, μάλιστα, να βγάλει - άσχετο με το λόγο που με αναγκάζει να κάνω το post - τον δεύτερο καλύτερο ελληνικό δίσκο της χρονιάς. Ο σεβασμός δεν μπορεί να είναι, μόνον, προνόμιο των... Μαθουσάλων.
[Και για να μην παρεξηγηθώ - επειδή υπάρχουν και κακεντρεχείς. Τον Lolek δεν τον ξέρω προσωπικώς, δεν τον έχω συναντήσει ποτέ, ούτε ενδιαφέρομαι να τον γνωρίσω. Ενδιαφέρομαι, όμως, ν' ακούσω την επόμενη δουλειά του].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου