Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

νέοι γκαιμπελίσκοι εν όψει

>>Manolis Daloukas 10 Φεβρουαρίου 2013 - 1:30 π.μ.
Έλα ρε Φώντα, μη τσιμπάς τόσο (σ.σ. δηλαδή ‘Ρε Φώντα μαλακίες λέω μην με παρεξηγείς’). Εντάξει, σε καμία περίπτωση, δεν υπονοούσα κάτι για το ήθος σου. Φυσικά και δεν πιστεύω ότι είσαι τύπος που μπορεί να τ’ αρπάζει από εταιρείες. ΟΧΙ, και τώρα μιλάω πολύ σοβαρά, σε αυτό το θέμα, ξέρω ότι είσαι ΟΚ.<<

Ο ναζιστής Γιόζεφ Γκαίμπελς έχει πολλούς οπαδούς. Ο τελευταίος είναι ο Μανώλης Νταλούκας.

Η απομόνωση της φράσης… «Πρώτον θα έπρεπε να ξέρετε ότι εγώ ποτέ δεν έχω θίξει, επιτεθεί, κριτικάρει κάποιον»… οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα, αν δεν διαβαστεί ολόκληρη. Πώς είναι ολόκληρη λοιπόν; 
«Πρώτον, επειδή είστε φανατικός αναγνώστης του δισκορυχείου θα έπρεπε να ξέρετε ότι εγώ ποτέ δεν έχω θίξει, επιτεθεί, κριτικάρει κάποιον σε θέματα γούστου. Γράφω μονίμως πως τα θέματα που άπτονται του γούστου είναι απολύτως σεβαστά».
Δείτε λοιπόν τι έκανε ο γκαιμπελίσκος, πώς έκοψε κι έραψε εκείνο που γράφω και βγάλτε μόνοι τα συμπεράσματά σας.

Κοπτοραπτική έγινε και στο επόμενο απόσπασμα...

>>Ρε κομπλέξα ανώνυμε Πες μας ποιος μαλαπέρδας είσαι, ποιος κλαψομούνης, που του κόψανε τα πρόμο (ε μα τέτοιος μαλάκας που ’σαι καλά σου κάνανε!). Γεια σου ΓΡΟΘΕ μου εσύ. Τελεία και παύλα και τώρα… κλάσε μας μια μάντρα πέρδικες. (Φώντας Τρούσας- απαντώντας σε αναγνώστη που τόλμησε να διαφωνήσει με κριτική του)<<

...το οποίον έγραψα την 4/10/2015 και το υποστηρίζω εννοείται.

Πώς ήταν το πλήρες κείμενο;
«Ρε κομπλέξα ανώνυμε παρ’ το χαμπάρι. Θα δημοσιεύω μόνο εκείνα τα σχόλιά σου, που θα αβαντάρουν το δισκορυχείον. Επειδή έτσι γουστάρω. Άμα θέλεις να σου δημοσιεύσω τα πάντα, ό,τι αηδία γράφεις, αποκαλύψου. Πες μας ποιος μαλαπέρδας είσαι, ποιος κλαψομούνης, που του κόψανε τα πρόμο (ε μα τέτοιος μαλάκας που ’σαι καλά σου κάνανε!) και βγαίνει στις ρούγες και μιξοκλαίει» κ.λπ.

Υπήρχε πρόβλημα με κάποιον ΑΝΩΝΥΜΟ, ο οποίος πετούσε λάσπη από καιρό. Τώρα πάει καλιά του κι αυτός… Και φυσικά όσα έγραφε για μένα σε αδημοσίευτο ΑΝΩΜΥΜΟ σχόλιο δεν είχαν ουδεμία σχέση με κριτική δίσκου, όπως υποστηρίζει ο οπαδός τού Γκαίμπελς Νταλούκας. «Τόλμησε να διαφωνήσει με κριτική του» γράφει ο βλάκας!
Φυσικά όλοι γνωρίζουν πως δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με το να πει κάποιος ότι ο τάδε ή ο δείνα δίσκος δεν του αρέσει. Και πάντα δημοσιεύω τέτοια σχόλια –κι έχουν δημοσιευτεί τέτοια σχόλια άπειρες φορές στο δισκορυχείον– όταν είναι σωστά διατυπωμένα, και όχι ΑΝΩΝΥΜΑ υβριστικά προς τους καλλιτέχνες ή εμένα. Αν είναι ποτέ δυνατόν να συμφωνούμε όλοι με την γνώμη κάποιου για έναν δίσκο! Όταν λοιπόν εγώ εξωθήθηκα να γράψω τέτοιες βαριές κουβέντες προς ένα ΑΝΩΝΥΜΟ τομάρι το έκανα επειδή εκείνα που ειπώθηκαν δεν είχαν ουδεμία σχέση με κριτικές –όπως πιστεύει, μέσα στη χαζομάρα του ο Νταλούκας– αλλά με πολύ σοβαρότερα ζητήματα.

Όλα τα υπόλοιπα για τα «κιθαροσόλι» μου, τον Πλέσσα και το “Greece Goes Modern”, τον Σιδηρόπουλο, τους ΤΖΑΒΑΔΑΜΑΣΚΟΥΚΑ κ.λπ. είναι περσινά ξινά σταφύλια (δηλαδή προπέρσινα και βάλε) κι έχουν απαντηθεί όλα, σημείο προς σημείο, σε παλαιότερες αναρτήσεις.

Ο οπαδός του Γκαίμπελς Νταλούκας εξακολουθεί, ως χαμηλής νοημοσύνης άτομο που είναι, να μην κατανοεί εκείνο που έγραψα για την Βόρεια Κορέα. Ανεξάρτητα από την προπαγάνδα του καθεστώτος, από το πώς χρησιμοποιεί το καθεστώς, για τα μάτια του έξω κόσμου, την παραγωγική δύναμη της χώρας (ένα καθεστώς το οποίον ποτέ δεν υποστήριξα φυσικά) εκείνο που βλέπαμε στις φωτογραφίες, για τις οποίες έγινε κάποτε λόγος, ήταν το... πώς επιχειρούσε να επιβιώσει μια χώρα που παράγει (εκείνα που παράγει). Ένας λαός δηλαδή που αγωνίζεται, σε σκληρές συνθήκες, να ζήσει από εκείνα που μπορεί ο ίδιος να δημιουργήσει. Εν αντιθέσει ας πούμε με το «μπουρδέλο» στο οποίο ζούμε εμείς, και που παράγει στην πλειονότητα των περιπτώσεων κλέφτες, απατεώνες και εσχάτως φασιστόμουτρα. Και για να μην παρεξηγηθεί αυτό που λέω, από τα απολειφάδια του Γκαίμπελς ή απ’ όποιον άλλον, δεν προτείνω να καταπέσουμε σε καθεστώτα τύπου Βορείου Κορέας (αν είναι ποτέ δυνατόν!), αλλά να παραδειγματιστούμε από λαούς –από λαούς λέω–, που κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες επιχειρούν με τις δυνάμεις τους να επιζήσουν.

Και κάτι για τον μακαρίτη τον Κώστα Καφάση, ή με αφορμή εκείνον. Είμαι υπερήφανος επειδή μεγάλωσα στα seventies (στα δέκα μου) με το ελληνικό λαϊκό τραγούδι της εποχής. Και το δικό μου ροκ δεν αντιμάχεται ούτε τον Καφάση, ούτε τους άλλους μεγάλους τραγουδιστές του ’70. Είναι γνωστό αυτό. Εξάλλου, δεν υπάρχει παλιός ροκάς στην Ελλάδα –και αν υπάρχει είναι εξαίρεση– που να μην γουστάρει το παλιό σκληρό λαϊκό. Αφήνω δε το γεγονός πως άπειροι ροκάδες έφαγαν ψωμάκι στις ορχήστρες αυτών των ανθρώπων – και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο μιλούν με τα καλύτερα λόγια για του αληθινά λαϊκούς δημιουργούς.

Αν ο Νταλούκας προβληματίζεται για το πώς εγώ από τον Καφάση… κατέληξα ν’ ακούω τζαζ και ροκ, τότε τι θα πρέπει να κάνει ο ίδιος για τα μούτρα του, όταν, όντας κοτζάμ μαντράχαλος, καταφερόταν εναντίον του Σαββόπουλου (του «Μπάλλου» και του «Βρώμικου Ψωμιού»!), γράφοντας άρθρα (βλ. Μουσική #24, 11/1979) για τα… γαμοτράγουδα της Θεσσαλίας; Όντως, και πλάκα δεν κάνω!

Ε ρε με κάτι ροκάδες του κώλου που έχουμε μπλέξει! Είναι για να γελάει κανείς… αλλά, ok, δεν τρέχει τίποτα…

77 σχόλια:

  1. Α και κάτι τελευταίο. Αν νομίζει ο νέος γκαιμπελίσκος πως σκοπεύω να ξανασχοληθώ άμεσα μαζί του είναι γελασμένος. Ό,τι και να γράψει τον έχω γραμμένο… Παρέλαβα σήμερα νέο υλικό (ελληνικό και ξένο) και θέλω να δώσω στους δισκορύχους ύλη για διάβασμα και άκουσμα.
    Εν τω μεταξύ είναι και η κοινωνικοπολιτική κατάσταση, που πάει από το κακό στο χειρότερο… οπότε είναι τελείως πολυτέλεια το ν’ ασχολούμεθα με τις μαλακίες του ενός και του άλλου…
    Συντονιστείτε λοιπόν…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ο Νταλουκας ειναι ο τύπος που βάζει μεσα στην ''ροκ κουλτούρα'' και το hip hop...Πλάκα εχει...χαχα.
    Λαμπρος Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιο χιπ-χοπ ρε Λάμπρο! Έχεις διαβάσει το βιβλίο του; Οι πρώτες 40 σελίδες ας πούμε είναι μνημείο… ροκ μπουρδολογήματος! Μόνο από Έλληνες θα μπορούσε να γραφτούν τέτοιες αηδίες για το ροκ… και βρέθηκε ο καταλληλότερος. Μόνο μία ατάκα από την πρώτη σελίδα, επειδή βαριέμαι να αντιγράφω…

      «Μια χαρακτηριστική μορφή ροκ στην ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ είναι ο κώμος, που περιγραφή του μας δίνει ο Ησίοδος…» κ.λπ., κ.λπ.

      Διαγραφή
    2. Φυσικά και έχει σχέση το Ροκ με το χιπ χοπ. Μήπως να είστε πιο προσεκτικοί;

      Διαγραφή
    3. Δεν θα πω τη γνώμη μου για το θέμα, επειδή δεν θέλω να ξεστρατίσουν τα σχόλια. Με κάποιαν αφορμή, όμως, στο μέλλον θα το κάνω.

      Διαγραφή
    4. >Μόνο από Έλληνες θα μπορούσε να γραφτούν τέτοιες αηδίες για το ροκ… και βρέθηκε ο καταλληλότερος. Μόνο μία ατάκα από την πρώτη σελίδα, επειδή βαριέμαι να αντιγράφω… «Μια χαρακτηριστική μορφή ροκ στην ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ είναι ο κώμος, που περιγραφή του μας δίνει ο Ησίοδος…» κ.λπ., κ.λπ.

      Χωρίς να θέλω να μπώ στα υπόλοιπα (που δεν με ενδιαφέρουν κι όλας) πάμπολλοι άλλοι ξένοι και διαννοούμενοι κλπ έχουν κάνει αντίστοιχες συνδέσεις του ροκ με στοιχεία προηγούμενων δεκαετιών.

      Πχ. από το The Triumth of Vulgaritty του Robert Pattisson που έχει κυκλοφορήσει και στη χώρα μας ως "το ροκ στον καθρέφτη του Ρομαντισμού".

      Από την περιγραφή του βιβλίου, το οποίο δεν είναι καμμιά τυχαία έκδοση, είναι από τον εκδ. οίκο του πανεπιστημίου της Οξφόρδης:

      Rock music mirrors the tradition of nineteenth-century Romaniticsm, Robert Patison says. Whitman's "barbaric yawp" can still be heard in the punk rock of the Ramones, and the spirit that inspired Poe's Eureka lives on in the lyrics of Talking Heads.

      Και άλλοι έχουν γράψει αντίστοιχα - ο κορυφαίος αμερικάνος μουσικοκριτικός Greil Marcus έχει ανακαλύψει προγόνους του πανκ στους σουρεαλιστές και τους λετριστές του '50, κλπ, στο βραβευμένο Lipstick Traces κλπ.

      Και βέβαια πάμπολλοί μη ακαδημαϊκοί.

      Αυτό εξαρτάται από το τι στοιχεία κρατάει κάποιος από το ροκ, αν δηλαδή κρατάει σκέτα την κιθάρα, το μπάσο και τα ντράμς ή τον ενδιαφέρει η κουλτούρα που αναπτύχθηκε μαζί του. Πάντως ένα ολόκληρο πολιτιστικό φαινόμενο με ευρύτερες επιρροές δεν εξαντλείται στη μελέτη των δίσκων σκέτα.

      Τώρα αν κάποιος δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό, ή αν θεωρεί ότι ο Νταλούκας το κάνει χοντροκομμένα ΟΚ, αλλά σε καμμία περίπτωση δεν έγινε "μόνο στην Ελλάδα κλπ" η έυρεση αντιστοιχειών και ιστορικών αναλογιών και προγώνων στο ροκ σε άλλες εποχές...

      Διαγραφή
    5. Ρε φίλε είναι άλλο να μιλάμε για επιρροές (και ο Dylan ήταν επηρεασμένος από τον Ρεμπώ) και άλλο να λέμε πως «μια χαρακτηριστική μορφή ροκ στην αρχαία Ελλάδα είναι ο κώμος», πως «το ροκ θέατρο εμφανίζεται στην αρχαία Ελλάδα πριν από την τραγωδία» και πως «η περίφημη σκηνή στο κρητικό αγγείο των λιχνιστών, είναι μια ροκ γιορτή». Αυτές είναι ελληνόψυχες σαχλαμάρες που δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα.

      Διαγραφή
    6. Αυτή η τάση για αναδρομική σύνδεση του ροκ με καταστάσεις από τις απαρχές της ανθρώπινης ιστορίας, αποτυπώνεται εξαντλητικά στο underground του λουίς ραθιονέρο. Συμπίπτει με την ανάδυση της μεταμοντέρνας κατάστασης και της αντίληψης ότι ομοιόττητα και αναλογία ίσον ταυτότητα, κάθε αφήγηση είναι μετάφραση μιας άλλης αφήγησης κλπ. Πώς λέμε " οι νόμοι του νεύτωνα είναι ένα εγχειρίδιο βιασμού"?

      Διαγραφή
    7. Γιώργο δεν αναφέρθηκα στον μυστικιστή Ραθιονέρο, επειδή θα έμπλεκα και θα έπρεπε να πω κι άλλα πράγματα. Θα πω όμως τούτο…
      Στις… κεντρικές χώρες (ΗΠΑ, Βρετανία) σπάνια θα βρεις γραφιάδες να λένε τέτοιες παπαριές. Είναι γιατί οι άνθρωποι εκεί βίωσαν το ροκ, αποτελεί παράδοσή τους και το βλέπουν μέσα στο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο που εκείνο ήκμασε. ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΟΝΤΑΙ…
      Όσο απομακρύνεσαι από το κέντρο και πας προς την περιφέρεια (Ισπανία, Ελλάδα κ.ά.) αρχίζουν τα προβλήματα. Είναι πιο πιθανόν δηλαδή να σκάσουν οι… ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΤΟΥ ΡΟΚ, οι πανεπιστημιακοί της πλάκας, τινές ψευτοδιανοούμενοι, γραφιάδες της πεντάρας και άλλα φρούτα, οι οποίοι και θα μεταφέρουν το ροκ από την Πλειστόκαινο περίοδο, μέχρι και την εποχή όπου θα ξανακολλήσει η Κρήτη με την Αφρική – ανάλογα με τα ζόρια και τις εμμονές του ο καθείς.
      Ου μπλέξεις…

      Διαγραφή
    8. "ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΙΟΝΤΑΙ". Πολύ σωστή παρατήρηση. Οι φαντασιώσεις των διαφόρων εγχώριων παραφιλολόγων και αυτόκλητων ροκ ινστρουχτόρων (όλων αυτών δηλαδή που αναφέρεις παραπάνω) είναι που μας τα έχουν κάνει τούμπανα τόσα χρόνια. Από την άλλη βέβαια, για τους ντόπιους δημιουργούς ας πούμε, για τους μουσικούς, τα συγκροτήματα, οι σχετικές φαντασιώσεις πολύ συχνά αποδεικνύονται θετικές - με αυτές δημιουργούν κατά κάποιο τρόπο μία "εναλλακτική πραγματικότητα" (εντός τους, πρώτα απ' όλα) η οποία όχι μόνο τους παρακινεί να προσπαθήσουν να φτιάξουν κάτι δικό τους στα πρότυπα όλων αυτών που φαντασιώνονται, αλλά και αποτελεί ίσως το μοναδικό τους κίνητρο, δεδομένης της ουσιαστικής σνυπαρξίας ντόπιας "ροκ αγοράς".

      Β.Α.

      Διαγραφή
  3. Nαι το διάβασα.Θυμίζει Δημοσθένη Λιακόπουλο ειναι η αλήθεια. :-)
    Λαμπρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή ιδέα!
      Να το δώσει στον Άδωνι να το πουλάει στην τηλεόραση μαζί με τους Ιλουμινάτους, τις προφητείες του Παΐσιου και την κούφια Γη…

      Διαγραφή
  4. Αγαπητέ κ. Τρούσα,

    Παρακολουθώ το Δισκορυχείο 2-3 χρόνια περίπου και ανάμεσα στα ενδιαφέρονται περί μουσικής άρθρα έχω γίνει παρατηρητής και της κόντρας με τον κ. Νταλούκα. Όπως ξέρετε οι διενέξεις και οι καυγάδες ιντριγκάρουν το φιλοθεάμων κοινό, ιδίως το χαμηλού επιπέδου κοινό. Έτσι και εγώ, που δεν διακρίνομαι για το μορφωτικό μου επίπεδο, παρακολουθώ επιμελώς τα τεκμήρια αυτής της διαμάχης, δηλαδή τα κείμενα που ανταλλάσσονται ένθεν κακείθεν, τόσο στο Δισκορυχείο όσο και στο blog του κυρίου Νταλούκα.

    Οφείλω να ομολογήσω πως δεν ξέρω ποιος και πότε ήρξατο χειρών αδίκων (δεν γνωρίζω την προϊστορία της μεταξύ σας σχέσης), όμως από τα κείμενα που υπάρχουν αναρτημένα στο διαδίκτυο προκύπτει μια σαφέστατη εμπάθεια του κυρίου Νταλούκα προς το πρόσωπό σας η οποία ξεφεύγει από τα πλαίσια του επαγγελματικού ανταγωνισμού. Ο τρόπος που εκφράζεται και ο τρόπος που κλιμακώνεται αυτή η εμπάθεια παραπέμπει σε ψυχωτικές καταστάσεις.

    Δεν θεωρώ τον κο. Νταλούκα απαραίτητα κακό δημοσιογράφο, αν και διαφωνώ με τις πρακτικές του (π.χ. τρόπος εκμετάλλευσης αρχείου Τσαπνίδη), καθώς και με τις εμμονές του (π.χ. σύνδεση με το ζόρι της μουσικής με την πολιτική). Έχω διαβάσει μάλιστα και το βιβλίο του για το Ελληνικό ροκ το οποίο, αν και δεν φείδεται απλουστεύσεων, λογικών αλμάτων και αυθαιρεσιών και υπό την προϋπόθεση πως ο αναγνώστης θα αντιμετωπίσει με χιούμορ κατηγοριοποιήσεις του τύπου «τρυφερή νύχτα», «κίτρινο σούρουπο» κλπ, είναι μια αρκετά προσεγμένη έκδοση.

    Η στάση του κου Νταλούκα και η επιθετικότητά του απέναντί σας όμως τον έχει εκθέσει πολλές φορές και το εξαιρετικά περίεργο είναι πως συνεχίζει να μην κατανοεί το γεγονός, επιμένοντας σε έναν «κλεφτοπόλεμο» που αντικειμενικά δεν τον ευνοεί. Και να έλεγε κανείς πως όλο αυτό εδράζεται σε ουσιαστικές ενστάσεις περί μουσικής θα ήταν αποδεκτό. Χαρακτηριστικό είναι το τελευταίο κείμενο του κου Νταλούκα με τίτλο «Δελαπατρίδη, γιατί κλαίνε αυτές οι κυρίες;» (http://freedomgreece.blogspot.gr/2015/10/blog-post_21.html) το οποίο θα μπορούσε να πει κανείς πως συμπυκνώνει τις έννοιες «ότι να ‘ναι», «άλλα αντί άλλων», «ότι του φανεί του Λωλοστεφανή» καθώς και άλλες παροιμιώδεις εκφράσεις που χρησιμοποιεί ο λαός μας για να περιγράψει την σύγχυση, το παράλογο.

    Ο κος Νταλούκας έχει ξεπεράσει πλέον τα όρια του troll δημιουργώντας την εύλογη απορία: γιατί το κάνει; Γιατί επανέρχεται και με ποιο ηθικό έρεισμα, ακόμα και μετά από ηχηρότατα «χαστούκια» όπως αυτό με το τραγούδι της Δέσποινας Γλέζου; Βέβαια η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση είναι δαιδαλώδης και δεν άπτεται της επαγγελματικής μου ειδικότητας, αλλά δεν δύναμαι να καταλάβω προς τι όλη αυτή η κουτοπόνηρη επιθετικότητα και η επιμονή στην διαστρέβλωση. Και λέω κουτοπόνηρη γιατί ο κος Νταλούκας επανειλημμένως μηχανεύεται πρακτικές όπως η εκ των υστέρων διόρθωση κειμένων, η αποσπασματική παράθεση , το μοντάζ κλπ.

    Με το θάρρος του αναγνώστη και με επίγνωση του ότι είναι εις βάρος της ίντριγκας (και κατ’ επέκταση ίσως της δημοφιλίας του blog) θα σας πρότεινα να αντιμετωπίσετε πλέον τον κο. Νταλούκα ως troll. Κουράστηκε πολύ, αλλά νομίζω πως έχει κερδίσει με το σπαθί του πλέον τον τίτλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Βαρόπουλε δεν σας γνωρίζω, ούτε από μακριά, ούτε από κοντά, και αυτό το σημειώνω για τους κακόπιστους.
      Και το σημειώνω για τους κακόπιστους, επειδή θέλω να εξάρω το σχόλιό σας. Να του δώσω δηλαδή εκείνη την υψηλή αντικειμενική αξία που έχει.
      Λέτε λοιπόν εκείνο το οποίο συμβαίνει τα τελευταία 5 χρόνια. Η κόντρα μας με τον Νταλούκα έχει δηλαδή την ηλικία των Μνημονίων!

      Εγώ, αγαπητέ κ. Βαρόπουλε τον Νταλούκα τον ήξερα ως δημοσιογράφο και συγγραφέα από τις αρχές του ’80, παρότι τα κείμενά του (εξαιρουμένου του ελεύθερου «Ωλεσίοικον») δεν μου έλεγαν απολύτως τίποτα. Ακόμη και όταν αγόρασα το βιβλίο του «Ελληνικό Ροκ» το 2006 ούτε τότε ασχολήθηκα μαζί του, παρότι το ανάγνωσμα αυτό αποτελεί από μόνο του ένα τρανό «μαργαριτάρι». Το παράτησα στην αποθήκη… δίπλα στο τσουβάλι με τις πατάτες και προχώρησα στη ζωή μου. Εννοώ πως τον είχα, από τότε, σβήσει από τη μνήμη μου.
      Ο Νταλούκας προκλήθηκε από σχολιαστή (Manwolf Louie) στην ανάρτηση της 14/8/2010 «ο ERIC CLAPTON στην Κυψέλη… το 1965» και από τότε άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου. Η μπάλα πήρε φυσικά κι εμένα στην πορεία με συνεχή επικριτικά σχόλια και αναρτήσεις στο δικό του blog και με άνευ προηγουμένου τρολαρίσματα στο δικό μου. Έπρεπε να αμυνθώ. Να προστατεύσω το έργο μου. Τα κείμενά μου εννοώ, που αναρτώ κάθε μέρα στο δισκορυχείον. Και έπρεπε να υπερασπιστώ και την «αλήθεια», με τον τρόπο που την έβλεπα και την βλέπω εγώ εννοώ, έναντι της χαζομάρας, της φαιδρότητας, των ανιστόρητων συμπερασμάτων, της ίδιας της Ιστορίας εν τέλει. Ο καθείς καταθέτει τα συμπεράσματά του φυσικά και ο κόσμος κρίνει (εκείνος ο κόσμος που μπορεί να κρίνει τέλος πάντων).
      Απαντούσα δε, όλο αυτό το διάστημα, μόνον όταν υπήρχε πρόκληση από τον αντίδικο. Και τώρα, μετά από τόσους μήνες εκεχειρία (μετά την ανάρτηση για το τραγούδι του Γιώργου Ρωμανού με την Δέσποινα Γλέζου) απήντησα μόνο μετά από πρόκληση.
      Δυστυχώς, εκείνο το οποίον αποδεικνύεται είναι πως έχουμε να κάνουμε με μιαν ανίατη περίπτωση – και το λέω τούτο κατά το κοινώς λεγόμενο, επειδή δεν είμαι γιατρός και δεν προτίθεμαι να προβώ σε άλλου τύπου διαγνώσεις.
      Ξέρω ποια είναι η λύση και πώς ακριβώς θα μπορούσα κι εκείνον να τον βοηθήσω. Βεβαίως, το μεγάλο «φάρμακο» θα ήταν να χαθώ από το διαδίκτυο (αν όχι και από τη ζωή!). Αυτό ίσως να τον θεράπευε – νομίζω. Δυστυχώς, όμως, αυτό το «φάρμακο» δεν θα μπορέσω να του το παράσχω. Το γράψιμο είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου, κι επειδή δεν γράφω πλέον σε έντυπα (μάλλον γράφω αραιά και που), το μόνο που μου μένει είναι το δίκτυο. Μπορώ να κάνω κάτι άλλο όμως. Και σ’ αυτό υπόσχομαι να προσπαθήσω όσο μπορώ – αν και δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω και πάλι. Να αδιαφορήσω στις προκλήσεις. Θα το παλέψω, παρότι… δεν είμαι καθόλου σίγουρος για την αποκατάσταση της ομαλότητας. Τέλος πάντων… Ο χρόνος οδηγός μας…

      Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και να ’μαστε καλά, στοχεύοντας προς τα αληθινά προβλήματα.

      Διαγραφή
  5. @
    "και τώρα μιλάω πολύ σοβαρά, σε αυτό το θέμα, ξέρω ότι είσαι ΟΚ"

    Δηλ. τις άλλες φορές δεν μιλούσε "πολύ σοβαρά";!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Επειδή έχει επιλέξει να γράφει και άρα αναπόφευκτα να εκτίθεται δημοσίως, θα πω τη γνώμη μου.

    Υπάρχει ένα έργο του Λουίτζι Πιραντέλλο που λέγεται "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε". Αυτός ο τίτλος μου έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που διαβάζω κάποιο κείμενο του Νταλούκα. Δεν είναι μόνο που έχει τη δική του ασυνάρτητη/ανιστόρητη εκδοχή για τη πραγματικότητα, είναι που την έχει αναγορεύσει -άνευ αποδείξεων- με θρησκευτική ευλάβεια, σε απόλυτη ιστορική αλήθεια.

    Ίδιον του περιορισμένης αντιλήψεως ή του φανατικού. Προς τα πού κλίνει αδυνατώ να πω, διότι δεν τον γνωρίζω προσωπικώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το πρόβλημα δεν είναι οι απόψεις ή τα δήθεν "λαβράκια" του κου Νταλούκα,τα οποία συνήθως αποδεικνύονται "άνθρακες",αλλά ο τρόπος συμπεριφοράς του,τα δόλια ανώνυμα σχόλια σε αναρτήσεις,τα ψεύτικα ονόματα που χρησιμοποιεί ενίοτε,το να γράφει σχόλια και να απαντάει στον εαυτό του,ή να αλλάζει τα γραφόμενα του και των άλλων κατά το δοκούν. Αναρωτιέμαι αν αυτό το θεωρεί "ελεύθερη" δημοσιογραφία,γιατί απο την ελευθερία αν αφαιρέσεις το φιλότιμο και προσθέσεις και ολίγη.. μπαμπεσιά,έχεις την πλήρη ασυδοσία που τον διακατέχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μιχάλη Ματθαίου, η ελευθερία έκφρασης δεν περιλαμβάνει την ελευθερία εξύβρισης, συκοφαντικής δυσφήμισης ή άλλων αξιόποινων προσβολών της τιμής και της υπόληψης των προσώπων. Το κράτος δεν εξαιρεί τον κυβερνοχώρο από το ρυθμιστικό του πεδίο.
      Το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης, θεμελιώνεται, αντικειμενικά, με τον ισχυρισμό ή τη διάδοση με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου, για κάποιον άλλο, γεγονότος, ψευδούς.

      Επειδή λοιπόν εσύ διαδίδεις τα ψεύδη ότι:
      1-αναρτώ δολίως ανώνυμα σχόλια
      2-χρησιμοποιώ ψεύτικα ονόματα

      έχεις διαπράξει το αδίκημα, που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης και χρηματικής αμοιβής.

      Εάν λοιπόν, δεν θέλεις να βρεθείς στα δικαστήρια, ως κοινός συκοφάντης, περιμένω να ζητήσεις συγνώμη για όλα όσα ισχυρίστηκες σαν αληθινά, ενώ είναι ψεύδη.

      Διαγραφή
    2. Πριν απαντήσει ο Ματθαίου να πω εγώ κάποια πράγματα επί προσωπικού.

      Νταλούκα θα έπρεπε να ντρέπεσαι που πατάς το πόδι σου στο «δισκορυχείον». Το θράσος σου είναι απερίγραπτο. Σε πληροφορώ λοιπόν πως δεν γουστάρω να φιλοξενώ στο blog μου απόψεις ατόμων που στρεψοδικούν επί των γραφομένων μου και με συκοφαντούν, περιπαίζοντας με το ήθος μου.

      Κι αν είναι κάποιος που πρέπει να ζητήσει «ΣΥΓΓΝΩΜΗ» τόσα χρόνια, αυτός είσαι ΕΣΥ – που αναστατώνεις την ψυχική μου ηρεμία με ακατανόητες επιθέσεις.
      Πρόσεξε καλά – και μην θέλεις να βγεις από πάνω– γιατί υπάρχουν παντού οι ημερομηνίες, οι «οθόνες», τα πάντα αρχειοθετημένα. Και πανεύκολα μπορεί να αποδειχθεί ποιος είναι το «φίδι», ποιος επιτίθεται, και ποιος μπορεί να αμύνεται «εν βρασμώ ψυχής», υπερασπιζόμενος την ακεραιότητά του.

      Σε συμβουλεύω λοιπόν να κάνεις τουμπεκί, να μου ζητήσεις «ΣΥΓΓΝΩΜΗ», επειδή με ταλαιπωρείς τόσα χρόνια παίζοντας με τα νεύρα μου, δίχως να σου έχω φταίξει σε τίποτα, και να μην με ξαναπιάσεις στο στόμα σου εις τον αιώνα τον άπαντα.
      Εντάξει; Ξηγηθήκαμε;
      ΤΕΡΜΑ

      Διαγραφή
    3. Τρούσα, δεν μπήκα στο ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ σου για να κόψω βόλτα. Εδώ δημοσιεύτηκαν οι συκοφαντίες του Ματθαίου, εδώ έκανα την ανάρτηση.
      Στα ίδια με αυτόν αδικήματα, έχεις υποπέσει κι εσύ.

      Άλλο η κριτική και άλλο η εξύβριση και η συκοφαντία.

      Και για να σου φύγει η απορία:
      Έγραψες κάτι που έχει γίνει καραμέλα πολλών, πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν νομιμοποιείται λόγω μεγάλης αποχής.
      Σε αυτό σου έκανα κριτική. Αφού το έγραψες δημόσια, δημόσια μπορεί ο καθένας να πει τη γνώμη του.

      Εσύ, αντί να απαντήσεις στο θέμα αυτό,
      πέταξες την μπάλα αλλού και έριξες λάσπη. Θυμήθηκες την Τζόνι Μίτσελ και ένα άσχετο θέμα του 2014!
      Έβγαλες screen shot που είχες φυλαγμένο (γιατί άραγε; έχεις πολλά; κάνεις φάκελο;) από πέρυσι! Ταυτόχρονα άρχισες να βρίζεις.
      Όποιος λοιπόν διαφωνεί με όσα γράφεις, και τολμά να εκθέτει τα επιχειρήματά του, γίνεται λεμέγκουρας, βλάκας, στόκος.
      Αυτό είναι το επίπεδό σου;
      Υπονοούσες με το screen shot, ότι εγώ σαν κακιά κουτσομπόλα, εκθέτω ανθρώπους.
      Ανάρτησα τη συνέντευξη του Λ.Τ για να σου δείξω ότι όλα αυτά δεν ήταν προϊόν κουτσομπολιού, αλλά κανονικής συνέντευξης.
      Πώς αντέδρασες;
      Με βρισιές πάλι.
      Λοιπόν; Ποιος από τους δυο μας είναι ο εμμονικός;

      Συμβουλή: Αν δεν θέλεις να ταράζεσαι, γιατί πραγματικά το βλέπω ταράζεσαι όταν σου ασκούν κριτική, τότε σταμάτα να γράφεις.
      Αν πάλι, θέλεις να συνεχίσεις να γράφεις, πρέπει να μάθεις ότι υπάρχουν και αντίθετες από τις δικές σου απόψεις.
      Και ότι, δεν έχεις το δικαίωμα, να βρίζεις, να συκοφαντείς, όλους όσοι βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά από εσένα.
      Μπορεί εγώ να σε αντιμετωπίζω τώρα με χιούμορ.
      Αύριο όμως, θα βρεθεί ίσως κάποιος που θα σε πάει στα Δικαστήρια, κι εκεί θα μάθεις με τον άσχημο τρόπο.
      Ξηγηθήκαμε;

      Διαγραφή
    4. Nταλούκα δεν βλέπω που ακριβώς σε εξύβρισα όταν διατυπώνω το προφανές: Προφανώς λοιπόν αναρτάς ανώνυμα σχόλια,και έχεις κατά καιρούς χρησιμοποιήσει διάφορα ονόματα για να σχολιάσεις εδω μέσα. Αυτό προφανώς επίσης προκαλεί απλά θυμηδία. Εμένα το αδικημά μου ποιό ακριβώς είναι? Ότι αναφέρω τα προφανή?

      Διαγραφή
    5. Νταλούκα έκανες κριτική σ’ αυτά που έγραψα εγώ περί αποχής με χαρακτηρισμούς του τύπου «δελαπατρίδης» (δηλαδή γραφικός, τρελός, παρανοϊκός), αναγορεύοντάς με συγχρόνως σε υπερασπιστή του καθεστώτος της Βορείου Κορέας; Σοβαρά; Παρακολουθείς το «δισκορυχείον» νυχθημερόν και θέλεις να έχεις λόγο για τις αναρτήσεις μου; Έμπα και σχολίασε ανθρώπινα. Όπως μπήκαν κι άλλοι. Να πεις… «Τρούσα έχεις λάθος, εγώ νομίζω αυτό». Δεν θες να σχολιάσεις στην ανάρτηση, αλλά θέλεις να πας στο δικό σου blog και να πεις τα δικά σου, αποκαλώντας με τρελό και υπερασπιστή ολοκληρωτικών καθεστώτων και θέλεις να μην σου απαντήσω; Να σε πάρω με το «σεις» και με το «σας»; Νταλούκα θα σου απαντήσω, όπως κρίνω εγώ. Και θ’ ανασύρω κάθε φορά που με αποκαλείς «τρελό», ή ό,τι άλλο στο blog σου, ό,τι γουστάρω. Δεν θα καθορίσεις εσύ την ατζέντα μου.

      Έχεις εκθέσει ανθρώπους, καλλιτέχνες, και αυτό αντί να σε κάνει πιο προσεκτικό σε οδηγεί ακόμη πιο βαθειά στο χάος. Πού είναι η αποκατάσταση των ονομάτων τής Γλέζου, του Ρωμανού και του Ιατρόπουλου; Τους πήρες τηλέφωνο αυτούς τους ανθρώπους που τους εξέθεσες, πατώντας πάνω στο γεγονός πως μπορεί να μην ήξεραν ή να μην θυμούνταν μετά από τόσα χρόνια; Γιατί δεν αποκατέστησες το γόητρό τους; Τι σου έφταιγαν;

      Τι σου έφταιγε ο folk τραγουδιστής, που τον εξέθεσες λέγοντάς του πως μπορεί να τα είχε με την Mitchell; Φαντάζεσαι κάποιος να σφύριζε στην Mitchell αυτό το πράγμα –αυτά είναι εύκολα σήμερα στο internet– και να ’ρχονταν τίποτα μηνύσεις από την Αμερική; Γιατί, δεν ξέρεις πώς θ’ αντιδρούσε η ίδια η Joni Mitchell σε κάτι τέτοιο. Γιατί κατέβασες εκείνη την ανάρτηση; Τι μεσολάβησε; Γιατί εκθέτεις τον κόσμο;

      Δικαίωμά σου. Κάνε ό,τι γουστάρεις τέλος πάντων. Εμένα μπορείς να μην με πιάνεις στο στόμα σου; Μπορείς να μην με θίγεις;

      Στο λέω και να το ξέρεις, αν συνεχίσεις αυτό το βιολί δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα. Κι εγώ δεν αναφέρομαι σε μηνύσεις και τέτοιες αηδίες.

      Αν θες να κάνεις κριτική σ’ αυτά που γράφω θα κόψεις τις μπούρδες, τους «δελαπατρίδηδες» και τις άλλες μαλακίες που γράφεις για μένα. Εγώ δεν έχω πρόβλημα με την κριτική που θα μου ασκηθεί, ίσα-ίσα. Έχω πρόβλημα με το να με πει κάποιος «ανήθικο» και όλες τις άλλες φαιδρότητες που εκστομίζεις. Κι εσύ το πράττεις συνέχεια. Με μια συμπεριφορά τομαριού. Να μην θυμηθώ το παρελθόν. Αν θελήσεις να συνεχίσεις σ’ αυτό το στυλ, στο ξαναλέω, θα συντριβείς. Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου. Αν το αντέχεις προχώρα. Και θα δούμε ποιος θα χάσει στο τέλος…

      Αν όμως μετανιώσεις, και το «συγγνώμη» θα είναι έμπρακτο –θα φανεί δηλαδή– εγώ θα το δεχτώ. Όπως το δέχτηκα και μετά την ανάρτηση για το τραγούδι του Ρωμανού, μ’ εκείνο το σχόλιο που σου άφησα, το ΜΟΝΑΔΙΚΟ που έχω αφήσει στο blog σου. (Ορκίζομαι δε γι’ αυτό στη ζωή των πιο αγαπημένων μου προσώπων, και τούτο εξετίμησέ το, αν σου έχει μείνει ακόμη ίχνος αξιοπρέπειας). Μακάρι να μπορούσες να το πεις κι εσύ αυτό. Αλλά ακόμη και να το ’λεγες ποιος θα το πίστευε πια…

      Πράξε ό,τι θέλεις λοιπόν. Αναλόγως θα πράξω κι εγώ. Το δικό μου, όμως, το ανάλογο θα το καθορίσω μόνος. Δεν θα πάρω τη γνώμη ούτε του Θεού…

      Διαγραφή
  8. Τι να πω ρε μάγκες μου… Ok, δικαίωμά του να κάνει ό,τι θέλει.
    Εμάς γιατί μας τα σπάει κάθε λίγο και λιγάκι… Εμείς τι κακό του έχουμε κάνει… Αυτά είναι τα αναπάντητα ερωτήματα και τα βαθιά κρυμμένα στην ψυχή αυτού του ανθρώπου.
    Λες και του κλέβουμε το φαΐ. Ή κάτι τι άλλο σημαντικότερο απ’ αυτό. Δεν ξέρω πλέον τι να υποθέσω…
    Θα πω κάτι κι ας ακουστεί όσο σκληρό θέλει.
    Κάτι τέτοιες συμπεριφορές, κάτι τέτοιες στρεψοδικίες, κάτι τέτοια «φίδια» στην Κατοχή θα μπορούσε να σε στείλουν για πλάκα στο εκτελεστικό απόσπασμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. να το και το "καρφί" προσομοίωσης του συμπαθούς Μανόλη με τους κουκουλοφόρους της Κατοχής. Η "κόντρα" μεγαλώνει. Αν είχαμε και κανάλια να τη φιλοξενήσουνε θα ζούσαμε λαμπ(ι)ρές στιγμές.

      Διαγραφή
    2. Κάνεις λάθος. Για «πίσω», για τα ανακριτικά γραφεία θα προόριζαν τύπους με τέτοιες «ικανότητες» και όχι για… κουκουλοφόρους.
      Καμμία κόντρα δεν μεγαλώνει – από τη μεριά μου τουλάχιστον. Θα ολοκληρωθεί αυτή η ανάρτηση, με τα σχόλιά της, και απόψε (μετά τις 12…) θα πάμε παρακάτω.
      Μας περιμένουν οι μουσικές μας και άλλα πολλά…

      Διαγραφή
  9. @ Manolis Daloukas

    Αγαπητέ κ. Νταλούκα,

    Δεν με ξέρετε και δεν σας ξέρω, όπως δεν ξέρω και τον κ. Τρούσα. Μπορεί να διαφωνώ με πολλές από τις απόψεις σας, αλλά αναγνωρίζω πως έχετε κάνει σημαντική δουλειά σε επίπεδο έρευνας σ’ αυτό που αποκαλούμε ελληνικό ροκ και πως διαθέτετε ένα πολύ καλό αρχείο. Μπορεί επίσης να προτιμώ το ύφος της γραφής του κου Τρούσα και να είμαι κοντά στις απόψεις του περί μουσικής και πολιτικής, αλλά δεν μπορώ να μην παραδεχθώ πως έχω μάθει πολλά πράγματα από τα κείμενα και τις συνεντεύξεις που δημοσιεύετε στο δικό σας μπλογκ. Δεν διακατέχομαι λοιπόν από καμιά εμπάθεια απέναντί σας.

    Επιτρέψτε μου όμως να πω, φυσικά με βάση τα γραπτά σας και μόνο, πως δεν μπορείτε να ισχυριστείτε εσείς το ίδιο σ’ αυτή την “κόντρα” με τον κο. Τρούσα. Επιτίθεστε, τις περισσότερες φορές χωρίς να προκληθείτε καν, με μια καταφανέστατη εμπάθεια που το υποτιθέμενο αίτιο της εκάστοτε επίθεσης σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογεί. Οι αιτιάσεις σας δε και ο τρόπος που εκφράζονται δείχνουν σύγχυση(*) και αμετροέπεια, ενώ χρησιμοποιείτε παιδαριώδεις πρακτικές που σας εκθέτουν. Σαφώς και πολλές από τις απαντήσεις του κου. Τρούσα είναι εξίσου αμετροεπείς, αλλά η ειδοποιός διαφορά είναι πως αυτός βρίσκεται σχεδόν πάντα σε θέση άμυνας και με τα νεύρα τεταμένα από τις αναίτιες και ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον του.

    Δεν έχω την πρόθεση να υπερασπιστώ τον κο. Τρούσα. Δεν χρήζει άλλωστε υπεράσπισης. Μια χαρά τα καταφέρνει και μόνος του, αν και ξεφεύγει κι αυτός μερικές φορές. Απλά απευθυνόμενος σε σας θα ήθελα να σας πω πως κάθε άνθρωπος μπορεί (και ίσως έχει το δικαίωμα), να “χάσει την μπάλα” κάποια στιγμή στη ζωή του. Επίσης σε πολλούς από μας έχει συμβεί, εξαιτίας μιας ξεροκεφαλιάς, να επιμένουμε σε ένα λάθος κι αυτό να φέρνει το επόμενο λάθος οδηγώντας μας σε μια ατέρμονη φθοροποιό διαδικασία που εν τέλει αδικεί εμάς τους ίδιους.

    Το σημαντικό, η “μαγκιά” αν θέλετε, είναι να καταφέρουμε κάποτε να πάρουμε μια απόσταση από αυτή την διαδικασία, να την δούμε ψύχραιμα από “μακρυά” ως ουδέτεροι παρατηρητές και αποδεχόμενοι τα λάθη μας να βάλουμε ένα τέλος. Δεν νομίζω πως υπάρχει σπουδαιότερο στην ανθρώπινη συμπεριφορά από ένα ειλικρινές συγνώμη που υπερβαίνει τα τεράστια "εγώ" που λίγο-πολύ όλοι μας επιμελώς χτίζουμε. Αυτό δείχνει θάρρος και μεγαλείο ψυχής.

    (*) Η σύγχυση επιβεβαιώνεται και από την απάντηση σας στον κο. Ματθαίου τον οποίο απειλείτε με αγωγές(!). Η δικομανία είναι χαρακτηριστικό ανθρώπων που διατελούν εν συγχύσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nα προσθέσω εδώ κε Βαρόπουλε το εξής: Ο Μανώλης Νταλούκας έχει την πολυτέλεια να απειλεί με μηνύσεις μόνο και μόνο επειδή εγώ γράφω επώνυμα και θεωρώ την ανωνυμία άνανδρη,ύπουλη, και προπάντων σκόπιμη. Όποιος παρακολουθεί το δισκορυχείο και τα σχόλια που γίνονται κατα καιρούς εδω απο.. "διάφορους" τιμητές της ανωνυμίας,κατάλαβε.

      Διαγραφή
    2. Μπράβο και σ’ εσάς κ. Βαρόπουλε. Δυστυχώς δεν έχω πλέον το κουράγιο, με το συγκεκριμένο άτομο, να τα πω όπως εσείς.

      Διαγραφή
    3. Απειλεί τον Ματθαίου μεμηνύσεις, και δεν αναλογίζεται τί επισύρουν αυτά που γράφει στο μπλογκ του για "δελαπατρίδηδες". Επίσης νομίζω ότι ο πρόσφατος ζήλος έχει να κάνει με το επικριτικό ποστ για τον συριζα (κυβέρνηση πλέον)

      Διαγραφή
    4. Γιώργο, τις επικριτικές αναρτήσεις προς τον ΣΥΡΙΖΑ θα τις συνεχίσω, όσο θα υλοποιείται από την κυβέρνηση η απάνθρωπη έως και εγκληματική πολιτική των δανειστών.
      Εκείνων δηλαδή που μοίρασαν φτηνό χρήμα σε μια χώρα χωρίς παραγωγική βάση (την οποίαν οι ίδιοι φρόντισαν πρώτα να καταστρέψουν), μόνο και μόνο για να καταναλώνει τα διάφορα «σκατά» τους (ό,τι παρήγαγαν οι ίδιοι δηλαδή).
      Αυτά τα «κοράκια», λοιπόν, έρχονται μετά από χρόνια για να πάρουν πίσω και στο πολλαπλάσιο εκείνα που «έδωσαν» (με τη συμπαράσταση και των ντόπιων… αλογοκλεφτών), αδιαφορώντας για τον «κρανίου τόπο» που δημιουργούν.
      Ποιος νοήμων άνθρωπος, έστω και με λίγη τσίπα πάνω του, μπορεί να ανεχθεί αυτό το πράγμα αδιαμαρτύρητα;

      Διαγραφή
    5. @ Nikos Varopoulos

      Ενταξει ρε Φωντα εχεις δικιο

      Διαγραφή
    6. Υπάρχει κάποιος αρχιζερίλης που νομίζει ότι εγώ και ο κ. Βαρόπουλος είμαστε το ίδιο πρόσωπο; Αν υπάρχει, όντως, τέτοιο κνώδαλο κερδίζει από το δισκορυχείον το βραβείο του «μαλάκα της δεκαετίας»!
      Με πιάνει απογοήτευση, όντως, με τα άχυρα που κουβαλάνε κάποιοι στα κεφάλια τους. Σκέφτομαι, μα τω θεώ, ώρες-ώρες να το κάνω «πριβέ» το blog και να στείλω όλους αυτούς τους ηλίθιους στο διάολο. Μια και καλή. Τους έχει σιχαθεί η ψυχή μου.

      Διαγραφή
    7. Νταλούκα, έβγα και απάντησε ρε. Εσύ τι πιστεύεις; Ότι εγώ και ο Νίκος Βαρόπουλος είμαστε το ίδιο πρόσωπο; Κάποια γελοία ΜΑΡΘΑ που φιλοξενείς στο blog σου κι ένα άλλο ανώνυμο σκουλήκι, που μάλλον είναι το ίδιο που σύρθηκε μέχρι το «δισκορυχείον» πιστεύουν, η πρώτη, πως ο Βαρόπουλος είναι φιλαράκι μου (πάτε καλά ρε – τον άνθρωπο δεν τον ξέρω ούτε από κοντά, ούτε από μακριά) και ο δεύτερος νομίζει πως ο Βαρόπουλος είμαι εγώ!! Βγες και πες ρε τι πιστεύεις εσύ. Άιντε να δω πόσες ξεφτίλες ακόμη μπορεί ν’ αντέξει κάποιος…

      Διαγραφή
    8. Νταλούκα, σε προκαλώ δεύτερη φορά, βγες και πες ρε, τι νομίζεις, γιατί σε λίγο θα πάω για ύπνο… Ο Βαρόπουλος κι εγώ είμαστε φίλοι, όπως λέει εκείνη η τσοκαρία η ΜΑΡΘΑ, πως είμαστε το ίδιο πρόσωπο όπως λέει ο σχολιαστής μας το «σκουλήκι», ή πως δεν έχουμε ουδεμία σχέση (όπως είναι η αλήθεια); Πες το ρε… τι είμαστε;

      Ο Nikos Varopoulos έχει facebook (https://www.facebook.com/nikos.varopoulos) στο οποίο δεν μπορώ να μπω, γιατί εγώ δεν έχω facebook, ενώ έχει και linkedin (https://www.linkedin.com/in/nikosvaropoulos), στο οποίο φαίνονται οι σπουδές τού ανθρώπου (που δεν έχουν ουδεμία σχέση με τις δικές μου – και να είχαν δηλαδή τι θα σήμαινε αυτό, από τη στιγμή που λέω πως δεν γνωριζόμαστε;). Φαίνεται επίσης και η επαγγελματική του πορεία, η οποία ουδεμία σχέση έχει, φυσικά, με τη δική μου.
      Τι πάμε τώρα ν’ αποδείξουμε στις παλιολουμπίνες; Πως δεν είμαστε το ίδιο πρόσωπο; Ε δεν είμαστε το ίδιο πρόσωπο ρε. Ούτε φίλοι είμαστε. Ούτε γνωριζόμαστε. Ούτε έχουμε συναντηθεί ποτέ από κοντά ή από μακριά.

      Διαγραφή
  10. Συμφωνώ. Αν εφαρμόζεις ένα πρόγραμμα νεοφιλελεύθερου μετασχηματισμού της κοινωνίας (που οι επιπτώσεις του θα μείνουν, πολύ περισσότερο από μια κυβερνητική θητεία), είσαι νεοφιλελεύθερος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Επιτρέψτε μου να προσθέσω ένα τελευταίο σχόλιο μιας και βλέπω πως η κουβέντα ξεφεύγει. Γράφω συνειδητά με το πραγματικό μου όνομα γιατί, πρώτον έχω το θάρρος της γνώμης, δεύτερον είμαι αρκετά μεγάλος ώστε να κρύβομαι πίσω από ανωνυμίες, ψευδώνυμα και λοιπά παιδαριώδη και τρίτον βλέπω πως υπάρχει μια διάχυτη κακοπιστία στους συνομιλητές στην οποία δεν θα ήθελα σε καμιά περίπτωση να δώσω τροφή. Όταν όμως τα πράγματα ξεπερνάν την… ζώνη του λυκόφωτος, φτάνουμε από ότι βλέπω στο σημείο να ζητούνται δηλώσεις ετεροπροσωπίας, μη συγγένειας και λοιπά ευτράπελα, την στιγμή που δεν γνωρίζω ούτε κατ’ όψη τον κο. Τρούσα. Ας είναι.

    Αυτό που νομίζω πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους είναι πως πέραν της νομιμότητας, την οποία άνευ λόγου και ουσίας επικαλούμαστε, το μέσο που μεταχειριζόμαστε (το διαδίκτυο και ειδικότερα τα ιστολογία), υπόκειται σε κάποιους, άγραφους μεν - ξεκάθαρους δε, δεοντολογικούς κανόνες οι οποίοι δεν διαφέρουν και πολύ από αυτούς των εντύπων και των λοιπών μέσων ενημέρωσης και επικοινωνίας. Έτσι στα πλαίσια των κανόνων αυτών όταν διαφωνώ με κάποια ανάρτηση κάποιου ιστολογίου και θέλω να καταγραφεί η διαφωνία μου, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνω είναι να προσθέσω ένα σχόλιο, ακόμα και σε έντονο, δεικτικό ή και ειρωνικό ύφος, αλλά χωρίς ύβρεις και «χτυπήματα κάτω από την ζώνη» (π.χ. προσωπικές αιχμές, υπονοούμενα, προσβολές κλπ), στην συγκεκριμένη ανάρτηση. Αν και μόνο τότε, ο διαχειριστής του ιστολογίου, αυθαιρετώντας, δεν εγκρίνει το σχόλιο μου, έχω το δικαίωμα να αναρτήσω την απάντηση στο δικό μου ιστολόγιο μένοντας όμως πάντα επί του θέματος και χωρίς να προσπαθώ να μειώσω την προσωπικότητα του άλλου ιστολόγου.

    Το να παίρνω αφορμή από μια ανάρτηση σε ένα ιστολόγιο, να την διαστρεβλώνω κατά το δοκούν και για τους δικούς μου λόγους, να επιτίθεμαι προσωπικά, με ιδιαίτερα μάλιστα μειωτικούς χαρακτηρισμούς, αποτελεί το άκρο άωτο της εμπάθειας και δεν στέκεται στα πλαίσια καμιάς στοιχειώδους έστω δεοντολογίας, παρά μόνο σε ανελεύθερα και αυταρχικά πλαίσια που από ότι βλέπω και ο ίδιος ο κύριος Νταλούκας «ξορκίζει».

    Η διαφωνία είναι εξαιρετικά χρήσιμο και γόνιμο πράγμα όταν δεν εκπίπτει στο επίπεδο του αγοραίου τραμπουκισμού. Χωρίς πατερναλιστική διάθεση και χωρίς την πρόθεση να κάνω μάθημα δεοντολογίας σε κανένα (δεν είμαι σε θέση άλλωστε), ευχαριστώ για την φιλοξενία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ κ. Βαρόπουλε θα περιμένω να ξυπνήσει ο Νταλούκας και ν’ απαντήσει στο ερώτημα… τι πιστεύει ο ίδιος. Πιστεύει πως εσείς κι εγώ είμαστε το ίδιο άτομο; Αν το πιστεύει… περιττεύει κάθε συζήτηση και με το όλον ζήτημα θα πρέπει πια ν’ ασχοληθεί η Επιστήμη. Αν δεν το πιστεύει… τότε να βγει και να μας το πει. Και όχι μόνο να μας το πει, αλλά και να κράξει το φρόκαλο ΜΑΡΘΑ και το τιποτένιο «σκουλήκι» (όπως το πράττω εγώ), που μπαίνουν στο blog του και το γεμίζουν ανοησίες.
      Όσο λοιπόν δεν ξεκαθαρίζει τη θέση του εγώ θα έχω κάθε λόγο να σκέφτομαι πως μπορεί να συμμερίζεται αυτές τις γελοιότητες. Τουλάχιστον… γιατί υπάρχει και κάτι πέρα από το τουλάχιστον, που μπορεί να σκέφτομαι…

      Διαγραφή
  12. Κ. Νταλούκα προχθές στη γλοιώδη ανάρτησή σου με τίτλο "ΔΕΛΑΠΑΤΡΙΔΗΔΕΣ θυμήθηκαν το ποσοστό αποχής" (http://freedomgreece.blogspot.gr/2015/10/blog-post_19.html) άφησα το εξής σχόλιο:

    "Αντιπροσωπευτικό δείγμα ροκ "σκεπτικού" της γενιάς του Πολυτεχνείου (πώς καταντάει ο άνθρωπος...)"

    και δεν το δημοσίευσες. Γιατί; Ήταν υβριστικό;Ή μήπως απλώς σε πόνεσε (αφού έχεις δημοσιεύσει και υβριστικά σχόλια πάμπολλες φορές);

    Επίσης προ καιρού είχα αφήσει άλλο ένα ομοίου ύφους σχόλιο στην εξίσου γλοιώδη ανάρτησή σου (Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ http://freedomgreece.blogspot.gr/2015/09/20-2015.html) και ούτε εκείνο το δημοσίευσες.

    Προφανώς έχεις λογοκρίνει και άλλα τέτοια, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι είμαι ο μόνος που είδε το πόσο γλοιώδης είσαι προς αυτούς που κυβερνούν σήμερα.
    Μάλιστα η ανάρτησή σου ήταν το λιγότερο καπελωτική και άρα προσβλητική για όλους όσους απείχαμε από την εκλογική φάρσα, ή είχαμε ψηφίσει "όχι" στο τσιπροδημοψήφισμα.

    Προσπαθώ να σου πω ότι το να γλείφεις το κυβερνόν κόμμα είναι πολύ πιο ύποπτο από το να γλύφεις (όπως ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΣΟΥ κάνει ο Τρούσσας) το καθεστώς της Β. Κορέας.

    Ροκ και γλείψιμο προς ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ δεν συμβιβάζονται. Κατάλαβες Νταλούκα, ροκά του γλυκού νερού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμε θα ζητούσα το όνομά σου με την πρώτη ευκαιρία, επειδή δεν θα ήθελα να υπάρξει η παραμικρή εντύπωση πως εδώ τρολάρουμε ή παίζουμε παιγνίδια έναντι κάποιων (οποιονδήποτε).
      Αν κάτι έχω να «πουλήσω» στον κόσμο που μας διαβάζει είναι η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ και τίποτ’ άλλο. Θέλω να με καταλάβεις κι εσύ και όλοι οι σχολιαστές. Παλεύω γι’ αυτό. Και θα παλεύω μέχρι τέλους.
      Ενδιαφέρομαι μόνο για ΣΟΒΑΡΑ και ΑΛΗΘΙΝΑ σχόλια από ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ σχολιαστές, όπως ενδιαφέρομαι και για το ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ όλων των «σκουληκιών», που νοιάζονται μόνο για το ξεκατίνιασμα και τις εντυπώσεις.

      Διαγραφή
    2. Στου Νταλούκα άφησα σχόλιο ως ανώνυμος, οπότε ούτε εδώ μπορώ να αφήσω όνομα. Εξάλλου ξέρει κι ο ίδιος ποια σχόλια λογοκρίνει και το αν είμαι τρολ.
      Πέραν αυτού νομίζω ότι κι απ' το ύφος μου φαίνεται αν είμαι "γνήσιος".
      Μπορώ όμως να σου στείλω το μέηλ μου με πμ.

      Διαγραφή
    3. Ρε φιλαρακο συγνώμη κιόλας δηλαδη, αλλα πως χαρακτηριζεις τον Νταλουκα ροκα του γλυκου νερου απο την στιγμη που ειναι μουσικογραφιας.. Οι μουσικολογοι-μουσικογραφιαδες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ροκερς ειναι μελετητες . Μελετανε το συγκεκριμενο φαινομενο χωρις να ειναι μεσα σ'άυτο, οπως ενας ιστορικος που μελεταει την ιστορια χωρις να συμμετεχει σ'αυτην.
      Ροκερ ειναι αυτος που εχει υιοθετησει το rock 'n' roll σαν σταση ζωης
      Νομιζω οτι και ο Τρουσας θα συμφωνισει μ'αυτο αφου ειναι μουσικοκριτικος και ο ιδιος.
      Live fast, die young and leave a good-looking corpse.

      Διαγραφή
    4. Άσε τι θα κάνει ο Τρούσας και πες μας τι σημαίνει η φράση… «εχει υιοθετησει το rock 'n' roll σαν σταση ζωης».
      (Δηλαδή μην μας πεις καθόλου. Είναι ρητορική η απορία)

      Διαγραφή
    5. "Ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω" αγαπητε φιλε Τρουσα.

      Διαγραφή
    6. Ανοησίες είναι αυτά που λες εσύ – κι αν θες να συνεχίσεις το τρολάρισμα σου λέω ότι σας έχω σιχαθεί.
      Και κάτι άλλο. Πες στο… αφεντικό σου πως με το να αποδεικνύει, κάθε φορά, πόσο ανόητος και εμπαθής είναι δεν κερδίζει τίποτα. Απλώς βυθίζεται πιο πολύ στο ανίατο πρόβλημά του.
      Εγώ όταν ρώτησα να μου πει αν πιστεύει πως εγώ και ο Νίκος Βαρόπουλος είμαστε φίλοι ή το ίδιο πρόσωπο (όπως γράφει εκείνη η παλιοβακέτα η… Μάρθα και ο άλλος ο σκώληξ), το έκανα όχι για να μάθω, εγώ, τι πραγματικά συμβαίνει –αφού εγώ και ο Νίκος Βερόπουλος είμαστε οι πρώτοι που γνωρίζουμε την αλήθεια(!), όπως φρονώ πως την γνωρίζουν πια και όλοι οι νουνεχείς αναγνώστες–, αλλά για να μάθω τι πιστεύει εκείνος. ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ! Αν είναι δηλαδή τόσο «άρρωστος» πια ή αν μπορεί να παρουσιάσει, μετά από τόσες απανωτές ξεφτίλες και κασκαρίκες, κάποια σημάδια βελτίωσης. Απάντησε. Και απάντησε βλακωδώς και ηλιθίως, ως συνήθως. Και όλοι έχουμε βγάλει πια τα οριστικά και αμετάκλητα συμπεράσματά μας. Κοινώς, χάνουμε τα λόγια μας. Όπως τα χάνουμε όλα αυτά τα 5 χρόνια που ασχολούμαστε με τη θλιβερή και ανίατη περίπτωσή του.

      Διαγραφή
    7. "Οι μουσικολογοι-μουσικογραφιαδες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ροκερς ειναι μελετητες . Μελετανε το συγκεκριμενο φαινομενο χωρις να ειναι μεσα σ'άυτο, οπως ενας ιστορικος που μελεταει την ιστορια χωρις να συμμετεχει σ'αυτην. "

      Ακόμα κι έτσι να είναι (που δεν είναι), το γλείψιμο που ο Νταλούκας ρίχνει στον Τσίπρα βγάζει μάτι.
      Κάποιος που γλείφει την εκάστοτε κυβέρνηση θα ήταν καλό να δει πώς αυτό ερμηνευόπταν ανέκαθεν (δηλ. να ασχοληθεί με τα χάλια του) και να αφήσει τις προσβλητικές "ερμηνείες" της μεγάλης αποχής στις εκλογές (http://freedomgreece.blogspot.gr/2015/10/blog-post_19.html).

      Μάλιστα, το ότι λογοκρίνει σχόλια που δεν είναι υβριστικά, αποδεικνύει ότι ούτε μελετητής είναι, αφού δεν τον ενδιαφέρει ο διάλογος ή η αναζήτηση της αλήθειας.

      Διαγραφή
    8. "εκείνη η παλιοβακέτα η… Μάρθα"

      Της εκκλησίας είναι...
      http://freedomgreece.blogspot.gr/2014/09/blog-post.html?showComment=1409996879657#c6900876795565180799

      Διαγραφή
    9. Κι ο… παλιοβακέτος είναι της Εκκλησίας. Το ξέρεις; Συμπτωματικόν;

      Διάβασε με προσοχή τα σχόλια εδώ…

      http://hypnovatis.blogspot.gr/2013/03/blog-post_12.html

      Διαγραφή
    10. Άσε τις υπόνοιες και μίλα καθαρά

      Διαγραφή
    11. Μιλήστε ρε καθαρά στο πιδί, κι αφήστε τους... γρίφους των σχολίων, γιατί τέτοιο στουρνάρι που είναι δεν καταλαβαίνει τίποτα…

      Διαγραφή
    12. "ΥΠΝΟΒΑΤΗΣ19 Σεπτεμβρίου 2014 - 5:46 μ.μ.
      Να συμπληρώσω ότι και βιομηχανικά σκουπίδια σαν το Jesus Christ Superstar επιδιώχθηκε να επικολληθούν στη ροκ."

      ΠΟΥ τους βρίσκεις;

      Πάω ν' αυτοκτονήσω.

      Διαγραφή
    13. Δεν είναι το θέμα μας το “Jesus Christ Superstar”, ούτε το blog του συγκεκριμένου ανθρώπου, αλλά κάποια σχόλια μιας πολύ συγκεκριμένης ανάρτησης – τα οποία είναι εξόχως διαφωτιστικά…

      Διαγραφή
    14. Η Μάρθα είναι ο Μανώλας!

      Διαγραφή
  13. Τρούσα και Νταλούκα γιατί δεν είστε μέλη της ΕΣΗΕΑ;
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμένα περιμένω από μέρα σε μέρα να με χρίσουν «επίτιμο» μέλος και να μου χορηγήσουν και τιμητική σύνταξη, για τον άλλονα δεν ξέρω…

      Διαγραφή
    2. Νταξ' τώρα, τέτοιο χιούμορ from Antarctica Φώντα. Κάτι άλλο;

      Διαγραφή
    3. Τι ήθελες να σου απαντήσω ρε ανώνυμε; Α παράτα μας τώρα στα βάσανά μας…

      Διαγραφή
    4. Σου ζητώ συγγνώμη αν απάντησα κάπως απότομα, αλλά δεν έχει νόημα αυτή η ερώτηση.

      Διαγραφή
    5. OK,
      να 'σαι καλά. Απλά αν ήσασταν μέλη θα είχε άλλη λύση το θέμα. Θεσμική και οριστική. Αλλιώς μηνύσεις και απειλές είναι, και συγγνώμη, αστείες. Κλείστε το και συνεχίστε να γράφετε. Το κοινό κρίνει.

      Διαγραφή
  14. Φώντα (δεν σε ξέρω και συγγνώμη για τον ενικό), χωρίς να μου πέφτει λόγος και επειδή γενικά το υλικό που δημοσιεύεις το γουστάρω κι αυτό από μόνο του μου αρκει, θεωρώ πως δεν υπάρχει λόγος να ασχολείσαι. Θέλω να πω πως ο καθένας διαλέγει ό,τι του κάνει, ο καθένας έχει το κοινό του κλπ κλπ. Υπάρχουν μουσικόφιλοι, υπάρχουν γε-rock-λυκοι (...), κολλημένοι, παρλαπίπηδες, άσχετοι, ταγάρια, ok. Who gives a fuck στην τελική;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Νομίζω πως απ’ αυτόν τον καθαρό διάλογο –στον οποίον δημοσιεύτηκαν άπαντα τα σχόλια πλην ενός ανωνύμου-υβριστικού– όλοι θα μπορέσουν να βγάλουν τα ορθά συμπεράσματα (το ελπίζω δηλαδή), ώστε να πορευτούν αναλόγως.
    Όλοι καταλάβαμε πολλά, πάρα πολλά, και όλοι θα κριθούμε από ’κείνα που θα πράξουμε στο μέλλον. Κι εδώ θα είμαστε να τα ξαναπούμε όταν και άμα υπάρξει λόγος…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εγώ είμαι και ροκάς είμαι και γραφιάς.

    Χαιρετίσματα από το επέκεινα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητε Lester σε χαιρετω κι εγω, εδω απο τα εγκοσμια, αλλα εμενα στο μυαλο μου κριτκος μουσικης ειναι αυτος
      http://www.geeksofdoom.com/GoD/img/2013/12/lester-bangs-room-2.jpg

      και αυτος

      https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Carl_Wilson_%26_Dylan_Hicks_02A.jpg

      ενω rocker ειναι αυτοι

      http://www.altblackpool.co.uk/wp-content/uploads/2013/08/Carl_Gray_rebel_1-700x600.jpg

      Διαγραφή
  17. Λίγη ηρεμία και από τις δύο πλευρές δεν θα έβλαπτε. Είμαστε μικρό χωριό οι λάτρεις της μουσικής και των τεχνών γενικότερα εδώ στην Ελλάδα και ίσως θα έπρεπε να φτιάχνουμε γέφυρες μεταξύ μας και όχι να χτίζουμε ψηλούς τοίχους οι οποίοι βοηθούν στην απομόνωση των ανθρώπων και στη δημιουργία αντιπαλότητας μεταξύ τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα του βάλω και λίγο αλατοπίπερο, δεν καταλαβαίνω γιατί τσακωνομαστε τόσο καιρό, για το ποιος έχει το αλάθητο του Πάπα ή είναι ο παντογνωστης. Κάθε άνθρωπος προσφέρει αυτά που μπορεί στον τομέα του με σκοπό να βοηθήσει τον εαυτό του και τους γύρω του να κάνουν ένα βήμα παραπέρα.

      Διαγραφή
    2. Nick Rasta μην το τραβήξουμε. Σου είπα κάτι. Πάρε θέση σαφή λοιπόν και μην κρατάς αυτό το μεσοβέζικο… να τα έχεις καλά με όλους.

      Διαγραφή
    3. Δεν είναι ότι θέλω να τα έχω καλά με όλους, απλώς άποψη μου είναι ότι χάνουμε τον καιρό μας σε ανούσιες αντιπαράθεσεις μιλάω πάντα με σεβασμό προς όλες τις απόψεις, αλλά πιστεύω ότι έχω το δικαίωμα να εκφράζω τη γνώμη μου. Δε μπορώ να συμμετέχω σε μια κόντρα τύπου Ολυμπιακός εναντίον Παναθηναϊκου.

      Διαγραφή
    4. Εγώ δεν σέβομαι όλες τις απόψεις ρε Nick Rasta, τι να κάνουμε τώρα; Σέβομαι μόνον εκείνες που χρήζουν σεβασμού.
      Εξέφρασε όποια γνώμη θέλεις. Αλλά και η γνώμη η δική σου κρίνεται. Και σε τελευταία ανάλυση κανείς δεν σου ζήτησε να συμμετάσχεις σε μια κόντρα που… ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τύπου Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού.

      Διαγραφή
    5. Να σαι καλά, η διαφωνία των ανθρώπων σε ορισμένα θέματα για μένα είναι αυτό που τους κάνει καλύτερους ολες οι απόψεις μετράνε και δεν πετάω καμία στον κάλαθο των αχρήστων.

      Διαγραφή
  18. Ελληνοχριστιανοί "ροκάδες" λοιπόν οι Νταλούκες, οι Μάρθες και οι λοιποί "freedomgreece" ψηφοφόροι του Τσίπρα. Το είδαμε κι αυτό στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.

    "Κοντά στον αρχιεπίσκοπο βρίσκω γαλήνη" (Αλέξης Τσίπρας)...
    Βοήθειά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τουλάχιστον αυτοί, αν ποτέ θελήσουν να μετανιώσουν για τις αμαρτίες τους θα έχουν τη νηστεία και την εξομολόγηση, ενώ εμάς θα μας πάρει ούτως ή άλλως ο διάολος… XA XA XA… Ξύπνησα χαρούμενος σήμερα…

      Διαγραφή
  19. KOΨΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ ΧΑ ΧΑ ΧΑ, ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙς ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή