Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

ΝΙΚΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ 1966-2016

Έφυγε από τη ζωή στα 50 του (ή και λίγο πριν απ’ αυτά) ο σκηνοθέτης και άλλα διάφορα Νίκος Τριανταφυλλίδης.
Εμείς οι παλαιότεροι, που ασχολούμαστε με τη μουσική, μάθαμε τον Νίκο Τριανταφυλλίδη από τα κείμενα, τις συνεντεύξεις και τις δισκοκριτικές του στο περιοδικό Ήχος & Hi-Fi στα χρόνια του ’80 – κάτι που έχει λησμονηθεί από τα βιογραφικά που μοιράστηκαν στα μέσα και τον Τύπο, με αφορμή τον πρόωρο θάνατό του. Ίσως, γιατί, όλα αυτά τα… περί μουσικής δεν είναι και πολύ βασικά για τους πολλούς...
Του Τριανταφυλλίδη του άρεσαν ιδιαιτέρως ο Marc Almond, ο Tom Waits, η Diamanda Gallas, οι Gun Club, ο Blaine L. Reininger και οι Tuxedomoon βεβαίως, μα ακόμη ο Phil Ochs και ο Γιώργος Ρωμανός. Μάλιστα για το «Κράμα», μία από τις δισκάρες της εποχής, είχε γράψει στον Ήχο (#187, Οκτώβριος ’88):

ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ: Κράμα [Virgin, 1988]
Πάνε πολλά χρόνια από τότε που ο Γιώργος Ρωμανός ακολουθούσε το μοναχικό του δρόμο σε ένα χώρο που δεν του ήταν αρκετός. Το Νέο Κύμα και η Χατζιδακική Αυλή δεν τον χωρούσαν. Οι ανησυχίες του ξεπερνούσαν τα αισθητικά τους στεγανά. Με τη φυγή του στο Παρίσι έχουμε μια πολύχρονη σιωπή που σπάει με το «Κράμα», το άλμπουμ που σημαίνει και την επιστροφή του Γιώργου Ρωμανού στα ελληνικά μουσικά πράγματα, καθώς η προσπάθεια με τους You Guys μάλλον κάπου αλλού ανήκε.
Φυσικά και ο Γιώργος Ρωμανός δεν έχει μεγάλη ή μικρή σχέση με τη δεκαετία του ’80 και τα οδυνηρά συμπτώματά της. Ούτε και φαίνεται να τον απασχολούν τα σύγχρονα ηλεκτρικά ρεύματα. Αυτό δεν σημαίνει πως το «Κράμα» είναι παρωχημένο, και φυσικά αυτές οι παρατηρήσεις δεν είναι αναγκαίο να καταχωρηθούν στα πλην του δίσκου. Αντ’ αυτού του αξίζουν συγχαρητήρια που δεν εκβίασε το υλικό του με εξυπνακίστικα, δήθεν σύγχρονα κολπάκια, κάτι που διακρίνει την συντριπτική πλειοψηφία των πανικόβλητων συνομηλίκων του. Άλλη είναι η παράδοση που κουβαλάει μέσα του ο Γιώργος Ρωμανός και κάνει πολύ καλά που την φροντίζει τόσο στοργικά. Ανιχνεύοντας τις πολυεπίπεδες μελετημένες συνθέσεις του θα ανακαλύψεις έναν μουσικό πλούτο που αρχίζει από την ελληνική παράδοση και φτάνει στις φόρμες του Φρανκ Ζάπα ή την ακουστική ηθική του Ίαν Άντερσον. Όλα αυτά δεν προκαλούν με μια επιπόλαιη παντρειά τους. Δεν έχουμε να κάνουμε με άλλο ένα αδέξιο, βάρβαρο και πρωτόγονο προξενιό Δύσης και Ανατολής, αλλά μ’ ένα άλμπουμ με πολλές και καλά κρυμμένες αναφορές. Ίσως γιατί ο Γιώργος Ρωμανός είναι μια προσωπικότητα με οράματα, με μια βιωμένη ιστορία και με μια επίπονη, γόνιμη σχέση με τη γλώσσα, τόσο της μουσικής όσο και του γραπτού λόγου. Η ευαισθησία του για την ελληνική γλώσσα είναι το μεγάλο «συν» του άλμπουμ. Ριψοκίνδυνες λυρικές ακροβασίες πάνω στο τεντωμένο σχοινί των λεξιλογικών συνειρμών.
Πολλοί θα ξινίσουν τα μούτρα τους, αλλά αυτό μάλλον δεν θα ανησυχήσει τον Γιώργο Ρωμανό. Και αυτή η σιγουριά είναι που επισφραγίζει την ιδιαιτερότητά του.
****
Νίκος Τριανταφυλλίδης 

Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης γούσταρε τα λαϊκά, όπως πολλοί έλληνες ροκάδες της ηλικίας μας. Ο Λευτέρης Μυτιληναίος ήταν από τους αγαπημένους του τραγουδιστές και αυτό το κομμάτι πολύ θα του άρεσε… 

Εις μνήμην και ελαφρύ το χώμα...

15 σχόλια:

  1. Στο δισκορυχείον είχαμε ασχοληθεί σε τέσσερις αναρτήσεις με την τελευταία (τηλεοπτική) εκπομπή του Νίκου Τριανταφυλλίδη «Τα Στέκια/ Ιστορίες αγοραίου πολιτισμού». Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τις σχετικές κριτικές…

    Σάββατο, 7 Ιουνίου 2014 – Πώς ερευνά η τηλεόραση;
    http://diskoryxeion.blogspot.gr/2014/06/blog-post_7.html

    Δευτέρα, 7 Ιουλίου 2014 - Τηλεοπτικοί Υπαρξιστές
    http://diskoryxeion.blogspot.gr/2014/07/blog-post_7.html

    Δευτέρα, 1 Σεπτεμβρίου 2014 – Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΡΟΚ ΕΝΤ ΡΟΛ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ 50s
    http://diskoryxeion.blogspot.gr/2014/09/50s.html

    Κυριακή, 15 Φεβρουαρίου 2015 – ΤΑ ΔΙΣΚΑΔΙΚΑ
    http://diskoryxeion.blogspot.gr/2015/02/blog-post_15.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύτιμες, ως είθισται, οι πληροφορίες σου, αγαπητέ Φώντα Τρούσσα. Δεν ήξερα ότι ο Νικόλας Τριανταφυλλίδης έγραφε κιόλας - στα ''Στέκια'' του τον πρωτογνώρισα, όταν με κάλεσε να μιλήσω για τα φιλολογικά καφενεία. Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο του για τον Γιώργο Ρωμανό που, εύστοχα,.. εξόρυξες. Να είσαι καλά. Σπετσιώτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχε/έχει ενδιαφέρον η εκπομπή «Τα Στέκια/ Ιστορίες αγοραίου πολιτισμού». Δυστυχώς, δεν είχα προλάβει σε πρώτο χρόνο να κάνω κι άλλα κριτικά σημειώματα, για επεισόδια που μ’ ενδιέφεραν, όπως τα «παλαιοβιβλιοπωλεία»…

      Διαγραφή
  3. οι ροκαδες δεν ακουνε λαϊκα ρε φωντα, εδω δεν ακουνε ουτε ροκ...

    Α.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ψευτοροκάδες (ροκάδες στα χαρτιά) που δεν ακούνε ροκ ξέρω… λαϊκούς, όμως, που να μην ακούνε λαϊκά δεν ξέρω.

      Πάντως ο Τριανταφυλλίδης, άκουγε και ροκ και λαϊκά, και γούσταρε και τον Καφάση. Μαγκιά!
      Τον είχε προσκαλέσει, μάλιστα, για να τραγουδήσει σ’ ένα παλιό φεστιβάλ cult ελληνικού κινηματογράφου.

      Όσοι ροκάδες έχουν λαϊκή καταγωγή γουστάρουν το λαϊκό. Ροκάδες που μεγάλωσαν με τα λεφτά του μπαμπά, σε μεσοαστικά ή αστικά περιβάλλοντα, δεν το νοιώθουν…

      Διαγραφή
    2. Για όλα φταιν οι ροκάδες που δεν ακούν ροκ.-

      Διαγραφή
    3. Διαβάζουν όμως... Γκιντεμπόρ και αναπληρώνουν το χαμένο έδαφος. Πανέξυπνα παιδιά...

      Διαγραφή
  4. To 2007-2008 μαζεύονταν στο σπίτι του Reininger μαζί με τον Dirk Polak των Mecano (που τότε έμενε κι εκείνος Ελλάδα) και ακούγανε λαϊκά, μέχρι και σκυλάδικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο Νικολας λάτρευε τον Καφαση. Και η γειτνίαση του Gagarin 205 με τα Αγρίμια δεν τον άφηνε ασυγκίνητο. Δεν ειχε καμια σχεςη με τους μη μου απτου δηθεν περισπουδαστους ροκαδες. Ηταν ωραίος και ξεχώριζε το καλο ροκ μεσα στη σαβούρα και την καλή σαβούρα μεσα στη δηθενια. Κάποιους απο εμας μας ενεπνεε και θα μας εμπνέει για πολλά χρονια ακομη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εμένα να μη μου τα λέτε αυτά (δηλαδή καλά κάνετε και τα λέτε μάγκες μου!), εγώ τα ξέρω. Το μάτι και το αυτί του Τριανταφυλλίδη έκοβαν…
    Ας τ’ ακούσουν λοιπόν και οι διάφοροι λεμέδες, αναρχοφασίστες και λοιπά «ζώα» της… ξηράς και της θάλασσας, που δεν ντρέπονται να εκφράζουν, δημοσίως, γνώμη για τη μουσική. Ου να μου χαθείτε ΑΓΥΡΤΕΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή


  7. http://www.hotstation.gr/article183.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. «Η κυρία Τίνα Σπάθη, θα παραβρεθεί στο Gagarin 205 Live Music Space, την Κυριακή, 15 Φεβρουαρίου, προκειμένου να βραβευθεί για την προσφορά της στο cult σινεμά και όχι μόνο, κατά τη διάρκεια της ειδικής τελετής απονομής. Το βραβείο θα απονείμει ο σκηνοθέτης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ, Νίκος Τριανταφυλλίδης. Μετά την απονομή, θα ακολουθήσει το γνωστό σε όλους μας, από πέρισυ, Pop Porn Party, ένα ολονύκτιο μουσικό και ... οπτικοακουστικό όργιο, με special guests τον Κώστα Καφάση και τη μπάντα ΖΗΜΙΑΑ!»

    http://www.hotstation.gr/article183.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Για το πόσο γούσταρε ο Νίκος Τριανταφυλλίδης το λαϊκό, και τη «νύχτα» στο λαϊκό, τα λέει ο ίδιος εδώ, δεν χρειάζεται εμείς να πούμε τίποτα παραπάνω. Όμως οι άχρηστοι ούτε τώρα πρόκειται να καταλάβουν…

    http://www.lifo.gr/mag/features/3153

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. κι εγω το θυμαμαι το Νικολα απο τον Ηχο της λιγοτερο ενδιαφέρουσας περιόδου του,και γούσταρα τους Αισθηματίες του ωστόσο διαφωνώ με το περιεχόμενο του καλτ μαραθωνίου του. Οι βιντεοκασέτες των 80ς πχ δεν είναι παρσ απλή σαβούρα.Άλλο καλτ κι άλλο ξεφτύλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το cult είναι cult. Δεν υπάρχει ξεφτίλα στο cult.

      Εξάλλου το cult, όπως έχουμε πει πολλές φορές, αφορά πάντα λίγους, δεν αφορά το πόπολο. Κι αυτοί οι λίγοι λατρεύουν το κάθε cult μέχρι θανάτου.

      Προσωπικώς κι εγώ δεν γουστάρω τις βιντεοταινίες του δεύτερου μισού των eighties. Εννοώ τις ταινίες που γυρίζονταν με βιντεοκάμερα, όχι εκείνες που γενικώς έβγαιναν σε βιντεοκασέτες. Γιατί σε VHS έβγαιναν και ταινίες των early 80s, που ήταν φιλμαρισμένες.
      Τα λέω αυτά για να μην μπερδευόμαστε.

      Πάντως ο Τριανταφυλλίδης γούσταρε ταινίες και από τα δύο μισά των eighties, όπως και άλλα διάφορα «σκουπίδια» από τα sixties και τα seventies, τα οποία γουστάρω κι εγώ πολύ (τα 60s-70s εννοώ).

      Διαγραφή