ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΦΕΤΣΑΣ δυο λόγια για το “Smog” και αναμνήσεις από παλαιές συναυλίες

Πριν δυο χρόνια απέκτησα μέσω ανταλλαγής το πρώτο άλμπουμ (2LP) τού Κυριάκου Σφέτσα, που είχε τίτλο “Smog” και που είχε βγει μόνο στη Γαλλία το 1974 από το label Scorpios.

Το άλμπουμ αυτό το έψαχνα από το 1993, όταν είχα μάθει την ύπαρξή του μέσω του βιβλίου Δισκογραφία Ελληνικής Κλασικής Μουσικής [Δωδώνη] του Αλέξη Ζακυθηνού, που είχε κυκλοφορήσει εκείνη τη χρονιά, αλλά δεν το είχα δει ποτέ να πουλιέται έως εσχάτως –τα τελευταία χρόνια εννοώ– όταν έσκασε στο discogs.
Πρόκειται για ένα δίσκο ηλεκτρονικής / ηλεκτρακουστικής μουσικής, που αξίζει και που πρέπει κάποια στιγμή να επανεκδοθεί, όπως ήταν. Χωρίς αφαιρέσεις ή πρόσθετα. Δεν υπάρχουν πολλοί δίσκοι από έλληνες συνθέτες, που να ηχούν όπως το “Smog”…

Συναυλία του Κυριάκου Σφέτσα είχα παρακολουθήσει για πρώτη φορά το 1987 (28 Ιουλίου), στο δεύτερο, τότε, Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας (Ρωμαϊκό Ωδείο). Ήταν η εποχή της ανακάλυψης από το εγχώριο τζαζ κύκλωμα τού ηπειρώτη κλαριντζή Βασίλη Σούκα.

Ο Σούκας είχε εμφανισθεί στο φεστιβάλ PRAXIS 85 κι εκείνη την εποχή ο Κώστας Γιαννουλόπουλος του τυπώνει ένα LP στην Praxis («Η Τέχνη του Αυτοσχεδιασμού»). Από ’κει τον Σούκα αρχίζουν να τον ανακαλύπτουν διάφοροι (ο Ross Daly ας πούμε), ως έναν μουσικό εννοώ που θα μπορούσε να στηρίξει κάποια fusions, ανάμεσα στην jazz και τις παραδόσεις, κι έτσι το 1987 ο Σφέτσας ετοιμάζει (για τον Σούκα) τη Λυρική Σουίτα (με τον Σούκα στο κλαρίνο, τον David Lynch φλάουτο, σοπράνο σαξόφωνο, Άγγελο Ρήλο μπάσο κλαρίνο, Ανδρέα Γεωργίου ηλεκτρική κιθάρα, Τάκη Φαραζή πιάνο, Γιώργο Φακανά μπάσο και Νίκο Τουλιάτο ντραμς – φοβερή μπάντα!). Η Λυρική Σουίτα πρέπει να παρουσιάστηκε τότε για πρώτη φορά στην Πάτρα, ενώ λίγα χρόνια αργότερα (1993) την ακούσαμε και στο CD «Διπλοχρωμία» (που απουσιάζει από το discogs).

Ξαναείδα τον Σφέτσα και πάλι στην Πάτρα, στο Κάστρο, το 1992 (29 Ιουλίου). Η συναυλία εκείνη, και εξ όσων μπορώ να θυμηθώ, ήταν ακόμη καλύτερη(!), με ακόμη μία καινοτομία (ας το πούμε έτσι). Την παρουσία του μεγάλου ιεροψάλτη Λυκούργου Αγγελόπουλου, σ’ ένα έργο που ήταν καταπληκτικό και νομίζω ακόμη αδισκογράφητο (δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή τον τίτλο του). Πάλι σ’ ένα fusion ύφος, με ψαλτική, jazz, rock κ.λπ. Στην ίδια συναυλία είχαν παρουσιαστεί και άλλα έργα (μάλλον ήταν και η Μαργαρίτα Συγγενιώτου στο τραγούδι, και ξανά οι Lynch, Φακανάς, Τουλιάτος και λοιποί).

Όλα αυτά για τον Κυριάκο Σφέτσα τα γράφω με αφορμή την αποψινή εμφάνισή του στο six d.o.g.s, στο live που οργανώνει η Teranga Beat.