>>Μια φορά τολμήσαμε να περάσουμε το κατώφλι της Lyra
επειδή εκείνη την περίοδο έτρεχε τα πράγματα ο Σαββόπουλος που εκτιμούσα τότε
πολύ. Δεν σου κρύβω πως γεύτηκα μια απογοήτευση γιατί είχα πολύ καλή γνώμη για
τη μουσική και τους στίχους του. Του είχαμε στείλει τον ολοκληρωμένο δίσκο και
μας είπε τότε πως «ο ήχος, μου φαίνεται ξένος για την Ελλάδα και πρέπει να
μάθετε να ακούτε τον ήχο του περιπτερά» και φυσικά του απαντήσαμε «πως το μόνο που δεν θέλουμε να ακούσουμε και κυρίως να
παίξουμε είναι ο ήχος του περιπτερά». Όχι πως είχαμε κάποιο θέμα με τους
περιπτεράδες αλλά καταλαβαίνεις τι εννοούσε. Κάτι πιο εύπεπτο που να αφορά πολύ
κόσμο. Ήταν μεγάλη απογοήτευση να ακούς κάτι τέτοιο από έναν άνθρωπο που είχε
υποτίθεται ιδιαίτερη άποψη για τα πράγματα, να μην είναι σε θέση να ακούσει
κάτι διαφορετικό. Είπαμε ευχαριστούμε και φύγαμε τρέχοντας. Πλήρης
απομυθοποίηση.<<
Από συνέντευξη του Νίκου Αγγελή (Χωρίς Περιδέραιο) πριν 3 1/2 χρόνια στο popaganda.gr.
O Σαββόπουλος, που είχε ρόλο στα μέσα των eighties στη
Lyra, ξεχρέωνε τη δική του απόρριψη από τον Πατσιφά. Πρακτικά, αν δεν ήταν ο
Νίκος Μαμαγκάκης να τον στηρίξει, το 1964-65, ο Σαββόπουλος θα είχε χαθεί από την πιάτσα
και μάλλον σήμερα δεν θα τον γνώριζε κανένας, καθότι δεν θα μπορούσε ούτε σε
private να κυκλοφορήσει το «Φορτηγό» του («Μα Νίκο μου, πού πας και τους
μαζεύεις όλους αυτούς; Ο τύπος είναι απαράδεκτος!» – ήταν η γνώμη του Πατσιφά,
στον Μαμαγκάκη, για το Σαββόπουλο, όπως την διαβάζουμε στην αυτοβιογραφία του
κρητικού συνθέτη, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγκυρα το 2006). Ο Μαμαγκάκης, φυσικά, επέμεινε...
Δυστυχώς, για τους Χωρίς Περιδέραιο και το Νίκο Αγγελή δεν υπήρξε κανένας «Μαμαγκάκης» για να μεσολαβήσει στον Kυριάκο Μαραβέλια, το τότε αφεντικό της Lyra (γιατί το 1985 ο Πατσιφάς ήταν πεθαμένος), παρακάμπτοντας το Σαββόπουλο. Και κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια μπορεί να ήταν η πορεία του γκρουπ και του Αγγελή από κει κάτω, αν η Lyra έδινε το ok και στήριζε, το τότε «καινούριο», που έφερναν οι «48 σιωπές» και η «Έγχρωμη γρίππη».
Έτσι, όμως, γράφεται η ιστορία. Με αποδοχές και με απορρίψεις…
Από συνέντευξη του Νίκου Αγγελή (Χωρίς Περιδέραιο) πριν 3 1/2 χρόνια στο popaganda.gr.
Δυστυχώς, για τους Χωρίς Περιδέραιο και το Νίκο Αγγελή δεν υπήρξε κανένας «Μαμαγκάκης» για να μεσολαβήσει στον Kυριάκο Μαραβέλια, το τότε αφεντικό της Lyra (γιατί το 1985 ο Πατσιφάς ήταν πεθαμένος), παρακάμπτοντας το Σαββόπουλο. Και κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια μπορεί να ήταν η πορεία του γκρουπ και του Αγγελή από κει κάτω, αν η Lyra έδινε το ok και στήριζε, το τότε «καινούριο», που έφερναν οι «48 σιωπές» και η «Έγχρωμη γρίππη».
Έτσι, όμως, γράφεται η ιστορία. Με αποδοχές και με απορρίψεις…
Σχόλια από το facebook...
ΑπάντησηΔιαγραφήLampros Papalexis
Και ο Σαββόπουλος απο μικρός τον ήχο του Πασόκου περιπτερά αφουγκραζόταν, να τελειώνουν επιτέλους οι αυταπάτες παρακαλώ.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν θα το 'λεγα Λάμπρο για τα πρώτα άλμπουμ του. Από ένα σημείο και μετά ναι.
Lampros Papalexis
Tα album ναι, η στόχευση της διαθεσης της κοινωνίας κάθε περίοδο των album του όμως;... ήξερε να αφουγκράζεται, καθίκι όμως πάντα
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι θες να πεις. Οι πρώτοι δίσκοι είναι φοβεροί. Στους πρώτους δίσκους εξέφρασε την κυνηγημένη αριστερά, τους προοδευτικούς φοιτητές, τους αποκλεισμένους κ.λπ. κλπ. Δεν εξέφρασε τον… καταδότη περιπτερά.
Lampros Papalexis
Θέλω να πω απλώς οτι εκει τον πηγαινε το ρέμα... δεν διαφωνω για τους δίσκους και μένα είναι απο τους αγαπημένους μου, κρίνω τον ίδιο όσον αφορα την ιστοριά του Αγγέλη γιατί εχω και γω παρόμοια... πάντα προσπαθούσα να είμαι πολυ προσεκτικός όταν θα έπρεπε να ταυτίσω ένα έργο με τον δημιουργό του...
Απλως ήθελα να πασπαλίσω λίγο με χιουμοριστοσαρκαστική διάθεση την ιστορία
Chondros Katsiani
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλη του 1985 προτείναμε στη ΛΥΡΑ κι εμείς, το Δημοσιοϋπαλληλικό Ρετιρέ, την κασέτα "Ποιος φοβάται τη φαινυλκετονουρία;". Ήταν η γραφίστρια Ντόρα Ρίζου υπεύθυνη τότε στη Θεσσαλονίκη. Την έστειλε στην Αθήνα. Η απορριπτική απάντηση, ότι αυτό δεν είναι μουσική, ήταν από τον Άγγελο Σφακιανάνακη, όπως μας είπε λίγο καιρό αργότερα. Δεν ανέφερε τον Σαββόπουλο.
Apostolos Apostolos
Μπορώ να καταλάβω και τις δύο πλευρές.Ο Σαββοπουλος ΙΣΩΣ δεν εννοεί πιθανόν την εμπορικοτητα αλλά την ελληνικότητα των συνθέσεων.Ο ίδιος στον Μπαλλο π.χ κάνει Ελληνικό progressive rock.ελληνικό ομως.το να μην ακούς τα αριστουργήματα (και μονο) της αλλοδαπής είναι στενοκεφαλια και βλαχια.το να μην δέχεσαι και να απορρίπτεις την υγιή ελληνικότητα (όπως και αν αυτό εκφράζεται)ως τουλάχιστον ισοτιμο στοιχείο στις συνθέσεις σου,είναι δουλικότητα και βλαχια.σε καθε περίπτωση μονο μια σε βαθος Παιδεία (όχι μόνο μουσική)του εκάστοτε δημιουργου μπορεί να ανατρέψει όλους τους ''κανόνες''.αρκεί να τους ξέρει.
Nikos Daskalakis
απλά ο Σαββόπουλος περνούσε τότε την περίοδο ανακάλυψης του ελληνικού λαϊκού κ.λπ. τραγουδιού, στο πνεύμα του περιοδικού ΄Ντέφι' κ.λπ. (τα έχει διηγηθεί αυτά στο 'Δεν είναι ρυθμός' από τα 'Τραπεζάκια έξω'), και προσπαθούσε να εφαρμόσει αυτά τα κριτήρια... Αν δούλευε στη Λύρα στην αμιγώς ροκ φάση του, θα είχε απορρίψει τα λαϊκότροπα..
Ioannis Degdekis
Ο ΓΑΜΗΜΕΝΟΣ x factor "τυχη"...
Νίκος Χαλβατζής
και ο παραγων θράσος
Chris Stassinopoulos
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
https://www.youtube.com/watch?v=xP4wsURn3rw
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, δίκιο είχε ο Σαββόπουλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Αμερικάνοι δεν παίζουν ελληνικό λαϊκό και ρεμπέτικο ήχο, στην καλύτερη περίπτωση κλέβουν καμμια ξένη μελωδία ή ρυθμό έθνικ που τον προσαρμόζουν αμέσως στην κουλτούρα τους.
Τέτοιο καυμό να παίζουμε και να ακούμε ξένη μουσική έχουμε μόνο εμείς οι τριτοκοσμικοί...