PETER NELSON ένας ταλαντούχος συνθέτης και τρομπονίστας της jazz, που επανακάμπτει

O τρομπονίστας Peter Nelson –βλέποντας βίντεο και φωτογραφίες του το λέω– δεν είναι μεγάλος σε ηλικία. Παρά ταύτα φαίνεται πως έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από θέματα υγείας (για δυστονία, υπεραερισμό και άλλα διάφορα διάβασα, αλλά δεν υπάρχει λόγος να επεκταθούμε περισσότερο), ένα γεγονός που έχει δημιουργήσει, όσο να ’ναι, κάποια κενά στην καριέρα του. Πάνω απ’ όλα βεβαίως προέχει να είναι καλά ο άνθρωπος – και είναι πλέον, αν κρίνουμε από το τελευταίο CD του, το “Ash, Dust and the Chalkboard Cinema” [Outside in Music, 2018], που τον τοποθετεί ξανά μέσα στα (τζαζ) πράγματα, μετά από κάμποσα χρόνια.

Ο Nelson δεν είναι τυχαίος μουσικός, καθώς έχει κι άλλες κυκλοφορίες, έχοντας υπάρξει μέλος διαφόρων ορχηστρών, συνοδεύοντας μουσικούς κλάσης σαν τους McCoy Tyner, Benny Golson, Terence Blanchard κ.ά. Έτσι, ένα καινούριο άλμπουμ του με δικές του συνθέσεις και με πολλές συμμετοχές (διαφορετικές ανά track), που να γλιστράει αθόρυβα, αλλά με τύπο και τρόπο, μέσα στη σύγχρονη τζαζ δισκογραφία, είναι κάτι που πρέπει και αξίζει να εκτιμηθεί αναλόγως. Και αυτό θα συμβεί…

Κατ’ αρχάς να πούμε πως στο “Ash, Dust and the Chalkboard Cinema” ο Nelson συνοδεύεται από πολλά και καλά ονόματα, μουσικούς δηλαδή που έχουν τη δική τους ξεχωριστή διαδρομή. Να τους αναφέρουμε: Alexa Barchini φωνή, Nikara Warren βιμπράφωνο, Josh Lawrence τρομπέτα, Hailey Niswanger άλτο σαξόφωνο, Yuma Uesaka μπάσο κλαρίνο, Willerm Delisfort πιάνο, Raviv Markovitz μπάσο, Itay Morchi ντραμς. Έπειτα, είναι το υλικό που έχει να μας παρουσιάσει και περαιτέρω ο τρόπος που αρθρώνεται αυτό, ώστε να προκύψει ένα όλον.

Το πρώτο κομμάτι τού άλμπουμ έχει τίτλο “It starts slowly (First in your heart)” είναι αργόσυρτο, διαθέτει (γυναικεία) φωνητικά και vibes. Ακολουθεί το “State of fear (That lonely nightmare)”, που είναι γρήγορο με σπινταριστή μπασογραμμή, δυνατό αρχικό παίξιμο στο τρομπόνι (από τον Nelson), και ωραία γεμίσματα στο πιάνο, πριν ο πιανίστας… απελευθερωθεί εντελώς, δίνοντας ένα έξοχο σόλο. Το τέταρτο track έχει τίτλο “Cyclical maze (Round and round we go)” έχει κάπως «τζαζ δωματίου» εισαγωγή, αλλά γρήγορα μετατοπίζεται σε κάτι περισσότερο εξωστρεφές, μέσω μιας σπειροειδούς ανάπτυξης, που δίνει την ευκαιρία στα πνευστά (μπάσο κλαρίνο κ.λπ.) για μερικά πολύ γόνιμα μέτρα. Σε γενικές γραμμές το υλικό τού “Ash, Dust and the Chalkboard Cinema” είναι υψηλής κλάσης – γεγονός που φανερώνει όχι απλώς το πολύπλευρο ταλέντο του Peter Nelson (συνθετικό, ενορχηστρωτικό, παικτικό), μα κυρίως τη διάθεσή του να επανέλθει στη σκηνή με κάτι πολύ δυνατό, ικανό να καλύψει όλο το προηγούμενο κενό.

Επαφή: www.peternelsonmusic.com