PHAL:ANGST, THE CLOUDS WILL CLEAR, TANGLED THOUGHTS OF LEAVING το ροκ σήμερα

PHAL:ANGST: Phase IV [Bloodshed666 Records, 2018]

Όπως διαβάζουμε στο bandcamp οι Phal:Angst είναι από τη Βιέννη και σχηματίστηκαν το 2006. Παίζουν, δε, σ’ ένα στυλ ανάμεσα σε industrial, EBM, post-rock και doom, με αναφορές σε Earth, Mogwai, Coil, Front 242 και Neurosis. Αυτά τα λένε οι ίδιοι, ξαναλέω, και δεν τα λένε άσχημα, καθώς ο ήχος τους είναι κάποιες φορές καλύτερος, εννοώ θελκτικότερος, και από εκείνον των αναφορών τους. Και το υποστηρίζω τούτο, παρά το γεγονός πως εκτιμώ απεριόριστα τους Βέλγους Front 242 – με τους οποίους, εδώ που τα λέμε, οι Phal:Angst δεν μοιάζουν και τόσο πολύ (επειδή οι Αυστριακοί είναι πιο πολύ του rock).

Το “Phase IV” είναι το τέταρτο άλμπουμ των Phal:Angst, όπως μαρτυρά και ο τίτλος του, και είναι πολύ καλό. Και τα πέντε βασικά κομμάτια που περιέχει και που όλα έχουν μεγάλες διάρκειες (από 9:24 μέχρι 12:29) είναι εξαιρετικά και φυσικά περιπετειώδη (μέσα στη γενικότερη νταρκίλα τους), μιας και το γκρουπ έχει και τη φαντασία και τη γνώση και την τόλμη να ανταπεξέλθει στις αναφορές του, δημιουργώντας κάτι που θα ήταν ικανό ακόμη και να τις ξεπεράσει. Για να πω τη… μαύρη αλήθεια βλέπω, δηλαδή ακούω, τους Phal:Angst σαν μια φανταστική συνέχεια των πρώιμων Kraftwerk, όταν το συγκρότημα δεν είχε μπει με τα μπούνια στην ηλεκτρονική, αυτοσχεδιάζοντας πάνω σε ατέρμονους rock ρυθμούς. Εννοώ, πως… κάπως έτσι μπορεί να έπαιζαν στα eighties οι Γερμανοί, αν συνέχιζαν στο ύφος των δύο πρώτων LP τους.

Τέλος πάντων, αυτό που ακούμε εδώ, από τους Phal:Angst, έχει τις άκρες του στο (πειραματικό) kraut, ενσωματώνοντας στην πορεία την eighties αίσθηση του rock-electro, μαζί με στοιχεία από το λεγόμενο post-rock των nineties. Το κράμα, η μείξη, είναι πολύ επιτυχημένη, με το “Phase IV” να ακούγεται τέλεια, παρά τα δύο αχρείαστα remixes (από Will Brooks-Dälek και Justin Broadrick), που κλείνουν το άλμπουμ.

THE CLOUDS WILL CLEAR: Recollection of What Never Was [Tonzonen, 2018]

Οι Clouds Will Clear είναι τέσσερις Γερμανοί (από την Φρανκφούρτη). Πιο συγκεκριμένα είναι ο Angelo σε κιθάρες, σύνθια, samples, ο Tobias σε κιθάρες, σύνθια, ο Andreas μπάσο και ο Gerold κρουστά. Αυτοί οι τέσσερις μπορεί να έχουν δισκογραφική παραγωγή που να ξεκινάει από το 2014, αλλά μόλις τώρα έχουν ένα πλήρες άλμπουμ να προτάξουν. Λέμε για το… post-rock “Recollection of What Never Was”, που είναι κατά βάση ορχηστρικό (υπάρχει φωνή σε δύο tracks, αλλά πρόκειται για samples). Και τα πέντε κομμάτια του LP (και του CD) έχουν μέσες διάρκειες, από 5:17 έως 7:30, όντας χαρακτηριστικά ενός rock κλίματος, που το συναντάς εδώ και χρόνια παντού (σε κάθε χώρα). Και στην Ελλάδα φυσικά μπορείς να βρεις συγκροτήματα που να ηχούν παρεμφερώς με τους Clouds Will Clear, όπως τους Electric Litany π.χ. (τι να γίνονται αυτοί, καιρό έχω ν’ ακούσω νέα τους). Τέλος πάντων, τα κομμάτια των Γερμανών είναι αρκετά καλά, στέκονται δηλαδή σαν συνθέσεις, καθώς είναι σωστά φτιαγμένα-δομημένα και δεν κουράζουν. Ξεκινώντας από το τέλος, έτσι για αλλαγή, θα έλεγα πως το “Deep sea mining” είναι ένα από τα καλά κομμάτια των Clouds Will Clear, με ανάπτυξη αργή-νωχελική στην αρχή, και με την κιθάρα σε διπλοπενιά (ν’ ακούγεται σαν μαντολίνο), πριν τα γεμίσματα με πλήκτρα (και πενιές), την αλλαγή του τέμπο, το βαρύγδουπο rhythm section και το ωραίο γρήγορο κλείσιμο. Το πιο πάνω track, το “Attack warning” είναι πιο… ατμοσφαιρικό, με το sample της φωνής κάπως να το αποσυντονίζει, αλλά ok… έχει κι αυτό ενδιαφέρον. Το “Before the tempest” είναι ίσως η πιο στρωτή σύνθεση τού “Recollection…” με την ambient εισαγωγή και την ωραία, περαιτέρω, μελωδική ανάπτυξη αβίαστα να σε κερδίζει (άψογη χρήση κι εδώ της κιθάρας και του πιάνου). Στο φερώνυμο 6λεπτο “Recollection” έχουμε επίσης μια σύνθεση σε παρεμφερές κλίμα, αλλά ακόμη πιο έντονη και πιο δραματική, με το εισαγωγικό κομμάτι “In cycles” να δίνει στη μεγαλύτερη διάρκεια την ακουστική εικόνα ενός σάουντρακ. Και όταν γράφουμε για «σάουντρακ» είναι μάλλον κατανοητό για το τι ακριβώς συζητάμε…

TANGLED THOUGHTS OF LEAVING: No Tether [Bird’s Robe Records, 2018]

Πώς θα καταφέρεις να ξεχωρίσεις μέσα σ’ αυτό το σύγχρονο συνονθύλευμα του stoner και του math; Με τον τρόπο, θα έλεγα, των Αυστραλών (από το Περθ) Tangled Thoughts of Leaving, οι οποίοι στο τέταρτο άλμπουμ τους παρουσιάζονται αρκετά εφευρετικοί (για τα μέτρα και τις… ανοχές του χώρου). Ο νέος δίσκος τους, που έχει τίτλο “No Tether” και που περιλαμβάνει εφτά ορχηστρικά tracks, από τριάμισι λεπτά μέχρι δεκατρία, είναι κάτι διαφορετικό, αφού σε τούτον οι Αυστραλοί χρησιμοποιούν στοιχεία «μεταλλικά», μινιμαλιστικά, progressive, ακόμη και jazz (έστω και κάπως… σκοτεινής), δημιουργώντας πάντα μεγαλιθικά, αλλά και «έντεχνα» ταυτοχρόνως περιβάλλοντα. Συμβάλλουν, ασυζητητί, οι τέσσερις βασικοί μουσικοί με τα όργανα που παίζουν (Ron Pollard πιάνο, σύνθια, Ben Greene ντραμς, θόρυβοι, Paul Briggs κιθάρες, Luke Pollard μπάσο, σαμπλ), όπως συμβάλλουν και οι έξτρα πνευστοί στο “Binary collapse”, όπως και οι φωνές στο “Inner dissonance”.

Ξεκινώντας απ’ αυτό το τελευταίο track θα λέγαμε πως από μόνο του αποτελεί την επιτομή τούτης της διαφορετικής πρότασης των Tangled Thoughts of Leaving. Δεν θα ήταν άστοχο αν γράφαμε, δηλαδή, για ένα jazz track, με κάποια «βαριά» γεμίσματα σε κιθάρες και κυρίως σε ντραμς, που ενώ πρόκειται κατά βάση για μια σκοτεινή πιανιστική romance, στην πράξη, έτσι όπως διανθίζεται με τις διάφορες «υποχθόνιες» ηλεκτρικο-ηλεκτρονικές ατμόσφαιρες, μεταπίπτει σύντομα σε κάτι άλλο. Όπως και το “Binary collapse”, που ακολουθεί εξάλλου και που ακούγεται αρκετά… hard progressive (με τους σημερινούς βεβαίως όρους).

Ένα πολύ διαφορετικό άλμπουμ, που διαθέτει, φυσικά, όλα τα κλασικά γνωρίσματα του math (την ασυγκράτητη ριφολογία, το βαρέων βαρών rhythm section, τις… ασυγχώρητες ατελείωτες μελωδίες κ.λπ.), είναι το “No Tether”, που ολοκληρώνεται με το κορυφαίο φερώνυμο track (στο οποίο οι νύξεις από πειραματικό seventies rock και Canterbury sound το πάνε, έτσι κι αλλιώς, κάπου αλλού).

Επαφή: www.creative-eclipse.com