LRK TRIO, OSLO 14 VOCAL ENSEMBLE, ROLF KRISTENSEN τρία τζαζ άλμπουμ από το βορρά της Ευρώπης

LRK TRIO: Urban Dreamer [LOS 206-2, 2018]

Όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα… οι LRK Trio είναι Ρώσοι, από τη Μόσχα, και αποτελούνται από τους Evgeny Lebedev πιάνο, ακορντεόν κ.λπ., Anton Revnyuk κοντραμπάσο, ηλεκτρικό μπάσο και Ignat Kravtsov ντραμς, κρουστά κ.λπ. – με τα αρχικά των επωνύμων τους (L, R, K) να δίνουν την ονομασία και στο σχήμα τους. Στην ηχογράφηση τού “Urban Dreamer” δεν είναι πάντως οι τρεις τους. Συμμετέχουν, σε κάποια tracks, πέντε ακόμη μουσικοί (δύο φωνές, τσέλο, whistle, pedal steel), μα κι ένα σχήμα εγχόρδων, το FX Quartet (δύο βιολιά, βιόλα, τσέλο). Από τις οκτώ συνθέσεις τού CD οι επτά είναι των LRK, ενώ υπάρχει και μία version – είναι η “Akatombo”, που ανήκει στον ιάπωνα συνθέτη Kosaku Yamada (1886-1965).

Σ’ αυτό λοιπόν το δεύτερο άλμπουμ τους για τη νορβηγική Losen, οι LRK δείχνει να συνεχίζουν στο δρόμο που είχαν ανοίξει με το περσινό τους “If you Have a Dream”, στοχεύοντας ξανά σε μια περιδιάβαση των βορειο-ευρωπαϊκών τζαζ στυλ, συνδυάζοντας cool και λιγότερο cool ηχοχρώματα, με τραγούδι και φωνητικές ακροβασίες, με τα έγχορδα να προσθέτουν σε «βάθος», αλλά και σε ρομάντζα, φθάνοντας σε στιγμές ισχυρής και ηχηρής τζαζ προσφοράς με tracks σαν τα “Lost in Tokyo”, “Journey for three” και “Joy”. Έξοχη, περαιτέρω, και η σύνθεση τού Yamada, δηλαδή η διασκευή των LRK (γιατί αυτήν ακούμε), που συνδυάζει σύγχρονα στοιχεία, με folk tune και άψογα ενταγμένα pedal steel ηχοχρώματα.

OSLO 14 VOCAL ENSEMBLE: Improvisation, Composition II [LOS 202-2, 2018]

Πολύ ιδιαίτερη περίπτωση. Και πώς να μην είναι, όταν έχουμε μπροστά μας, δηλαδή στ’ αυτιά μας, ένα 14μελές σύνολο, που αποτελείται μόνον από φωνές! Αυτό είναι το Oslo 14 Vocal Ensemble, υπό τη διεύθυνση του Andreas Backer (τραγουδάει και αυτός σε τρία tracks – άρα πρόκειται για το 15ο μέλος τους), που καταγράφεται εδώ σε πέντε… συνθέσεις συνολικής διάρκειας 46:24. Τώρα, βεβαίως, τι είδους συνθέσεις είναι αυτές δεν είναι εύκολο να το πει κανείς, γιατί οι όποιες… συμβατικές αναφορές είναι οπωσδήποτε πολύ καλά κρυμμένες, αφού αυτό που φθάνει στ’ αυτιά μας διαθέτει μιαν ομοιογένεια.

Κατ’ αρχάς δεν μπορείς να καταλάβεις σε τι γλώσσα τραγουδούν ή ασκούν τη φωνή τους οι Νορβηγοί και οι Νορβηγίδες. Οπωσδήποτε στη γλώσσα τους, αλλά ανάμεσα ακούς και άλλες γλώσσες (ίσως και ελληνικά… κάτι «έπιασα», αλλά μπορεί να κάνω και λάθος), ενώ εκείνο που κυρίως ακούς είναι ποικίλα φωνητικά εφφέ σε διάφορες στάθμες, που δημιουργούν, αναλόγως, υπερβατικές ή λιγότερο υπερβατικές καταστάσεις. Φυσικά, ο αυτοσχεδιασμός παίζει εδώ πολύ μεγάλο ρόλο (το λέει και ο τίτλος του άλμπουμ εξάλλου), με τα κομμάτια να κινούνται κάπου ανάμεσα στη βοκαλιστική avant, στους ήχους του κόσμου, στις πιο κλασικές φωνητικές φόρμες και στον χαμηλής στάθμης θόρυβο. Δεν είναι θέμα να πεις πού ακριβώς συμβαίνει το ένα ή το άλλο, αλλά δεν είναι και εύκολο να δώσεις, γενικότερα, πιο ειδικές λεπτομέρειες.

Θέλει κότσια για ν’ ακούσεις μια φορά το “Improvisation, Composition II”, αλλά τη δεύτερη κυλάει πιο άνετα.

ROLF KRISTENSEN: Timelines [LOS 200-2, 2018]

Από τους νορβηγούς κιθαρίστες και συνθέτες που έχουν δώσει ισχυρό στίγμα στην τζαζ σκηνή της χώρας αυτή την τελευταία 20ετία, ο Rolf Kristensen έχει καινούριο προσωπικό CD, το οποίο ολοκληρώνει με τη βοήθεια πολλών και καλών μουσικών (Bernt Moen πιάνο, fender rhodes, Bendik Hofseth τενόρο, Per Elias Drabløs μπάσο, Marius Trøan Hansen ντραμς, Jango Nilsen ντραμς, Alf Vaksdal σύνθια, ηλεκτρονικά, Marin Stallemo Bakke βιολί, βιόλα, Niclas Pedersen βαρύτονο, Idar Eliassen Pedersen τρομπέτα).

Το “Timelines”, γενικώς, θα το αποκαλούσαμε fusion, ως άκουσμα, και δεν θα ήταν λάθος, αφού και αρκούντως ηλεκτρικό είναι και κιθαριστικό και ανακατεύει πολλά και διαφορετικά είδη – και όχι μόνο την jazz με το rock φυσικά. Βεβαίως, δεν πρόκειται για ένα κλασικό jazz-rock άκουσμα / άλμπουμ, αλλά για κάτι περισσότερο εκλεπτυσμένο και λεπτολογημένο, με πολλές και ωραία ενταγμένες επιρροές από (ποικίλες) παραδόσεις… ξένες μεταξύ τους.
Για παράδειγμα στο εναρκτήριο “Stone town” ο Kristensen χειρίζεται μέχρι και σάζι, προκειμένου να τονίσει κάποιες ανατολίτικες αναφορές, με το “Relief” να διακρίνεται περισσότερο για τις «κλασικές» αναφορές του (τις οποίες απλώς υπογραμμίζουν το βιολί με τη βιόλα) και με το “Cosmic rain” να διαθέτει αυτό το... κοσμικό ξεπέταγμα, το υποβοηθούμενο από τα σύνθια και τα ηλεκτρονικά. Τα δύο τελευταία tracks, το nordic-rock “Departure” και το ήσυχο-ονειρικό και κάπως ambient “Echoes”, φανερώνουν και αυτά, την άνεση τού Kristensen να κινείται σε τελείως διαφορετικά περιβάλλοντα με την ίδια, πάντοτε, άνεση και επάρκεια.

Επαφή: www.losenrecords.no