το σκληρό, αμερικάνικο, αστυνομικό θρίλερ “Medusa”, από το 1973, ήταν γυρισμένο στη Ρόδο – ο Θεόδωρος Ρουμπάνης ήταν παραγωγός της ταινίας, πρωταγωνιστής και συνθέτης του σάουντρακ

Κοιτάζοντας την εταιρεία, τους παραγωγούς, τους ηθοποιούς και τα γενικότερα πρόσωπα που συμμετείχαν στην πραγματοποίηση της ταινίας “Medusa”, από το 1973, διαπιστώνεις το εξής σημαντικό – για τον ίδιο τον κινηματογράφο ως καλλιτεχνικό / οικονομικό εγχείρημα πρώτα-πρώτα.
Την δυνατότητα να συνεργάζονται εταιρείες και άνθρωποι από διαφορετικές χώρες σε μια σειρά απαιτητικών γυρισμάτων, που συγκροτούσαν (αυτά τα γυρίσματα) μία το ίδιο απαιτητική, από τεχνικής πλευράς, παραγωγή.
Στην περίπτωση της «Μέδουσας» έχουμε μία εταιρεία από την Αμερική, την Roubanis & Co, του γνωστού ηθοποιού κ.λπ. Θεόδωρου Ρουμπάνη, η οποία καταφέρνει να βρει αμερικάνικα κεφάλαια, τα οποία θα επενδύονταν σε μια ταινία, που θα γυριζόταν στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στη Ρόδο.
Την ταινία θα σκηνοθετούσε ο Βρετανός Gordon Hessler και θα πρωταγωνιστούσαν σ’ αυτήν αναγνωρισμένοι ηθοποιοί, όπως ο αμερικανός τηλεοπτικός και κινηματογραφικός αστέρας George Hamilton, η Ιταλοαμερικάνα Luciana Paluzzi, γνωστή βασικά από το τζεϊμσμποντικό “Thunderball” (1965) και ακόμη ο σημαίνων καρατερίστας Cameron Mitchell, που διακρινόταν για την παρουσία του, στα σέβεντις κυρίως, σε ποικίλα exploitation films.
Μάλιστα, ρίχνοντας μια ματιά στο σάιτ IMDb, στον τομέα της παραγωγής της «Μέδουσας», βλέπουμε να αναγράφονται εκεί τέσσερα ονόματα, καθώς πλην του George Hamilton και του Θεόδωρου Ρουμπάνη, υπάρχουν ακόμη ο έλληνας παραγωγός Δημήτρης Δημητριάδης (γνωστός και από διάφορες άλλες διεθνείς ταινίες με ελληνικό θέμα, σαν την “Escape to Athena” του George P. Cosmatos), όπως και η Sarah Consuelo Spencer-Churchill, σύζυγος τότε του Θεόδωρου Ρουμπάνη και αδελφή του John George Vanderbilt Henry Spencer-Churchill, του του 11ου Δούκα του Μάρλμπορο.
Όπως ακούμε τον ίδιο τον Θεόδωρο Ρουμπάνη να λέει σε συνέντευξη, που είναι ανεβασμένη στο YouTube (κανάλι “Hellas Romantics”), σε σχέση με τις παραγωγές του εκείνης της εποχής:
«Η ταινία “Βυζαντινή Ραψωδία”, του 1968, στοίχισε τριάμισι εκατομμύρια δραχμές. Ήταν μια τεράστια παραγωγή. Αυτά τα λεφτά τα πήρα απ’ έξω. Έκανα εταιρεία παραγωγής στην Νέα Υόρκη, στην οποία συμμετείχαν αμερικανοί επενδυτές από μια χρηματιστηριακή που συνεργαζόμουν. Υπήρχε ένας νόμος, τότε, όπου αν έκανες μία επένδυση σε κινηματογραφική παραγωγή θα μπορούσες να γλιτώσεις φόρους. Ήταν ένας τρόπος αυτός, για να βοηθήσουν οι ΗΠΑ την βιομηχανία του κινηματογράφου. Έπρεπε να έχεις λοιπόν μία εταιρεία παραγωγής στην Νέα Υόρκη, όπως είχα, και μία εταιρεία παραγωγής στην Ελλάδα, που επίσης είχα. Έτσι μπόρεσα κι έφερα αυτά τα χρήματα στην Ελλάδα, ώστε να κάνω τη δουλειά μου. Το ’76 άλλαξε ο φορολογικός νόμος στην Αμερική και τελειώσανε όλα αυτά. Κι έτσι μου μείνανε στα χέρια δύο πολύ μεγάλες παραγωγές, που ήθελα να κάνω».

Οι Θεόδωρος Ρουμπάνης και Luciana Paluzzi στην "Medusa" (1973)

Η «Μέδουσα» μπορεί να είναι μία «ευπρεπής», από τεχνικής πλευράς, σκληρή αστυνομική περιπέτεια, με στοιχεία θρίλερ, αλλά σαν ταινία, συνολικά, παρότι διέθετε αξιοπρεπές σενάριο (Christopher Wicking), ήταν σκηνοθετημένη πεζά, χωρίς ροή και όραμα. Και αυτό ήταν το πιο μεγάλο πρόβλημά της.
Βεβαίως, ο σκηνοθέτης Gordon Hessler (1925-2014) μπορεί να μην ήταν τυχαίος, καθώς λίγα χρόνια νωρίτερα είχε δώσει, ανάμεσα σε άλλα, και το ενδιαφέρον θρίλερ “Scream and Scream Again” (1970), στο οποίο είχε φέρει μαζί τρία «ιερά τέρατα» των ταινιών τρόμου, τους Vincent Price, Christopher Lee και Peter Cushing(!), όμως στην συγκεκριμένη ταινία, την “Medusa”, αποδεικνύεται λίγος. Προσπάθησε, βεβαίως, να τον σώσει ο μοντέρ Αριστείδης Καρύδης-Φουκς, αν και η δουλειά του ήταν εξ αρχής δύσκολη.
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/cinema/skliro-amerikaniko-astynomiko-thriler-medusa-toy-1973-itan-gyrismeno-sti-rodo