Οι Addart
δεν είναι καινούριο ελληνικό συγκρότημα. Υπάρχουν από το 2014 (σχηματίστηκαν
στην Λέσβο), έχουν κυκλοφορήσει ένα EP το 2019, ενώ τώρα κυκλοφορούν κι ένα long-play, το “Promnisia”
(2022), το οποίο τυπώνει η B-otherSide Records σε 200 αριθμημένα
αντίτυπα βινυλίου.
Η μπάντα παίζει hard rock, σύγχρονο, μελετημένο, που καλύπτει βεβαίως και τον χώρο του «μετάλλου», με τους τέσσερις μουσικούς που την αποτελούν (Πέτρος Κατούδης κιθάρες, φωνή, Θεόδωρος Κοτζαμπουρούνης ντραμς, φωνή, Νίκη Αμπού Χαϊτζά φωνή, Χρύσα Γιαννακά μπάσο) να κάνουν συμπαθέστατη δουλειά, σε όλα τα επίπεδα.
Τα τραγούδια των Addart εννοούμε είναι αρκετά καλά, σαν συνθέσεις, στίχους και παιξίματα, ενώ ιδιαίτερη συμμετοχή στην τελική θετική εικόνα έχουν τα διπλά φωνητικά, αντρικά και γυναικεία, που είναι πολύ προσεγμένα, κάνοντας εν πολλοίς την διαφορά.
Αυτό το διαπιστώνεις, κατ’ αρχάς, στα κομμάτια της πρώτης πλευράς, όπως είναι το “Secret memories”, με το ακόλουθο “Circus of life” να δημιουργεί εντύπωση με το κάπως... υποχθόνιο ύφος του και με το “Le chant des morts” να ολοκληρώνει την Side A με χαρισματικά μελωδικό τρόπο, σεμνά παιξίματα και ωραίο μελωδικό κιθαριστικό σόλο.
Και στην δεύτερη πλευρά υπάρχουν επίσης συνθέσεις που ξεχωρίζουν, όπως η “Odyssey”, που ακούγεται σαν hard rock μπαλάντα, με ωραίο συνδυασμό αντρικών-γυναικείων φωνητικών, το ορχηστρικό “Mass”, που χωρίζεται στην μέση σαν track, προτείνοντας και κάποια eastern περάσματα, τοποθετημένα πάνω σ’ ένα βαρύγδουπο rhythm section, με εξουθενωτικό σόλο προς το τέλος, με το LP “Promnisia” να ολοκληρώνεται με το “Living tears”, που διακρίνεται, για άλλη μια φορά, για τα ωραία γυναικεία φωνητικά του (ακούγεται κάπως σαν... ψυχεδελική, hard rock μπαλάντα) και που είναι ένα από τα ωραιότερα κομμάτια του δίσκου.
Ενδιαφέρουσα περίπτωση.
Επαφή: https://el.b-otherside.gr/
Η μπάντα παίζει hard rock, σύγχρονο, μελετημένο, που καλύπτει βεβαίως και τον χώρο του «μετάλλου», με τους τέσσερις μουσικούς που την αποτελούν (Πέτρος Κατούδης κιθάρες, φωνή, Θεόδωρος Κοτζαμπουρούνης ντραμς, φωνή, Νίκη Αμπού Χαϊτζά φωνή, Χρύσα Γιαννακά μπάσο) να κάνουν συμπαθέστατη δουλειά, σε όλα τα επίπεδα.
Τα τραγούδια των Addart εννοούμε είναι αρκετά καλά, σαν συνθέσεις, στίχους και παιξίματα, ενώ ιδιαίτερη συμμετοχή στην τελική θετική εικόνα έχουν τα διπλά φωνητικά, αντρικά και γυναικεία, που είναι πολύ προσεγμένα, κάνοντας εν πολλοίς την διαφορά.
Αυτό το διαπιστώνεις, κατ’ αρχάς, στα κομμάτια της πρώτης πλευράς, όπως είναι το “Secret memories”, με το ακόλουθο “Circus of life” να δημιουργεί εντύπωση με το κάπως... υποχθόνιο ύφος του και με το “Le chant des morts” να ολοκληρώνει την Side A με χαρισματικά μελωδικό τρόπο, σεμνά παιξίματα και ωραίο μελωδικό κιθαριστικό σόλο.
Και στην δεύτερη πλευρά υπάρχουν επίσης συνθέσεις που ξεχωρίζουν, όπως η “Odyssey”, που ακούγεται σαν hard rock μπαλάντα, με ωραίο συνδυασμό αντρικών-γυναικείων φωνητικών, το ορχηστρικό “Mass”, που χωρίζεται στην μέση σαν track, προτείνοντας και κάποια eastern περάσματα, τοποθετημένα πάνω σ’ ένα βαρύγδουπο rhythm section, με εξουθενωτικό σόλο προς το τέλος, με το LP “Promnisia” να ολοκληρώνεται με το “Living tears”, που διακρίνεται, για άλλη μια φορά, για τα ωραία γυναικεία φωνητικά του (ακούγεται κάπως σαν... ψυχεδελική, hard rock μπαλάντα) και που είναι ένα από τα ωραιότερα κομμάτια του δίσκου.
Ενδιαφέρουσα περίπτωση.
Επαφή: https://el.b-otherside.gr/
Πολύ καλό άλμπουμ. Όποιος ακούει ροκ πρέπει να το έχει στη συλλογή βινυλίων.
ΑπάντησηΔιαγραφή