ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ λαϊκά και ξάστερα

Οι fans του «έντεχνου» των 90s θα θυμούνται σίγουρα τον Δημήτρη Ψαρρά. ως μπουζουξή σε άλμπουμ των Σωκράτη Μάλαμα, Γιώργου Καζαντζή, Βούλας Σαββίδη, Θανάση Παπακωνσταντίνου κ.ά., ενώ, το 2001, ο Δημήτρης Ψαρράς θα εμφανιζόταν και ως συνθέτης, έχοντας τέσσερα τραγούδια του (σε στίχους Άλκη Αλκαίου) στο φερώνυμο άλμπουμ της Μελίνας Κανά, που είχε κυκλοφορήσει, τότε, από την Lyra. Δεν ξέρω αν, έκτοτε, έδωσε ξανά τραγούδια του για δίσκους ο Δ. Ψαρράς, όμως τώρα έχει ένα ολάκερο CD δικό του, με συνθέσεις του εννοούμε, βασισμένες σε στίχους Λάκη Τεάζη και Δημήτρη Λέντζου. Το άλμπουμ αποκαλείται «Λαϊκά και Ξάστερα» [Μετρονόμος, 2022], περιλαμβάνει δέκα έξι κομμάτια, τα οποία αποδίδονται από τους Γιώργο Μπαγιώκη (4), Σοφία Εμφιετζή (6), Ταξιάρχη Χάνο (2), Μανώλη Μητσιά (1) και Δημήτρη Ψαρρά (1). (Τα υπόλοιπα δύο tracks αφορούν σε μιαν αφήγηση, στην αρχή, και σ’ ένα ορχηστρικό, στο τέλος).

Το ύφος της νέας αυτής δουλειάς είναι λαϊκό, έντεχνο λαϊκό όμως των 90s. Και τούτο όσον αφορά στις συνθέσεις και ακόμη περισσότερο στις ενορχηστρώσεις (Παύλος Αζναουρίδης), που διαθέτουν κιθάρες, πιάνο, ακορντεόν, βιολί, κλαρίνο, τρομπέτα, ντραμς, κρουστά και φυσικά μπουζούκι και μπαγλαμά (όργανα που παίζει ο ίδιος ο συνθέτης). Το λέμε αυτό, γιατί οι στίχοι του Λάκη Τεάζη (8) κατ’ αρχάς φέρνουν στη  μνήμη κλίμα παλαιότερων δεκαετιών, έχοντας μιαν ανεπιτήδευτη αμεσότητα (και αυτό δεν το λέμε ας μειονέκτημα, μα ως διαπίστωση). Αντιθέτως, οι στίχοι του Δημήτρη Λέντζου (6), χωρίς να είναι εκείνοι οι διανοητικοί άλλων δουλειών του, έχουν μίαν άλλη αφήγηση πιο σημερινή.
Αυτές τις δύο άκρες, ας το πούμε έτσι, έρχονται, τώρα, να ενοποιήσουν οι συνθέσεις του Δημήτρη Ψαρρά και από ’κει και πέρα οι ενορχηστρώσεις και οι ερμηνείες.
Η ουσία είναι πως τα πράγματα, στο άλμπουμ «Λαϊκά και Ξάστερα», κυλάνε αρκετά καλά. Ο Δ. Ψαρράς είναι ενδιαφέρων συνθέτης, με επιρροές όχι μόνον από το έντεχνο, μα και από το καθαρόαιμο λαϊκό, όπως και από το βυζαντινό μέλος ακόμη ή και από το δημοτικό τραγούδι.
Ο Γιώργος Μπαγιώκης (σπουδαίος ακόμη ερμηνευτής) λέει μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια του δίσκου, όπως το βυζαντινό «Τι τα ’θελα τα γράμματα» (στίχοι Δ. Λέντζος), το ιδιόμορφο «Ένα ζεϊμπέκικο» (στίχοι Λ. Τεάζης) και ακόμη την θαυμάσια λαϊκή μπαλάντα «Ένα ψεύτικο καράβι» (στίχοι Λ. Τεάζης), ενώ θετική είναι και η συνεισφορά της Σοφίας Εμφιετζή, όπως στο λαϊκό «Αυτό το λίγο» (στίχοι Δ. Λέντζος) και στο «Ζεϊμπέκικος» (στίχοι Λ. Τεάζης).
Ωραία φωνή, που ανακαλεί στη μνήμη κάτι από Βαγγέλη Περπινιάδη, έχει και ο Ταξιάρχης Χάνος (ξεχωρίζει στο τραγούδι «Στους καλούς χωράω», σε στίχους Λ. Τεάζη), ενώ τυπικά καλός είναι ο Μανώλης Μητσιάς στο ζεϊμπέκικο «Γι’ αυτούς μονάχα τραγουδώ» (στίχοι Δ. Λέντζος).
Ένα άλμπουμ με μερικές πολύ καλές στιγμές, και άλλες απλώς καλές είναι το «Λαϊκά και Ξάστερα» του Δημήτρη Ψαρρά, ενός μουσικού-συνθέτη με τη δική του ενδιαφέρουσα ιστορία.
Επαφή: www.metronomos.gr