KEITH OXΜΑΝ jazz υψηλών προδιαγραφών

O τενορίστας Keith Oxman μας απασχολεί τακτικά τα τελευταία χρόνια (από το 2015 και μετά). Και με δικούς του δίσκους, στους οποίους είναι ο ίδιος επικεφαλής και με «συμμετοχές». Το προηγούμενο άλμπουμ του ήταν, δε, το “The Ox-Mo Incident” η εκπληκτική συνεργασία του με τον φαγκοτίστα Frank Morelli, για την οποία τα λέγαμε πέρυσι, τέτοια εποχή (δες review της 30ης Μαΐου 2021).
Το πιο νέο CD του Keith Oxman, το “This One’s for Joey” (2022), πάντα ηχογραφημένο για την CAPRI Records, από την Bailey του Κολοράντο, είναι κι αυτό εξαιρετικό, απευθυνόμενο σε πούρους αμερικανο-τζαζόφιλους.

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο άλμπουμ, κατά βάση ηχογραφημένο στο Denver του Κολοράντο, τον Μάιο του ’21 (το λέμε, επειδή ένα track είναι γραμμένο το 2014 – θα πούμε γιατί, στη συνέχεια), το οποίο είναι αφιερωμένο, όπως μαρτυρά και ο τίτλος του, σε κάποιον Joey.
Ποιος είναι αυτός ο Joey; Ένας νέος μουσικός της jazz, μαθητής του Keith Oxman στο East High School, στο Denver, ο οποίος έφυγε πολύ γρήγορα από την ζωή, τον Φεβρουάριο του 2021, στα 24 χρόνια του.
Ο Joey Pearlman ήταν μπασίστας, ταλαντούχος, και αυτό το διαπιστώνει κανείς ακούγοντας και σύνθεσή του, στο CD “This One’s for Joey” (είναι η “Garden song”), όπως και τον ίδιον να παίζει (μαζί με τον αδελφό του Stevie Pearlman ντραμς και τον Keith Oxman τενόρο), σ’ εκείνο το κομμάτι του 2014, που δεν είναι άλλο από το “John Paul Jones” του John Coltrane. Με την version αυτή ολοκληρώνεται και το CD.
Το “This One’s for Joey” περιέχει συνολικώς δεκατρία tracks, εκ των οποίων τα επτά είναι συνθέσεις του Oxman, δύο είναι συνθέσεις του πιανίστα του σχήματος Jeff Jenkins και δύο είναι versions σε στάνταρντ.
Κι έτσι κάπως συμπληρώνεται αυτό το set, που πραγματώνεται από ένα κλασικό jazz quartet – όπως είναι αυτό των Keith Oxman τενόρο, Jeff Jenkins πιάνο, Mark Simon μπάσο και Todd Reid ντραμς.
Το άλμπουμ κυλάει άψογα. Υπάρχει και πολύ bop εδώ, και groovy στοιχείο, hard bop δηλαδή, και αρκετό blues και μπαλάντες και στάνταρντ, όπως προείπαμε, με το τενόρο να σπέρνει συνεχώς, ακολουθούμενο από το πιάνο, που συνοδεύει άλλοτε ρυθμικά, ενώ άλλοτε βγαίνει μπροστά και παίζει σόλι, με το μπάσο και τα ντραμς να έχουν κι αυτά τους χρόνους τους – καθώς οι συνθέσεις είναι μέσης προς μεγάλης διάρκειας.
Όλα αυτά τα διαπιστώνεις σε κομμάτια σαν το “Clark’s spark” (του Oxman) ή σαν το “This one’s for Joey” (επίσης του Oxman), που είναι τοποθετημένο στη θέση 9 του track-list και είναι καταπληκτικό!
Αγνή, αμόλευτη jazz, πολύ υψηλών προδιαγραφών, από μουσικούς που παίζουν στα δάκτυλα την ιστορία της.
Επαφή: www.caprirecords.com