Τρίτη 24 Μαΐου 2022

THE LAST DRIVE η επανέκδοση του “Subliminal”

Αντιλαμβάνομαι γιατί κάποιοι θεωρούν τοSubliminalτων Last Drive ως το καλύτερο άλμπουμ της πρώτης διαδρομής τους. Τους καταλαβαίνω γιατί είναι nine-τάδες, διαποτισμένοι από το μικρόβιο του grunge και του τότε σκληρού ροκ (δεν γράφω hard rock, επειδή αυτές οι λέξεις παραπέμπουν αλλού).
Σίγουρα το “Subliminal” είναι καλό άλμπουμ ή και πολύ καλό, τώρα που το ξανακούω από την ωραία επανέκδοση των Labyrinth of Thoughts / The LAB Records (750 κόπιες συνολικώς, με νέο mastering και bonus track), αλλά προσωπικά δεν το βάζω δίπλα στον νεανικό και αυθόρμητο δυναμίτη “Underworld Shakedown” (1986), ούτε μπροστά από το κάπως πιο σοφιστικέ “Heatwave” (1988), δίσκους που τους θεωρώ «πρότυπα» για το rock του ’80. Ελληνικό ή όχι μόνο...
Το “Subliminal” είναι πιο ψαγμένο άλμπουμ απ’ όλα αυτά (ακόμη και από τα πρώτα τους), και σίγουρα πολύ καλύτερο από τα “Blood Nirvana” (1990) και “F*head Entropy” (1992). Είναι πιο μεστό εννοώ, με ακόμη καλύτερα τραγούδια, πιο σίγουρο, πιο περιπετειώδες και κάπως περισσότερο κοντά (έστω και από κάποια απόσταση) σ’ εκείνο που ξέραμε ως Last Drive από τα eighties.
Με το πάντα σταθερό ρυθμικό τμήμα των Alex K. (Αλέξης Κλοφωλιάς) μπάσο και Chris B.I. (Χρήστος Μιχαλάτος) ντραμς και με τις κιθάρες των George (Γιώργος Καρανικόλας) και T.H. Lime (Θάνος Αμοργινός) να κάνουν φοβερή δουλειά, το “Subliminal” προσφέρει περαιτέρω αλλαγές στις πρώτες φωνές και βεβαίως σημαίνουσες προσθήκες σε μουσικούς και κατ’ επέκταση σε όργανα (Φώτης Μεγαλούδης κρουστά, Νίκος Τερζής μέλοτρον, Μαρία Μπατιστάτου φωνή, ο Argy των Nightstalker φωνή, φωνητικά).
Όλα αυτά δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να «πατήσουν» επάνω τα νέα τραγούδια των Last Drive, που έχουν τρομερή ενότητα το ένα με το άλλο (χωρίς να είναι «τα ίδια»), εμφανίζοντας σταδιακώς και όλες εκείνες τις μικρο-επεμβάσεις και μικρο-προσθήκες, που προσφέρουν στο “Subliminal” την ιδιαιτερότητά του.
Τραγούδι πρότυπο από το LP, όσον αφορά στη χρήση της κιθάρας συνολικώς, θεωρώ το “House of fire”, με εξαιρετικά lead και ρυθμικά παιξίματα, ενώ δεν μπορεί να μείνει κανείς αδιάφορος απέναντι σε κομμάτια όπως είναι το “Blood from a stone” ή το “Drop” από την πρώτη πλευρά – δίχως να υστερεί, στην πράξη, κανένα από τα υπόλοιπα. Ακόμη και η διασκευή τους στο “Final kick” των Tall Boys, ακόμη και το πολύ καλό bonus, instro ουσιαστικά, “Zero resistance”, για να μην γράψουμε για το έσχατο και... ψυχεδελικότερο όλων “20.000 miles”.
Το “Subliminal” επανεκδίδεται για πρώτη φορά σε gatefold βινύλιο (με το πλήρες εικαστικό του Πάνου Κουτρουμπούση), μετά από 28 χρόνια, κι ενώ η original κόπια πουλιέται πλέον στο discogs πάνω από 50άρι. Οπότε... αντιλαμβάνεστε... Με τα μισά και λιγότερο λεφτά υπάρχει, τώρα, διαθέσιμο ένα ελληνικό ροκ άλμπουμ, που μετράει. Πολύ!
Επαφή: www.labyrinthofthoughts.gr

3 σχόλια:

  1. Εξαιρετικος δισκος το Subliminal αλλα το Underworld Shakedown ειναι με διαφορα ο καλυτερος δισκος που εβγαλε το συγκροτημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aπό το fb...

    Giorgos Kyriazis
    «[...] προσωπικά δεν το βάζω δίπλα στον νεανικό και αυθόρμητο δυναμίτη “Underworld Shakedown” (1986), ούτε μπροστά από το κάπως πιο σοφιστικέ “Heatwave” (1988), δίσκους που τους θεωρώ «πρότυπα» για το rock του ’80.»
    Χίλιες φορές ναι! Ειδικά με το πρώτο, είχα κολλήσει.
    (Λεπτομέρεια: Είχαμε παίξει support τους σε μια συναυλία, σε σχολική κατάληψη, νομίζω, και λόγω τεχνικού προβλήματος ο Γιώργος είχε παίξει με την κιθάρα μου.)

    George Giannopoulos
    Θα έλεγα τα δύο πρώτα εγώ και ας είμαι παιδί των 90's.Ισως με μια αδυναμία στο 2ο.

    Kaisos George
    Για εμένα οι ενορχηστρώσεις είναι διαστημικές... Κ το εκτιμάω όλο κ πιο πολύ ακούγοντας το πάλι μετά από τόσα χρονια

    Aggeliki Marinou
    To αγαπημενο μου ειναι το the drop

    Γιάννης Τσουκαλάς
    ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Manos Ragiadis
      1η θέση μαζί με το Fuckhead

      Spyros RedMonday'sArmy
      "rock'n'roll" με την καλύτερη διασκευή κατ'εμέ ever
      https://www.youtube.com/watch?v=bvmARp_83Io
      Misirlou

      Spyros Diastimikos
      Συμπαθές συγκρότημα, αλλά πολύς ντόρος για λίγα πράγματα...

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Πολύ καλό ροκ γκρουπ, και πολύ καλοί μουσικοί. Όπως έχω γράψει κι άλλες φορές εμένα με εκνευρίζουν, συνήθως, μ' αυτά που λένε στις συνεντεύξεις τους. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

      Spyros Diastimikos
      Για μένα είναι ένα ντεμπούτο LP και από μισά Heatwave και Blood Nirvana. Και τελειώνω εκεί. Προσωπικές δουλειές και offshots είχαν πιο ενδιαφέροντα. Και τη live ενέργειά τους στα 80s δεν την κατέγραψαν πουθενά.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Άκουσε αυτό με προσοχή. Είναι πολύ καλός δίσκος. Θα σου αρέσει.

      Spyros Diastimikos
      Το 'χα τότε και το πούλησα δυο χρόνια μετά...

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Κρίμα. Το υποτίμησες άδικα. Άκου το τώρα, ξανά. Μπορεί ν' αλλάξεις γνώμη.

      Fotis Zafiropoulos
      Όντως ο ήχος και οι συνθέσεις του Subliminal είναι 90s alternative rock και μάλιστα υψηλού επιπέδου. Το blood from a stone ας πούμε είναι διαμαντακι. Παρά το ότι είμαι λάτρης της alternative μουσικής των 90s, εγώ προτιμώ το Blood Nirvana. Έχει τη σωστή αναλογία από τους παλιούς Last Drive και από το "νέο" heavy rock ήχο.

      Chourdakis Kostas
      Blood Nirvana και Time E.P με δυσκολία καθότι δεν είμαι αντικειμενικός.

      Zafeiris Petropoulos
      Για όνομα... Heatwave, μακράν

      Makis Fengoulis
      Είναι στη κορυφή το subliminal για τους λόγους που αναφέρεις....αλλά το fuckhead entropy (για τους ίδιους λόγους και πολλούς αλλους) είναι λίγο πιο ψηλά...

      Ζουλιάν Μπάλστον
      Το punk με τα χαρντ ροκ ριφφς του Blood Nirvana. Το garage meets surf, rockabilly, punk των δύο πρώτων lp. Τα φουλ χεβυροκ μετέπειτα δεν μου αρέσουν πολύ
      Η garage revival σκηνή είναι πολύ συντηριτικούρα. Δεν τους αρέσουν οι αλλαγές. Οι Drive συνεχώς άλλαζαν με κάθε δίσκο. Φερνοντας συνεχώς νέο κοινό σε μια σκηνή. Αυτό για εμένα ήταν το ατού τους

      Διαγραφή