ΔΑΚΗΣ: 13 σπάνιες φωτογραφίες από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 – εξώφυλλα δίσκων, περιοδικών και άλλα ενδιαφέροντα από τα πρώτα σημαντικά χρόνια της διαδρομής του

Η απώλεια του τραγουδιστή Δάκη (26 Αυγούστου 1943 – 29 Μαΐου 2022) στα 79 χρόνια του είναι πολύ μεγάλη για την ελληνική ποπ.
Ο Δάκης ήταν από τους ανθρώπους που έφτιαξαν τους ερμηνευτικούς κανόνες της ποπ στην Ελλάδα (μαζί με μερικά ακόμη πρόσωπα), συνεχίζοντας μέχρι το τέλος ως αυθεντικός ποπίστας, δίχως να λοξοδρομήσει ποτέ, προς κάτι άλλο, σε μία σχεδόν 60χρονη διαδρομή.
Αυτή η συνέπεια του Δάκη, που παλιά δεν μπορούσε να εκτιμηθεί, για πολλούς και διαφόρους λόγους, είναι εκείνη που τον εκτοξεύει, τώρα, στο πάνθεον τον ποπ δημιουργών.
Μπορεί να μην έγραφε μουσικές και στίχους ο Δάκης, αλλά η φωνή του ήταν το ίδιο σημαντική και ισάξια (με το στίχο και τη μουσική) σ’ αυτή την ιερή τριάδα του τραγουδιού.
Δημιουργός λοιπόν – γιατί δίχως τις δικές του ερμηνείες το τραγούδι για τα νιάτα, στην Ελλάδα, διαχρονικά, θα ήταν κάτι πολύ λιγότερο σαν εκτόπισμα και βασικά τελείως διαφορετικό.
Από την πρώτη δεκαετία της διαδρομής του Δάκη, που κρίνεται ως η πλέον σημαντική του, επιλέγουμε δεκατρία φωτογραφικά στιγμιότυπα, για να τα σχολιάσουμε εν τάχει.
1.
Στην πρώτη φωτογραφία, που είναι ιστορική φυσικά, βλέπουμε τον νεαρότατο Δάκη (19 ετών) στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, το 1962. Είναι ο δεύτερος από δεξιά.

Αυτή η φωτογραφία σηματοδοτεί την ανακάλυψή του από το σπουδαίο ζευγάρι του ελαφρού τραγουδιού, στη ζωή και την Τέχνη, τον συνθέτη Τάκη Μωράκη (τρίτος από αριστερά) και την ερμηνεύτρια Νάντια Κωνσταντοπούλου. Δύο χρόνια αργότερα ο Δάκης θα αποφάσιζε να έρθει στην Ελλάδα και να μείνει μαζί μας για πάντα.
2.
Την άνοιξη του 1965 ο Δάκης μπαίνει για πρώτη φορά σε ελληνικό στούντιο και ηχογραφεί το πρώτο τραγούδι του ως μέλος του συγκροτήματος Play Boys.

Λέμε για την ποπ μπαλάντα “Deep in the heart of Athens” (των Νίκου Αδάμα και Μάικ Αρτόπουλου) στην δεύτερη πλευρά του single, την οποία αποδίδουν οι Daky and The Play Boys.
https://www.youtube.com/watch?v=Bb8kaENi2NQ
3.
Το πρώτο προσωπικό 45άρι του Δάκη, ως Daky ακόμη, από το 1965.
Το κομμάτι της πρώτης πλευράς, το “Quando mi guardi negl’ occhi”, είναι ένα μπλουζ, γραμμένο από έναν πολύ μεγάλο έλληνα τζαζίστα, τον αείμνηστο πιανίστα Μάρκο Αλεξίου (Sphinx κ.λπ.). Ο Δάκης είναι από την αρχή ένας ώριμος τραγουδιστής.

Το flip-side έχει χαραγμένο το τραγούδι του Μάνθου Χαλκιά “Bostella d’ oriente”, που είναι ρυθμικό, με ανατολίτικες επιρροές-αναφορές, κάνοντας ιδιαίτερη εντύπωση (και) στην Αίγυπτο. Εξάλλου, θυμίζει τα τραγούδια του αιγύπτιου μαέστρου Bob Azzam εκείνης της εποχής.
Και τα δύο τραγούδια αποδίδονται από τους Daky and The Athinea Orchestra.
4.
1966. Ο Δάκης ανεβαίνει συνεχώς και αυτό το 45άρι του το αποδεικνύει, καθώς περιέχει το αθάνατο “Monsieur Cannibal” (την επιτυχία του Sacha Distel) στη μια πλευρά και το “Mourir ou vivre” (επιτυχία του Hervé Vilard) στην άλλη.
Ο Δάκης αποδεικνύεται ιδανικός στο γαλλικό ρεπερτόριο, κάτι που δεν θα το εγκαταλείψει ποτέ στην διαδρομή του.

Και τα δύο τραγούδια αποδίδονται από τους Daky and The Spies. (Αυτοί οι Spies δεν είχαν καμία σχέση με τους Πατρινούς Spies, που θα ηχογραφούσαν δύο χρόνια αργότερα).
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/prosopa/apolies/dakis-13-spanies-fotografies-apo-tis-dekaeties-toy-60-kai-toy-70