ANDREAS DREIER: One for John! [Losen Records, 2024]
Ο Andreas Dreier είναι ένας δανός κοντραμπασίστας, που μας απασχολεί ανά διαστήματα εδώ στο blog. Το λέμε, γιατί έχουμε γράψει reviews για δίσκους συγκροτημάτων στα οποία συμμετέχει ή έχει συμμετάσχει, όπως για τους “Something” (2022) και “Blackbird” (2020) των Rubber Soul Quartet, μα ακόμη για το “Park Blues” (2022) των Boarding Completed ή το “Secondo Me” (2021) του Lorenzo Nardocci Trio και, τέλος, για το άλμπουμ του (με το Andreas Dreier Trio) “But Not for Me” (2017) – άπαντα στη νορβηγική Losen Records.
Το πιο νέο CD
τού Andreas Dreier
αποκαλείται “One for John!”
και σ’ αυτό ακούμε τους Andreas Dreier κοντραμπάσο,
John Pål Inderberg βαρύτονο
σαξόφωνο, Bjørn Vidar Solli κιθάρα,
Frederik Villmow ντραμς, κρουστά και Kristoffer Kompen τρομπόνι (σε
δύο tracks).
Ποιος είναι, όμως, ο John, στον οποίον είναι αφιερωμένο, κατά μίαν έννοια, αυτό το CD; Πρόκειται για τον νορβηγό βαρυτονίστα John Pål Inderberg (γενν. 1950), μια «μορφή» της ευρωπαϊκής jazz, το ηχογραφικό παρελθόν του οποίου χάνεται στα seventies – έναν μουσικό που έχει ηχογραφήσει ή βρεθεί στη σκηνή με τεράστια ονόματα, όπως εκείνα των Lee Konitz, Warne Marsh, Chet Baker, Bob Brookmeyer κ.ά. Φυσικά, ο Inderberg παραμένει ενεργός και σήμερα, καθώς συμμετέχει ως βασικός σολίστας και στο “One for John!” του Andreas Dreier.
Το CD αυτό αποτελείται από τέσσερις συνθέσεις τού Dreier, δύο του ντράμερ του σχήματος Frederik Villmow και μία version στο “Ahmad’s waltz” του Ahmad Jamal, η οποία ανοίγει το άλμπουμ.
Ο Dreier έχει «τρέλα» με τον Jamal και το άλμπουμ του “But Not for Me”, από το 2017, που αναφέραμε πιο πάνω, ήταν κατά βάση ένα tribute στον μεγάλο αμερικανό πιανίστα και το ιστορικό τρίο του (με τους Israel Crosby μπάσο και Vernell Fournier ντραμς) και κάπως έτσι το κλίμα των δίσκων τού Ahmad Jamal αναπαράγεται, κατά έναν τρόπο, και στο “One for John!”.
Υπάρχει αυτή η «ευγένεια» και η coolness, λοιπόν, αλλά μην φανταστείτε τίποτα «πεθαμένα» πράγματα. Ο ήχος είναι «αλφάδι», ο John Pål Inderberg είναι εντελώς απέριττος και ουσιαστικός στα σόλι του, με τον κιθαρίστα Bjørn Vidar Solli να συνοδεύει από κοντά (συνήθως ένα επίπεδο πιο πίσω, όταν βγαίνει μπροστά ο Inderberg), με το μπάσο-ντραμς να ρολάρει και να σουινγκάρει επίσης κατά βούληση.
Η jazz στο “One for John!” δεν είναι nordic, ευρωπαϊκή κτλ. Οι συνθέσεις και τα παιξίματα φυσικά είναι πιο κοντά στα πιο... παραδοσιακά υπερ-ατλαντικά πρότυπα, με το blues και την μπαλάντα να κυριαρχούν, μέσα από... κολλητικές μελωδίες, τραγουδιστικές σχεδόν σε κομμάτια σαν το φερώνυμο “One for John!”, χωρίς βεβαίως να αποφεύγονται και τα πιο γρήγορα tracks, σαν το “Papa blues”, με τον John Pål Inderberg να είναι πάντα ετοιμοπόλεμος (με το βαρύτονό του), δημιουργώντας μόνος του σχεδόν όλο το βασικό μελωδικό πλαίσιο.
Πολύ θετική και η συνεισφορά του τρομπονίστα Kompen στα δύο κομμάτια που συμμετέχει – και γενικώς ένα ραφινάτο άλμπουμ σύγχρονης ευρωπαϊκής τζαζ, που τιμά και σέβεται τα ιερά και τα όσια, θα λέγαμε, της «μεγάλης μαύρης μουσικής».
ARNE TORVIK TRIO: Songs for Roman [Losen
Records, 2024]
Το “Songs for Roman” είναι το δεύτερο άλμπουμ τού Arne Torvik Trio (Arne Torvik πιάνο, Bjørnar Kaldefoss Tveite κοντραμπάσο, Øystein Aarnes Vik ντραμς), μετά από το “Northwestern Songs”, για το οποίο είχαμε γράψει το 2020. Να μεταφέρουμε το κείμενο, που υπάρχει στο μέσα μέρος του all paper gatefold, στο οποίο ο ίδιος ο Arne Torvik επεξηγεί τα τι και πώς του δίσκου του:
«Το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής αυτού του άλμπουμ γράφτηκε την άνοιξη του 2022, μια περίοδο όπου η Ευρώπη έμεινε ακίνητη για μια στιγμή, σοκαρισμένη από το γεγονός πως η Ουκρανία είχε δεχτεί επίθεση και βρισκόταν σε πόλεμο. Δεν πιστεύαμε, πραγματικά, αυτά που βλέπαμε και ακούγαμε στις ειδήσεις. Μερικά χρόνια νωρίτερα, είχα επισκεφτεί το Κίεβο ως τουρίστας και τώρα ξαφνικά, η πόλη βομβαρδιζόταν, με τους ανθρώπους να πρέπει να ζουν με συνεχή φόβο για την ίδια τους τη ζωή και τις οικογένειές τους. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έκανα μαθήματα αυτοσχεδιασμού σ’ έναν νεαρό τρομπετίστα, ονόματι Roman, στο “Landslinje for jazz” στο Molde. Μέσα από τις συνομιλίες μας έγινε σαφές ότι ο άνθρωπος αυτός είχε οικογένεια και συγγενείς πίσω στην Ουκρανία, και αυτό σήμαινε ένα συνεχές αίσθημα χάους για ’κείνον. Όλα αυτά προσπαθώντας να ζήσει μια φυσιολογική ζωή και ερχόμενος στη σχολή. Αυτό με επηρέασε και με ενέπνευσε να γράψω το κομμάτι “For Roman” (σ.σ. το τελευταίο του άλμπουμ). Το “Songs for Roman” είναι επηρεασμένο από τις συνομιλίες μου με τον Roman, για όλα αυτά τα θέματα, τον Μάρτιο του 2022. Μερικές από αυτές τις συνθέσεις αποτελούν τη μουσική μου απάντηση σε όλα ’κείνα. Ελπίζω να έχουν ένα νόημα με κάποιο τρόπο.– Arne Torvik, Molde, Ιούλιος 2023».
Φαίνεται, δηλαδή, πως το Arne Torvik Trio δεν ήθελε να κάνει ένα άλμπουμ βαρύ και... καταθλιπτικό, επηρεασμένο από τον πόλεμο και τις συνέπειές του, μα ένα άλμπουμ περισσότερο λυρικό (έστω και συγκρατημένα, όπως ακούμε σε κομμάτια σαν το “Places to write”), λέγοντας με τις νότες όλα εκείνα που δεν θα μπορούσε να πει με τα λόγια.
Ο Andreas Dreier είναι ένας δανός κοντραμπασίστας, που μας απασχολεί ανά διαστήματα εδώ στο blog. Το λέμε, γιατί έχουμε γράψει reviews για δίσκους συγκροτημάτων στα οποία συμμετέχει ή έχει συμμετάσχει, όπως για τους “Something” (2022) και “Blackbird” (2020) των Rubber Soul Quartet, μα ακόμη για το “Park Blues” (2022) των Boarding Completed ή το “Secondo Me” (2021) του Lorenzo Nardocci Trio και, τέλος, για το άλμπουμ του (με το Andreas Dreier Trio) “But Not for Me” (2017) – άπαντα στη νορβηγική Losen Records.
Ποιος είναι, όμως, ο John, στον οποίον είναι αφιερωμένο, κατά μίαν έννοια, αυτό το CD; Πρόκειται για τον νορβηγό βαρυτονίστα John Pål Inderberg (γενν. 1950), μια «μορφή» της ευρωπαϊκής jazz, το ηχογραφικό παρελθόν του οποίου χάνεται στα seventies – έναν μουσικό που έχει ηχογραφήσει ή βρεθεί στη σκηνή με τεράστια ονόματα, όπως εκείνα των Lee Konitz, Warne Marsh, Chet Baker, Bob Brookmeyer κ.ά. Φυσικά, ο Inderberg παραμένει ενεργός και σήμερα, καθώς συμμετέχει ως βασικός σολίστας και στο “One for John!” του Andreas Dreier.
Το CD αυτό αποτελείται από τέσσερις συνθέσεις τού Dreier, δύο του ντράμερ του σχήματος Frederik Villmow και μία version στο “Ahmad’s waltz” του Ahmad Jamal, η οποία ανοίγει το άλμπουμ.
Ο Dreier έχει «τρέλα» με τον Jamal και το άλμπουμ του “But Not for Me”, από το 2017, που αναφέραμε πιο πάνω, ήταν κατά βάση ένα tribute στον μεγάλο αμερικανό πιανίστα και το ιστορικό τρίο του (με τους Israel Crosby μπάσο και Vernell Fournier ντραμς) και κάπως έτσι το κλίμα των δίσκων τού Ahmad Jamal αναπαράγεται, κατά έναν τρόπο, και στο “One for John!”.
Υπάρχει αυτή η «ευγένεια» και η coolness, λοιπόν, αλλά μην φανταστείτε τίποτα «πεθαμένα» πράγματα. Ο ήχος είναι «αλφάδι», ο John Pål Inderberg είναι εντελώς απέριττος και ουσιαστικός στα σόλι του, με τον κιθαρίστα Bjørn Vidar Solli να συνοδεύει από κοντά (συνήθως ένα επίπεδο πιο πίσω, όταν βγαίνει μπροστά ο Inderberg), με το μπάσο-ντραμς να ρολάρει και να σουινγκάρει επίσης κατά βούληση.
Η jazz στο “One for John!” δεν είναι nordic, ευρωπαϊκή κτλ. Οι συνθέσεις και τα παιξίματα φυσικά είναι πιο κοντά στα πιο... παραδοσιακά υπερ-ατλαντικά πρότυπα, με το blues και την μπαλάντα να κυριαρχούν, μέσα από... κολλητικές μελωδίες, τραγουδιστικές σχεδόν σε κομμάτια σαν το φερώνυμο “One for John!”, χωρίς βεβαίως να αποφεύγονται και τα πιο γρήγορα tracks, σαν το “Papa blues”, με τον John Pål Inderberg να είναι πάντα ετοιμοπόλεμος (με το βαρύτονό του), δημιουργώντας μόνος του σχεδόν όλο το βασικό μελωδικό πλαίσιο.
Πολύ θετική και η συνεισφορά του τρομπονίστα Kompen στα δύο κομμάτια που συμμετέχει – και γενικώς ένα ραφινάτο άλμπουμ σύγχρονης ευρωπαϊκής τζαζ, που τιμά και σέβεται τα ιερά και τα όσια, θα λέγαμε, της «μεγάλης μαύρης μουσικής».
Το “Songs for Roman” είναι το δεύτερο άλμπουμ τού Arne Torvik Trio (Arne Torvik πιάνο, Bjørnar Kaldefoss Tveite κοντραμπάσο, Øystein Aarnes Vik ντραμς), μετά από το “Northwestern Songs”, για το οποίο είχαμε γράψει το 2020. Να μεταφέρουμε το κείμενο, που υπάρχει στο μέσα μέρος του all paper gatefold, στο οποίο ο ίδιος ο Arne Torvik επεξηγεί τα τι και πώς του δίσκου του:
«Το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής αυτού του άλμπουμ γράφτηκε την άνοιξη του 2022, μια περίοδο όπου η Ευρώπη έμεινε ακίνητη για μια στιγμή, σοκαρισμένη από το γεγονός πως η Ουκρανία είχε δεχτεί επίθεση και βρισκόταν σε πόλεμο. Δεν πιστεύαμε, πραγματικά, αυτά που βλέπαμε και ακούγαμε στις ειδήσεις. Μερικά χρόνια νωρίτερα, είχα επισκεφτεί το Κίεβο ως τουρίστας και τώρα ξαφνικά, η πόλη βομβαρδιζόταν, με τους ανθρώπους να πρέπει να ζουν με συνεχή φόβο για την ίδια τους τη ζωή και τις οικογένειές τους. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έκανα μαθήματα αυτοσχεδιασμού σ’ έναν νεαρό τρομπετίστα, ονόματι Roman, στο “Landslinje for jazz” στο Molde. Μέσα από τις συνομιλίες μας έγινε σαφές ότι ο άνθρωπος αυτός είχε οικογένεια και συγγενείς πίσω στην Ουκρανία, και αυτό σήμαινε ένα συνεχές αίσθημα χάους για ’κείνον. Όλα αυτά προσπαθώντας να ζήσει μια φυσιολογική ζωή και ερχόμενος στη σχολή. Αυτό με επηρέασε και με ενέπνευσε να γράψω το κομμάτι “For Roman” (σ.σ. το τελευταίο του άλμπουμ). Το “Songs for Roman” είναι επηρεασμένο από τις συνομιλίες μου με τον Roman, για όλα αυτά τα θέματα, τον Μάρτιο του 2022. Μερικές από αυτές τις συνθέσεις αποτελούν τη μουσική μου απάντηση σε όλα ’κείνα. Ελπίζω να έχουν ένα νόημα με κάποιο τρόπο.– Arne Torvik, Molde, Ιούλιος 2023».
Φαίνεται, δηλαδή, πως το Arne Torvik Trio δεν ήθελε να κάνει ένα άλμπουμ βαρύ και... καταθλιπτικό, επηρεασμένο από τον πόλεμο και τις συνέπειές του, μα ένα άλμπουμ περισσότερο λυρικό (έστω και συγκρατημένα, όπως ακούμε σε κομμάτια σαν το “Places to write”), λέγοντας με τις νότες όλα εκείνα που δεν θα μπορούσε να πει με τα λόγια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου