Σημαίνων κιθαρίστας και βασικά bandleader, ο Richard Nelson είναι ένα πρόσωπο με
τη δική του ιστορία στον χώρο της jazz στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν κι έχει «κινηθεί» και με μικρά
σχήματα, ο Nelson
ειδικεύεται στα πιο μεγάλα ensembles
– όπως το έχουμε διαπιστώσει εξάλλου κι εμείς εδώ στο blog, γράφοντας κριτικές για το άλμπουμ
του “Deep River”
[Heliotrope Records, 2015] με την Aardvark Jazz Orchestra ή και για το “Pursuit”
[Heliotrope Records,
2011] με το Richard Nelson Large Ensemble.
Το τωρινό μεγάλο σχήμα, μέσω του οποίου μας κοινοποιεί την πιο πρόσφατη δουλειά του ο Richard Nelson, αποκαλείται Makrokosmos Orchestra και αποτελείται από δεκατέσσερα μέλη. Ο Nelson παίζει ηλεκτρική κιθάρα και διευθύνει βεβαίως, με την ορχήστρα να απαρτίζεται από... άπειρα πνευστά (φλάουτα, τενόρο, άλτο και σοπράνο σαξόφωνα, κλαρίνο και μπάσο κλαρίνο, γαλλικό κόρνο, τρομπέτες, ευφώνιο, μπάσο τρομπόνι) και ακόμη από πλήκτρα και sound design, συν, φυσικά, μπάσο, ντραμς και κρουστά.
Πνευστά, κιθάρα και ρυθμικό τμήμα λοιπόν
αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας τις συνθέσεις τού Richard Nelson στο “Dissolve”
[Adhyâropa Records, 2024], που
είναι τρεις στον αριθμό, οι “Dissolve” (15:16), “Float” (11:38) και “Cohere” (12:24) και οι οποίες
κινούνται μέσα σ’ ένα ιδιόμορφο contemporary jazz πλαίσιο.
Στην πρώτη κάνουν ιδιαίτερη αίσθηση τα λάτιν κρουστά (Rex Benincasa), το γκρουβάτο μπάσο (Ken Filiano), το πολύ δυναμικό ντράμιν (Scott Neumann) και το «νευρικό» τενόρο (Adam Kolker), που πυροδοτεί το συνολικό άκουσμα με όλο το ensemble, προοδευτικά, να χτυπάει κόκκινο. Έξοχη σύνθεση με επιστημονική ανάπτυξη.
Στο μεσαίο “Float” κάνει εντύπωση στην αρχή το relaxed τέμπο με το σοπράνο (Tim O’Dell) και στη συνέχεια με το βαρύ groovy funky υπόστρωμα, με το σόλο του Richard Nelson στην ηλεκτρική, πριν την τελική χαλαρή επαναφορά.
Τέλος, στο έσχατο “Cohere” είναι το ηλεκτρικό πιάνο (Arco Sandoval) που κάνει τη διαφορά, ενώ κάνει ξανά εντύπωση το ρυθμικό τμήμα (μπάσο, κρουστά, ντραμς), που για σχεδόν δύο λεπτά ακούγεται «μόνο του», με την τρομπέτα (Jakob Varmus) να κυριαρχεί στο τελευταίο μέρος.
Ακούω χειροκροτήματα στο κλείσιμο, που σημαίνει πως η Richard Nelson Makrokosmos Orchestra είναι ζωντανά ηχογραφημένη στο ShapeShifter Lab του Brooklyn.
Επαφή: www.richardnelsonmusic.com, www.adhyaroparecords.bandcamp.com
Το τωρινό μεγάλο σχήμα, μέσω του οποίου μας κοινοποιεί την πιο πρόσφατη δουλειά του ο Richard Nelson, αποκαλείται Makrokosmos Orchestra και αποτελείται από δεκατέσσερα μέλη. Ο Nelson παίζει ηλεκτρική κιθάρα και διευθύνει βεβαίως, με την ορχήστρα να απαρτίζεται από... άπειρα πνευστά (φλάουτα, τενόρο, άλτο και σοπράνο σαξόφωνα, κλαρίνο και μπάσο κλαρίνο, γαλλικό κόρνο, τρομπέτες, ευφώνιο, μπάσο τρομπόνι) και ακόμη από πλήκτρα και sound design, συν, φυσικά, μπάσο, ντραμς και κρουστά.
Στην πρώτη κάνουν ιδιαίτερη αίσθηση τα λάτιν κρουστά (Rex Benincasa), το γκρουβάτο μπάσο (Ken Filiano), το πολύ δυναμικό ντράμιν (Scott Neumann) και το «νευρικό» τενόρο (Adam Kolker), που πυροδοτεί το συνολικό άκουσμα με όλο το ensemble, προοδευτικά, να χτυπάει κόκκινο. Έξοχη σύνθεση με επιστημονική ανάπτυξη.
Στο μεσαίο “Float” κάνει εντύπωση στην αρχή το relaxed τέμπο με το σοπράνο (Tim O’Dell) και στη συνέχεια με το βαρύ groovy funky υπόστρωμα, με το σόλο του Richard Nelson στην ηλεκτρική, πριν την τελική χαλαρή επαναφορά.
Τέλος, στο έσχατο “Cohere” είναι το ηλεκτρικό πιάνο (Arco Sandoval) που κάνει τη διαφορά, ενώ κάνει ξανά εντύπωση το ρυθμικό τμήμα (μπάσο, κρουστά, ντραμς), που για σχεδόν δύο λεπτά ακούγεται «μόνο του», με την τρομπέτα (Jakob Varmus) να κυριαρχεί στο τελευταίο μέρος.
Ακούω χειροκροτήματα στο κλείσιμο, που σημαίνει πως η Richard Nelson Makrokosmos Orchestra είναι ζωντανά ηχογραφημένη στο ShapeShifter Lab του Brooklyn.
Επαφή: www.richardnelsonmusic.com, www.adhyaroparecords.bandcamp.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου