Καναδός συνθέτης, αυτοσχεδιαστής, κιθαρίστας και ουτίστας, o Gordon Grdina είναι
ένας μουσικός που το ψάχνει διαρκώς εκδίδοντας μαζικά δίσκους – για αρκετούς εκ
των οποίων έχουμε γράψει, φυσικά, στο blog.
Εσχάτως κυκλοφόρησαν δύο πολύ ενδιαφέροντα CD τού Gordon Grdina και γι’ αυτά θα πούμε τα σχετικά αμέσως...
GRDINA / LILLINGER: Duo Work [Attaboygirl
Records, 2024]
Στο άλμπουμ αυτό συναντάμε τον Gordon Grdina, που χειρίζεται κιθάρα και midi κιθάρα, να συνεργάζεται, σε σχήμα ντούο, με τον ντράμερ και περκασιονίστα Christian Lillinger. Οι δύο μουσικοί δεν συνευρίσκονται (στην δισκογραφία) τώρα για πρώτη φορά, καθώς έχει υπάρξει η παρουσία τους στο άλμπουμ “Klotski” (2021) των Gordon Grdina’s Square Peg – μια εκπληκτική δουλειά, για την οποίαν είχαμε γράψει τα ανάλογα σε ανάρτηση της 26 Νοε. του 2021. Σ’ αυτό το εντυπωσιακό fully ηλεκτρικό μοτίβο κινείται και το “Duo Work”, ένας δίσκος δώδεκα κομματιών (οκτώ κοινά, που έχουν να κάνουν με αυτοσχεδιασμούς και τέσσερις συνθέσεις του Grdina), που διαρκούν συνολικώς 38 λεπτά.
Μέσα λοιπόν σ’ αυτή τη μάλλον σύντομη διάρκεια οι Grdina και Lillinger κατορθώνουν να δημιουργήσουν μιαν ηχητική κατάσταση, οπωσδήποτε συναρπαστική, απρόβλεπτα δυναμική με φοβερά παιξίματα στις κιθάρες (με χρήση distortions) και καταιγιστική ντραμιστική ακολουθία, ικανή να σμπαραλιάσει τα ηχεία.
Και τούτο συμβαίνει όχι γιατί οι συνθέσεις είναι απλά έντονες, αλλά και γιατί τα παιξίματα χτυπάνε διαρκώς «κόκκινο», με την μπότα να δημιουργεί ένα θορυβώδες κοντίνουο και με τις κιθάρες να απλώνονται ελεύθερα, πάνω σ’ ένα τελείως ρευστό και σίγουρα πολυρυθμικό ντραμιστικό στρώμα.
Υπάρχουν στιγμές, κοντολογίς, στις οποίες η ένταση αγγίζει έως και «μεταλλικές» καταστάσεις, με το ηχητικό σύμπλεγμα να κινείται κάπου ανάμεσα στο improv / experimental fusion και το noise – δίχως τούτο να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και κομμάτια με πιο στρωτή, αλλά πάντα απρόσμενη αφήγηση όπως είναι το “Impala” για παράδειγμα.
Έξοχο άλμπουμ, που αρχίζει και τελειώνει δίχως να το καταλάβεις...
GORDON GRDINA’S THE MARROW: With Fathieh Honari
[Attaboygirl Records, 2024]
Η αγάπη του Gordon Grdina για την αραβική μουσική είναι δεδομένη – και είναι κάτι αυτό, που το έχει αποδείξει ο καναδός μουσικός όλα αυτά τα χρόνια με τις πολύτιμες και ιδιαίτερες ηχογραφήσεις του. Για ορισμένα από τα «αραβικά» άλμπουμ του Grdina έχουμε ήδη γράψει στο blog, όπως για το “Night’s Quietest Hour” (2022) με την μπάντα Haram ή το “Pendulum” (2021), και είναι κάτι αυτό, που θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, αφού το ενδιαφέρον τού συγκεκριμένου μουσικού για τους ήχους τής Ανατολής είναι δεδομένο και διαρκές.
Έχουμε λοιπόν να στρίβει στο player το τρίτο CD των Gordon Grdina’s The Marrow, που αποκαλείται “With Fathieh Honari” – άλμπουμ, που σηματοδοτεί τη συνεργασία του Grdina, και της μπάντας του, με την ιρανή τραγουδίστρια Fathieh Honari.
Ποιοι αποτελούν τους Marrow, πέραν του Grdina, που εδώ χειρίζεται αποκλειστικά ούτι, και της Honari; Οι Mark Helias μπάσο, Hank Roberts τσέλο και Hamin Honari κρουστά. Πρόκειται λοιπόν για ένα κουιντέτο, που ειδικεύεται, εδώ τουλάχιστον, στην οικοδόμηση και απόδοση ενός τζαζ κλίματος, με προφανείς eastern-persian αναφορές.
Το υλικό, εν τω μεταξύ, μπορεί να αποτελείται από μόλις πέντε tracks (ανάμεσα δύο συνθέσεις του Grdina, μία σύνθεση του Hossein Samadi, μία του Parviz Yahaghi και μία παραδοσιακή) και να έχει διάρκεια περί τα 43 λεπτά – παρά ταύτα δεν απεμπολείται η ευκαιρία της κατάδειξης όψεων τής σημερινής ιρανικής ή ιρανικών αναφορών μουσικής, σ’ ένα δυτικό ακροατήριο (σε μιαν εποχή όπου η μεγάλη και ιστορική χώρα της Ανατολής έχει τοποθετηθεί από τη Δύση στον «άξονα του κακού»).
Ειδικότερα, τώρα, στα δύο δικά του tracks (“Not of them”, “Break the branch”) ο Gordon Grdina μελοποιεί στίχους του πέρση ποιητή Rumi (1207-1273), ενώ και τα υπόλοιπα τρία tracks διαθέτουν τραγούδι-λόγο από τους Karim Fakour και Bijan Taraghi (αμφότεροι σύγχρονοι ιρανοί ποιητές), όπως βεβαίως και το παραδοσιακό “Balushi”.
Το άκουσμα είναι όμορφο, ζωντανό, συναισθηματικό, λυρικό και στη βάση του απλό, υπό την έννοια πως η jazz και ο ανάλογος αυτοσχεδιασμός συνυπάρχουν εδώ περισσότερο ως «ιδέα», παρά ως κάτι πολύ συγκεκριμένο και χειροπιαστό.
Και είναι αυτή η απλότητα και βεβαίως τα συνακόλουθα παιξίματα (συν το τραγούδισμα), που δεν είναι καθόλου απλά στην εξέλιξή τους, εντυπωσιάζοντας στα μεγαλύτερα σε διάρκεια tracks, όπως στο 12λεπτο “Not of them”, για παράδειγμα, προσδίδοντας στο “With Fathieh Honari” μιαν αποκαλυπτική διάσταση.
Επαφή: www.gordongrdinamusic.com, https://gordongrdina.bandcamp.com/
Εσχάτως κυκλοφόρησαν δύο πολύ ενδιαφέροντα CD τού Gordon Grdina και γι’ αυτά θα πούμε τα σχετικά αμέσως...
Στο άλμπουμ αυτό συναντάμε τον Gordon Grdina, που χειρίζεται κιθάρα και midi κιθάρα, να συνεργάζεται, σε σχήμα ντούο, με τον ντράμερ και περκασιονίστα Christian Lillinger. Οι δύο μουσικοί δεν συνευρίσκονται (στην δισκογραφία) τώρα για πρώτη φορά, καθώς έχει υπάρξει η παρουσία τους στο άλμπουμ “Klotski” (2021) των Gordon Grdina’s Square Peg – μια εκπληκτική δουλειά, για την οποίαν είχαμε γράψει τα ανάλογα σε ανάρτηση της 26 Νοε. του 2021. Σ’ αυτό το εντυπωσιακό fully ηλεκτρικό μοτίβο κινείται και το “Duo Work”, ένας δίσκος δώδεκα κομματιών (οκτώ κοινά, που έχουν να κάνουν με αυτοσχεδιασμούς και τέσσερις συνθέσεις του Grdina), που διαρκούν συνολικώς 38 λεπτά.
Μέσα λοιπόν σ’ αυτή τη μάλλον σύντομη διάρκεια οι Grdina και Lillinger κατορθώνουν να δημιουργήσουν μιαν ηχητική κατάσταση, οπωσδήποτε συναρπαστική, απρόβλεπτα δυναμική με φοβερά παιξίματα στις κιθάρες (με χρήση distortions) και καταιγιστική ντραμιστική ακολουθία, ικανή να σμπαραλιάσει τα ηχεία.
Και τούτο συμβαίνει όχι γιατί οι συνθέσεις είναι απλά έντονες, αλλά και γιατί τα παιξίματα χτυπάνε διαρκώς «κόκκινο», με την μπότα να δημιουργεί ένα θορυβώδες κοντίνουο και με τις κιθάρες να απλώνονται ελεύθερα, πάνω σ’ ένα τελείως ρευστό και σίγουρα πολυρυθμικό ντραμιστικό στρώμα.
Υπάρχουν στιγμές, κοντολογίς, στις οποίες η ένταση αγγίζει έως και «μεταλλικές» καταστάσεις, με το ηχητικό σύμπλεγμα να κινείται κάπου ανάμεσα στο improv / experimental fusion και το noise – δίχως τούτο να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και κομμάτια με πιο στρωτή, αλλά πάντα απρόσμενη αφήγηση όπως είναι το “Impala” για παράδειγμα.
Έξοχο άλμπουμ, που αρχίζει και τελειώνει δίχως να το καταλάβεις...
Η αγάπη του Gordon Grdina για την αραβική μουσική είναι δεδομένη – και είναι κάτι αυτό, που το έχει αποδείξει ο καναδός μουσικός όλα αυτά τα χρόνια με τις πολύτιμες και ιδιαίτερες ηχογραφήσεις του. Για ορισμένα από τα «αραβικά» άλμπουμ του Grdina έχουμε ήδη γράψει στο blog, όπως για το “Night’s Quietest Hour” (2022) με την μπάντα Haram ή το “Pendulum” (2021), και είναι κάτι αυτό, που θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, αφού το ενδιαφέρον τού συγκεκριμένου μουσικού για τους ήχους τής Ανατολής είναι δεδομένο και διαρκές.
Έχουμε λοιπόν να στρίβει στο player το τρίτο CD των Gordon Grdina’s The Marrow, που αποκαλείται “With Fathieh Honari” – άλμπουμ, που σηματοδοτεί τη συνεργασία του Grdina, και της μπάντας του, με την ιρανή τραγουδίστρια Fathieh Honari.
Ποιοι αποτελούν τους Marrow, πέραν του Grdina, που εδώ χειρίζεται αποκλειστικά ούτι, και της Honari; Οι Mark Helias μπάσο, Hank Roberts τσέλο και Hamin Honari κρουστά. Πρόκειται λοιπόν για ένα κουιντέτο, που ειδικεύεται, εδώ τουλάχιστον, στην οικοδόμηση και απόδοση ενός τζαζ κλίματος, με προφανείς eastern-persian αναφορές.
Το υλικό, εν τω μεταξύ, μπορεί να αποτελείται από μόλις πέντε tracks (ανάμεσα δύο συνθέσεις του Grdina, μία σύνθεση του Hossein Samadi, μία του Parviz Yahaghi και μία παραδοσιακή) και να έχει διάρκεια περί τα 43 λεπτά – παρά ταύτα δεν απεμπολείται η ευκαιρία της κατάδειξης όψεων τής σημερινής ιρανικής ή ιρανικών αναφορών μουσικής, σ’ ένα δυτικό ακροατήριο (σε μιαν εποχή όπου η μεγάλη και ιστορική χώρα της Ανατολής έχει τοποθετηθεί από τη Δύση στον «άξονα του κακού»).
Ειδικότερα, τώρα, στα δύο δικά του tracks (“Not of them”, “Break the branch”) ο Gordon Grdina μελοποιεί στίχους του πέρση ποιητή Rumi (1207-1273), ενώ και τα υπόλοιπα τρία tracks διαθέτουν τραγούδι-λόγο από τους Karim Fakour και Bijan Taraghi (αμφότεροι σύγχρονοι ιρανοί ποιητές), όπως βεβαίως και το παραδοσιακό “Balushi”.
Το άκουσμα είναι όμορφο, ζωντανό, συναισθηματικό, λυρικό και στη βάση του απλό, υπό την έννοια πως η jazz και ο ανάλογος αυτοσχεδιασμός συνυπάρχουν εδώ περισσότερο ως «ιδέα», παρά ως κάτι πολύ συγκεκριμένο και χειροπιαστό.
Και είναι αυτή η απλότητα και βεβαίως τα συνακόλουθα παιξίματα (συν το τραγούδισμα), που δεν είναι καθόλου απλά στην εξέλιξή τους, εντυπωσιάζοντας στα μεγαλύτερα σε διάρκεια tracks, όπως στο 12λεπτο “Not of them”, για παράδειγμα, προσδίδοντας στο “With Fathieh Honari” μιαν αποκαλυπτική διάσταση.
Επαφή: www.gordongrdinamusic.com, https://gordongrdina.bandcamp.com/
Γιώργος Γιαννόπουλος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό.