Νέος προσωπικός δίσκος, και για τον πάντα ακμαίο συνθέτη του
«έντεχνου» Χρήστο Λεοντή, μα και για τον τραγουδιστή Μίλτο Πασχαλίδη. Ο τίτλος
του είναι: «Ήθελα Κάτι Να Σου Πω» [Ogdoo Music Group, 2023].
Ναι μεν νέος δίσκος λοιπόν, αλλά με πολλά παλαιότερα
τραγούδια – εδώ, σε δεύτερες εκτελέσεις. Τραγούδια, που ακούστηκαν κυρίως τα
τελευταία 30 χρόνια (στο δεύτερο μισό της 60χρονης πορείας του Χ. Λεοντή), μα
και πιο πρόσφατα ή και κάποια καινούρια, που άλλα έγιναν περισσότερο γνωστά και
άλλα λιγότερο (στις πρώτες εκτελέσεις τους).
Μπορεί η πρώτη πλευρά του βινυλίου να ξεκινά με το κλασικό «Μια φορά κι έναν καιρό» (σε στίχους Μήτσου Ευθυμιάδη) από τις «Παραστάσεις» του 1975 και η δεύτερη με το «Τέσσερις λεβέντες» από το «Αχ.. Έρωτα» του 1974 (αμφότερα με τον Μανώλη Μητσιά την πρώτη φορά), μπορεί στη θέση Β5 να υπάρχει «Ο θούριος του Ρήγα» (επίσης από τις «Παραστάσεις»), αλλά από ’κει και πέρα τα τραγούδια, που επιλέγονται για να ερμηνευτούν από τον Μ. Πασχαλίδη είναι νεότερα. Τραγούδια πολύ ωραία βεβαίως, όπως η «Παράξενη νοσταλγία» (από το CD «Φλόγα που Καίει» στον Μετρονόμο το 2017, σε στίχους Δημήτρη Λέντζου, με πρώτο ερμηνευτή τον Θοδωρή Βουτσικάκη), όπως ο «Έρωτας αρχάγγελος», το πολύ ωραίο και γνωστό οπωσδήποτε ζεϊμπέκικο, που είχε πει ο Δημήτρης Μητροπάνος, το 2007, στον δίσκο με τον ίδιο τίτλο (και πάλι σε στίχους Δ. Λέντζου) ή όπως τα τραγούδια από το «Πρωινό Άστρο» (2011) σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, που τα είχε πρωτο-ερμηνεύσει ο Παντελής Θεοχαρίδης.
Ο Μίλτος Πασχαλίδης είναι πολύ καλός τραγουδιστής – με τη φωνή του να κρατιέται «ψηλά», παρά τα τριάντα χρόνια που βρίσκεται στο προσκήνιο. Το ρεπερτόριο τού Χρήστου Λεοντή, επίσης, είναι απ’ αυτά που ταιριάζουν στη φωνή του, καθώς ως ερμηνευτής (ο Πασχαλίδης) έχει τον τρόπο να υποστηρίζει το ίδιο «σωστά» τόσο τα πιο δυναμικά κομμάτια (στα οποία γενικώς διαπρέπει), όσο και τα πιο λυρικά και τις μπαλάντες.
Περαιτέρω είναι και η ορχήστρα υπό τον Θύμιο Παπαδόπουλο –με τον ίδιο να χειρίζεται ένα σωρό όργανα, έχοντας συμμετοχή και στο mastering και στη γενικότερη επιμέλεια της παραγωγής–, που συντείνει, και αυτή από την μεριά της, προς ένα άψογο, τεχνικά και ουσιαστικά, αποτέλεσμα.
Επαφή: www.ogdoomusicgroup.gr
Μπορεί η πρώτη πλευρά του βινυλίου να ξεκινά με το κλασικό «Μια φορά κι έναν καιρό» (σε στίχους Μήτσου Ευθυμιάδη) από τις «Παραστάσεις» του 1975 και η δεύτερη με το «Τέσσερις λεβέντες» από το «Αχ.. Έρωτα» του 1974 (αμφότερα με τον Μανώλη Μητσιά την πρώτη φορά), μπορεί στη θέση Β5 να υπάρχει «Ο θούριος του Ρήγα» (επίσης από τις «Παραστάσεις»), αλλά από ’κει και πέρα τα τραγούδια, που επιλέγονται για να ερμηνευτούν από τον Μ. Πασχαλίδη είναι νεότερα. Τραγούδια πολύ ωραία βεβαίως, όπως η «Παράξενη νοσταλγία» (από το CD «Φλόγα που Καίει» στον Μετρονόμο το 2017, σε στίχους Δημήτρη Λέντζου, με πρώτο ερμηνευτή τον Θοδωρή Βουτσικάκη), όπως ο «Έρωτας αρχάγγελος», το πολύ ωραίο και γνωστό οπωσδήποτε ζεϊμπέκικο, που είχε πει ο Δημήτρης Μητροπάνος, το 2007, στον δίσκο με τον ίδιο τίτλο (και πάλι σε στίχους Δ. Λέντζου) ή όπως τα τραγούδια από το «Πρωινό Άστρο» (2011) σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, που τα είχε πρωτο-ερμηνεύσει ο Παντελής Θεοχαρίδης.
Ο Μίλτος Πασχαλίδης είναι πολύ καλός τραγουδιστής – με τη φωνή του να κρατιέται «ψηλά», παρά τα τριάντα χρόνια που βρίσκεται στο προσκήνιο. Το ρεπερτόριο τού Χρήστου Λεοντή, επίσης, είναι απ’ αυτά που ταιριάζουν στη φωνή του, καθώς ως ερμηνευτής (ο Πασχαλίδης) έχει τον τρόπο να υποστηρίζει το ίδιο «σωστά» τόσο τα πιο δυναμικά κομμάτια (στα οποία γενικώς διαπρέπει), όσο και τα πιο λυρικά και τις μπαλάντες.
Περαιτέρω είναι και η ορχήστρα υπό τον Θύμιο Παπαδόπουλο –με τον ίδιο να χειρίζεται ένα σωρό όργανα, έχοντας συμμετοχή και στο mastering και στη γενικότερη επιμέλεια της παραγωγής–, που συντείνει, και αυτή από την μεριά της, προς ένα άψογο, τεχνικά και ουσιαστικά, αποτέλεσμα.
Επαφή: www.ogdoomusicgroup.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου