Οι Βαρέα & Ανθυγιεινά ή τα Βαρέα & Ανθυγιεινά είναι
ένα σχήμα από την Καβάλα, που μας έχει απασχολήσει ξανά στο παρελθόν.
Είχαμε πρωτογράψει γι’ αυτούς το 2015, με αφορμή την παρουσία τους σ’ ένα 45άρι του Δημήτρη Καρρά από τη σειρά «Γεροντοπίσματα», μα και εξαιτίας του φερώνυμου άλμπουμ τους (από την ίδια χρονιά). Τον Φλεβάρη του 2018 είχαμε παρουσιάσει και το CD τους «Επαρχιακά Μπλουζ Νόστου & Ερώτων», παραγωγής 2017, ενώ τώρα σειρά έχει το πιο πρόσφατο CD τους, που τιτλοφορείται «Λιμάνι στη Χαρά» (2023) και που είναι ιδιωτικής παραγωγής.
Σ’ αυτό το απλό digipak καταγράφονται οκτώ κομμάτια των Βαρέα & Ανθυγιεινά – επτά τραγούδια και ένα ορχηστρικό. Σε όλα τα κομμάτια οι μουσικές είναι των Βασίλη και Δημήτρη Ευφροσυνίδη, με τους στίχους να ανήκουν στον Βασίλη Ε. (υπάρχει και η μελοποίηση του ποιήματος του Μίλτου Σαχτούρη «Ο σταθμός»), με τον ίδιο να τραγουδά κιόλας. Επιπλέον ο Δημήτρης Ε. χειρίζεται κιθάρες, πιάνο, hammond κ.λπ., ο Κώστας Παπανικολάου κοντραμπάσο, ο Λάζαρος Σιμιτσής ντραμς, η Άρτεμις Κουκουζίκα τσέλο και η Ρεβέκκα Μελετιάδου φλάουτα.
Χοντρικά αυτοί είναι όλοι οι άνθρωποι που συμμετέχουν στην ηχογράφηση του «Λιμάνι στη Χαρά», ενός δίσκου «έντεχνου» ή και folk ή και folk-rock.
Η τραγουδοποιία των αδελφών(;) Ευφροσυνίδη είναι το δίχως άλλο άκρως συμπαθητική, φέρνοντας κατά τόπους στη μνήμη μου την ανάλογη του Ορφέα Περίδη ή και των Αδελφών Κατσιμίχα.
Κάθε κομμάτι του τραγουδιού –μουσική, στίχος, ερμηνεία, ενορχήστρωση– είναι πολύ προσεγμένο και δουλεμένο, δείχνοντας πως οι Βαρέα & Ανθυγιεινά, μετά από δύο άλμπουμ, κάπως αναγνωριστικά (ας το πούμε κι έτσι), κατορθώνουν να δώσουν την πιο μεστή και σίγουρη δουλειά τους, η οποία διακρίνεται για τη σοβαρότητά της (το ξαναλέμε) προς κάθε επίπεδο.
Όλες οι επιμέρους επιρροές από rock, jazz, folk, «έντεχνο», ακόμη και από «κλασική μουσική» είναι ωραία αφομοιωμένες, οι στίχοι είναι και αυτοί «σωστοί», απλοί, στρωτοί και με ωραία νοήματα, ενώ και οι ερμηνείες είναι πολύ καλές – κάτι που δείχνει πως το σχήμα μπορεί να συνεχίσει αυτοδύναμα, δίχως έξωθεν βοήθειες.
Προσωπικώς, κάτι τέτοια σχήματα, που έρχονται από τα... βάθη της ελληνικής επαρχίας, τα παραδέχομαι. Κινούνται έξω από το χάος των μεγαλουπόλεων, διαφυλάσσοντας μιαν αγνότητα και μιαν αμεσότητα. Επενδύουν στις ικανότητές τους, δεν βιάζονται να «παίξουν» στα μίντια, αναμένοντας, χαλαρά, τον όποιον ή όποια που θα τους ανακαλύψει.
Να ανακαλύψει ένα CD 22 λεπτών, που όχι μόνο δεν «τρώει» το χρόνο σου, αλλά τον πολλαπλασιάζει...
Επαφή: https://www.facebook.com/vareakaianthygieina?locale=el_GR
Είχαμε πρωτογράψει γι’ αυτούς το 2015, με αφορμή την παρουσία τους σ’ ένα 45άρι του Δημήτρη Καρρά από τη σειρά «Γεροντοπίσματα», μα και εξαιτίας του φερώνυμου άλμπουμ τους (από την ίδια χρονιά). Τον Φλεβάρη του 2018 είχαμε παρουσιάσει και το CD τους «Επαρχιακά Μπλουζ Νόστου & Ερώτων», παραγωγής 2017, ενώ τώρα σειρά έχει το πιο πρόσφατο CD τους, που τιτλοφορείται «Λιμάνι στη Χαρά» (2023) και που είναι ιδιωτικής παραγωγής.
Σ’ αυτό το απλό digipak καταγράφονται οκτώ κομμάτια των Βαρέα & Ανθυγιεινά – επτά τραγούδια και ένα ορχηστρικό. Σε όλα τα κομμάτια οι μουσικές είναι των Βασίλη και Δημήτρη Ευφροσυνίδη, με τους στίχους να ανήκουν στον Βασίλη Ε. (υπάρχει και η μελοποίηση του ποιήματος του Μίλτου Σαχτούρη «Ο σταθμός»), με τον ίδιο να τραγουδά κιόλας. Επιπλέον ο Δημήτρης Ε. χειρίζεται κιθάρες, πιάνο, hammond κ.λπ., ο Κώστας Παπανικολάου κοντραμπάσο, ο Λάζαρος Σιμιτσής ντραμς, η Άρτεμις Κουκουζίκα τσέλο και η Ρεβέκκα Μελετιάδου φλάουτα.
Χοντρικά αυτοί είναι όλοι οι άνθρωποι που συμμετέχουν στην ηχογράφηση του «Λιμάνι στη Χαρά», ενός δίσκου «έντεχνου» ή και folk ή και folk-rock.
Η τραγουδοποιία των αδελφών(;) Ευφροσυνίδη είναι το δίχως άλλο άκρως συμπαθητική, φέρνοντας κατά τόπους στη μνήμη μου την ανάλογη του Ορφέα Περίδη ή και των Αδελφών Κατσιμίχα.
Κάθε κομμάτι του τραγουδιού –μουσική, στίχος, ερμηνεία, ενορχήστρωση– είναι πολύ προσεγμένο και δουλεμένο, δείχνοντας πως οι Βαρέα & Ανθυγιεινά, μετά από δύο άλμπουμ, κάπως αναγνωριστικά (ας το πούμε κι έτσι), κατορθώνουν να δώσουν την πιο μεστή και σίγουρη δουλειά τους, η οποία διακρίνεται για τη σοβαρότητά της (το ξαναλέμε) προς κάθε επίπεδο.
Όλες οι επιμέρους επιρροές από rock, jazz, folk, «έντεχνο», ακόμη και από «κλασική μουσική» είναι ωραία αφομοιωμένες, οι στίχοι είναι και αυτοί «σωστοί», απλοί, στρωτοί και με ωραία νοήματα, ενώ και οι ερμηνείες είναι πολύ καλές – κάτι που δείχνει πως το σχήμα μπορεί να συνεχίσει αυτοδύναμα, δίχως έξωθεν βοήθειες.
Προσωπικώς, κάτι τέτοια σχήματα, που έρχονται από τα... βάθη της ελληνικής επαρχίας, τα παραδέχομαι. Κινούνται έξω από το χάος των μεγαλουπόλεων, διαφυλάσσοντας μιαν αγνότητα και μιαν αμεσότητα. Επενδύουν στις ικανότητές τους, δεν βιάζονται να «παίξουν» στα μίντια, αναμένοντας, χαλαρά, τον όποιον ή όποια που θα τους ανακαλύψει.
Να ανακαλύψει ένα CD 22 λεπτών, που όχι μόνο δεν «τρώει» το χρόνο σου, αλλά τον πολλαπλασιάζει...
Επαφή: https://www.facebook.com/vareakaianthygieina?locale=el_GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου