MATTHIEU BORDENAVE (FLORIAN WEBER, PATRICE
MORET, JAMES MADDREN): The Blue Land [ECM Records, 2024]
Μετά από το άλμπουμ “La traversée” [ECM Records, 2020], τη συνεργασία του με τον ελβετό κοντραμπασίστα Patrice Moret και τον γερμανό πιανίστα Florian Weber, ο γάλλος τενόρο-σοπράνο σαξοφωνίστας Matthieu Bordenave επεκτείνει το τρίο του, με την προσθήκη του βρετανού ντράμερ James Maddren, ηχογραφώντας έτσι, ως κουαρτέτο πια, το πιο νέο CD του, που αποκαλείται “The Blue Land”.
Οι τέσσερις μουσικοί δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.
Ο Bordenave έχει παίξει με το Geoff Goodman Quintet, όπως και με το Shinya Fukumori Trio ανάμεσα σε άλλα, ο Moret συμμετείχε στο άλμπουμ τού Nicolas Masson “Travelers” [ECM, 2018], ενώ και τον Weber τον γνωρίζουμε από το προσωπικό άλμπουμ του “Lucent Waters” [ECM, 2018] ή και ως μέλος του Ralph Alessi Quartet. Όμως και ο James Maddren είναι γνωστός από το “Vermillion” [ECM Records, 2022] (με Kit Downes και Petter Eldh), το σχήμα AuB, όπως και από διάφορα άλμπουμ της Edition (σαν το “Life I Know” του κιθαρίστα Ant Law ή το “Moksha” του πιανίστα Ivo Neame).
Συζητάμε λοιπόν για τέσσερις πολύ γνωστούς και σοβαρούς μουσικούς, που γνωρίζουν τις ποικίλες όψεις της σύγχρονης ευρωπαϊκής jazz, παρουσιάζοντας ένα ολοκληρωμένο σετ αποτελούμενο από οκτώ συνθέσεις του Bordenave, συν μία version στο “Compassion” του John Coltrane.
Οπωσδήποτε η συγκεκριμένη διασκευή παραξενεύει κάπως ως επιλογή, αλλά οι τέσσερις την φέρνουν στα μέτρα τους και όχι μόνον ο Bordenave με το τενόρο του και ο Weber με το πιάνο του, μα και το rhythm section ακόμη με την συνεχή κινητικότητά του και τα διαρκή breaks.
Γενικώς, θα μπορούσε να ήταν μια καλή βάση αυτή η σύνθεση του Coltrane, προκειμένου να οικοδομηθεί ένα ανάλογο σετ, όμως εδώ εκείνο που κυριαρχεί είναι περισσότερο η ήσυχη τζαζ δωματίου, με τις πολύ λελογισμένες εξάρσεις, παρά κάτι περισσότερο δυναμικό και εξωστρεφές. Υπάρχουν, όμως, και κομμάτια έντονα στο “The Blue Land”, όπως είναι το “Distance” στην θέση 6, εκεί όπου τα ντραμς κυριαρχούν στο ξεκίνημα, προσφέροντας στην πορεία τη βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί μια πολύ ενδιαφέρουσα νευρώδης σύνθεση, ενώ «κολτρεϊνικοί» υπαινιγμοί υπάρχουν και αλλού, στο “Timbre” για παράδειγμα (με τον Bordenave να κυριαρχεί μπροστά στο ξεκίνημα, πριν αναλάβει ο Weber με τη δική του παρέκκλιση, πριν από την τελική σαξοφωνική επιστροφή).
Σε γενικές γραμμές... ένα ενδιαφέρον άλμπουμ.
GIDON KREMER (KREMERATA BALTICA / VIDA
MIKNEVIČIŪTĖ: Songs of Fate [ECM New Series, 2024]
Ένας από τους πιο σημαντικούς κλασικούς βιολιστές του καιρού μας, ο Λετονός Gidon Kremer (γενν. 1947) στο πιο νέο άλμπουμ του για την ECM (μια εταιρεία, με την οποία συνεργάζεται από το 1984, όταν ερμήνευσε έργα Arvo Pärt, για το LP “Tabula Rasa”) αποδίδει έργα των συνθετών της Βαλτικής Raminta Šerkšnytė (γενν. 1975), Giedrius Kuprevičius (γενν. 1944), Mieczysław Weinberg (1919-1996) και Jēkabs Jančevskis (γενν. 1992). Τον συνοδεύει η σοπράνο Vida Miknevičiūtė, η βιολοντσελίστρια Magdalena Ceple, ο βιμπραφωνίστας Andrei Pushkarev και το σύνολο Kremerata Baltica, που έχει τον Kremer ως καλλιτεχνικό διευθυντή και βασικό βιολιστή, αποτελούμενη από ομάδες πρώτων και δεύτερων βιολιών και από τμήματα βιόλας, βιολοτσέλων, κοντραμπάσων, συν κρουστά και άρπα. Όπως επεξηγεί ο ίδιος ο Gidon Kremer:
«Συνειδητοποιώ –προς δική μου έκπληξη– ότι από πολλές απόψεις αυτό το άλμπουμ περιστρέφεται γύρω από την έννοια του “εβραϊσμού”. Συγκινητικά αποσπάσματα από τη συμφωνία δωματίου “The Star of David” του Giedrius Kuprevičius, καθώς και τα εβραϊκά τραγούδια του Mieczysław Weinberg τονίζουν αυτή τη χροιά. Το “Songs of Fate” ολοκληρώνεται με ηχογραφήσεις σε πρώτες εκτελέσεις των έργων “This too shall pass” της Raminta Šerkšnytė και “Lignum” του Jēkabs Jančevskis, φέρνοντας τις φωνές μιας νεότερης γενιάς συνθετών στο προσκήνιο».
Εντυπωσιακό το ξεκίνημα με το μελωδικότατο “This too shall pass” της Raminta Šerkšnytė, προδιαγράφει κατά μίαν έννοια το κλίμα ολόκληρου του άλμπουμ.
Μετά από το άλμπουμ “La traversée” [ECM Records, 2020], τη συνεργασία του με τον ελβετό κοντραμπασίστα Patrice Moret και τον γερμανό πιανίστα Florian Weber, ο γάλλος τενόρο-σοπράνο σαξοφωνίστας Matthieu Bordenave επεκτείνει το τρίο του, με την προσθήκη του βρετανού ντράμερ James Maddren, ηχογραφώντας έτσι, ως κουαρτέτο πια, το πιο νέο CD του, που αποκαλείται “The Blue Land”.
Ο Bordenave έχει παίξει με το Geoff Goodman Quintet, όπως και με το Shinya Fukumori Trio ανάμεσα σε άλλα, ο Moret συμμετείχε στο άλμπουμ τού Nicolas Masson “Travelers” [ECM, 2018], ενώ και τον Weber τον γνωρίζουμε από το προσωπικό άλμπουμ του “Lucent Waters” [ECM, 2018] ή και ως μέλος του Ralph Alessi Quartet. Όμως και ο James Maddren είναι γνωστός από το “Vermillion” [ECM Records, 2022] (με Kit Downes και Petter Eldh), το σχήμα AuB, όπως και από διάφορα άλμπουμ της Edition (σαν το “Life I Know” του κιθαρίστα Ant Law ή το “Moksha” του πιανίστα Ivo Neame).
Συζητάμε λοιπόν για τέσσερις πολύ γνωστούς και σοβαρούς μουσικούς, που γνωρίζουν τις ποικίλες όψεις της σύγχρονης ευρωπαϊκής jazz, παρουσιάζοντας ένα ολοκληρωμένο σετ αποτελούμενο από οκτώ συνθέσεις του Bordenave, συν μία version στο “Compassion” του John Coltrane.
Οπωσδήποτε η συγκεκριμένη διασκευή παραξενεύει κάπως ως επιλογή, αλλά οι τέσσερις την φέρνουν στα μέτρα τους και όχι μόνον ο Bordenave με το τενόρο του και ο Weber με το πιάνο του, μα και το rhythm section ακόμη με την συνεχή κινητικότητά του και τα διαρκή breaks.
Γενικώς, θα μπορούσε να ήταν μια καλή βάση αυτή η σύνθεση του Coltrane, προκειμένου να οικοδομηθεί ένα ανάλογο σετ, όμως εδώ εκείνο που κυριαρχεί είναι περισσότερο η ήσυχη τζαζ δωματίου, με τις πολύ λελογισμένες εξάρσεις, παρά κάτι περισσότερο δυναμικό και εξωστρεφές. Υπάρχουν, όμως, και κομμάτια έντονα στο “The Blue Land”, όπως είναι το “Distance” στην θέση 6, εκεί όπου τα ντραμς κυριαρχούν στο ξεκίνημα, προσφέροντας στην πορεία τη βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί μια πολύ ενδιαφέρουσα νευρώδης σύνθεση, ενώ «κολτρεϊνικοί» υπαινιγμοί υπάρχουν και αλλού, στο “Timbre” για παράδειγμα (με τον Bordenave να κυριαρχεί μπροστά στο ξεκίνημα, πριν αναλάβει ο Weber με τη δική του παρέκκλιση, πριν από την τελική σαξοφωνική επιστροφή).
Σε γενικές γραμμές... ένα ενδιαφέρον άλμπουμ.
Ένας από τους πιο σημαντικούς κλασικούς βιολιστές του καιρού μας, ο Λετονός Gidon Kremer (γενν. 1947) στο πιο νέο άλμπουμ του για την ECM (μια εταιρεία, με την οποία συνεργάζεται από το 1984, όταν ερμήνευσε έργα Arvo Pärt, για το LP “Tabula Rasa”) αποδίδει έργα των συνθετών της Βαλτικής Raminta Šerkšnytė (γενν. 1975), Giedrius Kuprevičius (γενν. 1944), Mieczysław Weinberg (1919-1996) και Jēkabs Jančevskis (γενν. 1992). Τον συνοδεύει η σοπράνο Vida Miknevičiūtė, η βιολοντσελίστρια Magdalena Ceple, ο βιμπραφωνίστας Andrei Pushkarev και το σύνολο Kremerata Baltica, που έχει τον Kremer ως καλλιτεχνικό διευθυντή και βασικό βιολιστή, αποτελούμενη από ομάδες πρώτων και δεύτερων βιολιών και από τμήματα βιόλας, βιολοτσέλων, κοντραμπάσων, συν κρουστά και άρπα. Όπως επεξηγεί ο ίδιος ο Gidon Kremer:
«Συνειδητοποιώ –προς δική μου έκπληξη– ότι από πολλές απόψεις αυτό το άλμπουμ περιστρέφεται γύρω από την έννοια του “εβραϊσμού”. Συγκινητικά αποσπάσματα από τη συμφωνία δωματίου “The Star of David” του Giedrius Kuprevičius, καθώς και τα εβραϊκά τραγούδια του Mieczysław Weinberg τονίζουν αυτή τη χροιά. Το “Songs of Fate” ολοκληρώνεται με ηχογραφήσεις σε πρώτες εκτελέσεις των έργων “This too shall pass” της Raminta Šerkšnytė και “Lignum” του Jēkabs Jančevskis, φέρνοντας τις φωνές μιας νεότερης γενιάς συνθετών στο προσκήνιο».
Εντυπωσιακό το ξεκίνημα με το μελωδικότατο “This too shall pass” της Raminta Šerkšnytė, προδιαγράφει κατά μίαν έννοια το κλίμα ολόκληρου του άλμπουμ.
Οι ECM και ECM New Series εισάγονται από την AN Music
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου