Η ιαπωνίδα πιανίστρια, συνθέτρια και
αυτοσχεδιάστρια Satoko Fujii έχει
εμφανισθεί πολλές φορές, δισκογραφικά, με σχήμα τρίο, χωρίς να είναι, πάντα, αυτό
το κλασικό (πιάνο-μπάσο-ντραμς). Φυσικά και με κλασικό πιάνο τρίο έχει
ηχογραφήσει η Fujii και μια τέτοια παραγωγή έχουμε τώρα και ακούμε – καθώς το “Jet Black” [Libra Records, 2023] οριοθετείται
από τα παιξίματα του Takashi Sugawa (γενν. 1982) στο μπάσο, του Ittetsu Takemura (γενν.
1989) στα ντραμς και βεβαίως της Satoko Fujii στο πιάνο.
Μάλιστα είναι η δεύτερη δισκογραφική εμφάνιση τού λεγόμενου Satoko Fujii Tokyo Trio, μετά το “Moon on the Lake” [Libra Records, 2021], για το οποίο έχουμε γράψει review παλαιότερα (11 Μαΐου 2021) εδώ στο blog.
Ο τρόπος που συνθέτει η Fujii είναι ιδιόμορφος. Δηλαδή σύνθετος. Τα κομμάτια της μοιάζουν με αυτοσχεδιασμούς. Έχουν κάτι το εκρηκτικό και το αναπάντεχο. Οι αλλαγές στα τέμπι, οι μικρές μελωδίες, τα ξαφνικά κρεσέντι, οι «κοιλιές» του ήχου, και ξανά οι αναθερμάνσεις, μοιάζει να είναι αυθόρμητες, αλλά κατά βάση είναι μελετημένες. Αυτό το αντιλαμβάνεσαι αμέσως στα μεγαλύτερης διάρκειας tracks, όπως στο 11λεπτο “Sky reflection” ή στο 12λεπτο “From sometime”, αλλά κατά βάση το ακούς παντού – σε όλη την έκταση του “Jet Black”.
Παρατηρείς, ας πούμε, εκτεταμένες εισαγωγές, από το κοντραμπάσο (παιγμένο με δοξάρι ή όχι), εντός των οποίων (εισαγωγών) εμφιλοχωρεί οπωσδήποτε το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο. (Προφανώς άνθρωποι που παίζουν μαζί με την ιαπωνίδα πιανίστρια από καιρό, όπως οι συγκεκριμένοι του Tokyo Trio, που συνευρίσκονται στη σκηνή από το 2019, γνωρίζουν προς τα πού θα κινηθούν και θα αναπτυχθούν τα κομμάτια της Fujii, αυτοσχεδιάζοντας μέσα σ’ ένα δεδομένο πλαίσιο).
Υπάρχει λοιπόν αυτή η εισαγωγή στο κοντραμπάσο, στο “Sky reflection” ας πούμε, πριν μπουν στο πλάνο και τα υπόλοιπα όργανα, διακριτικά όμως, και δίχως να ανατρέπουν την «εικόνα» που έχει δημιουργήσει από μόνο του το μπάσο. Ακολουθεί δηλαδή ένα λυρικό μέρος, χαλαρό και με υπόγεια δυναμικότητα, πριν μετασχηματιστεί αυτό σε κάτι διαφορετικό, δίχως, πρακτικά, να το αντιλαμβάνεσαι. Δηλαδή η εξέλιξη μοιάζει και είναι εντελώς φυσιολογική, χωρίς να εκβιάζονται καταστάσεις. Μοιάζει να έχει κάτι από το ζεν αυτή η προσέγγιση, γιατί ακούγεται πολύ φυσική και καθόλου του τύπου «παίζουμε, για να παίζουμε».
Άλλοτε πάλι, όπως συμβαίνει με το “From sometime”, ξεκινούν τα κρουστά ή το προετοιμασμένο πιάνο, για να ακολουθηθεί, χοντρικά, η ίδια πορεία.
Βασικά το Satoko Fujii Tokyo Trio είναι ένα σχήμα, που στηρίζεται, κατά πρώτον, στην διαρκή επικοινωνία – πριν και βεβαίως κατά τη διάρκεια της εγγραφής. Το πότε, λοιπόν, η μουσική θα εξελιχθεί από αργή, τελετουργική, θωπευτική και ήπια, σε κάτι περισσότερο άγριο, δυναμικό και καταιγιστικό εξαρτάται από το γενικότερο πλάνο, που υπηρετείται, από τους τρεις μουσικούς, με καταφανή ακρίβεια.
Αυτός ο συντονισμός του προγραμματισμένου με το αυθόρμητο είναι το παν σε τούτο το απολύτως ελκυστικό άλμπουμ, που είναι ηχογραφημένο στις 21 Μαρτίου 2023, στο χώρο Koendori Classics, στην περιοχή Shibuya, του Τόκιο.
Επαφή: www.satokofujii.com, www.librarecords.com
Μάλιστα είναι η δεύτερη δισκογραφική εμφάνιση τού λεγόμενου Satoko Fujii Tokyo Trio, μετά το “Moon on the Lake” [Libra Records, 2021], για το οποίο έχουμε γράψει review παλαιότερα (11 Μαΐου 2021) εδώ στο blog.
Ο τρόπος που συνθέτει η Fujii είναι ιδιόμορφος. Δηλαδή σύνθετος. Τα κομμάτια της μοιάζουν με αυτοσχεδιασμούς. Έχουν κάτι το εκρηκτικό και το αναπάντεχο. Οι αλλαγές στα τέμπι, οι μικρές μελωδίες, τα ξαφνικά κρεσέντι, οι «κοιλιές» του ήχου, και ξανά οι αναθερμάνσεις, μοιάζει να είναι αυθόρμητες, αλλά κατά βάση είναι μελετημένες. Αυτό το αντιλαμβάνεσαι αμέσως στα μεγαλύτερης διάρκειας tracks, όπως στο 11λεπτο “Sky reflection” ή στο 12λεπτο “From sometime”, αλλά κατά βάση το ακούς παντού – σε όλη την έκταση του “Jet Black”.
Παρατηρείς, ας πούμε, εκτεταμένες εισαγωγές, από το κοντραμπάσο (παιγμένο με δοξάρι ή όχι), εντός των οποίων (εισαγωγών) εμφιλοχωρεί οπωσδήποτε το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο. (Προφανώς άνθρωποι που παίζουν μαζί με την ιαπωνίδα πιανίστρια από καιρό, όπως οι συγκεκριμένοι του Tokyo Trio, που συνευρίσκονται στη σκηνή από το 2019, γνωρίζουν προς τα πού θα κινηθούν και θα αναπτυχθούν τα κομμάτια της Fujii, αυτοσχεδιάζοντας μέσα σ’ ένα δεδομένο πλαίσιο).
Υπάρχει λοιπόν αυτή η εισαγωγή στο κοντραμπάσο, στο “Sky reflection” ας πούμε, πριν μπουν στο πλάνο και τα υπόλοιπα όργανα, διακριτικά όμως, και δίχως να ανατρέπουν την «εικόνα» που έχει δημιουργήσει από μόνο του το μπάσο. Ακολουθεί δηλαδή ένα λυρικό μέρος, χαλαρό και με υπόγεια δυναμικότητα, πριν μετασχηματιστεί αυτό σε κάτι διαφορετικό, δίχως, πρακτικά, να το αντιλαμβάνεσαι. Δηλαδή η εξέλιξη μοιάζει και είναι εντελώς φυσιολογική, χωρίς να εκβιάζονται καταστάσεις. Μοιάζει να έχει κάτι από το ζεν αυτή η προσέγγιση, γιατί ακούγεται πολύ φυσική και καθόλου του τύπου «παίζουμε, για να παίζουμε».
Άλλοτε πάλι, όπως συμβαίνει με το “From sometime”, ξεκινούν τα κρουστά ή το προετοιμασμένο πιάνο, για να ακολουθηθεί, χοντρικά, η ίδια πορεία.
Βασικά το Satoko Fujii Tokyo Trio είναι ένα σχήμα, που στηρίζεται, κατά πρώτον, στην διαρκή επικοινωνία – πριν και βεβαίως κατά τη διάρκεια της εγγραφής. Το πότε, λοιπόν, η μουσική θα εξελιχθεί από αργή, τελετουργική, θωπευτική και ήπια, σε κάτι περισσότερο άγριο, δυναμικό και καταιγιστικό εξαρτάται από το γενικότερο πλάνο, που υπηρετείται, από τους τρεις μουσικούς, με καταφανή ακρίβεια.
Αυτός ο συντονισμός του προγραμματισμένου με το αυθόρμητο είναι το παν σε τούτο το απολύτως ελκυστικό άλμπουμ, που είναι ηχογραφημένο στις 21 Μαρτίου 2023, στο χώρο Koendori Classics, στην περιοχή Shibuya, του Τόκιο.
Επαφή: www.satokofujii.com, www.librarecords.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου