ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΥΛΟΥ Ιθάκη

Ένας εντελώς άγνωστος προς εμάς τραγουδοποιός (νομίζω και προς τους περισσοτέρους) ο Μίλτος Παύλου, που δεν είναι νεαρός, είναι μέσης ηλικίας, εμφανίζεται τώρα στη δισκογραφία μ’ ένα μεγαλεπήβολο έργο, που τιτλοφορείται «Ιθάκη» [Protasis, 2023].
Μελοποιεί και ερμηνεύει ο ίδιος ο Παύλου δεκατέσσερα ποιήματα του Κ.Π. Καβάφη, τα οποία ενορχηστρώνει ο Σέργιος Βούδρης. Ο Βούδρης είναι υπεύθυνος επίσης για ορισμένες χορωδιακές παρεμβάσεις, ενώ τα όργανα που ακούγονται είναι λίγα σχετικά (δύο βιολιά, βιόλα, τσέλο, κιθάρα). Παρά ταύτα ο ήχος στην «Ιθάκη» είναι «πλούσιος» και «γεμάτος», που σημαίνει πως σ’ αυτό τουλάχιστον το επίπεδο έχει γίνει πολλή και καλή δουλειά.
Πού δεν έχει γίνει... πολλή και καλή δουλειά; Δεν πρόκειται περί αυτού...

Οι συνθέσεις του Μίλτου Παύλου πάνω στα ποιήματα του Κ.Π. Καβάφη ξενίζουν. Προσωπικά, δεν διαβλέπω κατ’ αρχάς κάποια συνάφεια ανάμεσα στις μελοποιήσεις και τον καβαφικό λόγο. Υπάρχουν εννοώ δύο επίπεδα εδώ, τα οποία είναι παράλληλα ή έστω ασύμβατα. Δεν τέμνονται ποτέ.
Οι μελοποιήσεις, έτσι όπως τις ακούς, την μία μετά την άλλη, δεν κατορθώνουν να δημιουργήσουν μια ροή, που να μπορεί να σε «κρατήσει» και γιατί όχι να σε συνεπάρει. Ακούς τα τραγούδια, θέλω να πω, χωρίς να δημιουργείται κάτι εντός σου. Ούτε σου μένει κάποιο ρεφρέν ή κάποια μελωδία.
Μπορεί να έχει δουλέψει τα ποιήματα του Κ.Π. Καβάφη ο Μίλτος Παύλου, αλλά το αποτέλεσμα είναι μέτριο.
Τα έχουμε πει πολλές φορές για τις «καβαφικές» μελοποιήσεις... πως δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Μάλλον είναι από τα πλέον δύσκολα. Εξιτάρουν λοιπόν τα ποιήματα, λόγω της ιδιομορφίας τους, τους συνθέτες και τους τραγουδοποιούς, ώστε να δοκιμάσουν, αλλά τα αποτελέσματα, τις πιο πολλές φορές, είναι μέτρια ή και πενιχρά.
Φοβάμαι πως και ο πρωτοεμφανιζόμενος ως συνθέτης, κοινωνικός επιστήμονας κατά τα λοιπά, Μίλτος Παύλου, που ζει και εργάζεται στην Βιέννη, έπεσε σε βράχο.
Δεν έχω να γράψω κάτι άλλο.
Επαφή: www.miltospavlou.art