Οι Life Only
είναι ένα καινούριο improv
σχήμα, το οποίον αποτελούν δύο νεότεροι μουσικοί, ο Diego Aguirre DAZ ηλεκτρική
κιθάρα (παιξίματα με διάφορες πατέντες και εφφέ) και ο Δήμος Βρύζας βιολί, εφφέ
(προσφάτως γράψαμε για το άλμπουμ του “Patras”,
με τους Pio Schürmann και Samuel Tschudin), συν μια «παλιά καραβάνα» του δημιουργικού ηλεκτρικού
πειραματικού και αυτοσχεδιαστικού ήχου, ο βρετανός κιθαρίστας Fred Frith (γνωστός τοις πάσι μέσω
Henry Cow, Art Bears, Material, Massacre, Skeleton Crew, Naked City και φυσικά από τις
προσωπικές δουλειές του, όπως και από δεκάδες άλλα σχήματα και συνεργασίες).
Οι τρεις αυτοί μουσικοί θα συναντιόνταν κάπου στην Βασιλεία
της Ελβετίας, στις 13 Νοεμβρίου 2022, ηχογραφώντας εν τέλει το “Plus Ça Change” [Private Pressing,
2024], ένα άλμπουμ απολύτως συμβατό και με την τεράστια ιστορία του Frith, μα και μ’ εκείνη του
έλληνα αυτοσχεδιαστή Δήμου Βρύζα (μια συνεργασία που τον τιμά ασυζητητί), όπως,
υποθέτω, και μ’ εκείνη του αγνώστου, προς εμένα, χιλιανού αυτοσχεδιαστή Diego Aguirre DAZ.
Το “Plus Ça Change”, είναι ένα άλμπουμ για έγχορδα βασικά, δηλαδή για δύο κιθάρες και βιολί, μαζί με όλα τα συμπαρομαρτούντα τους, που διαφοροποιούν και πολλαπλασιάζουν τον ήχο του – έναν ήχο στιβαρό και εντυπωσιακό συνάμα, επειδή, βασικά, λειτουργεί σαν σύνολο και όχι σαν άθροισμα από μεμονωμένους προσθετέους.
Το λέμε, επειδή είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τι ακριβώς ακούς εδώ, όπως και από ποιον προέρχεται εκείνο που ακούς, καθώς τα παιξίματα και οι ήχοι παραλλάσσονται μέσω των εφφέ, αποκτώντας μιαν αυτονομία, που μοιάζει ανεξάρτητη της πηγής της.
Δεν έχει και νόημα, δηλαδή, να προσπαθείς να μαντέψεις τι ακριβώς ακούς στο “Plus Ça Change” και κυρίως από πού προέρχεται εκείνο που ακούς, αφού εκείνο που σε περιζώνει και σε κατακυριεύει είναι ο συνολικός ήχος – που είναι πάντα απροσδόκητος, ηλεκτρικός φυσικά, σίγουρα αυτοσχεδιαστικός, άλλοτε περισσότερο συγκρατημένος και άλλοτε πιο καταιγιστικός. Έναν ήχο, που θα μπορούσες να τον αποκαλέσεις rock improv, ηλεκτρική avant, ακόμη και electronic rock, με στοιχεία experimental και drone music (κορυφαίο κομμάτι το “Light after light”, χωρίς κανένα να υπολείπεται).
Το ζητούμενο σε τέτοιες ηχογραφήσεις είναι να μπορούν να επιβάλλονται στον ακροατή με τη ροή και την εξέλιξή τους. Να τον «μαγκώνουν» δηλαδή, κρατώντας τον ακίνητο στη θέση τους.
Τούτο συμβαίνει με το “Plus Ça Change” των Fred Frith, Diego Aguirre DAZ και Δήμου Βρύζα.
Επαφή: https://fredfrith1.bandcamp.com/album/plus-a-change
Το “Plus Ça Change”, είναι ένα άλμπουμ για έγχορδα βασικά, δηλαδή για δύο κιθάρες και βιολί, μαζί με όλα τα συμπαρομαρτούντα τους, που διαφοροποιούν και πολλαπλασιάζουν τον ήχο του – έναν ήχο στιβαρό και εντυπωσιακό συνάμα, επειδή, βασικά, λειτουργεί σαν σύνολο και όχι σαν άθροισμα από μεμονωμένους προσθετέους.
Το λέμε, επειδή είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τι ακριβώς ακούς εδώ, όπως και από ποιον προέρχεται εκείνο που ακούς, καθώς τα παιξίματα και οι ήχοι παραλλάσσονται μέσω των εφφέ, αποκτώντας μιαν αυτονομία, που μοιάζει ανεξάρτητη της πηγής της.
Δεν έχει και νόημα, δηλαδή, να προσπαθείς να μαντέψεις τι ακριβώς ακούς στο “Plus Ça Change” και κυρίως από πού προέρχεται εκείνο που ακούς, αφού εκείνο που σε περιζώνει και σε κατακυριεύει είναι ο συνολικός ήχος – που είναι πάντα απροσδόκητος, ηλεκτρικός φυσικά, σίγουρα αυτοσχεδιαστικός, άλλοτε περισσότερο συγκρατημένος και άλλοτε πιο καταιγιστικός. Έναν ήχο, που θα μπορούσες να τον αποκαλέσεις rock improv, ηλεκτρική avant, ακόμη και electronic rock, με στοιχεία experimental και drone music (κορυφαίο κομμάτι το “Light after light”, χωρίς κανένα να υπολείπεται).
Το ζητούμενο σε τέτοιες ηχογραφήσεις είναι να μπορούν να επιβάλλονται στον ακροατή με τη ροή και την εξέλιξή τους. Να τον «μαγκώνουν» δηλαδή, κρατώντας τον ακίνητο στη θέση τους.
Τούτο συμβαίνει με το “Plus Ça Change” των Fred Frith, Diego Aguirre DAZ και Δήμου Βρύζα.
Επαφή: https://fredfrith1.bandcamp.com/album/plus-a-change
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου