Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2024

η αξιαγάπητη Ιταλίδα ηθοποιός Sandra Milo, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, περιπλανιέται στην Αθήνα την άνοιξη του 1967 – o πατέρας της κόρης της ήταν Έλληνας, εβραϊκής καταγωγής, ενώ και η ίδια ήθελε να πολιτογραφηθεί Ελληνίδα

Ο θάνατος της Sandra Milo στα 90 χρόνια της, στις 29 του περασμένου Ιανουαρίου, δεν πέρασε απαρατήρητος από τα ελληνικά μίντια, καθώς όλα θα αναπαρήγαγαν το δελτίο Τύπου τού ΑΠΕ-ΜΠΕ, που αναφερόταν στη «φελινική» ηθοποιό –καθώς η Millo εμφανιζόταν σε δύο από τις πιο σημαντικές ταινίες του Federico Fellini, το “8 ½” (1963), παίζοντας δίπλα στον Marcello Mastroianni και την χρωματικά ονειρική “Giulietta degli spiriti” (1965), συμπρωταγωνιστώντας με την Giulietta Masina–, χωρίς να γίνει λόγος, κάπου, για τη σχέση της ιταλίδας ηθοποιού με την Ελλάδα.
Η
Sandra Milo, στα σίξτις, συνδεόταν με τον Έλληνα, εβραϊκής καταγωγής και σημαντικό παραγωγό της ιταλικής κινηματογραφίας Moris Ergas (Μόρις Έργκας), που είχε γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη το 1922.
Από την ιταλική wiki μαθαίνουμε πως ο Ergas είχε μια δύσκολη ζωή ως νέος, λόγω της εβραϊκής καταγωγής του, καθώς στα χρόνια του Πολέμου, θα περιπλανιόταν από χώρα σε χώρα (Ελλάδα, Σερβία, Αλβανία, Ιταλία) και βασικά από στρατόπεδο συγκέντρωσης σε φυλακή, πριν ξεκινήσει να δημιουργεί τη σημαντική πορεία του ως παραγωγός κινηματογραφικών ταινιών, στην Cinecittà, μετά τα μέσα του ’50.
Η πρώτη πολύ μεγάλη ταινία στην οποία συναντάμε τον Moris Ergas ως παραγωγό είναι το πολεμικό δράμα του Roberto RosselliniIl generale Della Rovere” από το 1959 («Χρυσό Λιοντάρι» στην 20η Mostra, στη Βενετία). Η ταινία, που πραγματεύεται συναρπαστικά τον μετασχηματισμό ενός μικροαπατεώνα, που δουλεύει για τους γερμανούς κατακτητές, σε ήρωα της αντίστασης, όταν η Ιταλία βρισκόταν υπό κατοχή, το 1944, είχε προβληθεί σε πρώτο χρόνο στην Ελλάδα, ενώ «όλοι» θα την βλέπαμε, και σε αποκαταστημένες κόπιες, όταν θα παιζόταν ξανά στις αίθουσες το 2017. Εκεί, σ’ αυτήν την ταινία, συμπρωταγωνίστρια του Vittorio De Sica (που κρατούσε τον κεντρικό ρόλο) ήταν η Sandra Milo (που ήδη σχετιζόταν με τον Moris Ergas).
Φυσικά ο Ergas, ως παραγωγός, θα δούλευε και για άλλες ταινίες, έχοντας για πρωταγωνίστρια την Sandra Milo, όπως τις «Κοκκέτες Πολυτελείας» (1960) σε σκηνοθεσία Antonio Pietrangeli, “Vanina Vanini” (1961) ξανά του Roberto Rossellini κ.λπ., ενώ θα έριχνε χρήματα και σε αρκετές ακόμη, χωρίς την Milo μπροστά από τις κάμερες, σαν τις “Kapò” (1960) του Gillo Pontecorvo και “Una vita violenta” (1962) σε σενάριο Pier Paolo Pasolini.
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/cinema/otan-i-axiagapiti-italida-ithopoios-santra-milo-periplaniotan-stin-athina-tin-anoixi

1 σχόλιο:

  1. Nina Tsavou
    Ίσως ο καλύτερος ρόλος της σε παραγωγή του συζύγου της Έργκας, και σκηνοθεσία του παραγνωρισμένου και αδικοχαμένου Αντόνιο Πιετράντζελι η τσεχωφικού κλίματος ‘Επίσκεψη’, του 1963. Σενάριο των σπουδαίων Έττορε Σκόλα και Ρουτζέρο Μακκάρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή