Οι
Toc de Crida είναι ένα καινούριο καταλανικό folk-rock συγκρότημα, με τα μέλη του να είναι όλα γεννημένα στη δεκαετία του ’90. Ποιοι
αποτελούν το γκρουπ; Να δώσουμε τα ονόματα των μουσικών και τα όργανα, που
χειρίζεται ο καθένας τους: Pau Mas Salom flabiol (καταλανικό φλάουτο), ταμπουρίνο, φλάουτο, grall (καταλανικό πνευστό),
ντραμς, Sara Mingolla Ramis
ακορντεόν, κρουστά, Benjamí
Salom Miró βιολί, κιθάρα, Miquel Amengual Perales ντραμς, κρουστά, Pablo Alegría Calmaestra
ακουστική & ηλεκτρική κιθάρα και Joan Vázquez Amer ηλεκτρικό μπάσο.
Δίπλα σ’ αυτά τα έξι βασικά μέλη παρατάσσονται κάμποσοι ακόμη guests, που χειρίζονται xeremía (ασκός), grall, tenora (οπτικά μοιάζει κάπως με κλαρίνο), pandero, λαούτο και flabiol – οπότε συζητάμε για ένα ευρύτερο γκρουπ, με πλούσιο ηχόχρωμα, και μάλιστα ποικίλων διαστάσεων.
Κατ’ αρχάς ένα βασικό. Οι Toc de Crida είναι ένα instrumental σχήμα
– έτσι όπως εμφανίζονται στο άλμπουμ τους “Toc de Crida” [Segell Microscopi,
2023]. Κάτι όχι σύνηθες, για μια ομάδα, τέλος πάντων, που κινείται προς την φολκλορική
κατεύθυνση – αν και με πρωτότυπο υλικό εδώ, και ουχί με παραδοσιακό,
συντεθειμένο από τον Pau Mas Salom.
Έπειτα, οι Toc de Crida δεν είναι ένα τυπικό ακουστικό γκρουπ, καθώς υπάρχουν και ηλεκτρικά όργανα ανάμεσα, και μάλιστα από εκείνα που θα χαρακτήριζαν ένα ακραιφνές ροκ σχήμα (λέμε για την ηλεκτρική κιθάρα, το ηλεκτρικό μπάσο και τα ντραμς).
Περαιτέρω οι συνθέσεις τού Pau Mas Salom είναι καταπληκτικές. Οι μελωδίες δεν είναι μόνον πανέμορφες είναι και «πιασάρικες», όπως λέμε, με το άκουσμα να παραπέμπει ευθέως σε ό,τι ανάλογο-καλύτερο από τα seventies.
Ο συνδυασμός, δηλαδή, παραδοσιακών και ηλεκτρικών ηχοχρωμάτων, όπως για παράδειγμα στο “Es destí” ή στο “Pep pinxo”, είναι εντελώς ευφυής, με το αποτέλεσμα να καταγράφεται στις, ασυζητητί, πολύ μεγάλες εκπλήξεις (απ’ αυτό τουλάχιστον το κομμάτι του ήχου), που έφθασαν στ’ αυτιά μας τον τελευταίο καιρό.
Κοντολογίς δεν υπάρχει μέτριο κομμάτι εδώ, με τη μια σύνθεση να είναι ωραιότερη της άλλης και με tracks σαν τα “Cossieres” και “Pebre coent, pebre calent” να συναρπάζουν με την μελωδική, ρυθμική και ενορχηστρωτική πληρότητά τους.
Καταπληκτικός δίσκος! Κορυφαίος για το είδος του (το σύγχρονο folk-rock εν πολλοίς).
Επαφή: https://www.microscopi.cat/product-page/toc-de-crida
Δίπλα σ’ αυτά τα έξι βασικά μέλη παρατάσσονται κάμποσοι ακόμη guests, που χειρίζονται xeremía (ασκός), grall, tenora (οπτικά μοιάζει κάπως με κλαρίνο), pandero, λαούτο και flabiol – οπότε συζητάμε για ένα ευρύτερο γκρουπ, με πλούσιο ηχόχρωμα, και μάλιστα ποικίλων διαστάσεων.
Έπειτα, οι Toc de Crida δεν είναι ένα τυπικό ακουστικό γκρουπ, καθώς υπάρχουν και ηλεκτρικά όργανα ανάμεσα, και μάλιστα από εκείνα που θα χαρακτήριζαν ένα ακραιφνές ροκ σχήμα (λέμε για την ηλεκτρική κιθάρα, το ηλεκτρικό μπάσο και τα ντραμς).
Περαιτέρω οι συνθέσεις τού Pau Mas Salom είναι καταπληκτικές. Οι μελωδίες δεν είναι μόνον πανέμορφες είναι και «πιασάρικες», όπως λέμε, με το άκουσμα να παραπέμπει ευθέως σε ό,τι ανάλογο-καλύτερο από τα seventies.
Ο συνδυασμός, δηλαδή, παραδοσιακών και ηλεκτρικών ηχοχρωμάτων, όπως για παράδειγμα στο “Es destí” ή στο “Pep pinxo”, είναι εντελώς ευφυής, με το αποτέλεσμα να καταγράφεται στις, ασυζητητί, πολύ μεγάλες εκπλήξεις (απ’ αυτό τουλάχιστον το κομμάτι του ήχου), που έφθασαν στ’ αυτιά μας τον τελευταίο καιρό.
Κοντολογίς δεν υπάρχει μέτριο κομμάτι εδώ, με τη μια σύνθεση να είναι ωραιότερη της άλλης και με tracks σαν τα “Cossieres” και “Pebre coent, pebre calent” να συναρπάζουν με την μελωδική, ρυθμική και ενορχηστρωτική πληρότητά τους.
Καταπληκτικός δίσκος! Κορυφαίος για το είδος του (το σύγχρονο folk-rock εν πολλοίς).
Επαφή: https://www.microscopi.cat/product-page/toc-de-crida
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου