YOMI SHIP: Feast Eternal [Private Pressing,
2024]
Οι Yomi Ship είναι μια σύγχρονη instrumental rock μπάντα από το Περθ της Αυστραλίας. Αποτελούνται δε από τρία άτομα, τον Jarred Osborne, την Jade Champion και τον Nick Osborne, που παίζουν ό,τι ακούγεται σ’ αυτό το πρόσφατο ανεξάρτητο άλμπουμ τους, το οποίον αποκαλείται “Feast Eternal”.
Το ύφος των Αυστραλών είναι ιδιαίτερο, και αυτό δεν
μπορεί παρά να τους κάνει να ξεχωρίζουν. Χοντρικά, δανείζονται στοιχεία από το
σύγχρονο post-rock, τα οποία συνδυάζουν με επιρροές από το παλαιό ψυχεδελικό rock, και βασικά τους πρώιμους Pink Floyd, ανακατεύοντας ενδιαμέσως και άλλες αναφορές, φολκλορικές ιαπωνικές ας
πούμε – φέρνοντας στη μνήμη, σε κάποια κομμάτια τους, τους Jade Warrior.
Περαιτέρω, οι συνθέσεις των Yomi Ship βγάζουν αρκετή ένταση, είναι ηχογραφημένες δυνατά,
και επιβάλλονται όχι μέσω του όγκου τους αναγκαστικώς (από τα δώδεκα tracks του CD μόλις δύο είναι πάνω από πέντε λεπτά), αλλά της ρυθμικής ακολουθίας
τους, που είναι επιβλητική ακόμη και όταν οι διάρκειες είναι δίλεπτες. Πολλές
φορές τα θέματα των Yomi Ship μοιάζουν κάπως σαν βάσεις, για κάτι ευρύτερο, που
τελικώς δεν έρχεται, αλλά αυτό δεν το λέμε ως μειονέκτημα – καθότι ακόμη και
αυτά τα σύντομα κομμάτια, σαν το “Premonitions” π.χ.,
ακούγονται ολοκληρωμένα. Ξεχωρίζουν επίσης το “The izoku”, το “Oni” (που είναι από τα πιο ψεχεδελικότροπα κομμάτια τους, με eastern αναφορές), το “Obake’s grotto”, που είναι από τα πιο υποβλητικά (φέρνοντας στη μνήμη μου κάτι από Mecki’s Mark Men) και άλλα τινά. Ωραίο άλμπουμ!
Επαφή: www.yomiship.com, www.birdsrobe.com
COLLAPSE UNDER THE EMPIRE: Non-Album Singles + Bonus Tracks [Finaltune Records, 2024]
Οι Γερμανοί Collapse Under the Empire (Chris Burda και Martin Grimm βασικά, αλλά και με την προσθήκη του ντράμερ Nando Schäfer εσχάτως), είναι ένα σχήμα που κινείται σε μετα-ροκ περιβάλλοντα και που μας έχει απασχολήσει και πάλι στο blog. Το λέμε, γιατί έχουμε ήδη γράψει reviews για τα άλμπουμ του “Recurring” (2023), “Everything We Will Leave Beyond Us” (2020) και “The Fallen Ones” (2017), άπαντα στην Finaltune Records.
Το πιο νέο CD
(και digital) των Collapse Under the Empire αποκαλείται
“Non-Album Singles + Bonus Tracks” και περιλαμβάνει δεκαπέντε
κομμάτια, στο γνωστό ορχηστρικό ύφος της μπάντας – ήτοι non album singles, όπως διαβάζουμε (από
το 2014, το 2018, το 2019 και το 2022), bonus tracks από 2012 και το 2019, καθώς και unreleased tracks από το 2011 έως και το
2017.
Παρότι τα κομμάτια των Collapse Under the Empire προέρχονται από διαφορετικά sessions, χρόνια, εποχές κ.λπ., εντούτοις το αποτέλεσμα, έτσι όπως καταγράφεται στο άλμπουμ τους, είναι αρκετά καλό, δίχως να χάνεται κάπου η επαφή με τον ήχο τους. Εννοούμε, πως η ροή είναι άψογη εδώ, και οι κάπως σινεματίκ μουσικές των Γερμανών, με αυτό το εντυπωσιακό επικό στοιχείο, ακούγονται στη σειρά με τα υπόλοιπα CD τους, δημιουργώντας ένα τείχος από επάλληλους τοίχους – ηχητικούς τοίχους δηλαδή, ρυθμικά πακτωμένους και μελωδικά ατελείωτους. Συνεπείς! Τρομερό το νούμερο #5 “Non-album single (2019)” και άλλα διάφορα.
Οι Yomi Ship είναι μια σύγχρονη instrumental rock μπάντα από το Περθ της Αυστραλίας. Αποτελούνται δε από τρία άτομα, τον Jarred Osborne, την Jade Champion και τον Nick Osborne, που παίζουν ό,τι ακούγεται σ’ αυτό το πρόσφατο ανεξάρτητο άλμπουμ τους, το οποίον αποκαλείται “Feast Eternal”.
COLLAPSE UNDER THE EMPIRE: Non-Album Singles + Bonus Tracks [Finaltune Records, 2024]
Οι Γερμανοί Collapse Under the Empire (Chris Burda και Martin Grimm βασικά, αλλά και με την προσθήκη του ντράμερ Nando Schäfer εσχάτως), είναι ένα σχήμα που κινείται σε μετα-ροκ περιβάλλοντα και που μας έχει απασχολήσει και πάλι στο blog. Το λέμε, γιατί έχουμε ήδη γράψει reviews για τα άλμπουμ του “Recurring” (2023), “Everything We Will Leave Beyond Us” (2020) και “The Fallen Ones” (2017), άπαντα στην Finaltune Records.
Παρότι τα κομμάτια των Collapse Under the Empire προέρχονται από διαφορετικά sessions, χρόνια, εποχές κ.λπ., εντούτοις το αποτέλεσμα, έτσι όπως καταγράφεται στο άλμπουμ τους, είναι αρκετά καλό, δίχως να χάνεται κάπου η επαφή με τον ήχο τους. Εννοούμε, πως η ροή είναι άψογη εδώ, και οι κάπως σινεματίκ μουσικές των Γερμανών, με αυτό το εντυπωσιακό επικό στοιχείο, ακούγονται στη σειρά με τα υπόλοιπα CD τους, δημιουργώντας ένα τείχος από επάλληλους τοίχους – ηχητικούς τοίχους δηλαδή, ρυθμικά πακτωμένους και μελωδικά ατελείωτους. Συνεπείς! Τρομερό το νούμερο #5 “Non-album single (2019)” και άλλα διάφορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου