THIS FLUID / MAKIS FAROS

Μάλλον έχω χάσει ένα επεισόδιο των This Fluid, και αναφέρομαι στο τρίτο άλμπουμ τους “Lips Like Poppy” του 2000. Αν είναι όντως έτσι, τότε το “Heartbreak Hotel” [CultRoad/ Emotion Art Music, 2009] πρέπει να είναι μόλις το τέταρτο ολοκληρωμένο έργο τους, και, πολύ πιθανώς – όπως το ακούω – το «χορευτικότερον» όλων. Οι Σπύρος Φάρος sequencers, e-bow, Μάκης Φάρος sequencers, synths, κρουστά, φωνητικά και Θάνος Βαβαρούτας (aka Housework) φωνητικά, στίχοι, κιθάρες, μελόντικα, whistles μέσω μιας αρκετά εμπεριστατωμένης και σφιχτής παραγωγής, που ανακαλεί στα... πλατώ μας τα, μη προφανή, αμερικανικά under-eighties (στοιχειώδεις ρυθμοδομές, πρωτογενείς μελωδίες και Arthur Russell-ική τραγουδοποιία) εμφυσούν, άνευ κόπου, ένα πνεύμα καθημερινής απάθειας, μπολιασμένο από καιρού εις καιρόν με κάτι από τον (βρώμικο) αέρα και το (καμμένο) ηλιοβασίλεμα της Μεσογείου (αν όχι το “Disco balls”, τότε σίγουρα το “My fan”). Είναι φανερό. Οι άνθρωποι έχουν περιπλανηθεί από τα μικράτα τους στην αστική ηχογραφία – οι Φάροι τουλάχιστον (Headleaders, Rehearsed Dreams, Yell-o-Yell, Spider’s Web, Raw...) – πριν καταλήξουν σε τούτην εδώ την μαγικώς απλοποιημένη electronica. Απεναντίας(;) στο “[scan_living]” [CultRoad/ Emotion Art Music, 2009] ο Μάκης Φάρος δείχνει να ενδιαφέρεται για περισσότερο εικονοκλαστικές, abstract κατασκευές εκμεταλλευόμενος το sequencer, καταγράφοντας με άλλα λόγια, διερευνώντας και αναπαράγοντας ηχητική πληροφόρηση, την οποίαν παράγει κάποιο scanner (η scanner music είναι ένα ακόμη σύγχρονο κεφάλαιο απτής δουλειάς). Το CD του (γιατί υπάρχει και DVD) χωρισμένο σε 24 μικρής και μέσης διάρκειας θέματα (σύνολο χρόνου 69:37), διαπερνά ποικίλους αισθητικούς φλοιούς – κάπως σαν ένα update εφηρμοσμένης ηλεκτρονικής με hints από Raymond Scott και Vangelis, όσον αφορά στη χρήση των φωνών, έως Aphex Twin και Mantronik – τα οποία ντύνονται με καλυμμένα, ή λιγότερο καλυμμένα, κοινωνικο-πολιτικά σχόλια. Το θυμόσαστε εκείνο το παλιό τραγουδάκι του Κηλαηδόνη «αν κοιμηθώ νωρίς/ θα σηκωθώ νωρίς/ θα ξυπνήσω νωρίς/ και θα παρκάρω νωρίς...»; Ουδεμία σχέση... καθότι το γέλιο πουθενά δεν περισσεύει. Ακόμη πιο ερμητικό ως ήχος ακούγεται, στιγμές-στιγμές, το DVD τού πακέτου “[scan_living]”. Υπάρχει βεβαίως και η εικόνα, που έχει το δικό της μερίδιο ευθύνης στην όλη κατασκευή. Υπάρχουν clips, με άλλα λόγια, που είναι εντυπωσιακά· και με τον τρόπο που λειτουργούν, ως οπτικές λούπες, συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κλίματος επίβουλης μοναχικότητας (“Body forth”). Είναι ο τρόπος...