Γεννημένος το 1914 στην Jewell της Georgia,
ο Buddy Moss
αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες του piedmont στυλ και οπωσδήποτε μία από τις
πιο απρόσμενες ανακαλύψεις του blues revival.
Τούτο το λέμε επειδή τον σπουδαίο αυτόν bluesman δεν τον ανακάλυψε κάποιος
ερευνητής, μιας και ο ίδιος, από μόνος του, αποφάσισε να εμφανισθεί ενώπιον κοινού,
το 1964, όταν παραβρέθηκε σ’ ένα live τού φίλου του Josh White. Όπως γράφει ο Bruce Bastin στο κλασικό βιβλίο του Crying for the Carolines [November Books,
London 1971], ο Buddy Moss άρχισε
να μαθαίνει κιθάρα ακούγοντας τους δίσκους τού Blind Blake και
τού Blind Lemon Jefferson,
παίρνοντας ακόμη περισσότερα στοιχεία από το παίξιμο τού Barbecue Bob.
Το πρώτο session
κάτω από το όνομά του συνέβη τον Ιανουάριο του 1933, μολονότι ο Moss ηχογράφησε
για πρώτη φορά, για την Columbia,
το 1930, παίζοντας φυσαρμόνικα για τους Georgia Cotton Pickers (γκρουπ στο οποίο
συμμετείχαν, επίσης, οι Barbecue Bob και Curley Weaver).
Παρ’ όλη την επιτυχία που γνώρισε με τις προσωπικές εγγραφές του, στη δεκαετία
του ’30, όπως και με τις κατά καιρούς επανεμφανίσεις του (1941-42), ο Buddy Moss παρέμεινε
ένας άξιος αλλά επισκιασμένος καλλιτέχνης ακόμη και την εποχή του blues revival.
Το 1964 ο Josh White
έδωσε ένα live στην Atlanta της
Georgia και ο Buddy Moss
θεώρησε σωστό να βρεθεί εκεί, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τον καλό του φίλο. Οι
ερευνητές, λογικώς, θα έπεσαν από τα σύννεφα. Χωρίς απολύτως κανέναν κόπο είχαν
εμπρός του ένα «όνομα» από τα thirties,
πανέτοιμο, μάλιστα, να προβεί σε νέες ηχογραφήσεις.
Αφού πρώτα κλείστηκαν κάποια live, το Μάιο του ’66 ο Eugene “Buddy” Moss θα μπει στο
στούντιο της Columbia (στο
Nashville του Tennessee)
για ένα προσωπικό session,
το οποίο για πολλά χρόνια παρέμενε ανέκδοτο (εμφανίστηκε για πρώτη φορά σ’ ένα CD της Biograph το 1995). Παρά ταύτα, το 1970,
ο Arnold Caplin
της Biograph, θα ρίξει
στην αγορά ένα ολοκληρωμένο LP τού Buddy Moss,
που ήταν ζωντανά ηχογραφημένο στο Gas Light Auditorium, της Washington D.C., την 10η Ιουνίου 1966. Το άλμπουμ,
περιττό να ειπωθεί, ήταν έξοχο. Ο Moss είχε βρεθεί σε πολύ μεγάλη φόρμα, αναπαράγοντας εκ του
φυσικού το ευγενές piedmont στυλ.
Στα χρόνια του ’70 ο Buddy Moss θα μπει ελάχιστες φορές στο στούντιο, πεθαίνοντας παντελώς
ξεχασμένος, στην Atlanta,
το 1984.
1. Rediscovery
– Biograph BLP-12019 – 1970 (rec. 10/6/1966)
2. Atlanta Blues Legend
– Biograph BCD-139
– 1995 (περιέχει την ηχογράφηση της 10/6/1966, όπως και της 4/5/1966, που ήταν έως
τότε ανέκδοτη)
3. The George Mitchell Collection Vol
2 – Fat Possum CD
1052 – 2006 (ηχογραφήσεις από την άνοιξη του 1963, που έκανε ο Mitchell στο σπίτι της
μητέρας του στην Atlanta!
– τυπώθηκε και σε LP
από την Big Legal Mess Records το 2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου