οι s̶i̶s̶t̶e̶r̶ είναι ένα παράξενο αθηναϊκό rock trio, με πολλές και ποικίλες επιρροές

Ακόμη ένα καινούριο (αθηναϊκό) rock trio, που ακούει στο όνομα s̶i̶s̶t̶e̶r̶  και που αποτελείται από τους m_c thick strings (μάλλον εννοούν μπάσο), n_t round things (μάλλον εννοούν ντραμς) και a_v κιθάρες – ενώ ως έξτρα μέλος (συνεργαζόμενος) εμφανίζεται και ο Lefteris Loukissas brass. Αφορμή για να πούμε όσα θα ακολουθήσουν θα μας δώσει η κυκλοφορία τού πρώτου άλμπουμ τους “untrue”, που τυπώνεται, τώρα, από το label Underflow (500 αντίτυπα) και που είναι δουλεμένο από τον Coti K. (παραγωγή, μίξη, mastering). Το άλμπουμ περιλαμβάνει εφτά tracks (τέσσερα στην πρώτη πλευρά και τρία στη δεύτερη). Πάμε να τ’ ακούσουμε…

Ξεπερνώντας τη μικρή εισαγωγή των 29 δευτερολέπτων, μένουμε στο δεύτερο κομμάτι, το “Furious apes”, που διαρκεί 4:06. Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μου ακούγοντάς το είναι… τα αμερικανικά γκρουπ Flipper, Hüsker Dü, Butthole Surfers και τα συναφή (χωρίς, βεβαίως, τους στίχους – το λέω γιατί οι s̶i̶s̶t̶e̶r̶  παίζουν instrumentals). Υπάρχει, δηλαδή, αυτό που λέμε… post-punk, όπως υπάρχει και ο θόρυβος. Το “Furious apes” ρέει πολύ καλά (βομβαρδίζει!) και παρά τη minimal δομή του κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Τρίτο κομμάτι στην πλευρά το σχεδόν τριάμισι λεπτών “Fidel”, στηριγμένο και αυτό στο πολύ γερό ρυθμικό τμήμα (το μπάσο βγάζει κάτι από… Material), με την κιθάρα να απλώνεται πάνω σ’ αυτή την πακτωμένη ρυθμική πλατφόρμα παίζοντας διάφορα μέτρα (ποικίλων ροκ αποχρώσεων). Η πλευρά θα κλείσει με το 4λεπτο “Delta”, που σαν κομμάτι ακολουθεί μια επίσης minimal γραμμή (στο ύφος των Meat Puppets ας πούμε), που σπάει από διάφορα, ξαφνικά, κιθαριστικά breaks. Το κλείσιμο με τον χαμηλό θόρυβο εντάσσεται (και αυτό) στην προαναφερομένη «ομάδα» των ροκ αναφορών.

Στη δεύτερη πλευρά κυριαρχεί το 9λεπτο “Blackout”, που είναι το πιο… αλλοπρόσαλλο κομμάτι του LP. Ή, αν δεν σας αρέσει η λέξη «αλλοπρόσαλλο», να πούμε το πιο… πειραματικό. Οι βασικές αναφορές, για τις οποίες δώσαμε στίγμα παραπάνω, δεν αλλάζουν, όμως το track αυτό, λόγω και της διάρκειάς του, είναι το πιο περιπετειώδες τού “untrue”, αφού «πιάνει» ακόμη και tijuana ηχοχρώματα (rock ή jazz), πριν ξεφύγει προς ένα πολύ ιδιαίτερο fusion προς το τέλος του. Γενικώς το “Blackout”, μετά το τέταρτο λεπτό, αναπτύσσεται κάπως έξω από τα συνηθισμένα (και γι’ αυτή την τροπή δεν είναι αμέτοχη η τρομπέτα του Λευτέρη Λουκίσσα). Προτελευταίο track το 4λεπτο “Deepest heat”, που και αυτό εμφανίζει την ίδια περιπέτεια στην αφήγησή του με το προηγούμενο – αν και γενικώς είναι πιο… συμμαζεμένο. Τα desert rock στοιχεία (όχι των… Kyuss, αλλά εκείνα τα κλασικά των Thin White Rope και των Savage Republic) κάνουν εδώ τη διαφορά.

Το “untrue” θα ολοκληρωθεί με το “Outflanked and outnumbered”, που ξεκινά και τελειώνει (μετά από κάποιο κενό) με abstract στοιχεία, αλλά στο (πολύ) ενδιάμεσο είναι όσο απαιτείται δυναμικό και σκληροτράχηλο.

Αναμένουμε τη συνέχεια…

Επαφή: www.underflow.gr