Θα μπορούσε να ήταν μια από ΤΙΣ κυκλοφορίες της χρονιάς (και
είναι), όχι μόνο γιατί έχουμε να κάνουμε μ’ ένα άλμπουμ που υπογράφουν οι Angelo Badalamenti και
David Lynch, κάτω από το όνομα Thought Gang, ηχογραφημένο στις αρχές
των 90s, αλλά και γιατί
το περιεχόμενο είναι τέτοιο, που θα αιτιολογούσε ακόμη και τους διθυράμβους.
Ακούγοντας τις πρώτες νότες, τα πρώτα δυο-τρία tracks από
το “Thought Gang”
[Sacred Bones Records
/ Heathen Natives,
2018] και διαβάζοντας τους στίχους τού David Lynch στο ένθετο η σκέψη μου γύρισε, αμέσως, πίσω στο παλιό Twin Peaks, που
παιζόταν και στην ελληνική τηλεόραση (στην ET1) στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Τη σειρά δεν την
παρακολουθούσα μετά μανίας, είχα δει όμως κάποια επεισόδια, ενώ είχα εντρυφήσει
και στο σάουντρακ, που, τότε, επίσης ακουγόταν πολύ. Και όντως, δεν λάθεψα – αν
και δεν είναι αυτό το σημαντικό. Το άλμπουμ των Thought Gang (όπως αποκαλείται η
μπάντα των Angelo Badalamenti και David Lynch)
είναι ηχογραφημένο, κυρίως, στο διάστημα Μάιος 1992-Μάιος 1993, εκτός από δύο tracks, το «ζαππικό» “A real indication” και το υποχθόνιο
με το… πυροβολημένο μπάσο “The black dog runs at night”,
που είναι γραμμένα το 1991. Μάλιστα, αυτά τα δύο tracks είναι και τα μόνα γνωστά, αφού
περιλαμβάνονται στο άλμπουμ “Twin Peaks
/ Fire
Walk with Me”
[Warner Bros.,
1992], που αφορούσε στο prequel
του Twin Peaks.
Τώρα, με τις υπόλοιπες δέκα εγγραφές, ολοκληρώνεται αυτή η ιστορία, έστω και με
25 χρόνια καθυστέρηση. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι ένα. Άξιζε τον κόπο; Άξιζε
κανείς να περιμένει γι’ αυτή τη δισκογραφική ολοκλήρωση των Thought Gang; Η απάντηση είναι
προφανής. Φυσικά! Το άλμπουμ είναι καταπληκτικό, σε στιγμές εντελώς διαφορετικό
από τα γνωστά OSTs του Badalamenti (για τις ταινίες του Lynch), αλλά και με κάποιες
κοινές συνιστώσες (αναμενόμενο κι αυτό), αν συζητάμε για το αυστηρώς κινηματογραφικό
έργο τού αμερικανού συνθέτη. Έτσι κι εδώ, στο “Thought Gang”, μπορεί να μην έχουμε
την εξέλιξη κάποιου συγκεκριμένου σάουντρακ, όμως το όλον κλίμα είναι συχνά… σαν-κινηματογραφικό.
Πριν πούμε κάποια λόγια γι’ αυτό που ακούμε, ας δώσουμε τα
ονόματα των μελών των Thought Gang.
Angelo
Badalamenti
φωνή, σύνθια, πιάνο, David Lynch
λόγια, κρουστά, κιθάρα σ’ ένα track,
φωνή-σύνθια σ’ ένα track,
Reggie
Hamilton κοντραμπάσο, bass guitar,
κιθάρα, Gerry Brown ντραμς, κρουστά, Tom Rainer πλήκτρα, κλαρινέτο, σαξόφωνο, Vinnie Bell κιθάρα σ’ ένα track, Grady Tate ντραμς
σε δύο tracks και Buster Williams κοντραμπάσο σ’ ένα track. Μάλλον δεν χρειάζεται να σημειώσουμε κάτι, αυτή τη στιγμή,
για το τι σημαίνουν για την jazz
επώνυμα όπως εκείνα των Williams,
Tate, Bell και των υπολοίπων – οπότε, ίσως να έχει περιγραφεί κιόλας μια από τις ηχητικές συνιστώσες τού “Thought Gang”.
Και όντως η jazz,
στο πιο ελεύθερο κομμάτι της (αυτό που λέμε free), έχει ισχυρή παρουσία εδώ, καθώς αποτελεί την κυρίαρχη
μορφή σε tracks όπως τα “Logic and common sense”
και “Woodcutters from fiery ships”
και απλώς μιαν εμφανή επιρροή σε πλήθος άλλων. Όμως δεν είναι μόνον η jazz, που εμφανίζεται στις συνθέσεις
του Badalamenti, είναι
και το rock, είναι και
το blues (σε τελείως…
διεστραμμένες ή απλώς διεστραμμένες εκδοχές) και βεβαίως η σκληρή, συνθετητική (ηλεκτρονική)
ambience (ανακατεμένη με
rock improv στοιχεία),
που κυριαρχεί στα φοβερά tracks “Frank
2000” (διαρκεί περί τα 17 λεπτά) και “Summer night noise” (διαρκεί περί τα 9 λεπτά).
Τι άλλο να πεις για το “Thought Gang”; Εντυπωσιακές μουσικές ακούγονται εδώ
από τον Angelo Badalamenti,
αλλά και ανάλογα λόγια από τον David Lynch,
τα οποία απαγγέλλει ο ίδιος… λόγια σκοτεινά ή μυστηριακά, λόγια που συνδέουν
πάθη, σχέσεις, χωρισμούς μ’ αυτή την ασυνείδητη μαγεία των κινηματογραφικών
εικόνων του.
Eπαφή: www.heathen-natives.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου