Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019

FLORIAN WEBER, ANJA LECHNER / PABLO MÁRQUEZ, TILL FELLNER νέα άλμπουμ στην ECM

FLORIAN WEBER: Lucent Waters [ECM / AN Music, 2018]
Ο γερμανός πιανίστας Florian Weber μπορεί να είναι ακόμη 41 ετών, αλλά παρ’ όλα αυτά έχει καταφέρει πολλά στη μέχρι τώρα καριέρα του. Φυσικά, το να ηχογραφεί για την ECM δεν είναι μικρό πράγμα –το “Lucent Waters” είναι το δεύτερο άλμπουμ του εκεί, αφού είχε προηγηθεί, το 2016, το “Alba” μαζί με τον Markus Stockhausen–, όμως το γεγονός πως αποτελεί μέλος, μεταξύ άλλων, και του Lee Konitz New Quartet σημαίνει πολλά. Ίσως και περισσότερα… Κάπως έτσι έρχονται και τα «καλά λόγια» του γερο-θρύλου Konitz (που είναι 91 ετών πια) στο πίσω μέρος του bookletFlorian is one of the most creative piano players I have ever played with. His music is totally free. He has got the texture, the feeling, just beautiful. I am very touched by this music. It feels divine to me”. Καλύτερα δεν γινόταν…
Βεβαίως, για να μην υπάρξει κάποια παρεξήγηση μ’ εκείνο που λέει ο Lee Konitz, οι συνθέσεις τού Weber, στο “Lucent Waters” (όλες δικές του) δεν έχουν κάποια στενή και απόλυτη σχέση με τη free (jazz), όπως τη γνωρίζουμε από τα sixties (αμερικάνικα ή ευρωπαϊκά). Δεν ξέρω δηλαδή τι ακριβώς εννοεί ο θρύλος-μουσικός, αλλά, μάλλον, θα πρέπει να αναφέρεται σε μια ρέουσα αντίληψη που διακρίνει τον τρόπο τού Γερμανού, και που, πολύ συχνά, σχεδόν πάντα, συνδυάζεται με την ομορφιά (ακόμη και στην αυτοσχεδιαστική φάση του). Ναι, υπάρχει λυρισμός στο παίξιμο και στις συνθέσεις του Weber, ακόμη και όταν αποκτούν εκείνες πιο δυναμικά χαρακτηριστικά. Σε μια τέτοια σύνθεση, την “Time horizon”, μπορεί να διακρίνει κάποιος έναν περίτεχνο συνδυασμό ανάμεσα στην πιανιστική ωραιότητα και την ορμητικότητα του ρυθμικού τμήματος (Linda May Han Oh κοντραμπάσο, Nasheet Waits ντραμς), με τον τρομπετίστα Ralph Alessi (το τέταρτο μέλος του κουαρτέτου) να συμπληρώνει ιδανικώς στο επόμενο “Fragile cocoon”.
Το “Lucent Waters” δεν είναι ένα απλό άλμπουμ. Έχει ψάξιμο, δύστροπες «γωνίες», αλλά και μιαν αμεσότητα που σε μαγκώνει αμέσως – ακόμη και από το πρώτο άκουσμα. Με λίγα λόγια δηλαδή… ένα ακέραιο και δυνατό CD.
ANJA LECHNER / PABLO MÁRQUEZ: Franz Schubert: Die Nacht [ECM New Series / AN Music, 2018]
Η Anja Lechner είναι μια από τις πιο γνωστές ευρωπαίες (Γερμανίδα) τσελίστριες, που κάνει, χρόνια τώρα, ηχογραφική καριέρα στην ECM. Στην Ελλάδα την μάθαμε περισσότερο, το 2004, όταν είχε συνεργαστεί (πάντα για την ECM) με τον πιανίστα Βασίλη Τσαμπρόπουλο. Τώρα, η Lechner, υπογράφει ένα άλμπουμ μαζί με τον αργεντινό κλασικό κιθαρίστα Pablo Márquez, στο οποίο αποδίδονται συνθέσεις των Franz Schubert (1797-1828) και Friedrich Burgmüller (1806-1874). Βασικά τραγούδια του Schubert (“Die Nacht”, “Der Leiermann” κ.ά.), η σονάτα “Arpeggione” και μια romance. Το άλμπουμ, όμως, περιλαμβάνει (σε κάποιες θέσεις) και nocturnes του Burgmüller, οι οποίες είναι το ίδιο εντυπωσιακές. Άπλετος λυρισμός, μελωδίες ανεπανάληπτες και δύο όργανα (κιθάρα και τσέλο), που μεταφέρουν το πνεύμα των δύο συνθετών στο σήμερα μ’ έναν τρόπο… ικανό να συγκινήσει κάθε μουσικόφιλο. Και όχι μόνον τους ακροατές της κλασικής, στους οποίους κατά βάση απευθύνεται η «Νύχτα».
TILL FELLNER: In Concert, Beethoven / Liszt [ECM New Series / AN Music, 2018]
Αυστριακός κλασικός πιανίστας γεννημένος το 1972, ο Till Fellner έχει την ιστορία του στην ECM New Series (την πιο κλασική και αβαντγκαρντίστικη ετικέτα της ECM), αφού έχει ηχογραφήσει εκεί J.S. Bach, Ludwig van Beethoven κ.ά. σε τέσσερις τουλάχιστον προηγούμενες εκδόσεις. Στο πιο πρόσφατο “In Concert” καταγράφονται δύο παλαιότερες ηχογραφικές sessions του Fellner, για σόλο πιάνο, σε έργα Liszt και Beethoven εκ νέου, που έλαβαν χώρα στη Βιέννη (2002) και στο Middlebury των ΗΠΑ (2010) αντιστοίχως.
Το έργο του Liszt Années de pèlerinage / Première annéeSuisse, ήτοι τα πρώτα εννέα tracks, σχετίζεται με την ελβετική περίοδο τού συνθέτη, και παρότι ξεκίνησε (το έργο) να γράφεται το 1835 έγινε γνωστό μόνο μετά τη δημοσίευσή του, το 1855. Φυσικά πρόκειται για μια ρομαντική πιανιστική περιπλάνηση (ως έμπνευση ο Λιστ είχε το ελβετικό φυσικό τοπίο των ορέων, των κοιλάδων και των λιμνών, αλλά και τις παραδοσιακές αλπικές μελωδίες), την οποίαν φέρει σε τέλειο «πέρας» ο Till Fellner.
Το έργο τού Beethoven Sonata No.32 in c minor op.111 αποτελεί την τελευταία πιανιστική σονάτα του και προέρχεται από το 1822. Αποτελείται δε από δύο μέρη, τα Maestoso-Allegro con brio ed appassionato και Arietta.Adagio molto semplice e cantabile, με την Arietta να εμφανίζει στην τρίτη variation μιαν αντιστικτική επεξεργασία, που φέρνει στο νου ακόμη και… τζαζ σύνθεση! Κριτική στο αίσθημα τού παιξίματος τού Αυστριακού δεν υπάρχει (εγώ τουλάχιστον δεν πρόκειται να κάνω).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου