SPRING SHOE ελληνο-americana

Αθηναϊκή μπάντα που αρέσκεται να αποδίδει κοντά ή και πάνω στο ύφος του αμερικανικού folk-rock και country-rock, όπως και του ευρωπαϊκού rural-rock των seventies, οι Spring Shoe έχουν τώρα έτοιμο το πρώτο τους LP, το “Love is Just a Razor in my Eye” [Ikaros Records / Orfeas Music Studios / Creatures, 2019], που περιέχει οκτώ κομμάτια και που γυρίζει στις 45 στροφές (προσέξτε το αυτό, γιατί εγώ το έβαλα να παίξει στις 33 και 1/3 και νόμιζα πως χάλασε το πικάπ!). Μέλη του γκρουπ, όπως διαβάζουμε τα ονόματα από το bandcamp και το discogs, είναι τα ακόλουθα: Johnny Afendras στίχοι, μουσική, ακουστικές κιθάρες, Panos Fotakos ηλεκτρικές κιθάρες, φωνή, καζού, Dimitris Varouxis μπάσο, Jim Tsarnos ντραμς και Manos Oratis φωνή. Το “Love is Just a Razor in my Eye” έχει ενδιαφέρον ως άκουσμα και αυτό θα επιχειρήσουμε να αιτιολογήσουμε στη συνέχεια.

Το άλμπουμ ανοίγει με το “Break down”, που είναι ένα γρήγορο track με κιθάρες σε ηλεκτρικό rural στυλ, καζού και φωνητικά κάπως στριγκά. Καλό για ξεκίνημα. Το “Love is just a razor in my eye” έχει τις ίδιες rural πενιές, αλλά σαν τραγούδι είναι ακόμη καλύτερο (του πάνε και τα διπλά φωνητικά στο ρεφρέν και αυτό το κάπως «αλήτικο», με τη σωστή έννοια, στυλ). Στο “Dance” το folk κυριαρχεί. Και τα φωνητικά γίνονται πιο... καμπανωτά, ενώ και οι πενιές, και όλο το στυλ, παραπέμπει στο ύφος των outlaw-ballads. Η πλευρά θα κλείσει με το “Sympathise”, το πιο rock track απ’ όλα της πρώτης πλευράς, που θα μπορούσαμε να το τοποθετήσουμε στην παράδοση των Crazy Horse (με ή χωρίς τον Neil Young), τουλάχιστον μελωδικώς και ερμηνευτικώς.

Το “Letter from miles away”, που ανοίγει την Side B, έχει ωραία ακουστική εισαγωγή, και σ’ αυτό το ύφος, της ακουστικής εν πολλοίς μπαλάντας, συνεχίζει να εξελίσσεται. Πιο ηλεκτρικό το “It doesn’t matter why” «ντυλανίζει», ανήκει δηλαδή στην «ντυλανική» παράδοση, με το “Blessed are all the madmen” να αναδεικνύεται σ’ ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του LP, με πολύ ωραία φωνητική διαχείριση, ανάπτυξη κ.λπ. Ηλεκτρικό, με μιαν αίσθηση haunted, το “Blessed...” είναι ένα περιπετειώδες τραγούδι, που φλερτάρει με διαφορετικά στυλ (εξαιρετικό και το μακρύ στο χρόνο κλείσιμο). Το άλμπουμ θα κλείσει με το “Firing line”, που θα μπορούσε να μοιάζει με μιαν up-tempo folk-rock διασκευή του “The house of the rising sun”.

Για τους fans της ελληνικής americana πρώτα-πρώτα και για όποιους άλλους στην πορεία...

Επαφή: www.ikarosrecords.gr