Για τον τενόρο σαξοφωνίστα Noah Preminger, έναν από τους
σημαντικότερους της πιο νέας γενιάς (είναι 33 ετών), γράφουμε στο δισκορυχείον από το 2011 – τότε, για το
άλμπουμ του “Before the Rain”
[Palmetto]. Μέσα σ’ αυτά
τα χρόνια (από το ’11 έως σήμερα) ο Preminger έχει ηχογραφήσει κάμποσα άλμπουμ,
σαν τα “Pivot: Live at the 55 Bar”, “Dark was the Night, Cold was the Ground”, “Meditations on Freedom” και “Chopin
Project”
(για όλα υπάρχουν τα σχετικά reviews),
έχοντας συνεργαστεί στις διάφορες σκηνές με μεγάλα ονόματα (Cecil
McBee,
Jason Moran,
Fred Hersch,
Joe Lovano,
Roscoe Mitchell
κ.ά.) και δείχνοντας, συγχρόνως, πως σαν δημιουργός (συνθέτης, σαξοφωνίστας,
αυτοσχεδιαστής), πάντα τον ενδιαφέρει το κάτι παραπάνω. Να δώσει μιαν άλλη
διάσταση στις μουσικές, που κάθε φορά παρουσιάζει.
Εδώ, στο “Zigsaw: Music of Steve Lampert” [Private Pressing, 2019] ο Preminger πράττει κάτι διαφορετικό. Ζητά
από έναν άγνωστο στους πολλούς μουσικό της jazz, με τον οποίον τον δένει ισχυρή φιλία από το 2010, τον
συνθέτη και τρομπετίστα Steve Lampert
να γράψει κάτι για ’κείνον (ο Lampert για τον Preminger).
Και όντως. Ο Lampert συνθέτει ένα και μόνον track, το 49λεπτο “Zigsaw”, το οποίο και παρουσιάζεται εν προκειμένω από μιαν ομάδα
άξιων σολιστών. Να τους αναφέρουμε: Jason Palmer τρομπέτα, John O’Gallagher άλτο,
Noah Preminger τενόρο,
Kris Davis πιάνο,
Rob Schwimmer haken continuum, clavinet, Kim Cass μπάσο
και Rudy Royston ντραμς.
Όπως γράφει ο ίδιος ο Lampert στο ένθετο, το “Zigsaw” διαθέτει δώδεκα διαφορετικά sections καθένα
εκ των οποίων προάγει ένα κύκλο «γεγονότων», στο πλαίσιο των οποίων οι
αυτοσχεδιασμοί από τις επιμέρους μονάδες του σεπτέτου είναι συμφραζόμενοι.
Στην πράξη, τα sections είναι περισσότερα, καθώς κάθε
κεντρική μονάδα από τις δώδεκα, υποδιαιρείται σε επιμέρους υποομάδες. Το
αποτέλεσμα αυτού του διαχωρισμού είναι να διακριβώνεται μια πλήρης
αρχιτεκτονική στο ηχητικό οικοδόμημα, εντός της οποίας οι «ελεύθεροι» ρόλοι,
του κάθε σολίστα, είναι αυστηρώς καθορισμένοι.
Μέσα απ’ αυτή την επικοινωνία, τού «ελεύθερου» με το
«συγκεκριμένο», εκείνη που κερδίζει, στο “Zigsaw”, είναι τελικώς η μουσική. Και αυτή η μουσική, η μουσική
του Steve Lampert,
έτσι όπως παρουσιάζεται από το Noah Preminger Group,
διαθέτει όλα τα απαραίτητα στοιχεία, ώστε να ακούγεται και (ηλεκτρονικώς)
προχωρημένη και απολαυστική.
Επαφή: www.noahpreminger.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου