GINGER BAKER (1939-2019)

Υπήρξαν πολλοί μεγάλοι ντράμερ στο ροκ. Υπήρξαν πολλοί μεγάλοι ντράμερ στην τζαζ. Υπάρχουν-υπήρξαν πολλοί μεγάλοι ντράμερ-περκασιονίστες στην avant-garde και στη σύγχρονη μουσική. Κανένας, όμως, απ’ αυτούς δεν συνδύαζε όλα τα επιμέρους προτερήματα του Ginger Baker.

O Baker, που έφυγε χθες από τη ζωή στα 80 χρόνια του, δεν ήταν απλώς ένας ογκόλιθος των ροκ-ντραμς, όπως ήταν ο John Bonham (Led Zeppelin) ή o Keith Moon (The Who). Ήταν επίσης ένας μουσικός χωρίς αισθητικές παρωπίδες, διαπρέποντας σε πολύ υψηλό επίπεδο προς κάθε κατεύθυνση, παίζοντας rock, jazz και free jazz, blues, funk, afro, post-punk, συμμετέχοντας ακόμη σε avant εγγραφές ή σε εγγραφές με ηλεκτρονικά κ.λπ., όντας στα σίξτις μέλος δύο τουλάχιστον κορυφαίων συγκροτημάτων των Cream (που προηγήθηκα όλων σαν ροκ-τρίο, ακόμη και των Experience του Jimi Hendrix) και των Blind Faith.
Υπάρχουν ντράμερ και περκασιονίστες κορυφαίοι, σε κάθε μουσικό στυλ και φυσικά στην τζαζ (ποιος μπορεί να αμελήσει έναν Buddy Rich ή έναν Elvin Jones;). Κανένας απ’ αυτούς, όμως, δεν θα μπορούσε να επηρεάσει τα πλήθη, όπως ένας ντράμερ ενός μεγάλου ροκ συγκροτήματος.

Πόσοι ντράμερ ξεκίνησαν να παίζουν ροκ, ή και τζαζ στην πορεία, ακούγοντας τους Cream και τους Blind Faith; Άπειροι. Αν, τώρα, στην παρουσία του Ginger Baker σ’ αυτά τα σούπερ γκρουπ, που επηρέασαν τους πάντες, συνυπολογίσουμε την τέλεια τεχνική του και τους ανοιχτούς ορίζοντές του, τότε το συμπέρασμα στο οποίο θα καταλήξουμε δεν μπορεί παρά να είναι ένα. Ο Ginger Baker υπήρξε η μεγαλύτερη, η πιο σημαντική μορφή των ντραμς τα τελευταία 60 χρόνια.

Ο πρώτος δίσκος του Ginger Baker (1958) γύριζε στις 78 στροφές

Η καριέρα του ξεκινάει, χαλαρά, προς τα τέλη των φίφτις, όταν στην Αγγλία έχει ακόμη πέραση η trad-jazz (traditional jazz), η jazz της Νέας Ορλεάνης βασικά. Έτσι κάπως ο 19χρονος Baker συμμετέχει στην μπάντα The Storyville Jazzmen τυπώνοντας τους πρώτους δίσκους του (78 στροφών και 10ιντσα LP), το 1958.

Με την αυγή της δεκαετίας του ’60 η παραδοσιακή τζαζ έχει ήδη υποχωρήσει στα ακούσματα της νεολαίας, όπως και το skiffle εξάλλου, που ήταν πιο νεανικό, αλλά κι εκείνο παλιομοδίτικο. Το rhythm n’ blues είναι το νέο είδος που συγκινεί τα παιδιά των λαϊκών συνοικιών, εκείνα που τόσο αδρά αποτύπωσε το free cinema στο φιλμ, κι έτσι κάπως οι Blues Incorporated του Alexis Korner μετατρέπονται σε μήτρα όχι μόνο του rhythm n’ blues, αλλά και του ροκ που σιγά-σιγά κατέφθανε. Αν πούμε πως σ’ αυτή την μπάντα, δίπλα στον Alexis Korner βρέθηκαν τα φιντάνια Jack Bruce, Charlie Watts, Mick Jagger, Davy Graham, Ronnie Jones, Graham Bond και Ginger Baker –ανάμεσα σε πολλούς άλλους– μάλλον τα έχουμε πει όλα.

Η συνέχεια εδώ...

https://www.lifo.gr/articles/music_articles/254466/ginger-baker-o-gigantas-ton-ntrams-poy-pethane-xthes-afise-akseperasto-rok-afro-kai-tzaz-ergo