Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2020

MARY HALVORSON’S CODE GIRL εξαιρετικό τζαζ άλμπουμ, με τραγουδιστική επανεμφάνιση του Robert Wyatt

Όπως διαβάζουμε στο discogs: «Η Mary Halvorson είναι κιθαρίστρια, συνθέτρια και αυτοσχεδιάστρια, που ζει στο Μπρούκλιν. Μεγάλωσε στη Βοστώνη και σπούδασε τζαζ στο Πανεπιστήμιο Wesleyan University και το New School. Από το 2000 παίζει τακτικά στη Νέα Υόρκη με πολλές ομάδες, έχοντας περιοδεύσει στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ με τον Anthony Braxton και το Trevor Dunns Trio-Convulsant. Η Mary Halvorson κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της, ως leader, το 2008 με την ηχογράφηση τού The Mary Halvorson Trio “Dragon's Head”».
Να προσθέσουμε μόνον πως στο δισκορυχείον έχουμε συναντήσει την Mary Halvorson, ως «συμμετοχή», στο εξαιρετικό prog άλμπουμ των Jacob Garchik / Ye Olde από το 2015. 
Σε κάθε περίπτωση η Halvorson είναι μία όχι πολλά υποσχόμενη (γιατί ήδη έχει δώσει πολλά), αλλά σημαντικότατη jazz-progressive μουσικός, με κάθε καινούρια δουλειά της να έρχεται να «ανατρέψει» κάτι από τις προηγούμενές της, πηγαίνοντας την προβληματική της παρακάτω. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα στο πιο πρόσφατο CD της, το Artlessly Falling[Firehouse Records, 2020], που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες και που βρίσκει την Mary Halvorson να συνεργάζεται με τους Amirtha Kidambi φωνή, María Grand τενόρο σαξόφωνο, φωνή, Adam OFarrill τρομπέτα, Michael Formanek μπάσο, Tomas Fujiwara ντραμς, κρουστά και ακόμη με τον Robert Wyatt(!), αυτή την θρυλική εν ζωή προσωπικότητα του rock και της jazz, ή μάλλον της φύσει και θέσει progressive music, o οποίος τραγουδά στα τρία από τα οκτώ κομμάτια τού άλμπουμ της (ας σημειώσουμε, εδώ, πως και τα οκτώ tracks του CD έχουν στίχους, δίχως να μπορείς να τα πεις και με την πιο στενή έννοια τραγούδια, επειδή διαθέτουν ταυτοχρόνως και μεγάλα σε διάρκεια ορχηστρικά μέρη).
Θα πρέπει από την αρχή να πούμε πως ο Robert Wyatt δεν τραγουδά απλώς στο “Artlessly Falling”, αλλά αποτελεί και την μεγαλύτερη αισθητική επιρροή στην progressive-jazz τραγουδοποιία της Halvorson. Και αναφερόμαστε βασικά στα δύο κύρια άλμπουμ τού βρετανού μουσικού από τα seventies, τoRock Bottom” [Virgin, 1974] και κυρίως το “Ruth is Stranger than Richard” [Virgin, 1975], που αποτελούν μόνιμο «φάρο», για ό,τι ακούγεται εδώ. 
Όμως οι αναφορές της Halvorson είναι πολλές και ποικίλες και όσον αφορά στα λόγια των τραγουδιών της, που προσιδιάζουν περισσότερο προς την ποίηση παρά προς το απλό στιχούργημα.
Στο εισαγωγικό “The lemon trees” για παράδειγμα, που τραγουδά ο Wyatt, το στιχουργικό σχήμα είναι επηρεασμένο από τον ιαπωνικό τρόπο tanka (υπάρχουν δύο πεντάστιχες στροφές, με 5/7/5/7/7 συλλαβές ανά στίχο) και από πλευράς εκφραστικής διαθέτει συγκεκριμένες αναφορές στο έργο τού βρετανού συγγραφέα Lawrence Osborne (όπως διαβάζουμε). Σε άλλο track, στο “Bigger flames”, υπάρχουν επιρροές από το αραβικό (ερωτικό) ghazal, στο “Mexican war streets (Pittsburgh)” από το ιαπωνικό haibun (έναν συνδυασμό πεζού λόγου και χαϊκού), ενώ στο “A nearing” ο στίχος μοιάζει να είναι εντελώς ελεύθερος, σχεδόν εικονοκλαστικός.
Και κάπως έτσι τα λόγια έρχονται να δέσουν με τις μουσικές, με τις συνθέσεις και τα αυτοσχεδιαστικά μέρη των συνθέσεων τής Halvorson, που διαθέτουν συνεπείς Wyatt-ικές επιδράσεις. Δεν το συζητάμε καν για τα τρία κομμάτια που αποδίδει ο Robert Wyatt, τα “The lemon trees”, “Walls and roses” και “Bigger flames”, τα οποία είναι γραμμένα πάνω στη φωνή του και στο συνθετικό προφίλ του, αλλά δεν πρέπει επίσης να το συζητήσουμε και για τα υπόλοιπα κομμάτια, που διαθέτουν εξ ίσου τις πιο πνευματικές από τις Canterbury-sound αναφορές – με τις δυναμικές ροκιές τής Halvorson (το 11λεπτο “Mexican war streets (Pittsburgh)” π.χ.) και τα θαυμάσια soli και «περάσματα» κατά πρώτον στην τρομπέτα από τον Adam OFarrill και στη συνέχεια στο τενόρο από την María Grand. Τέλος, εκπληκτικό θα χαρακτήριζα –και προφανώς αναμενόμενο για το είδος– το ρυθμικό τμήμα, με τους Michael Formanek (μπάσο) και Tomas Fujiwara (ντραμς) να παίζουν απίστευτα πράγματα.
Εντάξει... πρόκειται για σπουδαίο άλμπουμ, πλαισιωμένο από μεγάλη μπάντα (Mary Halvorsons Code Girl), κάτι που είναι μάλλον προφανές.
Επαφή: www.maryhalvorson.com

4 σχόλια:

  1. Σχόλια από το fb...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    https://www.youtube.com/watch?v=a689HlvUESM

    Vassilis Bas Athanassiadis
    Πάντα ενδιαφέρουσες οι δουλειές της Halvorson.... αλλά εδώ με Robert Wyatt... διαστρικό ταξίδι.

    Kwstas Agas
    αααχ, ο Robert Wyatt ... καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι του για 47 περίπου έτη, όχι μόνο περπάτησε πολύυυυ μακριά, αλλά άνοιξε δρόμους και σε άλλους για να περπατήσουν πολύυυυ μακριά ... Τέτοιοι καλλιτέχνες και κυρίως ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι παράδειγμα για όλους μας ....

    George Floudas
    Αν και πολύ μεταγενέστερο και Costellικό, ακόμα ακούω το ship building και κλαίω.

    Iosif Angelidis
    Διαμάντι, δεν το είχα πάρει χαμπάρι ότι κυκλοφόρησε, νάσαι καλά Φώντα. Όσοι θέλουν μπορεί να το ακούσουν όλο στο Bandcamp
    https://maryhalvorson.bandcamp.com/
    Artlessly Falling, by Mary Halvorson's Code Girl

    Vassilis Musicinaroom
    ευχαριστούμε πολύ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όπως τα λες, σπουδαίος δίσκος, πολυσύνθετος αλλά αρμονικός, καθόλου εύκολο.
    Ευχαριστούμε για άλλη μια φορά.

    Χρήστος Δ. Τσατσαρώνης
    www.badsadstories.blogspot.gr
    www.badsadstreetphotos.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η Halvorson παίζει σε πολλά σχήματα του Braxton, απλά δεν είναι στην συγκεκριμένη κυκλοφορία.
    http://www.amiranirecords.com/editions/standardsbrussels2006

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο. Παρασύρθηκα. Μόλις το τσέκαρα. Σ' ευχαριστώ. Το διορθώνω και στο ποστ.

      Διαγραφή