Πολύ ξεχωριστή μουσικός, που κινείται και προς jazz-αυτοσχεδιαστικούς χώρους
εννοείται, η pedal steel κιθαρίστρια από τo Κλήβελαντ Susan Alcorn έχει
καινούριο άλμπουμ (με το κουιντέτο της), το οποίον αποκαλεί “Pedernal” [Relative Pitch Records,
2020]. Ένα άλμπουμ, πρωτότυπο, ιδιοσυγκρασιακό, απροσδόκητο ηχητικώς, που ολοκληρώνεται
με την βοήθεια των Michael Feldman βιολί, Mary Halvorson κιθάρα, Michael Formanek κοντραμπάσο και Ryan Sawyer ντραμς. Πέντε συνθέσεις, όλες τις Alcorn, και πάμε να δούμε
ορισμένες λεπτομέρειες – γενικότερες, που αφορούν την Alcorn και ειδικότερες που σχετίζονται
με το συγκεκριμένο CD.
Ας πούμε λοιπόν για αρχή πως η Alcorn ηχογραφεί προσωπικά άλμπουμ από το 2000 και πως έχει ήδη να προτείνει καμιά 25αριά! Σ’ αυτά τα άλμπουμ θα την δεις βεβαίως να συνεργάζεται με πολλούς και διαφόρους (Eugene Chadbourne, Ellery Eskelin, Joe McPhee, Ken Vandermark, Chris Corsano κ.ά.), αλλά βασικά θα την ακούσεις σε τελείως ανορθόδοξα sessions. Γιατί ανορθόδοξα; Γιατί το όργανο που χειρίζεται η Alcorn, η pedal steel κιθάρα, δεν είναι από εκείνα που τα συναντάς καθημερινά στις τζαζ ηχογραφήσεις. Εντάξει, υπήρχε ο Buddy Emmons κάποτε, αλλά πόσους jazz steel κιθαρίστες μπορείς ακόμη να θυμηθείς;
Στο “Pedernal” η Susan Alcorn έχει, φυσικά, εκλεκτούς συμπαραστάτες, αλλά το γενικό πρόσταγμα είναι δικό της. Αυτή διαμορφώνει τα πλαίσια και τα περιβάλλοντα, με τον τελείως δικό της ήχο, και πάνω εκεί έρχονται να προστεθούν όλα τα υπόλοιπα όργανα, λαμβάνοντας θέσεις.
Το πρώτο track του άλμπουμ της, το φερώνυμο “Pedernal”, έχει ξεκάθαρες folk αναφορές (η μελωδία του δηλαδή), με τον απροκάλυπτο λυρισμό του να κυριαρχεί παντού. Το ηχόχρωμα τής pedal steel είναι μαγικό, φυσικά, αλλά από κοντά και τα υπόλοιπα όργανα, και βασικά το βιολί τού Michael Feldman, προσφέρουν ανάλογα ρίγη.
Ας πούμε λοιπόν για αρχή πως η Alcorn ηχογραφεί προσωπικά άλμπουμ από το 2000 και πως έχει ήδη να προτείνει καμιά 25αριά! Σ’ αυτά τα άλμπουμ θα την δεις βεβαίως να συνεργάζεται με πολλούς και διαφόρους (Eugene Chadbourne, Ellery Eskelin, Joe McPhee, Ken Vandermark, Chris Corsano κ.ά.), αλλά βασικά θα την ακούσεις σε τελείως ανορθόδοξα sessions. Γιατί ανορθόδοξα; Γιατί το όργανο που χειρίζεται η Alcorn, η pedal steel κιθάρα, δεν είναι από εκείνα που τα συναντάς καθημερινά στις τζαζ ηχογραφήσεις. Εντάξει, υπήρχε ο Buddy Emmons κάποτε, αλλά πόσους jazz steel κιθαρίστες μπορείς ακόμη να θυμηθείς;
Στο “Pedernal” η Susan Alcorn έχει, φυσικά, εκλεκτούς συμπαραστάτες, αλλά το γενικό πρόσταγμα είναι δικό της. Αυτή διαμορφώνει τα πλαίσια και τα περιβάλλοντα, με τον τελείως δικό της ήχο, και πάνω εκεί έρχονται να προστεθούν όλα τα υπόλοιπα όργανα, λαμβάνοντας θέσεις.
Το πρώτο track του άλμπουμ της, το φερώνυμο “Pedernal”, έχει ξεκάθαρες folk αναφορές (η μελωδία του δηλαδή), με τον απροκάλυπτο λυρισμό του να κυριαρχεί παντού. Το ηχόχρωμα τής pedal steel είναι μαγικό, φυσικά, αλλά από κοντά και τα υπόλοιπα όργανα, και βασικά το βιολί τού Michael Feldman, προσφέρουν ανάλογα ρίγη.
Το 10λεπτο “Circular ruins” είναι ένα επόμενο καταπληκτικό track, που αναπτύσσεται αργά,
τελείως ιεροτελεστικά στην αρχή, με ποικίλα breaks από το βιολί και την ηλεκτρική κιθάρα στην διαδρομή και με
την pedal steel
να παραδίδει μαθήματα... δημιουργικού αυθορμητισμού – πάντα με την παράλληλη
συνεισφορά όλων των υπολοίπων οργάνων.
Το 6λεπτο “R.U.R.” αναφέρεται
στον τσέχο συγγραφέα Karel Čapek (R.U.R. από το θεατρικό του Rossumovi Univerzální Roboti ή Rossum’s Universal Robots επί το αγγλικότερον), ξεκινάει σε γρήγορο τέμπο, για
να ολοκληρωθεί, μετά από μιαν εντελώς abstract συνομιλία ανάμεσα στα διάφορα όργανα,
μ’ ένα fusion (τελευταίο) μέρος.
Στο 13λεπτο “Night on Gdansk” η Alcorn δείχνει ως συνθέτρια τις
ευρύτερες επιρροές της, που μπορεί να φθάνουν μέχρι και τον Olivier Messiaen, σ’ ένα track που εξελίσσεται
καταιγιστικά ανά διαστήματα, και με την pedal steel να δίνει το σύνθημα για κάθε αλλαγή πλεύσης, για κάθε
διακριτή μεταβολή.
Το τελευταίο track
του άλμπουμ, το “Northeast rising sun”
είναι «συμβατικό», όπως ήταν και η εισαγωγή. Κι εδώ η μελωδία έχει έμπνευση
παραδοσιακή, με την σύνθεση να ακούγεται αρκετά… nineties (μιαν εποχή στην οποίαν
κυριαρχούσαν οι ethnic επιδράσεις), δίνοντας την ευκαιρία στην Halvorson για μια ωραία κιθαριστική επίδειξη.
Παράξενο, αλλά εξαιρετικό άλμπουμ, το λέμε και πάλι, από μία ξεχωριστή μουσικό, την Susan Alcorn, με καταπληκτικές δουλειές στο παρελθόν, η οποία συνεχίζει να κρατάει πολύ ψηλά τη σημαία.
Επαφή: www.susanalcorn.net
Παράξενο, αλλά εξαιρετικό άλμπουμ, το λέμε και πάλι, από μία ξεχωριστή μουσικό, την Susan Alcorn, με καταπληκτικές δουλειές στο παρελθόν, η οποία συνεχίζει να κρατάει πολύ ψηλά τη σημαία.
Επαφή: www.susanalcorn.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου