Τρίτη 23 Μαρτίου 2021

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 355

22/3/2021
Είναι η πρώτη ελληνόφωνη εκδοχή του “All along the watchtower”, ως «Γύρω-γύρω στη σκοπιά», από τους τελευταίους M.G.C., ηχογραφημένη ζωντανά το καλοκαίρι του ’69, στις Σπέτσες. Δημήτρης Πουλικάκος φωνή, Δημήτρης Πολύτιμος φαρφίζα, Τάκης Σέμπος κιθάρα, Βασίλης Ντάλλας μπάσο, Τζίμης Τζιμόπουλος ντραμς.
Ο Πουλικάκος έχει πει πως σκόπευαν να ηχογραφήσουν το τραγούδι πριν από τον Σαββόπουλο, αλλά η εταιρία τούς είχε αντιπροτείνει να τραγουδήσουν το “Applausi” των Ιταλών Camaleonti (μάλλον με τα ελληνικά λόγια του Λευτέρη Κογκαλίδη), με τους M.G.C. να αρνούνται.
Μάλιστα στο booklet τού CD, απ’ όπου και το «Γύρω-γύρω στη σκοπιά», που βγήκε το 2004, ο Πουλικάκος το «φτύνει» το “Applausi” και γιατί το γράφει λάθος (“Ablausi”) και γιατί λέει πως «τώρα βέβαια κανένας δεν το θυμάται».
Φυσικά το “Applausi” το θυμούνταν όλοι στην Ελλάδα (άσε την Ιταλία), γιατί έμπαινε συνεχώς σε (ελληνικές) συλλογές, όλες τις δεκαετίες (τελευταία φορά το 2012) και βεβαίως γιατί είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι. Και πιστεύω πως αν το λέγανε οι M.G.C. θα το λέγανε πολύ ωραία, και πιθανώς να είχαν και συνέχεια σαν σχήμα, γράφοντας στην πορεία και τα «πιο δικά τους». Anyway…
Τελικά το “Applausi” η εταιρεία (Pan-Vox) το έδωσε στους Up-Tight και oι M.G.C. διαλύθηκαν.
Φυσικά και το “All along the watchtower” θα σάρωνε, αν το ηχογραφούσαν κανονικά σε στούντιο, γιατί οι M.G.C. ήταν γκρουπάρα...
https://www.youtube.com/watch?v=0ej-ZHbyyf8

22/3/2021
Κι επειδή τα λέγαμε χθες για τον Πάνο Τζανετή και την συνεργασία του με τον Μάνο Χατζιδάκι, αυτό είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια του.
Θυμάμαι πως όταν είχα αγοράσει το single, κάποτε στα 90s, δεν το ήξερα.
Το δισκάκι το είχα πάρει, για την μπροστινή πλευρά, που είχε το φοβερό «Ποιος δρόμος», που ακουγόταν στους «Αδίστακτους» του Κατσουρίδη, το ’65, από Στέλιο-Μαρινέλλα και Κούρκουλο. Και ο Τζανετής το λέει έξοχα το «Ποιος δρόμος», αλλά και το «Δωσ’ μου» είναι πραγματικά καταπληκτικό!
Γενικά αυτό το 45άρι είναι για μένα, με διαφορά, το κορυφαίο του Γιάννη Μαρκόπουλου από τα σίξτις.
Και κάτι ακόμη που το έχω ξαναγράψει.
Αυτού του τύπου τα τραγούδια, που είχαν βγει πριν από τη χούντα, επί Ένωσης Κέντρου, και δεν είναι πολλά (κάποια του Λεοντή, του Μαρκόπουλου και ορισμένα ακόμη), η χούντα τα κυνήγαγε, γιατί έβγαζαν μια λύπη, μια στέρηση, έναν καημό, έναν πόνο, θυμίζοντας συγχρόνως και Θεοδωράκη, υποκρύπτοντας, παράλληλα, κάτι από τις βασανισμένες ζωές των αριστερών και συνεπώς ήταν απορριπτέα από ραδιόφωνο και τηλεόραση.
[ακούστε το τραγούδι στα σχόλια]

22/3/2021
Για το τι σημαίνει Buster Williams, για το τζαζ μπάσο, δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα. Μιλάνε οι πάνω από 250 δίσκοι, στους οποίους έχει συμμετάσχει τα τελευταία 60 χρόνια.

21/3/2021
Tone Janša, ίσως ο μεγαλύτερος σαξοφωνίστας που ξεπήδησε από την παλαιά και κραταιά γιουγκοσλαβική σκηνή της τζαζ (Σλοβένος ο ίδιος). Είχε έρθει και στην Ελλάδα κι είχε παίξει – αν δεν με απατά η μνήμη μου στο Φεστιβάλ της Αυγής, τον Σεπτέμβριο του 1979...

22/3/2021
Χρήστος Μπράβος (1948-1987)
«Ορεινό Καταφύγιο» [Τυπογραφείο «Kείμενα», 1983]

20/3/2021
Να μαθαίνετε μπουρτζόβλαχοι.
Μη σκάσετε στο τραπέζι ή τη δεξίωση λες και πάτε σε πανηγύρι με τη Σοφία Κολλητήρη, ούτε ν’ αρχίσετε τις χαιρετούρες λες και είσαστε στην Τοπική Γαλατσίου ή στην Κ.Ο.Β. της Κοκκινιάς...
>>Εκπροσωπείτε η ελληνική φιλοξενία και καλώς ή κακώς η αστική δημοκρατία και ένας αστικός τρόπος ζωής. Είναι μια κορυφαία στιγμή δημοσίων και διεθνών σχέσεων της χώρας. Από το μενού, την μουσική, το art de la table μέχρι και τον τρόπο που είναι ενδεδυμένοι οι καλεσμένοι οφείλουμε να εκπέμπουμε αρχοντιά. Δεν είναι ούτε έξοδος σε κέντρο διασκεδάσεως, ούτε γάμος σε επαρχιακό ξενοδοχείο.<<
>>Οι προσκλήσεις της Προεδρίας έχουν συνήθως dress code. Και όλοι οι καλεσμένοι οφείλουν να το τιμούν. Έχουμε δει απίστευτες αστοχίες διαχρονικά. Το δείπνο προς τιμήν αρχηγούς κράτους είναι ύψιστη τιμή της χώρας μας και η ενδυμασία θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεγμένη. Οι κύριοι θα πρέπει να φοράνε επίσημο καλοσιδερωμένο κοστούμι, με καθαρό πουκάμισο και πάντα με γραβάτα.<<
>>η υπόκλιση δεν είναι υποχρεωτική και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκλαμβάνεται σήμερα ως ένδειξη υποταγής. Αυτό ίσχυε εν πολλοίς στο παρελθόν. Είναι πράξη αβροφροσύνης και σοβαρότητας αν γίνεται με τον σωστό τρόπο και εκτιμάται πολύ από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας του Ηνωμένου Βασιλείου. Εν όψει της κατάστασης με την πανδημία και την αποφυγή χειραψιών οι υποκλίσεις θα πρέπει να κυριαρχήσουν κατά την επίσημη επίσκεψη του Πρίγκιπα Καρόλου στην Ελλάδα.<<

20/3/2021
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη προς τον θαυμαστή της κ. Σ. Καρανικολόν, Παλαιοχώριον Γαστούνης:
Ευχαριστώ πολύ για τα εγκωμιαστικά σας λόγια και τις ευχές σας. Με ρωτάτε: «Την στιγμή που γυρίζετε μια τολμηρή σκηνή ή που φιλάτε τον δήθεν εραστή σας δεν επηρεάζεσθε ή προηγουμένως λαμβάνετε τα μέτρα σας;».
Φυσικά δεν «επηρεάζομαι». Όσο και να «ζη» κανείς το ρόλο του δεν παύει να «παίζη». Και όταν «παίζης» ο παρτεναίρ σου δεν είναι ον τού αντιθέτου φύλου, αλλά ρόλος! Απρόσωπος και χωρίς γένος. Φωτογραφία θα λάβετε.

[Ιούλιος, 1958 – τόσο παλιά!]
[τώρα στα... γεράματα, ψάχνοντας, αρχίζω σιγά-σιγά να σκέφτομαι κι εγώ γύρω από την Αλίκη Βουγιουκλάκη]
[η φωτογραφία είναι από την αγαπημένη μου ταινία της «Έρωτας στους Αμμόλοφους» του Κώστα Μανουσάκη, από το 1958]

20/3/2021
Πάντως αυτή η εμμονή με το να ανοίγουν πρώτα τα κομμωτήρια, τα κουρεία, τα κέντρα αισθητικής και τα νυχάδικα (τι γελοία λέξη!) δεν είναι τυχαία – όταν προέρχεται από μια κυβέρνηση της δεξιάς.
Θυμάμαι από παλιά τους ΔΑΠίτες και τις ΔΑΠίτισσες πάντα περιποιημένους και στην τρίχα. Ενώ εμάς, τους αριστερούς να πούμε... γ@μησέ τα. Και αξύριστοι, και με μαλλιά, και με χωρίς μαλλιά, και ατημέλητοι ανά περιπτώσεις, και με βιαστικές αποφάσεις, όταν βγαίναμε, πάνω στην εξωτερική εικόνα μας, με ρούχα αταίριαστα, τρύπια κ.λπ. Είναι γιατί θεωρούσαμε πως ήταν άλλα τα σημαντικά, για τα οποία έπρεπε να δείχνουμε ενδιαφέρον και προτεραιότητα, χλευάζοντας τους... απ’ έξω εμφάνιση και από μέσα... φελλοί.
Οι ΔΑΠίτες, που μας κυβερνάνε με τόνους ψεμάτων, αήθους προπαγάνδας και το κνούτο, δείχνουν και σ’ αυτό το θέμα την... υψηλή καταγωγή τους.
Ο πορφυρογέννητος είναι ένας ακαμάτης, ένας τζιτζιφιόγκος, ένας φλούφλης, που νομίζει ότι η ζωή κερδίζεται στα γυμναστήρια και στα ινστιτούτα καλλονής (όπως τα λέγαμε παλιά) και όχι στους «τόπους δουλειάς» και στα... μετερίζια των κοινωνικών αγώνων.
Καθαρός στα ρούχα, ναι, μα ακόμη καθαρός στη σκέψη, και καθαρός και στην ψυχή. Αυτό ήταν το δικό μας dress code και όχι η γλίτσα και η «μούρη».

19/3/2021
Εντάξει, η ταινία δεν λέει τίποτα ιδιαίτερο, αλλά έχει φοβερό τίτλο, ανατριχιαστικό αν σκεφθείς το πώς έχουμε καταντήσει, σήμερα, στην Αθήνα, σπουδαία μουσική από τον μέγιστο Κώστα Καπνίση και τίτλους αρχής, από τους ωραιότερους στον ελληνικό κινηματογράφο (για μένα οι ωραιότεροι).
Ένα αριστούργημα, που διαρκεί λίγο πάνω από ενάμισι λεπτό...
https://www.youtube.com/watch?v=LDMRr07aX20

8 σχόλια:

  1. Σχόλια από το fb στο ποστ "Εντάξει, η ταινία δεν λέει τίποτα ιδιαίτερο, αλλά έχει φοβερό τίτλο"...

    Kwstas Agas
    Πολύ ωραία μουσική!! Κι εν τω μεταξύ αυτό που έχω παρατηρήσει με τις μουσικές που ο Καπνίσης έγραφε για τον κινηματογράφο, είναι ότι στις ενορχηστρώσεις του έδινε ιδιαίτερη έμφαση στα ντραμς!! Φερ'ειπείν στη μουσική που έγραψε για την ταινία Δίψα για ζωή (με την ερωτευσιμη Άννα Φόνσου σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της ζωής της) ακούμε στους τίτλους έναρξης ένα καταπληκτικό παίξιμο στα ντραμς!! Εν τω μεταξύ στο παραπάνω βιντεάκι ... Χόρτασε το μάτι μου Σιτροέν Βατράχους!!!

    Salvo Coleman
    Περιφερειακός Λυκαβηττού, "παρέλαση" αυτοκινήτων εποχής!

    Dimitris Patokos
    Όντως εξαιρετική μουσική! Και το τραγούδι που ακούγεται δις στην ταινία πολύ καλό (αν και δεν μπόρεσα να χωνέψω ποτέ τη λέξη «μπόρεση»!!!)
    Το φιλμ δεν είναι κακό! Μοιρασμένο το σενάριο, το πρώτο μέρος στην ερωτική ιστορία, το δεύτερο στην υπόθεση νοθείας φαρμάκων! Κατά τη γνώμη μου, ο Μπάρκουλης εξαιρετικός, σε μιαν εποχή που ειδικά στην Finos, σπάνια έπαιρνε πρώτους ρόλους....

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Όχι δεν είναι κακό. Είναι στο πλαίσιο του κοινωνικού σινεμά, που έβαζε μπροστά τότε ο Φίνος. Απλά δεν είναι από τα καλύτερα δείγματα αυτού του σινεμά. Δεν το είχε ο Δαλιανίδης αυτό το στυλ. Μπορούσε να τα πάει πολύ καλά στα ερωτικά δράματα (το κατείχε αυτό το θέμα), αλλά στα κοινωνικά δεν τράβαγε. Είναι και θέμα κουλτούρας, γενικότερα

    Ilias Papavlopoulos
    Όταν ο τζεμις μποντ συνάντησε τον Χατζιδάκι.

    Giorgos Stamatelos
    Συμφωνώ και σε ό,τι αφορά στη μουσική (εκπληκτική), αλλά και στους φοβερούς τίτλους αρχής! Ο "νέος ελληνικός κινηματογράφος", εδώ οφείλει να σταθεί "κλαρίνο"!

    Βασίλης Καμπούρης
    Την ταινία δεν την είχα δει μικρός. Κατά βάση έβλεπα τις κωμωδίες στην ΕΡΤ 1 ενώ στην ΕΡΤ 2 είχε τα δράματα που θελε η αδελφή μου. Την είδα λοιπόν μεγάλος από κόπια ορίτζιναλ που έχω σε VHS (η αυθεντικότητα αυτών των κασετών είναι μια συζήτηση που αφορά διάφορες μυστικές υπηρεσίες αλλά τέλος πάντων) Θυμάμαι πόσες φορές την γύριζα για να ξανακούσω το κομμάτι. Στο τέλος είπα έλα νταξει δες την ταινία. Είδα ως τη μέση και μετά πάλι πίσω Τελικά την είδα, όμως νομίζω πως ο Σίσυφος έκανε πιο γρήγορα την ανηφόρα χαχαχα

    Vassilis Serafimakis
    Παρεμφερώς, να πούμε ότι οφείλομε στο Ελληνικό σινεμά τής εποχής και τα πλάνα που δείχνουν πώς ήταν τότε οι αθηναϊκοί δρόμοι κι είναι πλέον ιστορικής σημασίας

    Rigas Diplas
    Εξαίσιο. Το κοινοποίησα κι εγώ.

    Nikos C. Petrellis
    Για μια ακόμα φορά σε ευχαριστούμε! Από το άρθρο σου στο Lifo για τον Καπνίση και τις πρόσφατες αναφορές σου στη Γιοβάννα έχω κολλήσει άσχημα τις τελευταίες βδομάδες με τη συναυλία τους στη Μόσχα το 63. Οι 3 δικές του συνθέσεις «Αγαπούλα», «Τα χέρια», «Καπετάν Φαφαλιός» είναι τουλάχιστον ανατριχιαστικές!!

    Άγγελος Γαβριήλ
    Και αυτός ο Μίμης Κασιμάτης σε πόσες ταινίες έχει κάνει την ηχοληψία...;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Και Μικές Δαμαλάς.

      Άγγελος Γαβριήλ
      και σκηνογράφος αυτός;

      Zois Chalkiopoulos
      https://youtu.be/EXhUazsALs8
      Τεραστιος Καπνισης

      Pandora Mouriki
      Ενα τράβελινκ οκ , λιγο πιο αργό θαταν καλυτερο ...

      Νάσος Αβδαρμάνης
      Τραβηγμένο στην καραντίνα του 1969;
      Τόση ώρα τράβελινγκ πέντε το πολύ άνθρωποι φαίνονται στην πόλη

      Stylianos Tziritas
      Μέγας ο Καπνίσης, πολύ ορθώς το θέτεις Φώντα. Να ναι καλά η b-other records που μας έδωσε και άλλες πλευρές του ταλέντου του

      Nikos Chatzoudis
      Το συγκεκριμενο βιντεο βεβαια δεν δειχνει όλη τη σκηνή, το πιο εντυπωσιακό και ανατριχιαστικό ειναι όταν η κάμερα που μεχρι τότε τραβουσε πλανα απο το πλαινό παραθυρο του αυτοκινήτου γυριζει προς τα πισω και διαπιστωνουμε ότι βρισκόμαστε μέσα σε νεκροφόρα!

      Margarita Douka
      δεν το είχα δει ποτέ! είναι υπέροχο!

      Spyros Hytiris
      Σερφ νουάρ που μεταμορφώνεται σε φως Μεσογείου των '70s και ολοκληρώνει τον κύκλο ζοφερά, όπως άρχισε. Καταπληκτικό Φώντα!

      Διαγραφή
  2. Σχόλια από το fb στο ποστ "Πάντως αυτή η εμμονή με το να ανοίγουν πρώτα τα κομμωτήρια"...

    Mike Hatziarseniou
    https://youtu.be/pF3BJWq9WJ8
    Χαραμοφάης ▪ Γιάννης Μηλιώκας Στην Υγειά Μας

    Γεώργιος Ζγούρας
    * Όλα για τα..." μωρά " και τα βρέφη γίνονται!!

    Χρήστος Πριτσαπίδουλας
    Ας ξεφύγω, λίγο...
    _Περιποίηση άκρων (νυχάδικα)
    Δεν το κρύβω, πηγαίνω, γιατί δεν μπορώ να τα κόψω όπως πρέπει -τα κάτω, βέβαια...

    Kwstas Agas
    Σαν να βλέπω στο κείμενο σου ... τη φοιτητική ζωή μου να εκτυλίσσεται : και να τα 5 χρόνια ως φοιτητής στη Θεσσαλονίκη τα έβγαλα με το ίδιο μοντγκόμερι και με το ίδιο μπουφάν και με 3-4 ακόμη ρούχα που άλλαζα!! Κι οι συμφοιτητές μου οι ΔΑΠιτες ... Από το πρώτο κιόλας έτος με τα ακριβά, και πάντα επώνυμα, ρούχα τους, με τα κουστούμια και τις γραβάτες τους και φυσικά με τα απαξιωτικά βλέμματα τους σε κάτι "ατιμέλητους" σαν κι εμένα .... Το κέρδος μου: έχω να θυμάμαι ΠΟΛΥ ΚΑΛΎΤΕΡΑ φοιτητικά χρόνια από δαυτους ... Αν στα 18 και 19 σου το μέλημα σου είναι να είσαι πάντα ατσαλακωτος και επιλέγεις να βγαίνεις μόνο σε κυριλέ στέκια (κι εκείνα τα χρόνια στη Θεσσαλονίκη ο διαχωρισμός "τα κυριλέ στέκια" και τα "στέκια των κατώτερων" ήταν ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΟΣ , έχω την εντύπωση ότι ακόμη τα ίδια ισχύουν στη συμπρωτεύουσα), τότε .... τι φοιτητική ζωή να ζήσεις .... Γενικά τι ζωή να ζήσεις ....

    Salvo Coleman
    Τα σέβη μου!

    Kostas Ladeas
    Γιατί είστε ακόμα εξαρτημένοι από τον μισθό σας. Γι' αυτό..

    Peris Mihos
    https://youtu.be/0ihB9chF5uw
    The Human Beinz- It's fun to be clean (1968)

    Daniil Gkorgkolis
    Ώπα...πολυ διαφορετικό απτό singleακι τους
    Απ'ότι διαβάζω ο παραγωγός τους πήγε προς αντίθετη κατεύθυνση-- αλλά όντως άνοιξες σεντούκι με θυσαυρο εδώ

    Lefteris Karkas
    Δεν είναι κακό κανείς να περιποιείται τον εαυτό του. Δεν σημαίνει πνευματικό έλλειμμα. Πάμπολλοι σκεπτόμενοι άνθρωποι επέλεγαν να ντύνονται με κουστούμι και γραβάτα. Δεν έχασαν κάτι από την επαναστατικότητά τους. Ο Μανώλης Αναγνωστάκης φορούσε γραβάτα. Ο Κύρκος πολλές φορές, ο Μιχάλης Κατσαρός πότε πότε. Δεν θυμάμαι καμία φωτογραφία του ποιητή Κλείτου Κύρου χωρίς γραβάτα. Ο Enrico Berlinguer ντυνόταν με γραβάτες, ακόμα και ο Κάρλος " το τσακάλι " είχε ντύσιμο και αέρα αστού. Μια φορά ο Μπαρτζιώτας την είχε γλιτώσει από μπλόκο αστυνομικών γιατί φόραγε ένα ωραίο λευκό κουστούμι. Απ' την άλλη εχω δει κάτι λέτσους κι επαναστάτες του κώλου που μόλις πιάσουν δουλειά και αρχίσουν να πληρώνονται μετατρέπονται σε ποντίκια. Ο καθένας μπορεί να φοράει ο,τι γουστάρει. Αλλού είναι η ουσία.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Στην ουσία αναφέρθηκα. Δεν έγραψα κατά της γραβάτας.

    Giorgis Christodoulou
    https://www.topontiki.gr/.../panagiotarea-i-niki-tis-nd.../
    Παναγιωταρέα: Η νίκη της ΝΔ εξαφάνισε αμπέχονα και αφάνες - Δεν ντύνονται σα να πηγαίνουν λαϊκή | topontiki.gr

    Harry Gordon
    Εδω ο κοσμος καιγεται κ το μνι χτενιζεται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σχόλια από το fb στο ποστ για την Αλίκη Βουγιουκλάκη...

    Εύα Αθανασοπούλου
    Προτυπο σκληρής επαγγελματια; επιχειρηματία, φιλόδοξης γυναίκας. Ταλαντούχας μεν, αλλά αδίστακτης. Η γλυκια φατσούλα, φωνούλα και το ναζι απατούσαν. Ίσως η πρωτη που αντιληφθηκε και υπηρετησε το εγχωριο star system. Μεγαλωσαμε με τις ταινίες της, μπήκε στο σπίτι μας, την αγαπλησαμε, μεγαλώνοντας όμως ακόμα πιο πολύ εκτιμήσαμε αλλους καλλιτέχνες που ειχσν να πουν πολλά και ως άνθρωποι και ως κοσμοθεωρηση....Έτσι η Αλίκη μέσα στη λάμψη της επι της ουσίας ξεθώριασε.

    Konstantinos Mylonas
    Και εγώ έχω κάνει κάποιες σκέψεις απομακρυνομενος από τις στερεοτυπικες κριτικές που λάμβανε. Στις πρώτες ταινίες έπαιζε πολύ θεατρικά με τεχνική. Ακόμα και στην εκφορά του λόγου φαίνεται. Πχ στην Αστέρω. Από το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο κ μετά ξεκίνησε η μανιέρα σε συγκεκριμένο τύπο.Η μανταλενα θεωρώ είναι η καλύτερη ταινία της. Μου θυμίζει ιταλικο κινηματογράφο. Το άλλο που σκεφτόμουν είναι πως απέναντι στην Βουγιουκλάκη υπήρχε ένας ρατσισμός φύλου.Κατηγορηθηκε ότι έπαιζε εμπορικούς ρόλους για να πουλάει.Αυτή η κατηγορια γιατί όμως δεν συνόδευσε άλλους πετυχημένους ηθοποιούς όπως πχ ο Κώστας Βουτσάς ο οποίος πέραν του συγκεκριμένου τύπου που δεν άλλαζε σε καμία ταινία, την δεκαετία του 80 πρωταγωνιστησε σε δεκάδες χαμηλής αισθητικής βιντεοταινίες αλλά και σε κακές παραστάσεις στο θέατρο. Γιατί δηλαδή το στίγμα του εμπορικού χωρίς περιεχόμενο συνόδευσε μόνο την Βουγιουκλάκη;Η κριτική επίσης ότι εδώ είχαμε χούντα και εσύ έπαιζες χαζό ταινίες γιατί συνοδευσε μόνο την Βουγιουκλάκη; Οι υπόλοιποι τι έκαναν; Άλλο που μου ήρθε στο μυαλό είναι πως όταν έβλεπε η 18 μηνών κόρη μου την σκηνή με το νιάου βρε γατούλα σκέφτηκα ότι καμία άλλη ηθοποιός δεν θα μπορούσε να αποτυπώσει τόσο γνήσια την αίσθηση της χαράς και της αθωότητας όπως το κάνει σε αυτή την ταινία. Τέλος την είχα δει μικρός στην μελωδία της ευτυχίας και θυμάμαι πόσο λαμπερή ήταν και πόσο επίσης έκλεινε το μάτι στο κοινό υποδυόμενη την Βουγιουκλάκη και όχι τον ρόλο εκείνο. Σίγουρα η λατρεία που δέχτηκε την σφραγισε από ένα σημείο κ ύστερα στην ποιότητα του παιξίματος της. Σίγουρα δεν είναι του γούστου μου. Αυτή που θα ήθελα να έχω δει στο θέατρο είναι η Λαμπέτη και η Αρώνη.

    Θανάσης Ζελιαναίος
    Παράτα τη Βουγιουκλάκη και ασχολήσου με την Προκοπίου να ξανανιώσεις!

    Ntinos Dimatatis
    Και με την Ζέτα Αποστόλου ....!!!

    Konstantinos Mylonas
    Πιο συγκεκριμένα θεωρώ είναι η μόνη που έπαιζε το ρόλο της ναζιάρας χωρίς να κρύβει κάποιο υπονοούμενο βλέπε Γερονικολού. Ήταν η απόλυτη αθωότητα. Αυτό δεν ειναι εύκολο.

    Kostas Karabetsos
    Ισμηνη Καλεση...cult αλλα τουρμπο....ναζι...

    Manolis Gialyrakis
    Μεγάλη προσωπικότητα... Ακόμη κι οι αρκούδες στις πλατείες την εμιμούντο....

    Dimitris Stratakis
    Ταινιαρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σχόλια από το fb στο ποστ "Να μαθαίνετε μπουρτζόβλαχοι"...

    Nikos Zozos
    Που γράφτηκε αυτό το διαμάντι;

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Σε γνωστή φιλομοναρχική σελίδα...

    Ανδρεας Μπικουβαρακης
    «Εκπροσωπείτε»

    Παναγιώτης Μπικάκης
    Ζαμπούνης likes it!

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Υπάρχουν και ανθυποζαμπούνηδες.

    Παναγιώτης Μπικάκης
    Ναι, κανονικά και με το νόμο, ευρέθη, "κατσαρομάλλης".

    Ilias Papavlopoulos
    "Το δείπνο προς τιμήν αρχηγούς κράτους". Αίεν αριστεύειν!

    Kostas Sierros
    Δηλαδή να σηκώσεις πανό για τα Μάρμαρα (αυτά που μας έκλασαν προχτές άλλη μια) δεν παίζει?

    Takis Psaltis
    λόγω ευαισθησίας στα flash back .....

    Sakis Bwanas
    εκπροσωπείτΕ... καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σχόλια από το fb στο ποστ για τον ποιητή Χρήστο Μπράβο...

    Ntinos Sarandopulos
    https://www.thessmemory.gr/εικοστοσ-αιωνασ/λογοτεχνία/ο-δεσκατιώτης-ποιητής-χρήστος-μπράβο/
    Ο Δεσκατιώτης ποιητής Χρήστος Μπράβος και οι δεσμοί χώματος και αίματος | Η Θεσσαλονίκη του Χρίστου Ζαφείρη

    Pantelis Tsalouchidis
    Εξαντλημένο από χρόνια, κάπου το έχω σε φωτοτυπίες.

    Kostis Chatzigeorgiou
    Υπάρχει στο βιβλίο που επιμελήθηκε ο Χρήστος Δανιηλ

    Pantelis Tsalouchidis
    Τέλεια, στη λίστα πάνω πανω

    Κωνσταντίνος Κωστέας
    Υπέροχο. Το έχω αγοράσει, Παντελή.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Υπάρχει κι αυτός ο ενδιαφέρων δίσκος από το 1989-90, όχι από το 1986, όπως γράφεται στο σάιτ...
    DISCOGS.COM
    Πάρις Παρασχόπουλος Ποίηση Χρήστος Μπράβος Τραγούδι Όλγα Αθανασιάδου – Καταγωγή Της Νύχτας - Έργο Για Φωνή Και Κιθάρα (1986, Vinyl)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σχόλια από το fb στο ποστ για τον Παναγιώτη Τζανετή...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    https://www.youtube.com/watch?v=2NJL4rIVLx8
    ΔΩΣ ΜΟΥ - ΠΑΝΟΣ ΤΖΑΝΕΤΗΣ

    Ιωάννα Κλ.
    Και για μένα, από τα αγαπημένα μου δισκάκια!!!!! (αχ...και το'χα χρυσοπληρώσει το '93......) ~~~ Ζαμπετέικο, βέβαια...

    George Floudas
    Φώντα για μένα ο Τζανετής είναι το απόλυτο pop icon. Σπάνια ομορφιά, Τσαρουχικού τύπου, σπάνια φωνή, και easy και γνήσιο λαϊκό, σπάνιο attitude, χωρίς επεξήγηση... καταλαβαινόμαστε νομίζω....
    Το καλύτερο του θα είναι πάντα αυτό το κομμάτι που άκουγα τις Κυριακές στο ραδιόφωνο, δεκαετία 70, να έρχεται από τις κουζίνες των γύρω σπιτιών στο χωριό που μεγάλωσα. Το άκουγαν οι μαναδες μας όταν μαγείρευαν. Συνήθως κρέας με πατάτες στο φούρνο.Υπέρ bossa!
    https://youtube.com/watch?v=_7PDhEimyOM&feature=share
    Π.Τζανετής - Τι σού 'κανα και μ' εγκατέλειψες

    Dimitris Patokos
    Πράγματι έξοχο!!! Φώντα ευχαριστούμε πολύ!!! (Να αναφέρω εδώ και την εξαιρετική εκτέλεση του Τζανετή στο «Ξεγυμνωστε τα σπαθιά» που έχω σε ένα πορτοκαλί, νομίζω, polydor δισκάκι...)

    Evangelos Vangelis Anagnostopoulos
    Περιστεριώτης ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "19/3/2021
    ...Ένα αριστούργημα, που διαρκεί λίγο πάνω από ενάμισι λεπτό..."

    Φοβερό! Βρε, λες να επηρεάστηκε από αυτό ο Τζάρμους για το ξεκίνημα της "Παγίδας του Νόμου";

    Χρήστος Δ. Τσατσαρώνης
    www.badsadstories.blogspot.gr
    www.badsadstreetphotos.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή