το θρυλικό τραγούδι του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ «Το γελαστό παιδί» είχε ακουστεί στην Ελλάδα επί δικτατορίας; – η αναπάντεχη συνεργασία Μίκη Θεοδωράκη και AL BANO, σε δισκογραφία και κινηματογράφο, με αφορμή τα 96α γενέθλια του μεγάλου μας συνθέτη

«Το γελαστό παιδί» είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Ένα θρυλικό, ένα ιστορικό τραγούδι, που πάντα, μέσα στις δεκαετίες, βρίσκει τον τρόπο να γίνεται επίκαιρο, και να ξανατραγουδιέται μαζικά από τον κόσμο.
Με αφορμή τα 96α γενέθλια του μεγάλου μας συνθέτη (ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε, ως γνωστόν, στις 29 Ιουλίου 1925, στην Χίο) είπαμε να ξετυλίξουμε μια ιστορία, που θα μας οδηγήσει σιγά-σιγά προς ένα αναπάντεχο τέλος. Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Για πρώτη φορά «Το γελαστό παιδί» είχε ακουστεί στο θεατρικό έργο του ιρλανδού ποιητή και συγγραφέα Brendan Behan (1923-1964) «Ένας Όμηρος», σε μετάφραση Βασίλη Ρώτα, έργο που είχε ανεβεί από το Κυκλικό Θέατρο του Λεωνίδα Τριβιζά (Δημοκρίτου και Αλ. Σούτσου) στις 12 Απριλίου 1962.
Το έργο είναι εμπνευσμένο από το επαναστατικό παρελθόν του συγγραφέα, που ως μέλος του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA), είχε ζήσει και νοιώσει από πολύ μικρός την βία του κατακτητή. Με λίγα λόγια η ιστορία...
Ένας βρετανός στρατιώτης αιχμαλωτίζεται από τον Δημοκρατικό Στρατό και κρατιέται σαν όμηρος. Πρόκειται, δε, να τουφεκισθεί, αν οι Βρετανοί εκτελέσουν έναν Ιρλανδό, καταδικασμένο ήδη σε θάνατο λόγω «τρομοκρατίας». Η δράση τοποθετείται σ’ ένα χαμαιτυπείο του Δουβλίνου, σ’ ένα μπορντέλο, που ανήκει σε έναν παλιό επαναστάτη – ένα μέρος που, συν τοις άλλοις, αποτελεί και την φυλακή για τον βρετανό όμηρο.
Ο χώρος και οι άνθρωποι που συχνάζουν εκεί αποτελούν μια μικρογραφία της κοινωνίας, και κάπως έτσι το δράμα αποκτά κι άλλες διαστάσεις ιλαροτραγικές, καθώς ο αγώνας για ανεξαρτησία μπερδεύεται με το ποτό και την κραιπάλη, η ανάγκη για ελευθερία με την φενάκη και την αυταπάτη, όπως και ο έρωτας με την απαξίωσή του, ενόσω η ζωή αναμετριέται με τον θάνατο.
Στην παράσταση έπαιρναν μέρος οι ηθοποιοί Κώστας Μπάκας, Νέλλη Αγγελίδου, Χρήστος Πάρλας, Τασσώ Καββαδία κ.ά., με τα τραγούδια να ακούγονται από την Ντόρα Γιαννακοπούλου, με την συνοδεία της κιθάρας του Δημήτρη Φάμπα.

Την επόμενη χρονιά (1963) «Το γελαστό παιδί» θα ακουγόταν από την Ντόρα Γιαννακοπούλου και στην μουσική παράσταση «Μαγική Πόλις», που είχε ανεβεί στο Θέατρον Παρκ, τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς.
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/gelasto-paidi-eihe-akoystei-thryliko-tragoydi-toy-miki-theodoraki-stin-ellada-epi