Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

HEAVEN AND HELL το ωραιότερο ελληνικό heavy metal του ’80

Ήταν να γίνει και αυτό, και έγινε. Να βγει δηλαδή και επίσημα σε δίσκο το «χαμένο» session των Heaven and Hell – ίσως του καλύτερου «μεταλλικού» γκρουπ, που εμφανίστηκε στην Ελλάδα στα άγονα χρόνια της δεκαετίας του ’80. Δηλαδή για μένα είναι σίγουρα το καλύτερο (μαζί με τους Foxes ίσως), και αυτό το λέω από τότε που τους πρωτάκουσα, στις αρχές εκείνης της δεκαετίας. Φυσικά, από τα early 80s μέχρι σήμερα έχουν συμβεί κοσμογονικές αλλαγές στο heavy metal (και στο ελληνικό heavy εννοείται), θαρρώ όμως πως και οι τωρινοί μεταλλάδες, που τους αρέσει να τιμούν την ιστορία, θα τιμήσουν δεόντως και αυτό το εξαιρετικό συγκρότημα, που κατάφερε να αφήσει γερό ίχνος σε μιαν εποχή που ήταν γεμάτη με ένταση και πάθη (γύρω από τη μουσική) και, δυστυχώς, με συμβολικό ενδιαφέρον για τη μεταλλική δισκογραφία.
Έτσι, δεν είναι καθόλου παράξενο το γεγονός πως οι Heaven and Hell, στον καιρό τους, κατόρθωσαν να εκδώσουν ένα μόνο τραγούδι, το “Heaven and hell 1”, στην ιστορική συλλογή “Happening 82” [Happening Records, 1982], ενώ δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη και οι συμμετοχή τους, ως Δαναοί, στο άλμπουμ του George LoukasIl Silenzio” στη Venus, το 1981.
Σ’ αυτά τα τρία sessions, ας τα πούμε έτσι, η line-up του γκρουπ δεν ήταν η ίδια. Έτσι, στους Δαναούς (άνοιξη του ’81), είναι παρόντες οι Μιχάλης Νικολαΐδης κιθάρες, Γιώργος Γιαμονίτης μπάσο και Γιώργος Γιαρέλης ντραμς, στο τραγούδι του Happening οι τρεις προηγούμενοι συν τον τραγουδιστή Αντρέα Ριγανά (ηχογράφηση Δεκέμβρης ’81), ενώ στο LP των Vinyl Mania / B-otherSide (εγγραφή από το δεύτερο μισό του 1982 πια) οι Μιχάλης Νικολαΐδης σύνθεση, στίχοι, κιθάρες, Δημήτρης Δημητριάδης μπάσο, Τάκης Λιαμαρκόπουλος ντραμς και Νικήτας Κωβαίος τραγούδι. Αυτή η τελευταία ήταν και η καλύτερη φάση των Heaven and Hell, εκείνη τέλος πάντων που έδωσε και τα τραγούδια του άλμπουμ Heavy Remastered, τυπωμένο τώρα από τις Vinyl Mania και B-otherSide σε 250 αντίτυπα.
Διαβάζουμε στο ένθετο, που συνοδεύει το άλμπουμ, γι’ αυτή τη φάση των Heaven and Hell: «Από τις πρώτες πρόβες η δυναμική και ο ήχος του γκρουπ παίρνει άλλη διάσταση. Η επίδοση στα live είναι θεαματική. Το γκρουπ πλαισιώνεται από μια νεαρή χορεύτρια, την Σίλια και ένα φανταστικό νεαρό ηθοποιό, τον Τζίμη, έτσι το show είναι πολύ θεατρικό (κεριά, ανθρωποθυσίες [σ.σ. βάλτε ρε παιδιά κανένα εισαγωγικό εδώ πέρα, για να μη βάλω sic], τσόπερ μοτοσυκλέτες στο πάλκο κ.λπ.) και το κοινό αποθεώνει κάθε φορά το γκρουπ με ενθουσιασμό».
Ήταν λογικός ο ενθουσιασμός. Στην Ελλάδα δύσκολα άκουγες τέτοιον ήχο εκείνη την εποχή – μόνον οι Vavoura Band είχαν αυτό το heavy άκουσμα, στα πιο σκληρά κομμάτια τους, όμως υπολείπονταν σε τραγουδιστή. Καλός ήταν ο Βαβούρας, εν πάση περιπτώσει, αλλά όχι με τα αναγκαία… Ozzy επιχρίσματα, που είχε ο Κωβαίος αλλά και γενικότερα το συγκρότημα, που ακουγόταν εντελώς μέσα στην «σαμπαθική» παράδοση. Εντάξει οι Black Sabbath υπήρξαν μια σαφής επιρροή για τους Heaven and Hell, αλλά ο φίλος του metal μπορεί να διακρίνει κι άλλες επιρροές από πιο… soft ακούσματα, όπως Rory Gallagher ας πούμε.
Όλα λειτουργούσαν άψογα λοιπόν σ’ αυτό το γκρουπ, που καταγράφεται εδώ σε εφτά «μεταλλικά» άσματα, που διαθέτουν πολλά από τα προτερήματα των αναγνωρισμένων γκρουπ του είδους. Εντάξει, η τότε παραγωγή να ήταν λίγο καλύτερη –όχι πως δεν είναι για τα ελληνικά δεδομένα και για μια, σε κάθε περίπτωση, αποψυγμένη ταινία 35 ετών– και όλα θα ήταν τέλεια. Κυρίως θα ήταν τέλεια για τους Heaven and Hell, ένα συγκρότημα που με κομμάτια όπως το “Slaves of heaven” ή το “Trash (με τον Γιάννη Γιοκαρίνη να βγάζει στο πρώτο ήχο σαν εκείνον του εκκλησιαστικού οργάνου! – εντελώς doomy φάση!) θα μπορούσε να κάνει παντού καριέρα.
Τέλος πάντων. Τα χρόνια πέρασαν. Οι ευκαιρίες χάθηκαν. Αλλά και αυτό που απομένει τώρα δεν είναι ασήμαντο. Η δόξα και η τιμή εννοώ.  

16 σχόλια:

  1. Ioannis Karr
    και γαμω τις φασεις που βγηκε και ρισπεκτ γιατι ηταν (αν οχι οι πρωτοι) απ'τους πρωτους ,αλλα τα 80'ς μας εδωσαν λιγα αλλα απειρως καλυτερα πραματα απο τους Heaven & Hell,απλα επρεπε να ψαξεις λιγο πιο πανω απο την Αθηνα για να τα βρεις....

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Λέμε για το ελληνικό heavy metal εδώ. Δεν ξέρω τι εννοείς με τα απείρως καλύτερα πράγματα και τα πιο πάνω από την Αθήνα. Ελπίζω να μην είναι αυτό που φαντάζομαι…

    Ioannis Karr
    εννοείται για ελληνικο Heavy Metal .ειλικρινα δεν ξερω τι φανταστηκες αλλα αποκλειεται να ειναι αυτο που εννοω εγω

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Ε πες τι εννοείς τότε, για να μη μιλάμε με γρίφους. Αν θέλεις βέβαια...

    Ioannis Karr
    για να μην κουραζω θα αναφερω μονο τους Denial Price απο Λαρισα.εδρασαν λιγα χρονια αργοτερα (απο '86 και μετα) και οποιος ετυχε να τους δει live τοτε καταλαβαινε οτι ειχε μπροστα του το μοναδικο ελληνικο γκρουπ ισαξιο πολλων συγκροτηματων του εξωτερικου.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Εντάξει, εδώ μιλάμε για το '81, τόσο νωρίς. Όχι για το '86. Υπάρχουν πάμπολλα ελληνικά μέταλλα από 'κείνη την εποχή, αλλά εδώ μιλάμε για κάτι άλλο.

    Ioannis Karr
    Και εγω για κατι αλλο μιλαω.εσυ εγραψες για το καλυτερο και οχι για πρωτο.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Και καλύτερο για μένα.

    Ioannis Karr
    Σεβαστο. Αν και δε ξερω τι εχεις ακουσει για να κανεις την συγκριση

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Όλα τα βασικά. Και πολλά μη βασικά.

    Ioannis Karr
    80ς ελληνικο Μεταλ χωρις D.P ειναι σαν ελληνικα σιξτις χωρις Οlympians

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Τους έχω ακούσει. Ξαναλέω, όμως, πως ήχος σαν τον σκοτεινό και doomy των Heaven and Hell δεν υπάρχει.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Μπορώ να σου πω κι εγώ για τους Death Courier από την Πάτρα, που τους έβλεπα στα τέλη 80s, αλλά επιμένω για τους Heaven and Hell.

    Ioannis Karr
    Αλλη φαση οι Courier αλλα και παλι ενιωθες οτι ακουγες ελληνικο γκρουπ με ολα τα στραβα της εποχης

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Επειδή υπάρχουν πολλά είδη στο μέταλλο δεν βρίσκεται άκρη. Εγώ πάντως είμαι του occult / doomy περισσότερο... Necromantia και τέτοια (emoticon με χαμόγελο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΦΩΝΤΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Μιχάλη.
      Εγώ τα έχω πει και από παλιότερα (πριν 6 χρόνια) όπως ξέρεις...

      http://diskoryxeion.blogspot.gr/2011/05/blog-post_30.html

      Διαγραφή
    2. Το ξερω γιατι παντα σε παρακολουθω και σε διαβαζω.Τωρα το πρωτος η δευτερος η καλυτερος η λιγοτερο καλος δεν εχουν σημασια.Καλως η κακως τα κομματια γραφτηκανε το '81.Ο χρονος εδειξε οτι αντεχουνε ακομα αφου ο δισκος ειχε τετοια αποδοχη.Καλη ακροαση λοιπον και σε οσους δεν τον εχουν ακουσει.

      Διαγραφή
  3. Ήταν η μπάντα που στις αρχές των 80s είχε συσπειρώσει τους πιο φανατικούς Αθηναίους σκληροροκάδες της εποχής. Η πόρωση στα lives τους χτύπαγε κόκκινο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις

    1. Και τα χουλιγκανια της εποχης.Φιλε στο SKYLAB συνυπηρχαν Αεκτζηδες - Παναθηναικοι και Ολυμπιακοι και δεν ανοιγε μυτη.Εγω σαν Αεκτζης παρακολουθουσα με πολλα φιλαρακια αγωνες και απο την 13 και απο την 7.

      Διαγραφή
  4. Ηταν απο καποια συγκεκριμενη περιοχη της Αθηνας οι Heaven and Hell?Το εξωφυλλο.ειναι ολα τα λεφτα!μπραβο σε οποιον το επιμεληθηκε.Παντως και ο φιλος που αναφερε την Λαρισινη μπαντα τους Denial Price γκρουπαρα ηταν και δεν τους ηξερα,1981 με 86 τεραστια διαφορα για 80's να προσθεσω,να θυμισω τις πιο γνωστες για εκεινη την εποχη στους Αθηναιους Spitfire και Flames

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σχόλια από το facebook 1


    Ioannis Karr
    και γαμω τις φασεις που βγηκε και ρισπεκτ γιατι ηταν (αν οχι οι πρωτοι) απ'τους πρωτους ,αλλα τα 80'ς μας εδωσαν λιγα αλλα απειρως καλυτερα πραματα απο τους Heaven & Hell,απλα επρεπε να ψαξεις λιγο πιο πανω απο την Αθηνα για να τα βρεις....

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Λέμε για το ελληνικό heavy metal εδώ. Δεν ξέρω τι εννοείς με τα απείρως καλύτερα πράγματα και τα πιο πάνω από την Αθήνα. Ελπίζω να μην είναι αυτό που φαντάζομαι…

    Ioannis Karr
    εννοείται για ελληνικο Heavy Metal .ειλικρινα δεν ξερω τι φανταστηκες αλλα αποκλειεται να ειναι αυτο που εννοω εγω

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Ε πες τι εννοείς τότε, για να μη μιλάμε με γρίφους. Αν θέλεις βέβαια...

    Ioannis Karr
    για να μην κουραζω θα αναφερω μονο τους Denial Price απο Λαρισα.εδρασαν λιγα χρονια αργοτερα (απο '86 και μετα) και οποιος ετυχε να τους δει live τοτε καταλαβαινε οτι ειχε μπροστα του το μοναδικο ελληνικο γκρουπ ισαξιο πολλων συγκροτηματων του εξωτερικου.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Εντάξει, εδώ μιλάμε για το '81, τόσο νωρίς. Όχι για το '86. Υπάρχουν πάμπολλα ελληνικά μέταλλα από 'κείνη την εποχή, αλλά εδώ μιλάμε για κάτι άλλο.

    Ioannis Karr
    Και εγω για κατι αλλο μιλαω.εσυ εγραψες για το καλυτερο και οχι για πρωτο.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Και καλύτερο για μένα.

    Ioannis Karr
    Σεβαστο. Αν και δε ξερω τι εχεις ακουσει για να κανεις την συγκριση

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Όλα τα βασικά. Και πολλά μη βασικά.

    Ioannis Karr
    80ς ελληνικο Μεταλ χωρις D.P ειναι σαν ελληνικα σιξτις χωρις Οlympians

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Τους έχω ακούσει. Ξαναλέω, όμως, πως ήχος σαν τον σκοτεινό και doomy των Heaven and Hell δεν υπάρχει.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Μπορώ να σου πω κι εγώ για τους Death Courier από την Πάτρα, που τους έβλεπα στα τέλη 80s, αλλά επιμένω για τους Heaven and Hell.

    Ioannis Karr
    Αλλη φαση οι Courier αλλα και παλι ενιωθες οτι ακουγες ελληνικο γκρουπ με ολα τα στραβα της εποχης

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Επειδή υπάρχουν πολλά είδη στο μέταλλο δεν βρίσκεται άκρη. Εγώ πάντως είμαι του occult / doomy περισσότερο... Necromantia και τέτοια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σχόλια από το facebook 2

      Chris Papadakis
      Διαβάζοντας τα πρώτα σχόλια του Ioannis Karr και προτού φτάσω να στο σχήμα που εννοούσε με την φράση «καλύτερα πράγματα», το μυαλό μου πήγε αυθόρμητα στους Denial Price χαχα. Πράγματι μπάντα φαινόμενο, μα μιλάμε για μια ολόκληρη πενταετία μετά αν θέλουμε να αναφερθούμε στο 1986 την χρονιά που ξεκίνησαν, γιατί το πρώτο demo τους, βγήκε αργότερα, το 1989. Νομίζω ότι κάποιος αξίζει τον κόπο να γράψει για το -λιγοστό σε ποσότητα, αλλά με μεγάλη ποιότητα- Ελληνικό Prog / Power Metal της δύσης των 80ς - αρχές 90ς που άνθισε κυρίως στην επαρχία -με κέντρο αναφοράς την Λάρισα -Denial Price, Black Fate, Blade κτλ- μα και άλλες πόλεις όπως πχ τους Nemesis (Καβάλα). Σχήματα που τον καιρό της ενεργής δράσης τους -όπως και οι Ηeaven And Hell για να μην ξεχνάμε το αρχικό θέμα-, δεν δισκογράφησαν επίσημα μα ήταν προικισμένοι και με ταλέντο και με έναν πρωτοποριακό για τον ήχο αέρα και με καλούς μουσικούς. Σε μια Ελλάδα που -αναφορικά με την Metal σκηνή στο κομμάτι των συγκροτημάτων- ήταν στις δύο μεγάλες βάσεις της -Αθήνα, Θεσσαλονίκη- στραμμένη είτε στον κλασσικό Heavy ήχο, είτε στο Thrash είτε προς το τέλος της δεκαετίας του 80 στο πρώιμο ακραίο Metal, ήταν σχεδόν αεροπλανικό να βλέπεις μια χούφτα μπάντες από την επαρχία να παίζουν όπως οι Fates Warning των τριών πρώτων άλμπουμ για παράδειγμα ή να προσπαθούν να αφομοιωόσουν -με επιτυχία- ηχητικά τους Queensryche πχ! Και αυτό συνέβαινε -για να επιστρέψω στo αρχικό θέμα και στο σχόλιο του Φόντα (άλλο το 81 άλλο το 86)-, γιατί πλέον από τα μέσα των 80ς και μετά στην Ελλάδα έρχονταν μαζικά μια μεγάλη ποικιλία από Metal άλμπουμ και όποιος είχε αυτιά και όρεξη για ψάξιμο μπορούσε να ακούσει Fates Warning, Crimson Glory, Ryche κτλ. Και αυτό φάνηκε εν τέλη στα 90ς όπου έγινε έκρηξη και στο ακραίο αλλά και στο λυρικό Prog και στο Power Metal σχήματα made in Greece. Το 1981 όμως ήταν απόλυτα φυσιολογικό μια Metal μπάντα να έχει σαν βασική επιρροή τους... Black Sabbath ή σαν ένα starting point το Hard Rock των 70ς παιγμένο κάπως σκληρότερα -βλέπε ντεμπούτο Northwind-. Είμαστε ακόμα στα σπάργανα οπότε η σύγκριση με μετέπειτα -Ελληνικά- σχήματα ή τάσεις είναι ας πούμε κάπως αχρείαστη. Σπάω το κεφάλι μου να σκεφτώ κάτι σε ανάλογο -Black Sabbath- ύφος made in Greece πριν το 80, μου έρχεται στο μυαλό το The Curse των Vavoura Band (που το ακούμε ζωντανά παιγμένο από live κάπου στα 70ς σε εκείνο το ζωντανό CD στην Ikaros -αν και το εφτάρι των Vavoura Band στις αρχές των 80ς ουσιασιτκά και σε μεγάλο βαθμό είναι βασισμένο σε σχεδόν κλασσικό Metal riffing-, αλλά είπαμε θέλω να πάω στα 70ς-. Την απόπειρα την κάνω -φυσικά- με ηχογραφημένο υλικό που έχουμε μπορέσει να ακούσουμε. Δεν μου έρχεται στο μυαλό κάτι -είναι και 6 το πρωί- οπότε μάλλον θα αφήσω τους Heaven And Hell στη θέση που αναπαύονται χρόνια, δηλαδή του πρώτου σχήματος που έδωσε ηχογραφημένα δείγματα Heavy Metal γραφής στις αρχές του 80. Δεν ξέρω τελικά αν έχει σημασία η «πρωτιά», είναι γεγονός στους μεταλλάδες αρέσουν οι αγώνες δρόμου. Μακάρι να έρθουν στο φως και άλλα γκρουπ της εποχής -70ς, early 80ς- που έχουν στο συρτάρι πρόβες ή δοκιμαστικές ηχογραφήσεις και ηχητικά οδεύουν προς ή επικεντρώνονται στο Μέταλλο. υγ. Φόντα αν μου επιτρέπεις μια μικρή διόρθωση επάνω στην κουβέντα που γίνεται: Οι Necromantia παίζουν Black Metal. Είναι δε τόσο συνυφασμένοι με αυτό το είδος, που σχεδόν τους αδικούμε αν τους κατατάξουμε κάπου αλλού. Θεματολογικά ναι είναι occult. «Η μανία των μεταλλάδων με τις ταμπέλες», θα μου πεις; Πες το και έτσι, αν και καμιά φορά χρησιμοποιούνται εντελώς λάθος-πχ στo post του Κοντορεβυθούλη όλες οι μουσικές ταμπέλες στα σχόλια που κάνουν τρίτοι κάτω από το κείμενο έχουν χρησιμοποιηθεί λάθος.

      Διαγραφή
    2. Σχόλια από facebook 3

      Ioannis Karr
      Ακριβως ετσι ειναι οπως τα λες Chris Papadakis. Δοξα το Βεζελβουλ εχω επιγνωση το ποσο μεγαλη διαφορα ειχε το 81 απο το 86 αλλα ο τιτλος εγραφε το " καλυτερο των 80ς" και οχι του πρωτου μισου των 80ς ας πουμε.Ειναι και λιγο αυτη η μανια των Μεταλλαδων να....τα ξερεις.Επισης να αναφερω ακομα ενα γκρουπ που εδρασε στη Λαρισα στα 90ς με προγκ προσανατολισμο , τους Dorian Gray.Οι Blade ηταν κατα βαση Κοζανιτες ( με Λαρισαιο τραγουδιστη)

      Ioannis Karr
      και κατι τελευταιο .επειδη ξερω οτι διαβαζει Φωντα και Δισκορυχειο ,θα ηθελα να επισημανω και την τεραστια συμβολη του Costis Drygianakis στο Λαρισινο Prog Metal των '90s.

      Spyros Diastimikos στον Chris Papadakis
      Σωστά όλα αυτά αλλά εκείνη την εποχή ΔΕΝ υπήρχε άλλο εγχώριο μέταλλο που να συσπείρωσε το ολιγάριθμο κοινό των τότε μεταλλάδων (οι Μωβ ήδη το 1981 άρχισαν να φέρνουν προς Magnum για να καταλήξουν στο AOR και οι Northwind ήταν προς hard rock μεριά). Ίσως -αν στύψω πολύ το κεφάλι μου- κανά χρόνο πιο νωρίς οι Eqvus (από Χολαργό νομίζω), που προσπάθησαν μια εποχή να φέρουν προς Rush του Caress of Steel, αλλά χάθηκαν άδοξα και χωρίς ίχνος πέρα από μερικά lives. Αλλά οι Heaven & Hell ήταν μακράν οι σκληρότεροι -και με image (σημαντικότατο για το είδος τότε). Γενικά μιλώντας πάντως, στο metal το άλμα που έγινε την τριετία 83-86 ήταν τεράστιο για τα δεδομένα των συγκροτημάτων. Μέχρι τότε ήταν πέτρινα τα χρόνια... όποιος είχε δίσκους AC-DC, Scorpions, Ted Nugent, Judas Priest ήταν δαχτυλοδεικτούμενος από τη δικτατορία των Ντορσάδων.

      Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον στον Chris Papadakis
      Πού είναι το λάθος όταν γράφω occult / doomy για τους Necromantia, όταν είναι και τα δύο; Εγώ δεν έδωσα genre, αλλά χαρακτηριστικά της μουσικής τους. Όλα ξεκίνησαν στην Ελλάδα από τους Socrates και το On the Wings. Λέμε '73 τώρα, όταν όλοι οι άλλοι ήταν αγέννητοι ακόμη.

      Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
      Socrates Drank The Conium - Death Is Gonna Die (1973)
      https://www.youtube.com/watch?v=4Vt3fkiYRDg

      Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
      Κι αν θες ελληνικό στίχο είναι αυτοί εδώ από την ίδια εποχή...
      Κάστορες «Εδώ Πολυτεχνείο»
      https://www.youtube.com/watch?v=tXrO9XMJx9c

      Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
      Από τους οποίους βούτηξαν μέχρι και οι Iron Maiden…
      Iron Maiden- Running Free
      https://www.youtube.com/watch?v=80Hyz4pOXtE

      Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
      Και θα πω και το εξής. Η μεγαλύτερη επιρροή για το ελληνικό hard rock της εποχής, πρώτο μισό του '70, ήταν οι Mountain και οι West, Bruce & Laing. Αυτός ο δίσκος... https://www.discogs.com/West-Bruce-Laing.../release/6299036
      West, Bruce & Laing - Why Dontcha
      Label: Polydor International - 2383 187 • Format: Vinyl LP, Album • Country: Greece • Genre: Rock…

      Ioannis Karr
      Τελικα μιλαμε για το πρωτο η για το καλυτερο ρε παιδια? ( μη μου πεις και τα δυο,χαχαχα) Παντως το σιγουρο ειναι οτι το γκρικ μεταλ του δευτερου μισου των 80ς ουτε τους Socrates ειχε στο μυαλο ουτε τους Kastores ( ενταξει μεγιστα κλεφτρονια οι Αρομεντε)

      Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
      >>Παντως το σιγουρο ειναι οτι το γκρικ μεταλ του δευτερου μισου των 80ς ουτε τους Socrates ειχε στο μυαλο ουτε τους Kastores<< Φυσικά, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν ήταν οι αληθινοί πρωτοπόροι στην Ελλάδα (οι Socrates και οι Κάστορες).

      Διαγραφή
    3. κανείς όμως δεν αναφέρει τους Vice Human Άδικο

      Διαγραφή
    4. Πες τα ρε ανώνυμε, διαβάζω σεντόνια και δεν αναφέρθηκαν οι Vice Human!

      Διαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πότε έπαιξαν οι BOC στη Θεσσαλονίκη με σαπόρτ τους Heaven and Hell;

      Διαγραφή




    2. Αν και κάμποσα χρόνια μεταλλάς - και διαβασμένος όπως νόμιζα..- θεωρούσα πρώτη "καθαρόαιμη¨ελληνική μεταλ μπάντα τους Northwind. Αγνοούσα την ύπαρξη των Heaven and Hell.
      Αυτό που άκουσα εδώ είναι αρκετά καλό γενικά, και...αστρονομικά καλό για τον τότε ελληνικό χωροχρόνο - δεν μου έκαναν εντύπωση στο λάϊβ. Μια χαρά το LP θα το πάρω, έχω να πω.

      Γενικότερα , κάτι που με "καίει": η Σαμπαθίλα, σαν τάση, δεν ήταν τόσο κυρίαρχη στο μεταλ των 80ς. Ούτε εδώ , ούτε έξω. Στην Αγγλία το NWOBHM περισσότερο επηρρεάστηκε από UFO ή Lizzy ( και οι κιθαρίστες από τον Blackmore , τον Schenker και τον Page, ακόμα και τον Van Halen μ'αυτή τη σειρά), ακόμα και το prog παρά από τους Sabbath. Ειδικότερα για το "θανατερό" occult image περισσότερο οφειλόταν στις ταινίες της Hammer Horrors παρά σε κάποια μπάντα (..πριν βιαστείτε σκεφτείτε λίγο τί σχέση μπορεί να έχουν οι στίχοι των Sabbath με αυτούς των angel Witch ας πούμε). Ελάχιστές μπάντες έφερναν στο νου τους Sabbath το '79-'80, κάπως περισσότερες τους Priest, και οι υπόλοιποι είπαμε.. ( Οι μόνοι που ίσως θύμιζαν πολλούς αλλά ήταν "δικοί τους" ήταν οι Maiden..).
      Νομίζω ότι ήταν το σουξέ του Ozzy στην αμερική που έφερε πολλούς πιτσιρικάδες κοντά στους Σάμπαθ, και πυροδότησε εν τέλει από τα μέσα- τέλη των 90ς μια δεύτερη καριέρα γι'αυτή τη μπάντα. Θυμηθείτε ότι "καθαρόαιμοι" σαμπαθικοί τη δεκαετία του 80 στις ΗΠΑ ήταν μόνο οι καλτ Trouble και St.Vitus, ενώ στην Αγγλία δεν ξέφυγαν από τα όρια της γειτονιάς τους ούτε οι Witchfinder General ούτε οι Pagan Altar ή οι Desolation Angels που είπε ένας φίλος.

      Διαγραφή
  7. Ώπα ρόμπα έγινα!!!!
    Άλλη μπάντα άνοιξε το Φλεβάρη του 2014 τους BoC - ανάθεμα τα γεράματα!!!! Σπεύδω να διορθώσω

    ΑπάντησηΔιαγραφή