Στο κέντρο της παγκόσμιας jazz, στη Νέα Υόρκη, και πιο συγκεκριμένα στο Brooklyn, βρέθηκε (και) ο πολωνός
κιθαρίστας Rafał Sarnecki και από ’κει μας στέλνει το πιο πρόσφατο CD του, που έχει τίτλο “Climbing Trees” [Outside in Music, 2018] (ένας τίτλος που σχετίζεται μ’ έναν παιδικό
φόβο του, να σκαρφαλώνει στα δέντρα, και που η μουσική ίσως τον βοήθησε να τον
ελέγχει). Σ’ αυτό το άλμπουμ, λοιπόν, που είναι το τέταρτο προσωπικό του, ο Sarnecki συνεργάζεται με γνωστούς και
λιγότερο γνωστούς μουσικούς, που ζουν και παίζουν στη Νέα Υόρκη (Lucas Pino τενόρο, μπάσο κλαρίνο, Bogna Kicińska φωνή, Glenn Zaleski
πιάνο, Rick Rosato
μπάσο, Colin Stranahan
ντραμς), προτείνοντας μια δεκάδα αποκλειστικώς δικών του συνθέσεων.
Υπάρχουν διάφορα tips, διάφορα σημεία που κάνουν τις συνθέσεις του Sarnecki να ξεχωρίζουν.
Ένα
πρώτο αφορά στη γυναικεία φωνή. Οι βοκαλισμοί της Bogna Kicińska προσφέρουν-προσθέτουν στο
“Climbing Trees”
μιαν… άγρια ομορφιά. Έπειτα είναι τα παιξίματα – με τον Sarnecki, βασικά, να πρωταγωνιστεί στην
επεξεργασία και διευθέτηση των μελωδιών, όπως και στο «άπλωμα» των soli. Ταχύτατοι δακτυλισμοί
από τον Πολωνό και αλλαγές ακόρντων πάνω σε ποικίλων υφών κλίμακες, έχοντας
δίπλα του το πιάνο του Zaleski
και τα πνευστά του Pino,
που παίζουν συχνά σε ρυθμική συμφωνία (συμπαρατάσσονται δηλαδή με το κατ’
εξοχήν ρυθμικό τμήμα).
Έπειτα είναι τα επιμέρους στοιχεία των συνθέσεων, που
φανερώνουν τη σοβαρή δουλειά που έχει γίνει και σ’ ένα επίπεδο επιρροών. Για
παράδειγμα στο “Little dolphin”
(που αποτελείται από τρία μέρη) ο Sarnecki παίζει κινέζικες κλίμακες (αναφορά σ’ ένα ταξίδι του
στην Κίνα), με την Kicińska
να αυτοσχεδιάζει, με τη φωνή της, μ’ έναν εντυπωσιακό τρόπο. Στο “Homo sapiens” έχουμε μία
περισσότερο «πνευματική» προσέγγιση, μια μίξη «στοχαστικής» jazz και jazz «δωματίου»,
με το “Hydrodynamics”
να αναπτύσσεται μέσα από περισσότερο δυναμικές φόρμες.
Συνοπτικώς θα γράφαμε για ένα CD με πλουσίως
σπαρμένες «εκπλήξεις», που τo
μετατρέπουν σε κάτι με αληθινό ενδιαφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου