PHIL HAYNES τριπλή παρουσία ενός σημαντικού τζαζ ντράμερ

Όπως είχαμε γράψει πριν κάποιο καιρό: «Ο ντράμερ Phil Haynes δεν είναι χθεσινός. Βρίσκεται πάνω από 30 χρόνια στη σκηνή και δισκογραφεί από το 1986, καθώς υπήρξε μέλος του Paul Smoker Trio (με τον Paul Smoker στην τρομπέτα και τον Ron Rohovit στο μπάσο). Μάλιστα στο ντεμπούτο άλμπουμ τους, που είχε τίτλο “QB”, συμμετείχε και ο Anthony Braxton στο άλτο σαξόφωνο. Με το σχήμα αυτό ο Haynes θα πάει μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90, ενώ από το 1991 και μετά θα συνεχίσει τόσο με εμφανίσεις σε projects τρίτων, όσο και με τα προσωπικά του γκρουπ, με τα οποία θα γράψει μέχρι σήμερα περισσότερα από δέκα άλμπουμ».

Αυτά ως εισαγωγή, πριν δούμε τις καινούριες εγγραφές του Phil Haynes που έφθασαν στα χέρια μας πριν από λίγες μέρες…

NO FAST FOOD (DREW GRESS, PHIL HAYNES, DAVID LIEBMAN): Settings for Three [Corner Store Jazz, 2018]

Το No Fast Food είναι ένα τζαζ-τρίο, το οποίο αποτελούν οι Drew Gress μπάσο, Phil Haynes ντραμς και David Liebman πνευστά. Αυτό το τρίο ηχογράφησε τον Ιανουάριο του 2016 ένα άλμπουμ υπό τον τίτλο “Settings for Three”, το οποίο, τώρα, αφιερώνεται στον τρομπετίστα Paul Smoker, που έφυγε από τη ζωή τον Μάιο εκείνης της χρονιάς. Παρότι η ηχογράφηση προηγήθηκε τού θανάτου τού Smoker φαίνεται πως ήταν επιβεβλημένη η (εκ των υστέρων) αφιέρωση, μιας και ο άξιος τρομπετίστας (συνεργάτης και του Anthony Braxton μεταξύ άλλων) υπήρξε ένα είδος δασκάλου για τον Haynes. Μάλιστα, και όλως περιέργως, η ηχογράφηση ανά σημεία ηχεί και κάπως σαν ρέκβιεμ για τον Smoker, αν κρίνουμε από κομμάτια όπως το “String theory” για παράδειγμα, που είναι βαρύ και κάπως… πένθιμο. Πέραν τούτου του συμπτωματικού…

Το “Settings for Three” περιλαμβάνει οκτώ συνθέσεις του Haynes, που διαρκούν λίγο πάνω από 41 λεπτά.

Το άλμπουμ ανοίγει με το εντυπωσιακό “El-Smoke”. Ένα δεκάλεπτο track, με το αναπάντεχο φλάουτο του Liebman στην αρχή, τον Gress να σολάρει αργά και με δύναμη, τον Liebman να ξαναμπαίνει «σπάζοντας» με το τενόρο του και με τον Haynes να παρακολουθεί από κοντά με συνεχή breaks. Ένα άλλο κομμάτι του σετ είναι το “Longer shorter”, που αποτελεί ευθεία αναφορά σ’ έναν αγαπημένο του Haynes, τον Wayne Shorter. Εδώ ο Liebman παίζει σοπράνο, με τον Haynes να στρώνει συνεχώς ένα πολυρυθμικό παιγνίδι (ο Elvin Jones θα αποτελεί πάντα την πιο προφανή αναφορά) και με τον Gress να «βαδίζει» σε γρήγορο τέμπο. Έξοχο κομμάτι, όπως έξοχο και εντελώς πρωτότυπο είναι και το “Shramba” (μια παραφθορά της samba), με τον Haynes και τον Gress να δημιουργούν ασταμάτητα ρυθμικά patterns, πάνω από τα οποία ο Liebman ίπταται μόνος του, με λιτό, αλλά περίτεχνο σόλο.

Γενικώς, το ρυθμικό τμήμα είναι πολύ μπροστά σ’ αυτό το CD (έχουμε να κάνουμε με μεγάλους μουσικούς κοντολογίς), που περαιτέρω… μεγαλώνουν και ελέω Liebman.

PHIL HAYNES & FREE COUNTRY: 60/69 - My Favorite Things [Corner Store Jazz, 2016/2018]

Το “60/69 - My Favorite Things” των Phil Haynes & Free Country είναι ηχογραφημένο τον Δεκέμβριο του 2014, είναι δισκογραφική παραγωγή του 2016, αλλά τώρα φαίνεται πως κυκλοφορεί για πρώτη φορά σε διπλό CD από την Corner Store Jazz. Τέλος πάντων… αυτά μικρή σημασία έχουν μπροστά στην ουσία και την αξία αυτού του project, που έρχεται να αποτίσει φόρο τιμής, μ’ έναν άψογο αισθητικώς τρόπο, στις αγγλοαμερικανικές μουσικές και τα τραγούδια της δεκαετίας του ’60 βασικά (pop, rock, soul, jazz, cinema scores κ.λπ.), μεταφέροντάς τα σε μιαν άλλη διάσταση – εκείνην μιας εκλεπτυσμένης jazz-pop, έτσι όπως αυτή καθοδηγείται από μερικούς σπουδαίους μουσικούς, που δεν κωλώνουν μπροστά σε τίποτα. Ποιοι αποτελούν τους Free Country; Ο τσελίστας και ενίοτε τραγουδιστής Hank Roberts, ο κιθαρίστας Jim Yanda, ο μπασίστας Drew Gress και ο ντράμερ/ενορχηστρωτής Phil Haynes. Και είναι οι τέσσερίς τους, που βρέθηκαν να παίζουν, ζωντανά φυσικά, σε κάποια ηχογραφική αίθουσα του Bucknell University, στην Lewisburg της Pennsylvania, αποτυπώνοντας σ’ ένα άλμπουμ αυτή την εξαιρετική στιγμή.

Οι Free Country δεν καταπιάνονται, για πρώτη φορά, με κάτι άλλο… περασμένων εποχών. To… έργο έχει ξεκινήσει το 1999 με το πρώτο μέρος, συνεχίστηκε με το Free Country II: The Way the West Was Won το 2011 (στα δύο άλμπουμ ανασκευάστηκαν μουσικές και τραγούδια βασικά πριν το 1950), για να συνεχιστεί τώρα με το τρίτο μέρος, εκεί όπου η δεκαετία του ’60 βασικά έχει την τιμητική της (λέω «βασικά» επειδή στο “60/69”ακούγεται και το “What’s going on” του 1971 π.χ.).

Το ρεπερτόριο είναι αυτό που πρέπει να είναι. Διάφορα tracks του Jimi Hendrix, των Beatles, των Doors, των Beach Boys, και ακόμη “Walk on by”, “California dreaming”, “Sex machine”, “Star trek”, “A love supreme”, “Both sides now” κ.λπ., όλα με γνώση και άποψη εναρμονισμένα και ενορχηστρωμένα για τέσσερα όργανα (τσέλο, κιθάρα, μπάσο, ντραμς) και φωνή κάποιες φορές (“Little wing”, “Fire”, “Walk on by”, “What’s going on” κ.λπ.).

Μπορεί να μην αποδίδεται πρώτη φορά «τιμή» σε τέτοια άσματα (και ορχηστρικά), αλλά αυτό δε λέει κάτι. Εκείνο που λέει είναι το… γλέντι αυτών των μουσικών, το πώς αντιμετωπίζουν τούτα τα θρυλικά tracks όχι μόνο καθώς τους ακούς, αλλά και καθώς τους βλέπεις στα λίγα βίντεο που έχουν ανεβεί στο YouTube.

Απλή απόλαυση!

Επαφή: www.philhaynes.com