Κομμένα τ’ αστεία. Πολύ πριν τους Στέρεο Νόβα (εννοείται
δικέ μου, αυτό δα μας έλειπε…), ακόμη και πριν την ηλεκτρονική Λένα Πλάτωνος
(κι αυτό εννοείται δικέ μου), εκείνοι που δοκίμασαν και πέτυχαν να φτιάξουν
ορμητικές electro δομές συνδυάζοντάς τες όχι με ό,τι-κι-ό,τι ελληνικό στίχο
ήταν οι Χωρίς Περιδέραιο.
Ποιους μπορεί να επηρέασαν δεν ξέρω… ας μιλήσουν εκείνοι που επηρεάστηκαν.
Αυτοί, πάντως, ήταν οι πρωτοπόροι.
(Το λέω για να μη γράφετε αρλούμπες, εσείς οι… μουσικοί συντάκτες των sites και των blogs).
Και κάτι ακόμη – είναι η δική μου γνώμη και όποιος θέλει τη συμμερίζεται.
Το μοναδικό άλμπουμ των Χωρίς Περιδέραιο από το 1985 είναι κλάσεις ανώτερο από κάθε LP της Λένας Πλάτωνος (κι εννοώ την ηλεκτρονική τριλογία της) και από κάθε Στέρεο Νόβα.
(Το λέω για να μη γράφετε αρλούμπες, εσείς οι… μουσικοί συντάκτες των sites και των blogs).
Και κάτι ακόμη – είναι η δική μου γνώμη και όποιος θέλει τη συμμερίζεται.
Το μοναδικό άλμπουμ των Χωρίς Περιδέραιο από το 1985 είναι κλάσεις ανώτερο από κάθε LP της Λένας Πλάτωνος (κι εννοώ την ηλεκτρονική τριλογία της) και από κάθε Στέρεο Νόβα.
Σχόλια από το facebook...
ΑπάντησηΔιαγραφήKonstantinos Kontogiannis
συμφωνώ Φώντα!!!!!
Akis Ladikos
R.I.P....
nikonn mikro
https://www.youtube.com/watch?v=sfmngKK2tN4
PROXIES - Photocollage (1983)
1983> https://www.youtube.com/watch?v=XkeJOP3Po6w
Little Lorraine Proxies Προξις…
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Το καλύτερο αγγλόφωνο της εποχής (1983) είναι το "Τired" του Alexandros από την Πάτρα.
Spyros Diastimikos
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται πολύ πιο ανώτεροι από Στέρεο Νόβα. Με τα ηλεκτρονικά της Πλάτωνος δεν θα τους συγκρίνω, οι προσεγγίσεις τους είναι εντελώς διαφορετικές και έρχονται από εντελώς διαφορετικές σχολές (ούτε σε ίδιο κοινό δεν απευθύνονταν τότες). Αν και σε μένα ταιριάζουν περισσότερο οι Χωρίς Περιδέραιο.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Τελικά, ποιοι ακούγανε Πλάτωνος στα είτις, μόνο εκείνοι που ακούγανε Χατζιδάκι; Ούτε αυτό κολλάει... Πάντως από φίλους της εποχής, που ακούγανε συγκροτήματα εννοώ, κανείς δεν την άκουγε. Γι' αυτό και οι δίσκοι της δεν πουλήσανε στην εποχή τους και τους έβρισκες τζάμπα μέχρι τα τέλη 90s.
Maria Pappa
έχω πολλές φορές αυτή την συζήτηση με φίλους. Νομίζω ότι ήταν πολύ obscure εκείνη την εποχή για πολλούς λόγους. Άσχετο αν μου αρέσει πολύ η μουσική της, προσωπικά την ανακάλυψα αρχές '00s.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Κοίτα, obscure δεν θα την έλεγες, γιατί και η τηλεόραση την έδειχνε και τραγούδια της παίζανε τα ραδιόφωνα (λίγα βέβαια, αλλά παίζανε) και συνεντεύξεις έδινε στα περιοδικά και κάποια live έκανε. Γινότανε ένας ντόρος θέλω να πω, αλλά παρά το σπρώξιμο από τα μίντια ο κόσμος δεν τσίμπαγε.
Maria Pappa
μου λύνεις μια απορία που είχα καιρό τώρα. με το obscure εννοώ πειραματική για λίγους.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ήταν περίεργα τα τραγούδια της, ακαταλαβίστικα. Όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στις μουσικές (δυσκολότερα από των Χωρίς Περιδέραιο). Βέβαια το ότι ήταν δυσκολότερα δε σημαίνει πως ήταν και καλύτερα. Ήταν κάπως πειραματικά, κάπως ιδιαίτερα. Ίσως να ήταν και μπροστά από την εποχή της. Δεν ξέρω... Μπορεί να έπαιζε ρόλο πως ήταν γυναίκα (που σημαίνει, για κείνη την εποχή, ότι θα έπρεπε να διανύσει πολύ περισσότερο διάστημα για να την εμπιστευτεί ο κόσμος). Δεν ξέρω... Κι εγώ προβληματίζομαι σε σχέση με την Πλάτωνος και προσπαθώ να καταλάβω μέσα στα χρόνια τι έχει συμβεί...
Επίσης να πω πως τους Χωρίς Περιδέραιο τότε τους φτύνανε. Εννοείται πως ο δίσκος τους δεν πούλησε τίποτα - αλλά αυτοί με το δίκιο τους, γιατί ούτε τα ραδιόφωνα τους παίζανε, ούτε οι τηλεοράσεις, ούτε ποτέ κανείς είχε ασχοληθεί σοβαρά μαζί τους.
Maria Pappa
Τον Νίκο Αγγελή έτυχε να τον γνωρίσω πρόπερσι στην Ανάφη. Δεν μιλήσαμε πολύ αν και ταξιδεύαμε στο ίδιο πλοίο, πολύ ευγενικός άνθρωπος, αυτή η ανάμνηση μου έχει μείνει. Κρίμα πολύ.
Spyros Diastimikos
Προφανώς και συμφωνώ. Και εγώ που δεν άφηνα ηλεκτρονικό για ηλεκτρονικό σε ησυχία, τέλη 80s αγόρασα το πρώτο Πλάτωνος LP μου, το "Μάσκες Ηλίου" και για χρόνια, μέχρι τα μέσα των 90s είχα μόνο αυτό, αφού οι δίσκοι της έπαιζαν στα πανέρια και τόσο φτηνά, δεν αποτελούσαν άμεσες προτεραιότητες. Είχες τη σιγουριά ότι πάντα θα τσιμπούσες κάποιο με τα ψιλά.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ε ναι, τα έβρισκες, γιατί η Lyra δεν έκοβε ούτε 300, ούτε 500 κομμάτια τότε (όπως η Λαιστρυγόνα). Η πρώτη κοπή μπορεί να ήταν και 3000 αντίτυπα. Ή και παραπάνω...
Spyros Diastimikos
Όσο για "πειραματικό' ηλεκτρονικό δεν θα την έλεγα. Μια Χατζηδακίζουσα Laurie Anderson, ναι, αλλά δε νομίζω ότι όσοι ελάχιστοι ασχολούνταν με τα πειραματικά τότε, θεωρούσαν την Αnderson cutting edge του experimental. Το κοινό όμως που ασχολούνταν στα 80s με τα συγκροτήματα, μάλλον κοροϊδευε τον ηλεκτρονικό ήχο (πόσες φορές είχες ακούσει αυτό το σχόλιο για το γιαπωνέζο ντράμμερ;).
Maria Pappa
avant pop αλλα ειναι μεταγενεστερος ορος
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Υπήρχε προκατάληψη με τους μεμονωμένους. Κι αυτό ήταν μαλακία. Όλοι ψάχνανε τα συγκροτήματα. Έτσι χάθηκε και το καλύτερο electro LP των 80s (σα μουσική εννοώ), το "Recording is an art" του Μάκη Πρέκα.
Κομματάρα. Μίλια μπροστά απ' ό,τι παιζόταν τότε στην Ελλάδα. Με field recordings από μοναστήρια του Θιβέτ...
https://www.youtube.com/watch?v=sUAmtpXdfOY
Makis Prekkas _(GR electro_1985)_ T244.
Spyros Diastimikos
Αυτό είχε και την ατυχία που έπαιζε και σε δύστροπα art rock θέματα (πχ. Sparks, πρώτα Split Enz κλπ), που δεν ήταν ποτέ της μοδός εδώ. Δεν είχε μελούρες ή σκοτεινοντεθίλα που πούλαγαν πολύ.
Jimmy Musicfan
ΑπάντησηΔιαγραφήΜούτσης ;;; Γανωσέλης;; Ζλατάνος;;;;; για ηλεκτρονικά σε τραγούδια, όχι avant garde βέβαια.....από δεκαετία 50 !!!
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δε λέμε για ηλεκτρονικά σε τραγούδια, αλλά για electro τραγούδια με ελληνικούς στίχους. Οι πρώτοι που έβαλαν ηλεκτρονικά σε ελληνικό τραγούδι ήταν οι Πελόμα Μποκιού (αλλά το τραγούδι ήταν rock, δεν ήταν electro). Ο Μούτσης χρησιμοποίησε moog στην Tετραλογία, αλλά δεν ήταν electro (είχε μέσα 25 μουσικούς). Ούτε ο Ζλατάνος έγραψε με ελληνικούς στίχους. Ο Γανωσέλλης, ναι, έγραψε ένα τραγούδι το 1983.
Jimmy Musicfan
οκ, καλοί οι 'χωρις...' αλλά not my cup of tea
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δισκάρα το "χορός για μουσική" των Χωρίς Περιδέραιο. Άκου εδώ τα πρώτα 30 δευτερόλεπτα. Εγώ δεν έχω κάποιο παλιότερο δείγμα...
https://www.youtube.com/watch?v=yfXk2KRvY5E
Πυρετός 42 - Πελόμα Μποκιού
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Τα έχω γράψε όλα εξάλλου εδώ...
https://diskoryxeion.blogspot.com/2017/01/50-80.html
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ…
Dimitris Papadopoylos
πολύ ενδιαφέρον το άρθρο. Να συμπληρώσω στους "εκτός" και τον Antonio Stratis τον πατριώτη μου από την Πρέβεζα που ηχογραφούσε κυρίως diy tapes στη Γερμανία αρχές των 80s.
https://www.discogs.com/artist/662030-Antonios-Stratis
Antonios Stratis
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ενδιαφέρων. Δεν τον ήξερα. Σ' ευχαριστώ.
Dimitris Papadopoylos
Έχει και facebook προφίλ Φώντα, στο στέλνω αν θες να τον ρωτήσεις οτιδήποτε
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Ναι, ευχαριστώ. Προέχει ν' ακούσω πάντως...
οκ
ΑπάντησηΔιαγραφήωραιοι οι ΧΠ και με (πολυ) χαρακτηριστικο 80ς ηχο (δεν ξερω αν αυτο ειναι πλεονεκτημα ή μειονεκτημα μετα απο 30+ χρονια) αλλα η συγκριση του ενος αλμπουμ τους με τα εστω 3 ηλεκτρονικα της Πλατωνος μου φαινεται υπερβολικη. Νομιζω ο ηχος της ΛΠ ακουγεται πολυ πιο φρεσκος κ α-χρονος (και αρα για μενα πιο κλασσικος κ αγεραστος εκτος απο ιδιοτυπος) παρολο που κι αυτος (ο ηχος) κατασκευαστηκε με μουσικες μηχανες τοσο 80ς
Συγνώμη αλλά τραγούδια όπως αυτά του Σαμποτάζ, οι Χωρίς Περιδέραιο (και όχι μόνο δηλαδή) ούτε στον ύπνο τους δεν γράψανε. Μιλάμε για μια καθαρή μουσική ιδιοφυία, πάμπολλα δείγματα της οποίας βρίσκουμε διάσπαρτα και σε όλους τους επόμενους δίσκους. Τραγούδια εξαίσια και απρόοπτα,όπως τα ήθελε και ο Χατζιδάκις, με αρμονίες, μελωδίες και στίχους πολύ πέραν των συνηθισμένων. Το έντεχνο τραγούδι στα καλύτερά του - την εποχή που ο όρος ακόμη είχε κάποια σημασία. Το ότι ανακαλύφθηκε ξανά το έργο της από το 2000 και μετά είναι για μένα απόλυτα δίκαιο (δυστυχώς δεν συνέβη το ίδιο και για κάποιους άλλους προικισμένους τραγουδοποιούς όπως π.χ. ο Ρωμανός). Στην επανανακάλυψη αυτή, μάλλον συνέβαλαν καθοριστικά οι Στέρεο Νόβα κι ας μην ήταν η δουλειά τους εφάμιλλης έμπνευσης. Τη σύστησαν όμως σε ένα κοινό μοντέρνο και νεανικό κι έτσι ξεκίνησε μια δεύτερη καριέρα, η οποία όμως δεν μπορεί δυστυχώς να έχει την παραμικρή σχέση με την πρώτη. Ένα ανυπέρβλητα όμορφο κι ατμοσφαιρικό κομμάτι από τα χρόνια της πτώσης, σε περίπτωση που δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=ryL6XvuYPS4
Δεν έγραψα για το "Σαμποτάζ", που μ' αρέσει κι εμένα πολύ, αλλά για την ηλεκτρονική τριλογία της. Στο "Σαμποτάζ" εξάλλου οι στίχοι δεν ήταν δικοί της.
Διαγραφή