TONBRUKET μια κορυφαία σύγχρονη μπάντα, που αλωνίζει ανάμεσα στην jazz και το rock με ψυχεδελικό τρόπο

Το πέμπτο άλμπουμ των Tonbruket λέγεται “Live Salvation” [ACT Music + Vision / AN Music, 2018] είναι πρώτης τάξεως, δηλαδή κλάσεως, είναι live και είναι ηχογραφημένο στο Bix Jazzclub της Στουτγκάρδης, την 17/11/2016. Λέμε φυσικά για το γκρουπ των Dan Berglund κοντραμπάσο, Johan Lindström κιθάρα, pedal steel, Martin Hederos πιάνο, σύνθια, βιολί και Andreas Werliin ντραμς. Τέσσερις μουσικοί, ο καθένας με τη δική του ιστορία –να υπενθυμίσω πως ο Berglund είναι από τους e.s.t. και ο Hederos από την Fire! Orchestra του Mats Gustafsson–, που ως Tonbruket έχουν για αποστολή τους την εξερεύνηση τοπίων πέραν της jazz και του rock ή έστω ενός… ψυχεδελικού συνδυασμού τους.

Χοντρικά, πρόκειται για κορυφαία μπάντα, με τέσσερα άλμπουμ… το ένα καλύτερο από το άλλο, με πασιφανείς αναφορές στους πρώιμους Floyds, η οποία, τώρα, στο ηχογραφημένο live της, αποδεικνύει το πόσο ουσιαστική μπορεί να αποδειχθεί και για το πάλκο – εκεί όπου καταφέρνει να μεταφέρει όλα τα space vibes των στούντιο δουλειών της, μαζί με τις αυτοσχεδιαστικές επεκτάσεις τους που την κάνουν τόσο ξεχωριστή.

Και τα οκτώ κομμάτια που ακούγονται στο “Live Salvation” είναι γνωστά από τα στούντιο CD των Tonbruket. Πιο συγκεκριμένα από το “Dig It to the End” του 2011 προέρχονται τα “Dig it to the end”, “Gripe”, “Balloons” και “Vinegar heart”, από το “Nubium Swimtrip” του 2013 το “Nightmusic” και από το “Forevergreens” του 2016 τα “Sinkadus”, “Polka oblivion” και “The missing”. Παρ’ όλα αυτά τα κομμάτια, εδώ, δεν είναι «ίδια». Ούτε στις διάρκειες, ούτε στο πώς ηχούν. Μάλιστα, γενικώς, θα τα χαρακτήριζα ακόμη πιο «χαμένα», οδηγημένα σε… ιστορικές space ατραπούς, ενσωματώνοντας όλο το rock και την jazz της κλασικής εποχής. Ή για να το πω κάπως αλλιώς… την jazz, με τον τρόπο όμως που την έπαιζαν τα rock συγκροτήματα των late 60s-early 70s. Υπάρχουν στιγμές, φάσεις, όπου οι Tonbruket πραγματικά μεγαλουργούν, ιδίως στο 12λεπτο “Nightmusic” και στο 14λεπτο “Vinegar heart” – μ’ αυτό το τελευταίο να μετατρέπεται σ’ ένα space-fusion παρανάλωμα, ικανό να στείλει την «Όσμωση» των Annexus Quam στα αζήτητα! 

Όχι, δεν υπερβάλλω.