ACT MUSIC + VISION νέες κυκλοφορίες με νόημα από Iiro Rantala, Benjamin Schmid - Andreas Martin Hofmeir και Michael Wollny

IIRO RANTALA / THE DEUTSCHE KAMMERPHILHARMONIE BREMEN: Mozart, Bernstein, Lennon [9868-2 ACT, 2018]

Για τον Iiro Rantala, που αποτελεί μια από τις «κολώνες» της ACT, έχουμε γράψει κι άλλες φορές στο δισκορυχείον. Το πιο πρόσφατο CD τού Rantala είναι ζωντανά ηχογραφημένο την 28/4/2017 κάπου στη Βρέμη, συλλαμβάνοντας τον φινλανδό πιανίστα στο ίδιο πάλκο με την ορχήστρα Deutsche Kammerphilharmonie Bremen (DKB) και μάλιστα σ’ ένα ρεπερτόριο ποικίλο.

Το άλμπουμ ξεκινά με δύο συνθέσεις του Rantala, ακολουθεί Mozart (το πιάνο κονσέρτο no.21, c major, kv 467), μετά Bernstein (“Candide overture”), μετά δύο ακόμη συνθέσεις του Rantala (η μία αφιερωμένη στον Esbjörn Svensson), για να κλείσει το σετ με το “Imagine” του John Lennon.

Φρονώ πως οι μεγάλες στιγμές του CD είναι εκείνες στις οποίες ο Rantala (μαζί με την DKB) ερμηνεύει δικές του συνθέσεις. Ιδίως το εννιάλεπτο “Freedom” είναι καταπληκτικό –μια romance με έντονα ρυθμικά στοιχεία, που βρίσκει εδώ μιαν απίθανη ενορχήστρωση–, ενώ εξαιρετικούς βρίσκω τους θρήνους, κατά μίαν έννοια, στον Pekka Pohjola (το εισαγωγικό κομμάτι) και στον Esbjörn Svensson. Κάπως αλλοπρόσαλλο μου φάνηκε το “Imagine”, αλλά ok, το συγκεκριμένο κομμάτι έχει διασκευαστεί χιλιάδες φορές και κάπου έχει χαθεί πλέον η μπάλα, ενώ για το πιάνο-κονσέρτο του Mozart δεν έχω να πω κάτι ιδιαίτερο – ίσως μόνο πως δεν κολλάει και τόσο με τα υπόλοιπα tracks.

BENJAMIN SCHMID & ANDREAS MARTIN HOFMEIR: Stradihumpa [9864-2 ACT, 2018]

Ένας μάλλον απροσδόκητος συνδυασμός οργάνων, που έχει όμως τον τρόπο να σε συναρπάζει. Λέμε για το βιολί του Benjamin Schmid και την τούμπα του Andreas Martin Hofmeir, οι οποίοι συνεργάζονται εδώ σ’ ένα άλμπουμ γεμάτο με ηχητικές εκπλήξεις. Με ρεπερτόριο κυρίως σύγχρονο, συνθέσεις δηλαδή του αυστριακού κοντραμπασίστα Georg Breinschmid, του γερμανού βιολιστή Florian Willeitner, του επίσης Αυστριακού Christof Dienz, του Ολλανδού Jan Koetsier, ακόμη και του Βραζιλιάνου João Bosco, αλλά και με κάποιο κλασικό υλικό –καθώς στο “Stradihumpa” υπάρχουν συνθέσεις του πολωνού συνθέτη και βιολιστή Henryk Wieniawski (1835-1880), του Νορβηγού Johan Halvorsen (1864-1935) και του Ιταλού Antonio Bazzini (1818-1897)– οι Schmid και Hofmeir ξεπερνούν το αναμενόμενο, υπερπηδούν με άνεση το προφανές, προσφέροντας ένα συναρπαστικό ακρόαμα με πλήθος «εκπλήξεων», με εντυπωσιακά παιξίματα (όχι μόνο έγχορδα και πνευστά, αλλά ακόμη και… κρουστά), με δύσκολες τεχνικές multiphonics (στην τούμπα – όχι σε οποιοδήποτε όργανο), ισορροπώντας σε πολύ λεπτά σημεία, κάπου ανάμεσα στις μουσικές «δωματίου», στις avant παρεκκλίσεις και στον ελεύθερο ή λιγότερο ελεύθερο αυτοσχεδιασμό.

Έξοχα κομμάτια, όλα ένα-κι-ένα, με πρώτο ανάμεσά τους, ίσως, το “Schnaubulescu bandini” του Georg Breinschmid.

MICHAEL WOLLNY TRIO: Oslo [9863-2 ACT, 2018]

Ναι, το τρίο του Michael Wollny αποτελείται από τον ίδιο στο πιάνο, τον Christian Weber στο κοντραμπάσο και τον Eric Schaefer σε ντραμς (και live electronics σ’ ένα track), αλλά στην παρούσα εγγραφή (Rainbow Studio Όσλο – Jan Erik Kongshaug) δεν είναι μόνο του, καθώς δίπλα του παρατάσσεται το πολυμελές Norwegian Wind Ensemble (υπό τον Geir Lysne). Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι η καταγραφή μιας jazz με… ευγενή και θωπευτικά χαρακτηριστικά, που κυλάει, μάλλον, σε αργές γραμμές και με ιδιαίτερη στόχευση στην οικοδόμηση ενός κλίματος… υψηλής αισθητικής, που να μην μένει, όμως, μόνο σ’ αυτήν. 

Θέλω να πω πως εδώ δεν έχουμε ένα ψυχρό-ωραίο άλμπουμ, αλλά ένα CD με δυνατές μελωδίες και βεβαίως με άψογα παιξίματα, ικανό να συναρπάσει κάθε μουσικόφιλο (είτε τον απλό είτε τον πιο απαιτητικό). Με συνθέσεις κυρίως πρωτότυπες –υπάρχουν και versions σε Fauré, Hindemith, Debussy και Einojuhani Rautavaara– και με τη μόνιμη διάθεση του Wollny να πειραματίζεται με ήχους, όργανα, διαστήματα, σιωπές, εντάσεις, χρόνους κ.λπ. το αποτέλεσμα, στο “Oslo”, δεν μπορεί παρά να είναι εντυπωσιακό. Και είναι. Μάλιστα το 12λεπτο bonus track “The whiteness of the whale” λειτουργεί και σαν επιτομή του συνολικότερου ηχητικού σκηνικού, αφού εδώ ακούς από σύγχρονη jazz και avant, μέχρι rock, improv και ηλεκτρονικά.

MICHAEL WOLLNY TRIO LIVE: Wartburg [9862-2 ACT, 2018]

Δεύτερο στη σειρά CD τού τρίο τού γερμανού πιανίστα Michael Wollny – ο οποίος έχει πάντα δίπλα του τους Christian Weber κοντραμπάσο και Eric Schaefer ντραμς (και έξτρα σε τέσσερα tracks τον σοπρανίστα Emile Parisien). Ο λόγος, βεβαίως, για το “Wartburg”, ένα άλμπουμ που είναι ζωντανά ηχογραφημένο στο φερώνυμο κάστρο, κάπου στην κεντρική Γερμανία, τον Σεπτέμβριο του 2017.

Βασικά, εδώ, ο Wollny αποδίδει πρωτότυπο υλικό (συντεθιμένο από τον ίδιο και τα υπόλοιπα μέλη τού τρίο του), με τις λίγες versions (Scott Walker, Paul Hindemith, Bob Brookmeyer) να φανερώνουν, οπωσδήποτε, κάτι από τις επιρροές και τις αναφορές του.

Η ατμόσφαιρα στο “Wartburg” δεν διαφέρει και τόσο από εκείνη του “Oslo”, γεγονός οπωσδήποτε αναμενόμενο.

Υπάρχει μια φυσική άπλα, και απλότητα, στις συνθέσεις τού τρίο – κάτι που δεν συνδέεται, αναγκαστικώς, με τις μεγάλες διάρκειες. Ακόμη και στα 2λεπτα, όσο και στα 3λεπτα tracks ο Michael Wollny και οι συνεργάτες του βρίσκουν τον τρόπο να προβάλλουν μελωδίες ικανές να δημιουργούν έντονες συναισθηματικές καταστάσεις και τούτο δίχως να εκβιάζουν… παικτικές ιδιοτροπίες, περφεξιονισμούς και τα ρέστα.

Οι άνθρωποι έχουν βιώσει την ουσία της… ευρωπαϊκής τζαζ σύνθεσης και επί αυτής, αγέρωχα, βαδίζουν.

Η ACT Music + Vision εισάγεται από την AN Music