EHUD ASHERIE TRIO με βλέμμα στραμμένο πάντα προς την τζαζ παράδοση

Ο Ehud Asherie, ισραηλινός τζαζ πιανίστας γεννημένος το 1979 και εγκατεστημένος από πολλά χρόνια στην Νέα Υόρκη, έχει οπωσδήποτε την ιστορία του. Και στο κύκλωμα των κλαμπ και στη δισκογραφία. Στο δισκορυχείον έχουμε γράψει για ένα προηγούμενο άλμπουμ τού Asherie, το “Shuffle Along” [Blue Heron, 2016], όταν επιχείρησε να επαναφέρει στο τώρα ένα παλαιό musical του Broadway από το 1921, ενώ έχουμε αναφερθεί και σε συμμετοχές του, όπως στο CD τού πνευστού Ken Peplowski “Enrapture” [CAPRI, 2016] και στο ανάλογο του επίσης πνευστού Harry Allen “For George, Cole and Duke” [Blue Heron, 2015]. Τώρα, ένα καινούριο άλμπουμ του Ehud Asherie με το trio του (Peter Washington μπάσο, Rodney Green ντραμς, οι υπόλοιποι δύο) στρίβει στο player, δείχνοντας, και αυτό, τον σταθερό προσανατολισμό του παίκτη προς την κλασική τζαζ παράδοση.

Το “Wild Man Blues” [CAPRI, 2019] περιλαμβάνει μόνο versions (συνθέσεις των Louis Armstrong, Charlie Parker, Ary Barroso, George Gershwin και Dizzy Gillespie) και στάνταρντ (“Flying down to Rio”, “Autumn nocturne”). Φανερώνει δηλαδή την επιμονή του Ehud Asherie στην εξερεύνηση των κλασικών φορμών και από ’κει και πέρα στην ανάδειξη επιμέρους «ζητημάτων». 

Οι προσαρμογές, θέλω να πω, των μελωδιών του Charlie Parker για παράδειγμα είναι πολύ καλές, εμπνευσμένες δηλαδή, ιδίως στην περίπτωση του “Chasin’ the bird”, όπου η πρωταρχική αντιστικτική, διπλή μελωδική γραμμή (των Parker και Miles Davis), προσαρμόζεται με μεγάλη μαεστρία στα πλήκτρα. Έξοχα είναι περαιτέρω και τα latin tracks του CD, τόσο το “And then she stopped” του Gillespie, με τη μεστή και συνάμα εντυπωσιακή συνοδεία των Washington και Green, όπως και το “Na baixa do sapateiro”, ένα διάσημο (βραζιλιάνικο) τραγούδι του Ary Barroso, το οποίο παρέχει στο Ehud Asherie Trio τη δυνατότητα να αυτοσχεδιάσει με διακριτικό τρόπο, πάνω στη θεσπέσια και πολυδιασκευασμένη αυτή μελωδία.

Επαφή: www.ehudpiano.com, www.caprirecords.com