ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 142

8/2/2019

Πέθανε πριν 5 μέρες, στα 64 χρόνια του, ο ιταλός τραγουδοποιός, κιθαρίστας και κιμπορντίστας Giampiero Artegiani, βασικό μέλος των προγκρεσιβάδων Semiramis, που είχαν δώσει το 1973 ένα φοβερό LP, το “Dedicato a Frazz”. Τότε οι άνθρωποι αυτοί ήταν κάτω από 20 ετών – και είναι απορίας άξιον, και σήμερα εννοείται, πώς μπόρεσαν και έφεραν εις πέρας ένα τόσο σύνθετο progressive rock LP, σε τόσο νεαρή ηλικία. Μεγάλοι μουσικοί! 

Πρόπερσι είχε φύγει από τη ζωή κι ένα άλλο μέλος του γκρουπ, ο κιμπορντίστας Maurizio Zarrillo, αλλά όταν οι Semiramis επανασυνδέθηκαν δίνοντας μια live performance του “Dedicato a Frazz” (μαζί και με άλλα κομμάτια βέβαια) στη Γένοβα, τον Απρίλιο του 2017, ήταν εκεί ο Artegiani με τον Zarrillo, όπως και ο πρώτος ντράμερ Paolo Faenza (μαζί με μερικούς ακόμη μεταγενέστερους μουσικούς). Οι άνθρωποι έπαιξαν απίστευτα, ένα πολύ complex, άλμπουμ και αποθεώθηκαν.
Ο Artegiani είναι ο κιθαρίστας που κάθεται και αφηγείται…  

8/2/2019

Αγόρασα πρόσφατα, γιατί δεν το είχα σε βινύλιο, το LP του Μάνου Χατζιδάκι «Ο Καπετάν Μιχάλης και ο Κύκλος του C.N.S.», που είχε κυκλοφορήσει σε ετικέτα NOTOΣ, το 1975. Το άλμπουμ το αγόρασα βασικά για το εξαιρετικό εικαστικό του Μίνου Αργυράκη στο εξώφυλλο και στο 4σέλιδο LP-sized ένθετο και όχι για τα τραγούδια, τα οποία τα είχα σε κασέτα από χρόνια. Έβαλα, όμως, και το βινύλιο να παίξει, για ν' ακούσω τα τραγούδια όπως πρέπει, ύστερα από πολύ καιρό…

Ο Χατζιδάκις γράφει διάφορα περίεργα στο οπισθόφυλλο για το τραγούδι από τον Καπετάν-Μιχάλη «Δεν ήταν νησί (Άμα λευτερωθεί η Κρήτη)» (που είχε κακοπέσει επί χούντας), τα οποία έχω σχολιάσει παλιότερα στο δισκορυχείον, αλλά εκείνο που θέλω να πω, εδώ, τώρα, είναι κάτι για τις συγκεκριμένες τραγουδιστικές αποδόσεις.
Η δική μου γνώμη είναι πως η ερμηνεία της Φλέρυς Νταντωνάκη στον Καπετάν-Μιχάλη είναι μέτρια (και διαχρονικά υπερεκτιμημένη), και πως δεν συγκρίνεται επ’ ουδενί με την πρώτη συγκλονιστική του Γιώργου Ρωμανού, από το 1966. Θα τολμούσα δε να πω πως μιλάμε για τη… μέρα με τη νύχτα. Αντιθέτως, άφθαστος είναι ο Σπύρος Σακκάς, εφάμιλλος θα έλεγα του πρώτου διδάξαντα Γιώργου Μούτσιου στον Κύκλο του C.N.S., που είναι ένα εξαιρετικό έργο (και μάλλον υποτιμημένο στη συνολική εργογραφία του Χατζιδάκι). 

6/2/2019

Δεν ξέρω αν ο Πολάκης είναι ο χειρότερος (αναπληρωτής) υπουργός υγείας, που είχαμε ποτέ – αν και κάτι τέτοιο το αποκλείω, αφού γι’ αυτό τον τίτλο υπάρχει μόνον ένας υποψήφιος, ο ανεκδιήγητος Αβραμόπουλος. Ο κύριος Τίποτας, όπως ευφυώς τον είχε αποκαλέσει πριν από πολλά χρόνια ο Πάγκαλος, διαβλέποντας όχι απλώς το «τίποτα» στη δημόσια πολιτεία του, αλλά ίσως ακόμη και τα «πλην» του. «Πλην» που συνδέθηκαν με τις καραβιές των αντιγριπικών, με την εκτόξευση της φαρμακευτικής δαπάνης και γενικότερα της δαπάνης (επί υπουργίας του), μια σπατάλη (για να το πω κομψά) που αποτέλεσε κι έναν από τους βασικούς πυλώνες της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Άρα, το να βρεθεί χειρότερος υπουργός υγείας από τον Αβραμόπουλο είναι αδύνατον.
Ο Πολάκης είναι γιατρός, και όπως πάρα πολλοί γιατροί είναι λαϊκό άτομο ("γιατρέ μου" και τα λοιπά). Δεν υπάρχουν τόσο πολλοί λαϊκοί δικηγόροι ή μηχανικοί θέλω να πω. Πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί και να καπνίζει, όπως και να πίνει μπύρες, να παίζει προπό, να χορεύει ζεϊμπέκικα, να πηγαίνει στο γήπεδο και να φωνάζει συνθήματα, να ψωνίζει από τις λαϊκές, να φοράει παντόφλες και φανέλες του τάλιρου κ.ο.κ.
Εμένα δηλαδή δεν θα με παραξένευε αν κάπνιζε ακόμη και σε χειρουργείο ο Πολάκης, και πάντως σίγουρα μετά το πέρας μιας εγχείρησης… έτσι ως «να πάνε κάτω τα φαρμάκια» και ως ανακούφιση.
Με το τσιγάρο, τώρα, δηλαδή με την αντικαπνιστική εκστρατεία όπως τη λένε, υπάρχει ψύχωση (κάτι επίσης επιβαρυντικό για την υγεία), και προσωπικώς δεν είμαι σίγουρος αν για όσα του καταμαρτυρούν (του τσιγάρου) φταίει το ίδιο και όχι ο αέρας που αναπνέουμε γενικά (για τον οποίον κανείς δεν μιλάει και κανείς δεν εξανίσταται). Γιατί και παλιά κάπνιζαν οι άνθρωποι και μάλιστα περισσότερο, αλλά οι σχετικοί καρκίνοι ήταν λιγότεροι.
Φυσικά και θεωρώ το τσιγάρο μια κακή συνήθεια (όταν είναι συνήθεια), φυσικά κι ένας γιατρός και μάλιστα (αναπληρωτής) υπουργός υγείας θα ήταν σωστό να δίνει το καλό (δημόσιο) παράδειγμα, φυσικά και μ’ ενοχλεί ο καπνός όταν έρχεται κατ’ ευθείαν επάνω μου (πάω αλλού) ή όταν μπαίνω σε μπαρ και αρχίζω να… κλαίω, αλλά, προσωπικά, και στην πράξη, δεν έχω απολύτως καμμία απαίτηση από τον καπνιστή (και μιλάω για τους κλειστούς χώρους). Έχω όμως την απαίτηση, από τους μαγαζάτορες, να δουλεύουν τα μαγαζιά τους με φουλ εξαερισμό. Κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει, στο βαθμό που θα έπρεπε να συμβαίνει. Αυτά. 

5/2/2019

H Κατερίνα Καζέλλι διαβάζει (δηλ. κοιτάζει) ΓΥΝΑΙΚΑ, την εποχή του "Re di cuori" - ένα τραγούδι που είχε βρεθεί στη δέκατη τέταρτη θέση στο φεστιβάλ Sanremo, 1970.
Δεν ήταν καθόλου άσχημο, ακούστε το, και σκεφθείτε τι γινόταν στις παραπάνω θέσεις... 

3/2/2019

Για ποδοσφαιρόφιλους-παλιοσειρές…

Πριν κανα-δυο μήνες είχα ποστάρει τον Ολυμπιακό των early seventies, δια χειρός Μιχάλη Νικολινάκου (του αείμνηστου ηθοποιού και ζωγράφου). Τώρα σειρά έχει ο ΠΑΟΚ της ίδιας εποχής!

Ακούω ονόματα ποδοσφαιριστών και από εσάς (εννοείται από μνήμης). Εγώ έχω βρει ήδη κάμποσα, αλλά όχι όλα…