Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2020

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 219

9/2/2020
Διαβάζω μια συνέντευξη του Παντελή Μπουκάλα στην Εφημερίδα των Συντακτών, αλλά όταν αρχίζει να μιλάει για κοινωνικοπολιτικά θέματα (πλανήτης, περιβάλλον, Τραμπ...) εκφράζει ευθεία καθεστωτική άποψη και με ξενερώνει.
Αλλά και για τα δημοτικά, που υποτίθεται ότι εκφέρει προοδευτικό λόγο, τον διαβάζουμε στο ακόλουθο:
>>Μου αρέσει να είμαι η αφορμή για να πάρουμε το ελληνικό τραγούδι από αυτούς που το λέρωσαν. Αυτούς που έγραφαν στιχάκια για τον Παπαδόπουλο και τον Παττακό και που χρησιμοποιούσαν το κλαρίνο για να μην ακούγονται οι κραυγές των βασανισμένων.<<
Η σύνδεση του δημοτικού με τη χούντα είναι γελοία. Γελοία μπορεί να ήταν και αυτά που έκαναν οι συνταγματάρχες, αλλά είναι αστείο να πιστεύουν, ακόμη, κάποιοι πως οι χουντικοί πρόλαβαν να διαστρεβλώσουν την ουσία του δημοτικού, ταυτίζοντάς το με τον φασισμό κ.λπ.
Το ότι κάποιοι έγραφαν στιχάκια για τον Παττακό και τον Παπαδόπουλο και τα τραγουδούσαν με κλαρίνα δεν ήταν πατέντα της χούντας. Και πριν την χούντα γράφονταν ψευτοδημοτικά για τον Καραμανλή, τον γεροΠαπανδρέου και διαφόρους άλλους, όπως και μετά τη χούντα συνεχίστηκε το ίδιο τροπάρι με ψευτοδημοτικά για τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κων. Μητσοτάκη κ.λπ. 
Υπάρχει τάση από παλιά ορισμένοι να το παίζουνε προοδευτικοί ρίχνοντας αντιχουντικές κορώνες (που, επί της ουσίας, είναι ανόητες), ενώ όταν πάνε να μιλήσουν για το τι πρέπει να γίνει σήμερα, ξέρω ’γω, σου λένε την πιο κοινή συντηρητικούρα.
Εγώ δεν έχω διαβάσει τα βιβλία του Μπουκάλα για το δημοτικό τραγούδι, αλλά αν τα διαβάσω φοβάμαι πως θα έχω διάφορα να γράψω...
Κι επειδή μου αρέσει πάντα να κάνω προτάσεις και να μην λέω μόνο γνώμες (γιατί από γνώμες έχουμε πνιγεί) προτείνω για διάβασμα αυτό το εξαιρετικό βιβλίο του Γιώργου Διζικιρίκη, που εξετάζει το δημοτικό τραγούδι υπό το φως της πάλης των τάξεων και των ιδεών.

8/8/2020
Είναι, λέει, η τελευταία ζωντανή εμφάνιση του Νίκου Ξυλούρη στην Κρήτη, στο κέντρο Αρετούσα, στο Ηράκλειο, το καλοκαίρι του 1978.
Κατ’ αρχάς για μένα «Ο μικρός στρατιώτης» (Λίνος Κόκοτος – Δημήτρης Χριστοδούλου) είναι ένα από τα πρώτης γραμμής «έντεχνα» του Ξυλούρη και γι’ αυτό το επιλέγω.
Προτιμώ όμως αυτή τη live εκτέλεση από εκείνη του δίσκου για δύο λόγους. Πρώτον γιατί δείχνει το μεγαλείο της φωνής του Ξυλούρη. Ο άνθρωπος τραγουδούσε σε κέντρο, σε πανηγύρι, όπως στο στούντιο ή μήπως και καλύτερα;
Δεύτερον, τον Ξυλούρη συνοδεύουν μουσικοί του rock και της jazz εδώ, όπως ο ντράμερ Αντώνης Λόξας (και όχι Δόξας, όπως διαβάζουμε στο βίντεο), ο κιθαρίστας Μπάμπης Λασκαράκης, η φλαουτίστρια Στέλλα Γαδέδη, ο μπασίστας Τσεσμελής, ο πνευστός Αραπίδης, ενώ η διεύθυνση της ορχήστρας ανήκει στον Νίκο Λαβράνο. 
Άμα αφήνονταν πιο ελεύθεροι όλοι αυτοί θα είχαμε μια ηχογράφηση αναφοράς (και από ενορχηστωτικής πλευράς). Τώρα; Τώρα μας μένει το βαρύγδουπο ρυθμικό τμήμα και η θεϊκή φωνή του Ξυλούρη. 
 

7/7/2020
Digging αποψινό. Και άπαιχτο, original LP του Κόκοτα από το 1971, με μισό ευρώ, με το φοβερό «Ρωμηός αγάπησε Ρωμηά» εντός (Ζαμπέτας-Φιλέρης), και βιβλίο (1 ευρώ αυτό), με φωτογραφίες μέσα, με τον Κόκοτα να τραγουδάει σε κάποια γιορτή (της χούντας, του στρατού;) παρουσία του Παπαδόπουλου! 
Το πιάνουμε το πράγμα απ’ όλες τις μεριές...

7/2/2020
Οι επικίνδυνα γελοίοι απροκάλυπτοι τηλεφασίστες επιχειρούν να πείσουν τη συλλογική συνείδηση πως η αναγραφή συνθημάτων σε τοίχους, το κόλλημα αφίσας, το πέταγμα τρυκ και προκηρύξεων, ακόμη και το πέταγμα ντομάτας αποτελεί.... τρομοκρατική πράξη! Θέλουν τον κόσμο κλεισμένο στα σπίτια του, έρμαιο της προπαγάνδας τους, να τον τρομοκρατούν εκείνοι όπως και όσο γουστάρουν είτε για ανούσια θέματα (βλ. γρίπη, Εξάρχεια κ.λπ.), είτε για το τι είναι «αναγκαίο» να γίνει στην αποικία, ώστε να μπορεί να προκόβει και να αυγατίζει σαν τέτοια. Με τους ίδιους πάντα στο ρόλο του δραγάτη. Τα βρίσκουν και τα κάνουν.

6/6/2020
Μίμης Γκιουλέκας. Made in Karditsa, 1978. To ψάχνω απεγνωσμένα...

6/2/2020
Σε μια λίστα με τα καλύτερα «σκληρά» ροκ άλμπουμ όλων των εποχών θα το έβαζα στην πρώτη δεκάδα...
Ένα-και-να-καίει βρετανικό άλμπουμ από το 1970, που έχει κυκλοφορήσει σε διάφορες εκδόσεις, LP και CD, κανονικές και πειρατικές (δεν λέμε για το original). Κάποια απ' όλες θα σας κάνει. Για τους Elias Hulk λέμε...

4/2/2020
«Είχα πάει στην Ευρώπη για να ανακαλύψω καινούργιους ορίζοντες και βρέθηκα κλεισμένος σε φανταστικές αποθήκες από μπετόν, γεμάτες μουσική από νάυλον»!!
[Μίκης Θεοδωράκης, από τις σημειώσεις στο δίσκο «Το Άξιον Εστί», 1964]
Απίστευτα σκληρή δήλωση για την μουσική Εσπερία... αλλά ο Μίκης είχε τα κότσια να αποδείξει την αλήθεια της.

12 σχόλια:

  1. Λίγο άσχετα σχόλια από το fb, που πέσανε στην ανάρτηση με τα λεγόμενα του Μίκη Θεοδωράκη...

    Vagelis Avgidis
    Κυριε Φωντα, εσεις εισασταν που ειχατε γραψει σε ενα τζαζ και τζαζ οτι ο Τερλεγκας εχει μια απο τις καλυτερες ελληνικες φωνες?

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Πού κολλάει τώρα αυτό? Εδώ άλλα λέμε. Δεν θυμάμαι τι μπορεί να έχω γράψει 10 ή 20 χρόνια πριν. Δεν το επιβεβαιώνω. Ούτε το διαψεύδω.

    Nick Rovas
    κ. Φωντα το θυμάμαι και εγώ ήταν αποκάλυψη δε πειράζει που δε το θυμόσαστε δεν έχει άλλωστε και τόση σημασία στα τόσα που έχετε γράψει αλλά ήταν καταπληκτικό.

    Vagelis Avgidis
    Ναι, σορυ για το ασχετο, απλα τωρα μου ηρθε. Αν θελετε μου απαντατε...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Απάντησα. Δεν θυμάμαι. Υπάρχουν τραγούδια του Τερλέγκα που μου αρέσουν και η φωνή του μια χαρά ήταν κάποτε. Τώρα έχει πέσει.

    Vagelis Avgidis
    Ευχαριστω πολυ...

    Nick Rovas στον Vagelis Avgidis
    Που το θυμήθηκες. ....νομιζω στο ίδιο άρθρο είχε αναφορά και στο Μάκη Χριστοδουλοπουλο. Φοβερό κείμενο. Μήπως θυμάσαι και σε ποιο τεύχος θα ήθελα πραγματικά να το ξαναδιαβάσω, ευχαριστώ.

    Vagelis Avgidis στον Nick Rovas
    Οχι δε θυμαμαι το τευχος...μου εχει μεινει αυτο το σχολιο γιαυτο το αναφερω τωρα. Αυτα τα πραγματα δε ξεχνιουνται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σχόλια από το fb περί Elias Hulk...

    Ilias Frantzis
    Ρητορικό ερώτημα: γιατί πολλοί " μια φορά καλοί -ή έστω δύο- εξαφανίζονται στη συνέχεια?

    Kwstas Agas
    Απίθανοι! Μα πού τους ανακαλύπτεις κάτι τέτοιους...

    Theodore Triantafillou
    Μεγάλος δισκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σχόλια από το fb περί Μίμη Γκιουλέκα...

    Nikolaos Kotsovos
    λεβεντης ο Μιμης σε ολα του ..ειχα την τυχη να τον γνωρισω σε μαγαζια που δουλευε Λαρισα ,Καρδιτσα ...αν εχεις φιλους ερασιτεχνες ραδιοφωνου απο εκεινες τις περιοχες μπορει και να τον βρεις τον δισκο ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σχόλια από το fb περί Σταμάτη Κόκοτα...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    https://www.youtube.com/watch?v=_d5prVGzwNE
    Romios Agapise Romia

    Vassilis Serafimakis
    H 2η φωτογραφία πρέπει να είναι από εκδήλωση γιά τις ένοπλες δυνάμεις αν κρίνομε από τη σημαιούλα αριστερά - υπάρχει κι η άλλη φωτογραφία με το ίδιο ακριβώς περιβάλλον και Μπιθικώτση αντί Κόκοτα. (Η ελληνική σημαιούλα κρύβει το πρόσωπο τού διαβόητου ταξίαρχου Δ.Ιωαννίδη.)

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Του Μπιθικώτση είναι γνωστή, επειδή βρίσκεται και στο δίκτυο, αλλά αυτή δεν υπάρχει.

    Proedros Marinou
    αναρτηση επος <3

    Ilias Frantzis
    Ίσως και αυτός όπως και ο κεκοιμημένος δεν γνώριζε.

    Giotis Bangalas
    ΣΑΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΠΟΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΠΟΛΥ....!!!

    Patritsopoulos Nikos
    εχω κολλησει με αυτο,η χουντα περασε ....και τοσο 70ς

    John D. Carnessiotis
    Σφαιρικός!

    Patritsopoulos Nikos
    ζαμπετικη ευφυης ενορχηστρωση
    θελουμε και νταλαρα με φωτο 7ετιας
    https://www.youtube.com/watch?v=FKCi073LzCc
    ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΟΚΟΤΑΣ - ΠΑΡΤΟ ΤΡΑΙΝΟ ΠΑΡΤΟ ΠΛΟΙΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σχόλια από το fb περί Νίκου Ξυλούρη...

    Theodoulos Paraskevaides
    ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΦΩΝΤΑ ΦΡΟΝΩ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΞΥΛΟΥΡΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΛΙΝΟ ΚΟΚΟΤΟ!!!!!...ΕΥΓΕ!!!!...

    Ferris Costas
    Μιά και μιλάς γιά ροκάδες, ήξερες πως ηχολήπτης του "Είναι κακούργα η ξενητειά" είναι ο Γιάννης Κιουρτσόγλου, των ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ;

    Giorgos Ftakas
    Κρίμα, δεν υπάρχει ούτε ένα βίντεο απ΄την κηδεία του Νίκου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σχόλια από το fb περί Παντελή Μπουκάλα...

    Ferris Costas
    Έξοχο, Φώντα, και κυρίως γιά τον (παραγνωρισμένο σπουδαίο θεωρητικό του κινηματογράφου και όχι μόνο) Γιώργο Διζικιρίκη. Ήταν δάσκαλός μας και φίλος, στη Σχολή Κινηματογράφου από το 1957. Κόρη του είναι η τραγουδίστρια Ράνια Διζικιρίκη.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ό,τι έχω διαβάσει του Διζικιρίκη είναι φοβερό. Και η Βαβυλωνία του μου άρεσε. Εκπληκτικό βιβλίο τούτο, για το οποίο γράφω στο ποστ... https://diskoryxeion.blogspot.com/2011/09/blog-post.html
    ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΙΖΙΚΙΡΙΚΗΣ για την Τέχνη και την κριτική

    Βασίλης Βασιλειάδης
    Σε ποιο σημείο της συνέντευξης στην ΕΦΣΥΝ ο Π. Μπουκάλας εκφράζει καθεστωτική άποψη; Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Για μένα υπάρχει. Τα σημεία τα έθιξα στο ποστ.

    Βασίλης Βασιλειάδης
    Δηλαδή, που λέει ότι η προεδρία Τραμπ είναι εφιάλτης για την ανθρωπότητα, είναι καθεστωτική άποψη;

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ναι.

    Βασίλης Βασιλειάδης
    ΟΚ. Πάω πάσο!

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Δεν περιμένω φυσικά να συμφωνήσουν όλοι πως ο Μπουκάλας εκφράζει συντηρητικές και καθεστωτικές απόψεις, καλυμμένες πίσω από έναν ψευτο-προοδευτικό μανδύα. Θα σου πρότεινα να διαβάσεις αυτό το άρθρο από Washington Post περί Τραμπ (στο οποίο αποκαλείται νέος Μπολσεβίκος), αν μπορείς να το ανοίξεις...

    Βασίλης Βασιλειάδης
    Για τη συγκεκριμένη συνέντευξη αναφέρομαι, στη χθεσινή ΕΦΣΥΝ.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ε ναι, γι' αυτήν έγραψα κι εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Pantelis Tsalouchidis
      Αστοχία ίσως του Μπουκάλα που, ωστόσο, ξεχωρίζει ως μέγεθος μέσα στην κατρακύλα της Καθημερινής. Προσωπικά με προβληματίζουν περισσότερο οι χαρακτηρισμένοι ή αυτοχαρακτηριζόμενοι αντικαθεστωτικοί. Ίσως γιατί συχνά συνθέτουν έναν αντίστροφο καθεστωτισμό

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Πάντα ισχύει αυτό. Το πόσο φασίστες μπορεί να είναι κάποιοι αντιφασίστες π.χ. Γι' αυτό πρέπει να μιλάμε για συγκεκριμένα πρόσωπα και όχι γενικά και αόριστα. Ο Μπουκάλας είναι καθεστωτικός δημοσιογράφος και αυτό εμένα με ξενερώνει. Πάντα με ξενέρωνε δηλαδή. Δεν τον ανακάλυψα σήμερα.
      Επίσης δεν με ενδιαφέρει καθόλου, μα καθόλου, το πόσο καλά μπορεί να γράφει κάποιος, να εκφράζεται κ.λπ. Με ενδιαφέρουν αυτά που λέει ή εννοεί ή υπονοεί. Προσπαθώ να μην παρασύρομαι δηλαδή από εξωτερικά στοιχεία (την καλή γραφή κ.λπ.), αλλά να βλέπω το παραμέσα.

      Pantelis Tsalouchidis
      Πάντως το δημοτικό τραγούδι και γενικά η παράδοση γνώρισε και τις δόξες της και με το παραπάνω μέσα στα 70ς και έως τις αρχές των 80ς όχι φυσικά στην αποστεωμένη και κλαρινιτζίδικη μορφή των εορτών του καθεστώτος αλλά ως (εικάζω) μεταφορά της folk αναβίωσης στο Αμέρικα.

      Petros Konstas στον Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      είναι η λακούβα στην οποία πέσαμε κάποτε και ίσως ακόμα την πατάμε εστω και λιγώτερο. Η καλή γραφή!

      Conta Dina στον Petros Konstas
      ναι, το πάθαμε. Ακολουθήσαμε εστω και πρόσκαιρα γραφές. Φοβάμαι πως λίγο πολύ θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος. Και όχι μόνον με τις γραφές...

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Επί χούντας έγινε η μεγάλη αποκατάσταση του δημοτικού, βασικά μέσω της επαφής που είχε η νεολαία μαζί του. Σαββόπουλος-Ροντέο-Δόμνα Σαμίου-Κύτταρο-Τάσος Χαλκιάς κ.λπ. Ακριβώς το αντίθετο απ' αυτό που λέει ο Μπουκάλας δηλαδή.

      Pantelis Tsalouchidis
      ναι, ακριβώς εκεί εντοπίζω και εγώ την αστοχία. Διαβάζω τελευταία το βιβλίο που σύστησες για το ροκ, πέρασα μόλις την ενότητα με την folk protest

      Conta Dina
      Ο Μπουκάλας διαθέτει το χάρισμα μιας εξαιρετικής πένας. Ωστόσο, αυτό το «καθεστωτικό» που εύστοχα χαρακτηρίζετε, τον κάνει κουραστικό και προβλέψιμο. Δηλαδή, να αποφεύγεις! Μία κακή τάση που προσωπικά με απομάκρυνε απο κάμποσους γραφιάδες τού πάλαι ποτέ ένδοξου παρελθόντος. Παράγιναν...

      Anastassios Anastassiou
      Οξύς ως καταλύτης, ξεχωρίζεις την ηρα από τό σιτάρι!

      Asimakis Nesterov
      Ακριβώς έτσι! Ο Μπουκάλας εξετάζει τα δημοτικά τραγούδια με φορμαλισμό, σαν ξεσκολισμένος φοιτητής συγκριτικής φιλολογίας. Είτε αγνοεί, είτε αδυνατεί να διαχειριστεί και σκοπίμως αποφεύγει να εξετάσει μεθοδολογικά, το τεράστιο βάθος του λαϊκού πολιτισμού (κι εδώ του δημοτικού τραγουδιού) από τη σκοπιά της περιπέτειας των ιδεών. Γενικά ο Μπουκάλας είναι μια χρυσή μετριότητα της εγχώριας συστημικής διανόησης, δηλαδή της δημοσιολογίας που διεκπεραιώνεται με άσφαιρα για το σύστημα, πυρά. Εξάλλου για τη φιλελεύθερη αριστερά η στάση αυτή αποτελεί εν πολλοίς μια σταδιοδρομία.

      Michail Agrafiotis
      Το έχω το βιβλίο. Πολύ καλό!

      Διαμαντής Καράβολας
      Πες τα!!!

      Διαγραφή
    2. Eleni Nanopoulou
      "...μου αρέσει να είμαι η αφορμή..."
      Απαράδεκτος

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Δεν είναι απλά υπερφίαλο αυτό, είναι και τελείως λάθος. Το δημοτικό τραγούδι "απ' αυτούς που το λέρωσαν" το πήρε βασικά ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο οποίος το έβαλε στο Ροντέο και στο Κύτταρο (Δόμνα Σαμίου, Τάσος Χαλκιάς...), κάνοντάς το γνωστό στους φοιτητές και τη νεολαία. Και πριν τον Σαββόπουλο, ο Χουλιαράς στις μπουάτ. Σιγά μην περιμέναμε τον Μπουκάλα - μισό αιώνα αργότερα.

      Διαγραφή
  7. Κάθε τρεις και λίγο μας στέλνεις... στο Δημοτικό! (περί Elias Hulk). Τί να πω; Τουλάχιστον ξέρω το Μίμη Γκιουλέκα.
    Ευχαριστούμε.

    Χρήστος Δ. Τσατσαρώνης
    www.badsadstories.blogspot.gr
    www.badsadstreetphotos.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ενδιαφέρουσα η περίπτωση του Γ. Διζικιρίκη, αλλά και η χρονική συγκυρία του 1973, που παράλληλα με το βιβλίο του "Η σύγχρονη σκέψη, η ‘απάτη’ της Λογοτεχνίας και ο βαθμός μηδέν της γραφής», κυκλοφορεί και το επίσης εξαιρετικό βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου "Μύθος-κινηματογράφος-σημειολογία-κρίση της αισθητικής". Θεωρώ ότι και η περίπτωση του Σ. Δημητρίου αξίζει άρθρο.

    Κ.Βλησίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ γράφω για το "Η σύγχρονη σκέψη, η ‘απάτη’ της Λογοτεχνίας και ο βαθμός μηδέν της γραφής»
      https://diskoryxeion.blogspot.com/2011/09/blog-post.html

      Σίγουρα και για τον Σωτήρη Δημητρίου αξίζει να γίνει ένα ποστ.

      Διαγραφή