DUTHOIT / WAZINIAK / BRÉCHET / HAUTZINGER ευρωπαϊκό free-improv

Isabelle Duthoit φωνή, κλαρίνο, Thierry Waziniak ντραμς, κρουστά, Pascal Bréchet κιθάρες και Franz Hautzinger τρομπέτα είναι τα ονοματεπώνυμα των τεσσάρων μουσικών, και μαζί τα όργανα που χειρίζεται ο καθένας τους – τέσσερις αυτοσχεδιαστές, που τους έχουμε συναντήσει ξανά σε δουλειές τους. Ας τους πάρουμε έναν-έναν.
Κατ’ αρχάς η κλαρινίστρια Isabelle Duthoit και ο τρομπετίστας Franz Hautzinger εμφανίζονται στο άλμπουμ “Esox Lucius” [Corvo, 2015] (συμμετείχαν επίσης οι Matija Schellander και Petr Vrba), έπειτα ο ντράμερ Thierry Waziniak, είναι γνωστός μας από τα άλμπουμ “Motian’s Traces” [Intrication label, 2019/20] (με Masaé Gimbayashi, Fabrice Hélias), “Live at L'Horloge” [Amirani, 2019] (με Yoko Miura, Gianni Mimmo), “Strange but True” [Disques Futura et Marge, 2014] (του συγκροτήματος We Free) και “Trio Rives” [Label Rives, 2014] (του συγκροτήματος με το ίδιο όνομα). Τέλος, ο κιθαρίστας Pascal Bréchet υπήρξε κι εκείνος μέλος των We Free. Για όλα αυτά τα άλμπουμ, που ανήκουν άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο, αλλά πάντως όλα, στον χώρο του free-improv, έχουμε γράψει τα σχετικά reviews, έχοντας εξάρει την παικτική, συναισθηματική αμεσότητά τους και φυσικά το πολυποίκιλο ενδιαφέρον τους.

Το “Don’t Worry Be Happy” [intrication label, 2020] κινείται κι αυτό στους ίδιους ελεύθερους, αλλά όχι εύκολα προσπελάσιμους δρόμους. Σαν άλμπουμ είναι αύταρκες, αυτοδύναμο, ερμητικό, εικονοκλαστικό κατά τόπους, χαλαρά οριοθετημένο, αλλά στιβαρά προσαρμοσμένο στα διδάγματα του ευρωπαϊκού free-improv, αυτής της διαισθητικής επικοινωνίας, ανάμεσα στους μουσικούς, της επικοινωνίας με κλειστά μάτια, που έχει τον τρόπο, την τέχνη, τη δύναμη να σε κρατάει, ως ακροατή, σε μόνιμη και διαρκή εγρήγορση. Φοβερό το σχεδόν 16λεπτο “Souffle hybride” και εξ’ ίσου συναρπαστικό το κλείσιμο, με το “L’ angle mort du toucher”, με τις διαρκείς επινοήσεις στα τίμπρε των οργάνων και την αγχωτική κατάληξη. Για τους φίλους του είδους, προφανώς.
Επαφή: thierrywaziniak@gmail.com